کتک خوردن از همسرم

سلام و خسته نباشید
من 24 سالمه و 1 سال و نیم هست که عقد هستم در این مدت 9 بار از همسرم کتک خوردم هر بار هم به دلایل خیلی خیلی پیش پا افتاده بوده ، در کل من و همسرم هیچ مشکل جدی با هم نداشتیم که به خاطر اون کار به اینجا بکشه.
بعد از این اتفاق کلی گریه می کنه خود زنی می کنه و ابراز پشیمونی می کنه و میگه دست خود نیست و من هر بار بیشتر از قبل خرد میشم .تو این مدت خیلی افسرده شدم خیلی آروم و گوشه گیر شدم اعتماد به نفسم به شدت پایین اومده هیچ امیدی به آینده ندارم از طرفی از طلاق هم به شدت می ترسم.
من واقعا دوستش دارم می دونم اونم دوستم داره یکبار هم پیش مشاوره رفت و چند ماهی روش تاثیر کذاشته بود ولی بازم این عمل رو تکرار کرد.

لطفا کمکم کنید

سلام دوست عزیز،

از اونجایی که ایشون یه بار پیش مشاور رفتند وتاثیرگذار بوده به نظرمن هنوز هم این جلسات مشاوره رو ادامه بدهند تا زمانیکه بهبودی کامل حاصل بشه.

:72:

من برای عروسی تردید دارم و دیگه بیشتر از این نمی تونم عروسی رو به تعویق بندازم به نظر شما چی کار کنم،
من دوستش دارم و از طرفی فکر می کنم همه تلاشم رو نکردم به همین دلیل از جدایی می ترسم .
ما تا 3 ماه دیگه قراره بریم سر خونه و زندگی خودمون در این 3ماه چطور می تونم ازش مطمئن بشم.
همسر من هیچ مشکل اخلاقی دیگه ای نداره از هر لحاظ دیگه می تونم بگم ایده آل -تنها مشکل من با اون که مشکل کم کوچیکی هم نیست همین موضوع که با شما در میون گذاشتم.

سلام دوست عزيز اميدوارم مشكلت زودتر حل بشه ميشه سن همسرتم بگي؟ و همينطور يكي دو نمونه از دعواهاتون كه منجو شده همسرت دست روت بلند كنه و توضيح بدي؟ و اينكه كتك زدنش در چه حديه؟

نازنین جان سلام ،
خانومی این موضوعه خیلی مهمیه ، هنوز شما زیر یه سقف نرفته و مسئولیت زندگی مستقل رو ندارید همسرتون این کار رو میکنه وای به حال زمانی که برید زیر یه سقف !!! تا جایی که منه مجرد میدونم همه متاهلها میگن مشکلات ریز دوران نامزدی بعد عروسی کلی بزرگ میشه !! مشکل شما که خودش بزرگ هست :302:

تا حد ممکن عروسی رو به تعویق بندازید و با جلسات مشاوره سعی در حل این مشکل کنید ، اگرم بازم خدای ناکرده جواب نگرفتین من به شخصه ازدواج با همچین آدمی رو توصیه نمیکنم :305:
راستی میشه بیشتر توضیح بدین در چه زمانهایی رو شما دست بلند کردن؟؟

