چطور گذشته رو جبران کنم و به آرامش برسم؟

سلام.من همون دختریم که این آقا حرفش رو زده.نیومدم که راه حل بگیرم چون راهشو خودم میدونم.فقط اومدم حرفا رو اصلاح کنم.
اینکه به هیچ وجه راضی به کارایی که این آدم میخواست نبودم بلکه فقط اجبار بود و تهدید از دست دادنش.من بار اولی بود که عاشق میشدم و تنها راه حفظش همین بود.همه چی 1 طرفه بود.همه احساسمو با خیال واهی اینکه همسرم میشه خرجش کردم.در نامردی و بازی دادن احساساتم کم نذاشت.با کلمات واهی و توجیهات دروغین از سادگی من سو استفاده کرد.بعد 1 سال از رابطه ی 1 طرفه خسته شدمو ظاهرا ول کردم اما هر از گاهی بهش پیامکی میدادم یا تماس میگرفتم ولی اجازه نمیدادم موضوع رو منحرف کنه.از اینکه خودمو 1 سال به ارزونی فروختم احساس پوچی میکنم.از خدا خواستم کمکم کنه.بعد 3 سال و بعد اتمام حجت باهاش قرار گذاشتم اما فهمیدم همه حرفاش باز دروغ بود و بخاطر مسائل دیگه منو میخواسته نه خود من.و اینبار به خواسته ش توجهی نکردم و شدم بی رحم ترین دختر دنیا.باز بعدش حرفاش عوض شد و گفت دیگه چیزی نمیخواد و بی انکه چیزی بخواد میمونه اما 1 روز بعد گفت برو.
ذره ای دیگه واسم ارزش نداره.فقط از این میترسم که خدا منو نبخشه بخاطر گناه بزرگم.غلط کردم.توبه میکنم.
دعا کنید بخشیده بشم.من اونجور دختری که توصیفش رو کرده نیستم.من فقط فریب خوردم.باعث شد به همه بدبین شم و اعتمادمو ازم گرفت و تبدیلم کرد به 1 دختر عصبی.
برام دعا کنید.

کدوم اقا؟؟

اینجا چه خبره؟؟
میشه واضح بگید.

بهار جون این لینک رو نگاه کن:

لینک

من به عنوان یه دختر درک میکنم چه حسی داری.احساس مورد سوءاستفاده قرار گرفتن...سوءاستفاده عاطفی و احساسی

اما بدون هر دوتون به یک اندازه مقصرین..چه اون اقا که برای استفاده از تو اومد و چه تویی که خودت رو در اختیارش قرار دادی...پس
خشم کینه نفرت و هر احساس بدی که پیدا کردی رو کنار بذار..یه مدت به خودت فرصت بده تا اروم بشی...

روحت زخم خورده...به فکر درمان روحت باش...به فکر خودت باش تا به مردها بد بین نشی...تا احساس و طراوت و زنانگی که نیاز زندگی زناشوییه درونت نمیره...

به خودت زمان بده..و بدون هنوز اول راهی و فرصتهای بهتری برای زندگی داری که حالا با تجربه ای که بدست اوردی میتونی به بهترین شکل ازشون استفاده کنی

خدا بخشنده است ...
به خودت بگو من ارزشم بیشتر ازاینه که علاوه بر اون یک یا چند سالی که با اون پسر بودم و عمرم رو هدر دادم بقیه عمرم رو هم با فکر کردن به اون موضوع هدر بدم..

ازهمین لحظه هر چی شده رو فراموش میکنم و راه درست رو پیدا میکنم.چون ماهی
رو هر وقت از اب بگیری تازه است

تو که نمیخوای بقیه فرصتهات رو هم با ناراحتی و فکر کردن بهش از دست بدی که؟درسته؟

بعد از اینکه حال و روزت خوب شد میتونی به یه زندگی مشترک درست هم فکر کنی

سلام دوست عزیزم

خوبی؟

به همدردی خوش آمدی

پرسیدی خدا من رو می بخشه؟

معلومه که می بخشه!!!!!!!! راجع به خدا چی فکر می کنی؟ اگه خدا میگه رابطه نامشروع حرام

هست برای همین حال فعلی شماست!!! یعنی خدا نمی خواهد که بنده اش آسیب روحی و

جسمی ببیند!

خدا بسیار مهربان است و به گفته خود ما هر روز در نماز او را "ارحم راحمین" می نامیم!!!

اگر از تو ناراحت است برای این است که به خودت ظلم کرده ای!!!

پس هر آینه به خودت بیای و دیگر به خودت نکنی خداوند مهربان تو را با آغوش باز می پذیرد.

خدا حتی دوست ندارد که شما گناهت را همینجا ابراز کنی!!!

از تجربیات گذشته درس بگیر و بقیه را با مشفول کردن خودت و فکرت به درس ، ورزش و

فعالیت های اجتماعی سرگرم کن تا افکار مزاحم به سراغت نیاید!

این را هم بدان که وقتی بنده ای توبه می کند به مثابه یک انسان پاک حق زندگی دارد و نزد

خداوند مهربان آبروی خود را دوباره می خرد و با جبران گذشته ها روح خود را پاک می کند!

