مشکلی مسخره در روابط اجتماعی (لطفاً بخونید)

سلام. از اینکه مردم توی این انجمن مشکلات خیلی بزرگتری دارن و من فقط یه مشکل کوچیک دارم حس خوبی ندارم و خدا رو شکر میکنم که من به مشکلاتشون دچار نشدم.
من از مطالب احساسی و همدردی و اینا حالم بهم میخوره، از روانپزشکی هم متنفرم. خیلی چیز چرت و مسخره ای هست و حالم بهم میخوره ازش. اما خب چاره ای نبود، با مشکلی که داشتم باید میرفتم توی سایت روانپزشکی. اما من که امیدوار نیستم با این چیزا مشکلم حل بشه :311:
من در حین نوشتن این متن چند بار تصمیم گرفتم که نوشتن رو رها کنم چون واقعاً از این لوس بازیا بدم میاد، اما چاره ای نیس...
عرض شود که من پسر 14 ساله هستم که توی روابط اجتماعی مشکل دارم. مثلاً وقتی کسی میاد با من هم صحبت میشه بلد نیستم درست جوابش رو بدم. مثلاً اون یه شوخی میکنه و من برای شوخیش هیچ جوابی ندارم که بدم. برای همین تقریباً الان هیچ دوستی ندارم. مثلاً یه بار توی مدرسه یه نفر اومد با من صحبت کنه، وسط صحبت من یهو به دوستش گفت: "این از اون آدماس که هیچکس باش حال نمیکنه". وجداناً بلد نیستم حرف بزنم. البته اون طرف خودشم آدم بی مزه و مسخره ای بود و قطعاً با آدمای خل و چلی مثل خودش دوست هست. از همین حرفی که جلوی من زد معلومه!! به هر حال من کار به عیب دیگران ندارم، خودم پر از عیب هستم. این یکی از عیبای من توی روابط اجتماعی هست که بنظرم برطرف شدنی نیست. توی صحبت کم میارم اصلاً بلد نیستم صحبت کنم. راهنمایی کنید. :310: ممنون

با سلام و احترام
اتفاقا با نحوه بیان سئوالت در اینجا معلوم میشود که مشکلت خیلی هم مسخره نیست و کاملا مشکلتون جدی هست.
چون ما آدمها اگر در غار زندگی نکنیم و میان آدمها باشیم ناگزیر هستیم با آنها ارتباط مناسب بر قرار کنیم. و این ارتباط باید دو طرفه باشه. یعنی هم دیگران ما را بفهمند و هم ما بفهمیم. برای این منظور بسیاری از مهارتها هست که باید تمرین کنیم.
الحمدالله شما باتوجه به اینکه یک پسر 14 ساله هستید، زمان کافی در اختیار دارید این آگاهی ها و مهارتها را یاد گرفته و به کار بگیرید.
از همین اکنون شروع کنید. و مقالات و مطالبی را که در لینک ذیل معرفی می کنم مطالعه کرده و با دقت به کار بگیرید.

مهارتهای ارتباطی

اگرحوصله اتون نکشید همه این مقالات را مطالعه و تمرین کنید، فقط یک راه دیگه می ماند. به یک مرکز مشاوره مراجعه کنید و در کلاسها مهارتهای ارتباط آنها شرکت کن. صرف نظر از وقت و پولی که می گذارید بسیار کمک کننده خواهد بود.

پیشنهاد من اینه که اول دیدت رو ازاینکه بعضی چیزا مثل همدردی یا روانپزشکی مسخره است برداری.
چرا؟
چون گاهی اطرافیانت نیاز دارن باهاشون همدردی کنی.همین کاری که ما الان داریم برات انجام میدیم.یعنی همدردی.
میبینی همدردی چندان هم مسخره نیست چون باعث میشه مشکل تو حل بشه يا مشکل من حل بشه و...

مطالب روانپزشکی یا روانشناسی بهت کمک میکنه تا هم خودت رو بهتر بشناسی هم اطرافیانت.تو اینجوری راحتتر میتونی بفهمی ادمی که داره باهات صحبت میکنه چه جوریه و ازچه مسائلی خوشش میاد.مثلا اگه ادم هیجانی باشه تو میتونی راجب مسائل هیجانی مثل مسابقه فوتبال و...باهاش صحبت کنی.
و اینجوری میتونی موضوع مورد علاقه طرف رو بشناسی و راجبش حرف بزنی.

اطلاعاتت رو درباره مسائل مختلف بالا ببر.اینجوری توی بحثا حرف کم نمیاری و میتونی نظرت رو بگی.
شاید اولش برات سخت باشه اما به مرور عادت میکنی و دیگران هم از صحبت با تو لذت میبرن.

موقعی که داری حرف میزنی باید اعتماد به نفست بالا باشه و مدام به خودت نگی من نمیتونم خوب صحبت کنم و با چه ادم مسخره ای حرف میزنم،درباره چه موضوع مسخره ای داریم حرف میزنیم

با خودت کنار بیا.به خودتم تلقین نکن.میتونی عوض شی.شک نکن

بهار66 روانشناسی لوس بازی هست چون زندگی لوسبازی هست. دقیقا" مثل خاله بازی!
اما در پاسخ به دوست عزیزم بگم که هرچی به دنبال این باشی که یه چیزی مثلا" یه چیز بامزه جور کنی بگی بیشتر یادت میره چه اطلاعاتی داری.پیشنهادم اینه که زیاد تو جمع به فکرت فشار نیاری و بجاش دقیق گوش کنی.بهت قول میدم خودبه خود یه چیزی یادت میاد.سعی کن از مطالبی که خوب بلدی شروع کنی و سر صحبتو تو جمع باز کنی.منم تقریبا" اگه مثه تو رفتار میکردم تو سن تو همین مشکلو پیدا میکردم.