سن خواستگارم از من کمتره

سلام.
دوستان عزیز همونطور که اکثر شما مطلع هستین من حدود 2ماه پیش از نامزد عقدیم جدا شدم. شکر خدا در حال حاضر از نظر روحی به زندگی عادی برگشتم .چند روز پیش آقایی پس از گرفتن شماره تلفن من از همکارانم با بنده تماس گرفتند و خواستند که برای ازدواج با من آشنا بشن. ایشون از نظر سنی 3 سال از من کوچکترن ولی گفتن که این مسئله برای خودشون و خوانوادشون مسئله ای نیست.(من 27 ساله هستم) مشکل دیگه اینه که از نظر مدرک تحصیلی هم از من پایین ترند ولی قول میدن که در کنکور مقطع بالاتر که چند ماه آینده برگزار میشه قبول بشن (میگن امادگی لازم رو دارن) مسئله نامزدی رو هم از طریق محیط کار من میدونستن.حالا میگن ی مدت با هم آشنا بشیم و بعد از کنکور برای خواستگاری با خونوادشون بیان. راستش برای من مدرک فعلی ایشون قابل قبول نیست از نظر سن هم خیلی دودل هستم. چی بهش بگم؟ بگم ارتباط نداشته باشیم تا بعد از کنکور؟ یا اینکه قبول شدنشو شرط کنم؟ یا کلا جواب منفی بدم .اسم ازدواج که میاد خیلی استرس میگیرم ازتون میخام منو راهنمایی کنید

سلام پروانه خانم

شما زن سرد و گرم چشيده اي هستيد خودتون تجربه هاي زيادي داريد
به نظرتون يه پسر 24 ساله پاسخگوي نيازهاي روحي شما هست؟

خانم محترم ایا شما از ایشان شناخت کافی دارید؟خیر با توجه به سئوالاتی که مطرح کردید مشخص شد شما فقط دامنه ای از مجهولات در اختیار دارید...ایشان هم فقط با خانواده تشریف بیاورند.اول در حضور خانواده تعهداتشان را ثبت کنید پس از عمل به تعهدات اقدام نماییددرخواست خود را به صورت شفاف و صریح بیان کنید.

همانطور که دکتر حسابی گفت اول خانواده ها با هم آشنا بشن.به هیچکدوم از قول و قرار ادامه درس اهمیت نده.وضعیت

فعلیشو در نظر بگیر اگر نتونستی قبول کنی حتی خاستگاریم لازم نیست.

گلنوش عزیز من 7ماه نامزد بودم درسته که تجربیات زیادی بهم داد ولی فکر نمی کنم واژه زن سرد و گرم چشیده مناسبه من باشه.
دکتر حسابی و فرهنگ عزیز بحثی در این که باید با خانوادش رسمی اقدام کنه نیست، هدفم از باز کردن این تاپیک اینه که بدونم آیا رد کردن ایشون بدون هیچ گونه شناختی صرفا به دلیل مدرک پایین تر و سن کمتر کار درستی هست؟ یا بهتره کمی با خصوصیات اخلاقی ایشون آشنا بشم بعد تصمیم بگیرم؟

از ما نخواه که برات اولویت تعیین کنیم.شاید تو بخوای شوهرت دو مدرک از خودت بالاتر باشه یا شغلش دفتری باشه.خودت

باید تعیین جزو اولویت های اصلیتن یا فرعی جایگزن براشون وجود داره یا نه؟قانونی وجود نداره بگه اخلاق جای مدرک.

بستگی به خودت داره چیو با چی با عوض کنی.

دوست عزیز:72:

با خودتت خلوت کن و معیارهاتو اولویت بندی کن.

اگه می بینی معیارهاتو با توجه به اولویتهای مشخص شده داره استارت کار و بزن

در غیر اینصورت نه وقت خودتت را بگیر و مشغله بیخود برای خودتت ایجاد کن و نه وقت آن آقا و خانواده ها رو.

فکر کن بسلامتی این ازدواج شد آیا از انتخابت و تغییر معیارها و اولویتهات راضی و خشنود خواهی بود یا مرتب

میخای با دیگران مقایسش کنی و پشیمون از انتخابت باشی.

بدون ازدواج نکردن خیلی بهتر از ازدواج اشتباه است.

