واقعیت یا توهمات ؟؟مشکلات دوره نامزدی بدون عقد

سلام به همگی امروز روز اول عضویت منه
امیدوارم همگی شاد و خوشحال باشید
من دختری 23 ساله هستم و تقریبا 2 سال هست که با پسری که 2 سال قبلش دوست ( درحد آشنایی ) بودم نامزد کردم البته بدون عقد نامزدیم.
اوایل رابطه مون عالی بود.....اما....بعد از محرم شدن و نزدیک تر شدن ما بهم اون وقتی کاملا یقین پیدا کرد که واقعا صادقانه دوسش دارم و با تمام مشکلات می سازم و هر کاری کنه باهاش میمونم حالا فکر میکنم نسبت به قبل عوض شده البته اینم بگم خیلی دوسم داره و لی می تونه ناراحتم کنه ولی من نمی تونم ناراحتش کنم منظورم اینه که از وقتی که مطمئن شده با همه شرایط سازگارام کمتر رعایت منو می کنه مثل قبل به فکر من نیست راحت می تونه دلمو بشکنه...حالا اگه مثلا 2 هفته منو نبینه افسرده می شه...ااما مثلا تو روابطش اصلا رعایت نمی کنه با همکلاسی هاش (دخترا ) خیلی راحته و حتی تو اس ام اس دادن راجع به جزوه و سوال خیلی صمیمی برخورد می کنه و میدونه من ناراحت می شم ولی درست نمی کنه.... یک بار هم دوست دختر 6 سال پیشش زنگ بود باهاش حرف زده بود و من فهمیدم کلی ناراحت شدم ولی به خیال خودش روشنفکرانه برخورد کرد و معذرت خواهی زیادی نکرد....حالا سوال اصلی من از این مقدمه طولانی اینه که..واقعیت اینه که من می یتونم باهاش خوشبخت باشم یا این توهمه منه ؟؟؟ چون بهش شک کردم ...چون جوگیره حرف هر کسی روش تاثیر داره ...چون می دونه من بیشتر از هرکسی خوبیشو می خوام ولی دیگه حرفام روش تاثیر نداره...چون مثل قبل بهم اشتیاق نداره...چون مثل قبل بهم احترام نمی زاره.... اگه زیاد بهش زنگ بزنم شاکی میشه....چون...... واقعا نمی دونم چی کار کنم ....کارشناسان محترم دوستان خواهش می کنم کمک کنید:325::325:

sominaعزیزم
به همدردی خوش آمدی.
عزیزم این طور که نوشتی ظاهرا هنوز شما عقد دائم نیستین؟می گن قبل از عقد چشمات رو باز کن بعد از عقد و ازدواج چشمات رو ببند.میشه دلیل انتخابت رو بگی عزیزم.چه خصوصیات مثبتی داشتن که شما قبول کردی نامزدشون بشی؟

منم دقیقا مثل تو هستم ... فقط به جای دو سال دوماهه نامزدیم
و رفتار نامزدم خیلی خیلی دلسرد کننده

امیدوارم هر دومون زودتر به نتیجه برسیم

ببین چیزی که من تو این مدت از همدردی نسیبم شده اینه که نامزدی دوره شناخته و تو اون مدت دوستی رو نمیتونی بزاری رو حساب شناخت الان میتونی خیلی بیشتر طرفت و روحیاتشو بشناسی و این شناخت درسته نه شناخت و رفتاری که قبلا داشته پس رو رفتار الانش حساب کن یعنی این رفتار واقعی تر ه.

دوم این که سعی کن روی خودت و نفست _اعتماد به نفس و عزت نفس) رفتار با نامزد چگونگی حرف زدن و بیان احساست کار کنی

و بعدم کمی از احساس دور شو و خوبی ها و بدیهای نامزدتو رو یه کاغذ بنویس بعد ببین اصلا میخوایش یا نه؟ اگه میخوایش و خواستنش میارزه به این بدیها و اخلاقش میمونه یک کار اونم عشق ورزیدن محبت کردن دوست داشتن بدون توقع و البته ممکنه خیلی سختی بکشی اما بعد حتما نتیجه میده

موفق باشی:43::72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی کسی اینجا بت نمیگه باش خوشبخت میشی یا نه فقط مهارتهای شناخت و میتونی یاد بگیری و اینکه رفتار همسرت و بیان میکنی کمی تحلیل کنن وگرنه تصمیم نهایی با خودته که ببینی میخوای تو این رابطه بمونی و خوشبختی میاره برات یا نه نمیارزه به تلاشهات

4سال برای یه رابطه غیر رسمی خیلی زیاده.این تالار دوستی دختر و پسر رو نفی میکنه و به درستی هم میگه دوره نامزدی باید برای شناخت و به دور از احساسات باشه.اما متاسفانه تو نه تنها بهش ابرازعلاقه میکردی بلکه بهش اطمینان خاطر هم دادی که در هر شرایطی باهاش خواهی موند...اما یادت باشه شما زن و شوهر نیستین...
ادم وقتی مطمئن باشه چیزی رو صاحب شده دیگه برای داشتنش تلاش نمیکنه.


