نميدونم احساسشو كنترل ميكنه يا دوستم نداره

سلام دوستاي مهربون:72:
راستش قبلا هم گفتم من الان تو دوران شناخت به سر ميبرم. نامزدم رو دوست دارم ولي مشكلي كه وجود داره اينه كه احساس ميكنم يه چيزي كمه !!!
ببينيد نميدونم چه طوري بگم، نامزد من يه آدم خيلي خيلي محتاطه، حرفي نميزنه و كاري نميكنه كه بعدا به ضررش تموم شه يا من بتونم بعدا حرفي بزنم... هر تصميمي كه قراره براي رابطمون گرفته بشه رو به عهده من ميذاره تا بعدا اگه مشكلي پيش اومد من نتونم بهش بگم كه اين تصميم تو بود و چرا اينكارو كردي و چرا اونكارو كردي؟
هر پيشنهادي كه بهش ميدم نظرشو گاهي مستقيم و گاهي غير مستقيم بهم ميگه ولي در آخر ميگه من نميدونم تصميم با خودته تو هر تصميمي بگيري من عمل ميكنم!!!!
برفرض اگه بهش ميگم بيا از هم جدا شيم ازم دليلشو ميپرسه كه چرا اينو ميخواي و ميگه كه خودش دلش نميخواد جدا شه و از اين جور حرفا، ولي آخر سرش ميگه تصميم با خودته هر تصميمي كه تو بگيري من بهش عمل ميكنم!!!
آخه من نميدونم اين شد جواب؟؟؟؟

واقعا من فكر ميكنم كه جزعي از وجودش نيستم!
آدم مهربونيه ولي سرده! ميگه نميخوام رابطه احساسي بشه، ميخوام تصميمم برگرفته از منطقم باشه و نه احساسم !!! ميگه نميخوام احساسي بشه كه آخرش اگه يه زماني به توافق نرسيديم ضربه بخوريم...

البته من ميدونم اين حرفا بخاطر اين نيست كه اون منو نميخواد يا چيز ديگه!! به خاطر اينه كه اولا كلا خيلي آدم منطقي اي هستش و معمولا احساسي عمل نميكنه و دوما مشكلاتش زياده، مثلا مشكل با كارو درآمد داره و مادر و پدر من مستقيم به من گفتن كسي كه كارو درآمد خوب و مستقل نداره پس اشتباه ميكنه كه ازدواج كنه!!
ايشون خيلي آدم ايده آل گراييه و خيلي برنامه ريزي و تلاش ميكنه ولي متاسفانه اونقدر كه زحمت ميكشه نتيجه نميگيره كه براي اينكه حرفام طولاني نشه كه حوصله خوندنشو نداشته باشين ديگه مثال نميزنم كه چه مشكلاتي داشته و ....


ايشون هيچ موقع منطقو فداي احساس نميكنه و الان هم توي رابطه اي كه با من داره درسته كه مهربونه ولي من اصلا نميفهمم كه آيا من رو دوستم داره يا نه؟؟؟ دوستت دارم به سختي از دهنش در مياد يا اصلا نمياد!!!! ولي كلا آدم صادق و وفاداريه يعني بحث خيانت و .... در كا رنيست ولي من خلا حس ميكنم، نميتونم بهش تكيه كنم چون گاهي حس ميكنم و ميگم نكنه تو آينده منم كنار بزنه؟؟؟؟ اصلا منو مطمئن نميكنه از آينده .... هر موقع هم كه بهش اين حرفو ميزنم ميگه دلت ميخواد بهت قولي بدم كه نتونم از عهده اش بربيام؟؟؟؟
هيچ موقع به من قول نميده....به شدت محتاطه!!!
من موندم چيكار كنم؟؟؟
بگين آيا اين طبيعيه؟ خوب من ميدونم كه الان توي دوران شناختم و نبايد احساسي بشه كارم ولي خوب من كه نميتونم ديگه كاملا بي احساس باشم!!! احتياج دارم كه هر چند مدت يه بار چك كنم و ببينم كه طرفم دوستم داره يا نه!!! من هميشه دلم ميخواسته با عشق ازدواج كنم ولي ايشون ميگه عشق تو زندگي مياد و من عاشق همسرم ميشم همه كار براي زندگيم ميكنم ونميخوام براي كسي غير از همسرم انرژي بذارم و.....
ولي اخه مگه عشق دست خود آدمه كه آدم هروقت دلش خواست عاشق بشه هر وقت خواست فارغ بشه؟؟؟؟
من دارم به اين فكر ميكنم كه اگه عاشق هم نشيم ازدواج نميكنم چون واقعا برام يه زندگي كاملا منطقي كه همسرم عاشقم نباشه رو نميتونم تحمل كنم....
به نظرتون چيكار بايد بكنم؟؟؟؟
اينم بگم اين وضعيت تا 1 سال ديگه ادامه خواهد داشت و من تحمل ندارم كه يك سال اينجوري بگذرونم !!! نميدونم اون چطوري تحمل ميكنه؟؟؟