موفق باشی.:72:

سلام دوست عزیز

بزار با خانواده یه جلسه رسمی بیان شاید با شناخت بیشتر بتونی بهتر انتخاب کنی

موفق باشی:72:

سلام پروانه جون
خیلی خوشحالم که تونستی با قدرت با این اتفاقات کنار بیای و می خوای دوباره برای آینده و زندگیت تصمیم بگیری ....

درسته که معمولا می گن مرد باید به دلایلی بزرگتر از زن باشه ،و میشه گفت بهترین وضعیت سنی در ازدواج اینکه پسر کمی بزرگتر باشه .
ولی انتخاب همسر یک مساله چند بعدیه
و تو ازدواج خیلی مسائل دیگه به جز سن مطرح هستند مثل فرهنگ و وضعیت مالی و شخصیت و خانواده و خیلی معیاره ها دیگه!
به همین دلیل تو انتخاب همسر باید معدل معیارهارو در نظر گرفت
درسته که مثلا ممکنه ایشون در این معیار سن نمره کمی بگیره و در تحصیل هم همین طور
ولی ممکنه در معیار ها دیگه نمره بالایی بگیره!

از یک طرف دیگه در ازدواج نباید فقط سن شناسنامه ای رو ملاک قرار داد
چون سن شناسنامه ای افراد با بلوغ اجتماعی اونها متفاوت هست و همچنین بلوغ ظاهری
یعنی ممکنه یک پسر 24 ساله بیشتر از یک پسر 30 ساله بلوغ اجتماعی و عقلی داشته باشه.
در اطرافمون خیلی وقت ها این مورد رو می بینیم.
یا ممکنه یک پسر 24 ساله در ظاهر از شما که 27 ساله ای بزرگتر به نظر برسه
سنشو باید همه جانبه بررسی کنی نه فقط شناسنامه ای.
پس صرفا به خاطر 3 سال کوچکتر بودن نباید جواب رد بدی و باید مسائل دیگرو هم برسی کنی

در مورد اینکه تحصیلش پایین تره ،خوب!اینم بازم تا حدی شبیه به سن می مونه
و بستگی به خودت داره که چقدر هم سطح بودن تحصیلات برات مهمه.


ولی پروانه جون به نظر من تو هنوز برات زوده که بتونی وارد یک ارتباط جدید و تصمیم گیری برای ازدواجت شی.
چون تازه اون بحران رو سپری کردی،ممکنه یک سری بدبینی هایی که بازخور تجربه ناموفق گذشته است ،رو رابطه جدیدت تاثیر بزاره .
یا فکر کنی چون یک تجربه ناموفق داشتی به هر قیمتی نباید بزاری این یکی رابطه به هم بخوره !
منظورم اینکه باید به خودت فرصت بیشتری بدی تا به ثبات کامل برسی
و 2 ماه فکر نمی کنم کافی باشه
البته این فرصتی که به خودت می دی بستگی به نوع روابطت با همسر سابقت و میزان وابستگی خودت به همسر قبلیت و همچنین شخصیت و روحیات خودت هم ربط داره و لی بازم فکر می کنم ، 2ماه یکمی کمه!

نازنین، سنجاب، ویدا و فرهنگ عزیز از اینکه وقت گذاشتین و سعی کردین کمکم کنین ممنونم
راستش برای من مدرک تحصیلی خیلی مهمه. به ایشون هم این مسئله رو گفتم. ولی شرایط شغلی و رشته تحصیلیشون طوریه که میتونن راحت ادامه تحصیل بدن. گفتن 90% قبول میشن امسال. راستش خیلی صادق و بامحبت و مودب هستن به خاطر همین نمیتونم راحت بهش بگم نه و گرنه اگر این خصوصیات نبود به خاطر همون مسئله سن و تحصیلات راحت ردش می کردم.
در مورد اینکه به خاطر اون بحران آمادگی ازدواجو دارم یا نه باید بگم در واقع من و نامزد سابقم از اول سال 90 از لحاظ عاطفی از هم جدا شدیم. یعنی حدود 10 ماهی میشه که از اوج بحرانم میگذره ولی بازم فکر کنم اگر یه مقدار دیگه به خودم زمان بدم بد نباشه.در این موردم اگرم قبول کنم که آشنا بشیم به این زودی تصمیم نخواهم گرفت. اگر باز نظری در مورد اختلاف سنی و تحصیلی و یا تجربه ای از اطرافیان داشته باشین ممنون میشم در اختیارم بذارین.