شما الان نیاز به تطهیر روح داری که این جز با نیایش و اینکه خودت را ببخشی و خودت را

دوست بداری میسر نیست عزیز دلم!!


شما خودت را ببخش و خودت را دوست داشته باش ، خدا کریم و مهربان است و منتظر بنده

خوبش هست :72:

موفق و پیروز باشی

راستی آفرین بر عزم و اداه ات :104: :104: :104:

[align=justify]إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَئِكَ يَتُوبُ اللّهُ عَلَيْهِمْ وَكَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (نسا/17)
توبه نزد خداوند تنها براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب گناه میشوند سپس به زودى توبه میكنند اينانند كه خدا توبه‏شان را میپذيرد و خداوند داناى حكيم است.

توی دنیای ما آدمها، هیچ انسان بالغی نیست که تو زندگیش مرتکب هیچ اشتباهی نشده باشه.
بعضی ها اشتباهات رو به بدترین شکل انجام میدن و بعضی ها یکم بهتر!
زمانی انسان یه کار بدی رو به بدترین شکل انجام میده که وقتی داره انجامش میده اونو بد نمیدونه و فکرمیکنه خیلیم کارخوبی کرده! اما وقتی حتی در حین انجام اون کار متوجه میشه که کار بدی داره انجام میده و برمیگرده مسلما تمام اینا برای خدا مدنظر قرار میگیره. خداوند وقتی انسان رو خلق کرد میدونست اونو طوری آفرید که مرتکب اشتباه هم میشه، و خودش راه توبه و بخشش رو به آدم یاد داد. از همون روز ازل از خطای حضرت آدم و امکان توبه ای که براش فراهم شد گرفته تا امروز راه بخشودگی باز بوده و از این به بعد هم خواهد بود.
منتها اشتباه ما آدما اینجاست که قضاوت های خدارو در مورد خودمون با معیارهای انسانی میسنجیم درحالیکه خدا محدودیت های مارو نداره و تمام وجودش رحمت و مغفرته. حتی اون توبه و طلب بخشش انسان هم صورت ظاهری مسئله ست و خدا از لطف و عنایت خودش مارو میبخشه، درواقع اون لطف خداست که از ما دستگیری میکنه نه توبه مون، اما به هرجهت وظیفه ماست که هروقت اشتباهی میکنیم قلبا اینو به خدای خودمون اظهار کنیم.
همونطور که دوستان گفتن سعی کن از این رابطه فقط تجربه های مثبت را با خودت نگه داری و بقیه رو پشت سرت بگذار و دیگه بهشون فکرنکن. یه مدت به روحت استراحت بده تا آرامش پیدا کنه و فعالیت های روزانه و کارهای همیشگیتو ادامه بده. گفتگو با خدارو در تمام لحظات بخصوص لحظاتی که احتیاج به آرامش داری از یاد نبر.
کتابی از خانم لوئیر ال هی. هست که میتونه خوندنش مفید باشه بنام"زنان خردمند نغمه افسردگی سر نمیدهند"[/align]

سلام

این که دو طرف قضیه از پشیمونیشون برای دوستان بگن میتونه تجربه خوبی هم برای خودشون هم برای بقیه دوستان بشه

فعلا مهم اینه به اشتباهتون پی بردین و مطمئنم اگه به عنوان تجربه بهش نگاه کنید در اینده موفقتر هستین

به امید شادی برای شما دوست عزیز:72:

سلام دوست عزیز!

گفتنی ها رو دوستان بهت گفتن.
خودت رو ببخش ولی هرگز فراموش نکن که چه اشتباه بزرگی مرتکب شدی.
این طوری هرگز راهت رو گم نمیکنی.
حتما تو زندگیت کارهای خوبی هم انجام دادی که باعث افتخارت باشه. به اون ها فکر کن تا بتونی خودت رو ببخشی.

انسانی که از ته دل توبه کرده باشه انگار که اصلا تا به حال گناهی انجام نداده.
خدا از دلت آگاهه نگران نباش. بازم بهت فرصت میده تا بتونی به خودت (چون اون میدونه) ثابت کنی که بنده خوبش هستی.

پاشو دنیا منتظر هیچ کس نمی مونه!!!!!

خیلی خوبه که دو طرف به اشتباهتون پی بردید.
بعد از اینکه خودت رو بخشیدی (که پیش نیاز بخشش خداس)به بخشش خدا امیدوار باش.:72:


خداوند مي فرمايد : « فاذا سوّيته و نفخت فيه من روحه » . سوره ص آيه 72
پس زماني كه ( خلقت بدني ) انسان را تسويه نمودم و در آن از روح خودم دميدم .

با تشکر از لطف شما دوستان.
اما من وقتی کتاب باز میکنم بلافاصله تمرکزم از بین میره و ذهنم میره سمتش با اینکه خوب میدونم نباید فکرش رو کنم ولی ناخواسته این اتفاق می افته.من امسال سال سرنوشت سازیه برام و میخوام تو کنکور ارشد نتیجه بگیرم و اگه به این منوال بگذره نمیشه.کمکم کنید که چطور افکار مزاحمو از خودم دورش کنم.
ممنونم