همسرم 25 سالشه
مشاجرات از مسائل جزئی شروع شده
همسرم تک پسر خانواده بوده و از بچگی مورد توجه خانواده بوده به همین دلیل روحیه خیلی حساس ای داره خیلی زود رنج و تحمل هیچ گونه توهین و بی احترامی رو نداره . وقتی بحثمون می شه منم گاهی عصبانی میشدم و داد می زدم ولی هر بار کتک کاری با عصبانیت من شروع نشده
مثلا آخرین بار 1 ماه پیش بود که رفته بودیم مسافرت با یکی از دوستاش و خانوم اش
غروب که بیرون رفتیم موقع برگشت من توی ماشین خوابم گرفت و خوابیدم بعد که رسیدیم ویلا تا شب با من حرف نزد آخر شب رفتیم لب ساحل و آتیش روشن کردیم
کمی که گذشت منو صدا زد ، 100 متر که از دوستامون دور شدیم
2 مرتبه خیلی محکم زد تو گوشم طوری که تا 1 هفته اون سمت صورتم که سیلی خورده بود درد می کرد(فقط به این دلیل که توی ماشین خوابیده بودم و اونو تنها گذاشته بودم)
از شدت عصبانیت نمی تونست رفتارش روکنترل کنه
انقدر زد که کاملا تخلیه شد
و تا صبح گریه کرد و معذرت خواهی کرد انقدر گریه کرد که من دیگه بی خیال خودم شدم و اون رو دلداری می دادم.
من نمی تونم به جدایی فکر کنم چون به اصرار خودم و علی رغم اینکه خانواده ام راضی نبودن باهاش ازدواج کردم تحمل حرف فامیل و خانواده ام رو ندارم
من این مشکل رو با هیچ یک از اعضای خانواده خودم و همسرم در میون نذاشتم

به نظر من از پدرومادرهمسرت بگووازشون كمك بگير من فكر ميكنم اگه با اين شرايط باهاش ازدواج كني هر روز سر مسائل مختلف ازش كتك ميخوري

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

وقتي دست روت بلند ميكنه بعدش إحساس پشيموني ميكنه تا حالا شده وقتي ازش كتك ميخوري يه مدتي باهاش قهر كني و اصلا محلش نذاري؟

مرسی afsoon جون از اینکه نوشته هامو خوندی و راهنماییم کردی
ولی پدر و مادر همسرم هیچ کمکی نمی تونن بهم بکنن فکر می کنم جز اینکه قبح این عمل زشت ریخته می شه فایده دیگه ای نداره.من نمی خوام پیش خانوادش شرمندش کنم و بعد دوباره باهاش زندگی کنم .
گفتن این مشکل به خانواده ها برای من اولویت آخر رو داره یعنی زمانیکه هیچ راهی باقی نمونه و بخوام ازش جدا شم.

شده که باهاش قهر کنم 2 و 3 روز هم محلش نزارم ولی بلاخره با مهربونی و معذرت خواهی راضی ام کرده ناگفته نمونه خودش هم خیلی داغون می شه انقدر خودش رو عذاب میده که دلم می سوزه و می رم سمتش
همسرم تو حالت عادی خیلی مهربون و مسئولیت پذیره واقعا وقتی خوبه می تونم بگم بهترینه
منم دوستش دارم هر بار که باهاش قهر کردم روزگار خودم هم بهم می ریزه نمی تونم درویش رو تحمل کنم وقتی به جدایی فکر می کنم خوبی هاش می آد تو ذهنم دلم نمی آد حتی بهش فکر کنم می دونم بعد جدایی رندگی اش داغون می شه.
در واقع دوری از همسرم برام غیر ممکنه. ولی با این حال ترس از آینده و ترس از اینکه اینکارو تکرار کنه زندگی حالم رو اعتماد به نفسم رو ، کار و تحصیل و همه چیزم رو از من گرفته.من به کمک احتیاج دارم خیلی داغونم.

گاهی اوقات ادم با خودش رودر بایسی پیدا می کنه .
از اونجایی که شما خودتون این انتخاب را داشته اید و خانواده ات مخالف بودند دلیل نمی شه که خودت را نادیده بگیری ونتونی منطقی تصمیم گیری کنی.

هیچ کس نه شما را به طلاق راهنمایی می کند نه به زندگی با ایشون.

اولین کار این هست که تا زمانی که این مشکل برطرف نشده به هیچ وجه عروسی نکنید.

مرحله بعدی این هست که تمام تلاشتون را بکنید که به همسرتون کمک کنید و با کمک یک متخصص ببینید آیا ایشون قابل درمان هستند.

از آن جهت می گم قابل درمان چون رفتار ایشون مریض گونه هست.

تشکر بی نهایت عزیز
دوستان لطفا اگر متخصص مطمئن و خوبی رو سراغ دارید بهم معرفی کنید.