حال و تحول حال

1



http://www.hamdardi.net/imgup/16936/...7952f9deaf.jpg

دعای سال تحویل را من خیلی دوست دارم ، حس خاصی نسبت به آن دارم ، بخصوص این بند آنرا :

یا محول الحول و الاحوال ، حول حالنا الی احسن الحال

بر آن شدم تا در این باره بیشتر بدانم و بفهمم ، و حیفم آمد از آنچه بدست آوردم شما را سهیم نکنم . که با هم باشیم و بهره ببریم .

با سئوال آغاز می کنم که سئوال زیباست ، و فتح باب حرکت ذهن از خیالات به سوی تفکر . و تفکر ره به سوی گشایش دارد اگر بر سبیل صحت پیش رود .

حال یعنی چه ؟

احوال چیست ؟

و اجسن الحال کدام است ؟

چگونه می شود به این تحول حال دست یافت ؟
.
.
.
.
.
.
.
.
.

با هم جستجو کنیم و بیاندیشیم و بیابیم و پرداخت کنیم ، که ..........

تا بعد .............

.

سلام :72:

صاحب حال , حال و احوال همه ی مخلوقات رو من جمله ما در دست داره .
خداو ند خورشید ,ماه ,زمین ,آسمان, شب ,روز را آفرید و خود احوال اونها رو سامان داد .و اونها روی این سامان و تعادل باقی خواهند ماند تا زمانی که به اذن او از تعادل و سامان خارج شوند(روز قیامت).

همچنین انسان رو خلق کرد و سامان داد . احوالش را موزون آفرید و هر دو حال رو به او الهام کرد (هم گنهکاری ,هم تقواپیشگی اش راالهام کرد ).و اورا بر خلاف دیگر مخلوقات مختار قرار داد.

خداوند برای اینکه هر کس حال و احوال خود را نظاره گر باشد یک آیینه دست بشر داد . اون آیینه ی الهی نفس نام داره . هرکس این اینه را از فجور و گناه پاک نگه داشت حال و احوالش متعادل هست چون آیینه شفافه و سریعا می تونه احوالش رو بررسی کنه می تونه درست و غلط رو تشخیص بده و هرکس این آیینه را غبار آلوده ی گناه کرد دیگه نمی تونه حال و احوالش رو درست تشخیص بده .

این از حال و احوال درست که باید آیینه نفست اون رو به تو نشون بده .البته آیینه ای که عاری از غبار گناه باشه .

حال بحث حال و احوال من و تو :
به همون میزانی که در مسیر درست حرکت می کنیم خودمون رو در مسیر تعادل قرار دادیم و میزونیم .هرجا و هر موقع که حالمون میزون نیست و متعادل نیستیم باید بدونیم که از مسیر و سامان الهی خارج شدیم . دوباره یه ریستارت و برگشتن به مسیر یا یه سری غبار روبی . !


وقتی از خدا احسن الحال رو طلب می کنیم .کمک می خواهیم تا مدار مسیرمون رو به مدار اصلی برگردونه کمک می خواهیم که سطح آینه ی دلمون صاف و صیقلی بشه .

نقل قول:

---

چگونه می شود به این تحول حال دست یافت ؟

---

با درک نیاز مندی خودمون و همه موجودات به خدا و برگشت به فطرت اصلی خودمون .

2

حال یعنی وضعیت و چگونگی . که در رابطه با انسان عمدتاً منظور وضعیت درونی و روحی وروانی فرد است مثل غم و شادی ، بیماری و

سلامت ، ترس و امنیت ، بی تابی و صبر ، پریشانی و آرامش و ....

و جمع این چگونگی ها در درون انسان احوال فرد را بیان می کند .

آدمی متأثر از شرایط و تغییر و تحولات حالات مختلف پیدا می کند و بین انسان و طبیعت نیز به واسطه تعامل و پیوند ماهیتی ارتباط به گونه ا است که

تحوالات طبیعی بر حالات انسانی اثر می گذارد چنانکه بهار نشاط و شادابی و سرزندگی را در انسان ایجاد می کند بخصوص اگر در ارتباط با طبیعت باشد و پاییز

و زمستان نیز تأثیراتی در حال و احوال انسان دارد و تمهیدات آدمی برای تداوم زندگی به گونه ای که سازگار با طبیعت بتواند در آرامش و سلامت زندگی کند

بیانگرهمین تأثیر پذیریهاست . اما انسان نسبت به دیگر موجودات بعد دیگری در وجود دارد که او را حتی بر طبیعت که ماهیتش با نگاهی مادی از آن

است ، اشراف دارد یعنی توانایی آنرا دارد که فراتر از اثر پذیری از طبیعت و تحولات طبیعی در برابر آن مقاوم بوده بلکه بر آن اثر نیز بگذارد . به عبارتی انسان

توانایی رسیدن به ثبانی در وضعیت خود را دارد که در شرایط و موقعیت های مختلف متغییر نشود .

تحولات حال انسان یعنی تغییر حالات انسانی متأثر از تأثیر شرایط بیرونی یا نوع نگاه و تفکر در درون دارد . هرچقدر انسان متأثر از شرایط بیرونی باشد و حتی

نوع نگاه و تفکرش نیز برگرفته از شرایط محیطی باشد همیشه در تلاطم است و بالا و پایینی زیاد پیدا می کند . یک روز خوشحال ،روزی دگر غمگین ، یک روز در

ترس و روزی دیگر در احساس امنیت است و ..... و به نوعی می توان گفت ثباتی برایش نیست و به نسبت اینکه شرایط و احوالات بیرون از وجودش چگونه باشد

، چگونگی روح و روان او نیز معلوم می گردد .

ادامه دارد ...............

3

از طرفی انسان در تغییر و تحول متأثر از درون نیز هست ، متأثر از نگرش و تفکری که از فطرت او خط می گیرد که این نوع تحول هرچقدر از عقل مبتنی بر فطرت

بهره بگیرد به سوی رشد ارتقائی می رود یعنی فرد بالنده تر می شود . کسی که بیشتر با فطرت و عقل فطری تعامل دارد بیشتر به خود و حال خود توجه میکند

و در شرایط مختلف خود را می سنجد و می یابد و درک می کند و اگر از تعالیم مطمئن آگاهی بخش برای حل مجهولاتش در برابر حالات مختلف خود بهره

بگیرد خود را بیشتر خواهد فهمید و بر خود تسلط بیشتری پیدا خواهد کرد ، لذا در برابر شرایط مختلف کنترل بهتری روی خود خواهد داشت و صرفاً تحت تأثیر

شرایط نیست بلکه هرجا شرایط بر او اثر می گذارد توان درک حال خود و کنترل خود را دارد . مثلاً وقتی موقعیتی او را غمگین کرد ، ضمن اینکه می فهمد چرا غمگین شده

است می تواند خود را کنترل کند که اسیر این غم نشود و وجودش تحت تصرف آن قرار نگیرد . هرچقدر فرد در این مسیر موفق تر باشد ثباتش بیشتر خواهد شد و کمتر با

تغییر و تحوالات بیرونی دچار تلاطم می شود . این است که حال اینگونه فردی حال خوب هست و اصلاحاً می گوییم حال خوبی دارد یا حال خوبی دارم .



اما احسن الحال چیست ؟

ادامه دارد ...............

4

احسن الحال :

حالی است که انسان متوجه یک جهت و وجه خاصی باشد و هرگونه تغییر و تحول بیرونی تغییری در حال او که لزوماً حال خوب است ایجاد نکند و حال

خوب او شدت و ضعف متأثر از شرایط و تحولات بیرونی و درونی پیدا نکند بلکه حالی پیوسته خوب دارد .


احسن حال در توجه دائم فرد به خدا نهفته است ، وقتی فرد چنان حضور خدا را درک می کند و می بیند و چنان با او مأنوس است که گویی در او غرق است ، هیچ

چیز دیگری نمی تواند توجه او را جلب کند که حال او را تحت تأثیر قرار دهد و به عبارتی هیچ چیز تأثیر گذارتر از توجه به پرودرگار نیست .

چنین فردی دارای توکل و رها یافتگی ای بسیار عمیق و قوی هست و لذا تحوالات و تغییرات در بیرون از وجودش هیچ تأثیری بر حال خوب او ندارند مگر

آنکه در آنها آیات پروردگارش را ببیند و حضور بیشتر او را نمایش گر باشد که در این صورت این شرایط و تحولات بیرونی حال او را خوبتر می کند در همان جهت ثابت . اینگونه

فردی از وجوه حالاتی که گفتیم وجه مثبت را دارا می شود . مثل ، امنیت ، ارامش ، نشاط ، سلامت و ...... و لذتی وافر از این احوالات دریافت می کند که هیچ عاملی به

حزن دردناک تغییرش نمی دهد ( لاخوف علیهم و لا هم یحزنون ).



چگونه می شود به این احسن الحال رسید ؟

ادامه دارد ........................