سلام حنان عزیز

مشخصه که در دوران شناخت هستی و خوب طرفتو شناختی

این خیلی خوبه که همسرت اهل منطق هست اما احساس هم جزیی از زندگیست

در هر رابطه ای این وظیفه طرف مقابل هست که احساس ناراحتی هیجان یا عشقشو بروز بده و اصلا وظیفه شما نیست که ببینی دوستت داره یا نه؟

در این مورد میتونی مستقیما باهاش وارد مذاکره بشی و حتی از شخص سوم که میتونه یه مشاور باشه کمک بگیری تا این مورد حل بشه

امیدوارم موفق بشی عزیزم

اینکه نمیخوان احساسی تصمیم بگیرن خوبه.
مردا حتما دوست داشنشون رو با حرف بیان نمی کنند.
اگر با خانواده اش آشنایی دارید از طریق عکس العمل هاش باید بفهمید.

حنان جان من چند سووال دارم:

1- اطلاعاتی راجع به خودتون وایشون بدهید؟

سن
تحصیلات
موقعیت اجتماعی هر دو
جایگاه فرهنگی و مذهبی هر دو

2- نحوه آشنایی تون چگونه بوده؟

3- ایشون آیا به صورت رسمی به خواستگاری شما آمده اند؟ اگر جواب خیر است رابطه شما الان به چه شکل است و آیا خانواده ها در جریان هستند؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

بهترین کار برای اینکه نه تنها از نظر تناسب میزان احساسات ، بلکه از جهات دیگر شخصیتی ، روحیه و معیارها ، تناسب بین شما و به عبارتی میزان سنخیت شما برای ازدواج به خوبی برای هر دوی شما آشکار شود ، لطفاً به یک مشاور ازدواج مراجعه کنید ، آنها معمولاً با مباحثه و پرسشها و تستهایی که از شما به عمل می آورند تشخیص می دهند که شما چقدر با هم تناسب دارید و اینرا به هر دو اعلام کرده و تصمیم را به خودتون واگذار می کنند .


موفق باشید


.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ویدا@

سلام حنان عزیز

سلام ويدار عزيز ممنون از پاسخي كه دادي

مشخصه که در دوران شناخت هستی و خوب طرفتو شناختی

این خیلی خوبه که همسرت اهل منطق هست اما احساس هم جزیی از زندگیست

عزيزم والا ايشون هنوز همسر من نيست و ما هنوز در دوران شناختيم، قرار شد اگه به توافق رسيديم ازدواج كنيم وگرنه جداشيم ؛ كلا بنظر ميرسه اين كار بهتر از شناخت بعد از ازدواجه كه منجر به طلاق ميشه، ديگه اونقدر دورو اطرافمون از اين طلاقا ميبينيم كه عاقلانه تر اين ديديم كه قبلش به نتيجه برسيم كه اگه به درد هم نميخوريم منطقي جداشيم نه بعدش با طلاق

در هر رابطه ای این وظیفه طرف مقابل هست که احساس ناراحتی هیجان یا عشقشو بروز بده و اصلا وظیفه شما نیست که ببینی دوستت داره یا نه؟

دوست عزيز درست ميگي ولي من نياز دارم كه همش چك كنم ببينم دوستم داره يا نه!! چون كلا ديگه نميتونم بدون احساس زندگي كنم واقعا نياز دارم به دائما چك كردن اين موضوع ولي نه اينكه بخوام رابطه رو احساسي كنم چون قصدم اين نيست
در این مورد میتونی مستقیما باهاش وارد مذاکره بشی و حتی از شخص سوم که میتونه یه مشاور باشه کمک بگیری تا این مورد حل بشه

والا باهاش صحبت كردم ولي خوب ميگم جوابشون اين بود كه نميخوام احساسي بشه رابطمون نميدونم شايد ايشون ميترسه اگه بهم بگه دوستت دارم بعدا اگه از هم جداشيم من بهش خرده بگيرم كه اگه تو منو دوست داشتي چرا جدا شدي و .... در كل به خاطر محتاط بودنش سعي ميكنه بروز نده و مشكل من اينه