ازاین به بعد رابطت رو باهاش رسمی و جدی کن و بهش یاداوری کن این نامزدی به معنای قبول ازدواج نیست بلکه برای شناخت او و سبک و سنگین کردن شرایطه..

به این الارم های هشدار دهنده توجه کن...شاید در ظاهر صمیمی بودن با همکلاسی برای فرد دیگه مورد بدی نباشه اما تو باید با خودت روراست باشی که ایا میتونی این صمیمیت رو با دیگران در زندگی مشترک بپذیری...
اگه الان ناراحت میشی بعد از ازدواج که تعلق خاطرت بهش بیشتره ناراحتیت دو چندان میشه..
پس رابطه عاطفی و تماسهای مکرر و احساسی از الان قطع و سبک و سنگین کردن شرایط رو با کمک بزرگترا و همچنین زیر نظر مشاور شروع کن...

مشاور میتونه بهت کمک کنه که بفهمی اصلا این اقا به بلوغ و پختگی لازم برای ازدواج رسیده یا نه؟؟
چون دلیل این رفتاراش شاید عدم علاقه به تو نباشه،ممکنه هنوزدرک درستی از ازدواج و تعهد و...نداشته باش
fa mo جان تا من نوشتم شما ارسال کردی پس شاید مشابه باشه

خيلي خيلي ممنون از راهنمايي هاي خوبتون دوستان عزيز من در حال تمرين بودم كه فهميدم بهم خيانت كرده وانقدر داغون بودم كه نيومدم سر بزنم فقط رابطه ام را تمومش كردم البته اون خيلي گريه والتماس واصرار و پشيماني كرد اما من برنگشتم و همه چيو تموم كردم...... كاش راهكاري بدين تا زودتر بتونم فراموشش كنم هر روز بهش فكر مي كنم از درون داغون ولي بيرونم طبيعي جلوه مي دم كمكم كنيد.....

سلام somnia عزیز،

به خاطر اتفای که افتاده متاسفم.

همینطور که دوستان در پست های قبلی گفتند، دوران شناخت، برای شناخت دو طرف هستند و باید تا حد ممکن از روابط احساسی پرهیز کرد که خدایی ناکرده ضربه ای نخورید.

به هر حال این رابطه پایان یافته.
کار شما برای فراموش کردن سخت تر است، چون این رابطه رو 4 سال طول دادید.

می توانید این دو تاپیک رو مطالعه کنید:
http://www.hamdardi.net/thread-7257.html
http://www.hamdardi.net/thread-18906.html

فراموش کردن زمان می خواهد و برنامه ریزی!
باید ساعات آزاد خودتون رو پر کنید و خودتون رو مشغول نگه دارید تا کمتر به او فکر کنید.

البته من دقیق نمی دانم چه اتفاق هایی افتاده و شاید دیگر هم مهم نباشد.
فقط گفتید خیانت کرده.
پس خوشحال باشید که او رو شناختید و با او ازدواج نکردید.

موفق باشید.

سلام دوست عزیز.
منم میگم باید به جنبه های مثبت اتفاقی که افتاده فکر کنی.
خدا رو شکر کن که الان شناختیش.

زمان خیلی از مشکلات رو حل میکنه.
ممکنه چند وقت حوصله ی هیچ کس رو نداشته باشی. طبیعیه.

هر وقت که فکر میکنی میتونی بری بیرون و وقتت رو با دوستات بگذرونی، این کارو بکن.

این روزای اول پیشنهاد نمیکنم خودتو مجبور کنی بری بیرون و خوش بگذرونی. اما اگه دیدی زمان حوصله نداشتنت داره طولانی میشه، خودت رو مجبور کن بری بیرون.

4 سال زمان طولانی ای هست. اما هر چی بیشتر بخوای فراموشش کنی، زودتر به نتیجه میرسی.

برات آرزوی موفقیت میکنم:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

لینک هایی که حامد زحمت کشیده رو یادت نره بخونی:72: