نمایش نسخه قابل چاپ
خستم از این زندگی مسخره
تقریبا هر روز دعوا کتک کاری دادو بیداد
به هیچ کسی هم نمی تونم مشکلاتمو بگم
حالم بهم می خوره از این حرف شوهرم که من دوست دارم قول می دم دیگه دعوامون نشه
تو همه چی مشکل داریم
زندگیم هیچ آرامشی نداره
چه کنم؟
من فقط آرامش می خوام
مرد می خوام نه یه آدم بی عرضه :302:
سلام نيلوفر جان ميشه بيشتر توضيح بدي؟ چرا با همسرت مشكل داري؟
سلام نيلوفر آبي عزيز
به تالار همدردي خوش آمديد
ضمن عرض خوش آمد گوئي ، خدمت شما عرض كنم عنوان تايپيك شما مبهم و نامفهمومه ، اگر بخواهيد كارشناسان عزيز و اعضاء محترم تالار كمكي به شما كرده باشند ، يه عنوان روشن كه به مشكتون بخوره رو تو همن تايپيك مطرح كنيد تا مديران عزيز جهت عوض كردن آن اقدام كنند .
ثانيا : بعد از مطرح كردن يه عنوان بهتر براي تايپيك ، مشكل خودتون رو يه كم واضح تر بيان كنيد ، سنتنون ، مدت ازدواج ، رابطه تون با همسر ... تا انشالله آنچه در توان هست به شما ارائه دهيم ...
موفق باشيد ...:72:
من 27 و شوهرم 37 سال داریم
2 ساله که ازدواج کردیم
ولی اون واسه من یه مرد که تکیه گاهم باشه نیست
و اینکه هیچ وقت نمی تونه مثل یک مرد عمل کنه و قوی باشه
ضمنا خساستش خیلی اذیتم می کنه
ضمنا چون از بچگی مشکلات خانوادگی داشته اصلا مفهوم خانواده رو نمی فهمه و در مقابل تمااام کارای خانواده من جبهه می گیره
همه اینها و البته چیزای دیگه که مهمترینشون ایناست باعث شده هر روزمون جهنم باشه
روزای خوبم داریما ولی اکثرا دعواست
بارها بهش پیشنهاد دادم بریم پیش مشاور میگه باشه ولی نمیاد
من زندگیمو شوهرمو دوست دارم ولی اون یه کاری می کنه که هر روز بیشتر متنفر بشم
من نمی گم فقط اون مشکل داره
مطمئنن منم مشکل دارم ولی حداقلش اینکه من دنبال راه حلم ولی اون نه
سلام نیلوفر آبی
خوش آمدی به همدردی
چه اسم قشنگی ، >>> نیلوفر آبی
عزیزم ، قبل از هر چیز سعی کن آرام باشی . هرچه بیشتر در جهت حفظ آرامش تلاش کنی ، می توانی در مسیر بهبود رابطه بهتر قدم برداری .
خانمی نازنین نیاز داریم دقیقاً روشن کنی که اختلافاتتون بر سر چه مسائلی هست . بهتره بگم که توقعات خودت از همسرت و همسرت از شما را لیست کن و روشن کن از طرف هر کدام از شما کدامیک از این توقعات بی پاسخ می مونه و باعث درگیری و تنش میشه .
منتظر پاسخت هستیم تا دوستان بهتر بتوانیم راهنماییت کنیم .
.
از بچگی پدرش تو زندگیشون تقریبا هیچ سهمی نداشته و از نظر مالی هم با اینکه خیلیییییییی داشته اینارو تو مضیغه گذاشته .کلا روابط خانوادگی معنا نداره واسشون . 2 ساله ازدواج کردیم ولی من خونه خواهراش نرفتم . نه که قهر باشیم . واسشون رفت و آمد و خانواده و تولد و مهمونی اصلا معنا نداره .
حالا ماها همش رفت و آمد و بریزو بپاش و اینا .
همه اینها باعث شده به همه چی حساس باشه .
خودش عاشق اجتماعی بودن و شیک بودن و گردشه . ولی وقتی می بینه ماها اینطوری هستیم لجش در میاد .
بارها به خود من گفته که من حرسم در میاد که خانوادت می رن مسافرت لجم در میاد که واسه هم تولد می گیرین . چقدر میرین خونه هم . وای چرا بابات اینا زنگ می زنن مگه من گدام که بهم کادو می دن .... و همیشه سر اینها درگیریه
تازه وقتی لجش میگیره با خانوادم هم بدرفتاری میکنه. البته من هیچ وقت نذاشتم خانوادم بفهمن که مشکل داریم. ولی مادر اون می دونه . ولی هیچ کمکی نمیتونه کنه چون اونم فکر می کنه زندگی فقط همینه که خودشون دارن . وقتی می گم پسرتون بدرفتاری می کنه میگه تو حساسی . وقتی می گم فلان کار خلاف ادبه میگن تو حساسی . وقتی از بی احترامی کسی ناراحت می شم می گن تو حساسی . چون کلا فقط راحتی خودشون مهمه حالا به هر قیمتی .
:323:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
اون از شرایط راضیه از نظر اون هیچ مشکلی وجود نداره
ولی از نظر من خیلی مشکلات وجود داره
چیزایی که من از اون می خوام :
1 - خونه رو عوض کنیم ( ولی می خواد پیش مادرش باشه و از اون حمایت عاطفی کنه ولی گریه های من واسش مهم نیست)
2 - راحت پول خرج کنم
البته این دو مورد خیلی هم مهم نیست و مهمتر از این واسم ایناست :
1 - بهم حس امنیت و آرامش نمیده
2 - کاراها رو هرچی که باشه چه تو خونه و چه بیرون میندازه گردن من و کاملا بی مسئولیته
3 - با وجود تحصیلاتی که داره همش خوابه
4 - وقتی حالم از نظر روحی بده و نیاز به یه پشتیبان دارم جز اینکه بخوابه و اهمیت نده کاری نمیکنه
5 - با خانوادم بدرفتاری میکنه و باید کلی التماس کنم یا تهدید که رفتارش خوب باشه (به خاطر عقده های بچگیش)
6- یکم داب معاشرت می خوام از خانوادش ببینم که نمی بینم