امیدوارم موفق بشی عزیزم

---

ممنون دوست عزيز، شما هم موفق باشي:46:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

حنان جان من چند سووال دارم:

سلام دوست عزيز

1- اطلاعاتی راجع به خودتون وایشون بدهید؟

سن
من 23 و ايشون 24


تحصیلات
من دانشجوي كارشناسي ارشد يه دانشگاه معروف و ايشون مدرك كارشناسي شو گرفته ولي در كل ايشون خيلي به كتاب خوندن و ادامه تحصيل علاقه دارن و اين علاقه شون باعث جذب شدن من به ايشون شد

موقعیت اجتماعی هر دو
والا من در حد يه دانشجوي ارشد موقعيت اجتماعي دارم و فعلا بيكارم گرچه ميدونمم فارغ التحصيلم بشم كار نيست!! ايشونم كه خوب كار مناسب مرتبط با رشته پيدا نكردن و الان با پدرشون كار ميكنن يعني كنار پدرشون گرچه درآمد پدرشون خوبه ولي به ايشون حقوق نميده فعلا و ايشونم به دليل اينكه كارشون نظارت به كار بقيه هستش و حقوق و درآمدي ندارن راضي نيستن و ميگن من احساس نميكنم دارم كار ميكنم و اين كار در حد من نيست!!! كلا خودشون كه از موقعيتشون ناراضي هستن


جایگاه فرهنگی و مذهبی هر دو
مادر و پدر و خواهر من ديپلمن و برادرم كوچيكه هنوز، از نظر مذهبي هم كه من خيلي معمولي هستم و هرچه بيشتر ميگذره كمتر ميشه..... ولي پدرم قبلن هم مثل من بود ولي حالا به شدت مذهبي شده و من و پدرم هميشه سر مسائل مذهبي جرو بحث داريم
ايشون هم مادرو پدر و خواهرشون ديپلمن و خودشون ليسانسن، از نظر مذهبي هم كه فقط به خدا اعتقاد داره ، مادر و پدرشون هم كه نماز ميخونن ولي اونچنان مذهبي نيستن در كل كمتر از خانواده ما مذهبي ان ولي من خودم مشكلي با اين قضيه ندارم

2- نحوه آشنایی تون چگونه بوده؟
از طريق علمي همو ميشناختيم،‌حدود 2 سال.... هرچند ماه يك بار همو تو محيط علمي ميديديم و صحبت ميكرديم، گاهي علمي و گاهي هم صحبت معمولي راجع به زندگي و آينده و اعتقاداتمون و كلا بحث زياد ميكرديم ولي كلا هيچ قصدي نداشتيم چون ايشون قرار بود برن مالزي و من اينجا ميموندم در كل ما بدون هيچ احتمالي براي ازدواج يا دوستي يا هرچي فقط همو ميشناختيم و تا حدودي از زندگي هم خبر داشتيم..... وقتي جريان مالزي رفتن ايشون كنسل شد و ايشون ايران بمون شدن، به من پيشنهاد آشنايي بيشتر دادن كه رو هم شناخت پيدا كنيم و اگه مناسب هم بوديم ازدواج كنيم، چون ايشون گفتن كه من تا اونجا كه منو شناختن ويژگيهاي فرد مورد نظرشون رو تا حدودي دارم ولي باقي ويژگيها نياز به شناخت بيشتر داره و منم قبول كردم


3- ایشون آیا به صورت رسمی به خواستگاری شما آمده اند؟ اگر جواب خیر است رابطه شما الان به چه شکل است و آیا خانواده ها در جریان هستند؟

نخير ايشون رسمي به خواستگاري نيومدن چون شرايطشون هنوز جور نيست يعني كار و درآمد ثابت ندارن و به اعتقادشون ما بايد كمي بيشتر همو بشناسيم، رابطه ما خيلي محدوده در حد ماهي يك بار ديدار اونم حدود 2 تا 3 ساعت و بيشتر ارتباطمون از طريق تلفن و اس ام اس هستش..... خانواده ها در جريان ارتباط ما هستن مادر و پدر ايشون نظر خود ايشون رو دارن كه فعلا زوده و ايشون بايد يه كم به سرو سامون برسه بعد اقدام كنه، مادر من هم كه به انتخاب من احترام ميذاره و اونم عقيده اش اينه كه اول كار بعد..... ولي پدرم در جريان نيست به دليل اختلاف عقيده اي كه داريم من ترجيح دادم هر موقع اوضاع مساعد بود و شرايط باب ميل ايشون بود در جريان بذارمشون

---

ممنون از پاسختون

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

بهترین کار برای اینکه نه تنها از نظر تناسب میزان احساسات ، بلکه از جهات دیگر شخصیتی ، روحیه و معیارها ، تناسب بین شما و به عبارتی میزان سنخیت شما برای ازدواج به خوبی برای هر دوی شما آشکار شود ، لطفاً به یک مشاور ازدواج مراجعه کنید ، آنها معمولاً با مباحثه و پرسشها و تستهایی که از شما به عمل می آورند تشخیص می دهند که شما چقدر با هم تناسب دارید و اینرا به هر دو اعلام کرده و تصمیم را به خودتون واگذار می کنند .


موفق باشید


.

---

---

ممنون فرشته مهربان عزيز اتفاقا پاسخ شما رو قبل از ايجاد تاپيكم ديدم و با ايشون صحبت كردم و ايشون موافق مشاور حضوري بودن و تنها مشكل ما اينه كه چطور يه وقت از مشاور بگيريم كه ايشون هم بتونن بيان و منم همينطور چون توي يه شهر نيستيم

سلام حنان عزیز

با این تفاسیری که گفتی به نظر من بزار ایشون اول قدم اول رو بردارند

حالا قدم اول چیه؟

خواستگاری رسمی

درسته با هم توافق کردین و خانواده ها خبر دارن,اما بهتره که ایشون با خانوادش رسمی اقدام کنن
در غیر این صورت شما ضربه میخورین متاسفانه...

مخصوصا این که ایشون هنوز وضعیتشوون ثبات نداره و واقعا هم هیچ کی از آینده خبر نداره....
امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیری.,,

حنان فرض کن با این پسر به توافق رسیدی،خاستگاری م اومدن ولی پدرت مخالفت کرد.چه کار می خوای بکنی؟

تاپیک قبلیت

نقل قول:

---

مادر و پدر ايشون نظر خود ايشون رو دارن كه فعلا زوده و ايشون بايد يه كم به سرو سامون برسه بعد اقدام كنه

---

به قول یکی از اعضا

نقل قول:

---

متاسفانه در اغلب موارد نداشتن شغل و عقب انداختن موعد تا پیدا کردن کار درست یک بهانه از

سمت خانواده پسر است و یک جور اعلام مخالفت و زمان خریدن است چرا که فکر می کنند حالا

بگذار پسرمان یک مدت سرش به یک دختر خوب بند باشد و بعد که جدی شد به یک بهانه از

میدان به درش می کنیم!

---

دوستان عزيزم
مشكل من الان مخالفت پدرو مادرش يا خواستگاري نيست...ديگه اين توافقي هست كه كرديم و من روي خواستگارهاي ديگه هم فكر ميكنم تا به قولي ضرر نكنم.
اگر پدر و مادر من يا ايشون مخالف بودن كه خوب جدا ميشم از ايشون و خودم تنهاي براي ادامه تحصيل ميرم چون ايشون چه بياد چه نياد من براي ادامه تحصيل ميرم و يه زندگي جديد رو هرچند هم سخت اونور شروع ميكنم و اين تنها اميد آينده زندگي منه.....

من مشكلي كه براش اين تاپيك رو باز كردم اين بود كه نميتونم بفهمم كه ايشون اصلا دوستم داره يا چقدر دوستم داره و نميخوام زندگيمو اينطوري شروع كنم، ميخوام بدونم ايشون كه اينقدر منطقي هستن اگه يه مشكلي توي زندگي پيش اومد آيا من رو هم فداي منطقش ميكنه؟؟؟ چون بلاخره آدم يه زمانايي مجبور ميشه فداكاري كنه يا به خاطر كسي كه دوستش داره از خواسته هاي خودش و از منطقش يا از هرچيزش بگذره ( توي زندگي منظورمه بيشتر) ولي اگر قرار باشه بين منو منطقش، يا بين منو كسي كه منطقش ميگه به نفعشه،‌من رو انتخاب نكنه من اين زندگي رو نميخوام
چون من يه زندگي معمولي ماشيني و زندگي اي كه توش عشق نيست رو ازش ميام بيرون همين!!

راه حلي كه فرشته مهربان گفتن خيلي خوبه كه در اين رابطه اقدام ميكنم ولي به اين زودي ها نميشه جورش كرد به دلايلي كه گفتم، و كاش راه ديگه اي ميبود كه ميشد زودتر به نتيجه رسوندش