سلام،
به علت طولانی شدن نسخه اول این تاپیک، نسخه دوم ایجاد شد.
با تشکر از همه دوستانی که جملات پرمحتوا و آموزنده را در این تاپیک پست می کنند.
موفق باشید.
نمایش نسخه قابل چاپ
سلام،
به علت طولانی شدن نسخه اول این تاپیک، نسخه دوم ایجاد شد.
با تشکر از همه دوستانی که جملات پرمحتوا و آموزنده را در این تاپیک پست می کنند.
موفق باشید.
قبل از اینکه بخواهی در مورد من قضاوت کنی کفشهای مرا بپوش و در راه من قدم بگذار...از خیابانها و کوها و دشت هایی گذر که من کردم....
اشکهایی را بریز که من ریختم. دردها و خوشی های مرا تجربه کن.
سالهایی را بگذران که من گذراندم روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم...
دوباره و دوباره بر پا خیز و مجددا در همان راه سخت قدم بگذار همانطور که من انجام دادم
بعد ان زمان میتوانی در مورد من قضاوت کنی
در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند.
خارپشتها وخامت اوضاع رادریافتند تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب همدیگررا حفظ کنند.
وقتی نزدیکتر بودند گرمتر میشدند ولی خارهایشان یکدیگررا زخمی میکرد بخاطر همین تصمیم گرفتند ازهم دور شوند ولی بهمین دلیل از سرما یخ زده میمردند.
ازاینرو مجبور بودند برگزینند یا خارها ی دوستان را تحمل کنند، یا نسلشان از روی زمین بر کنده شود.
دریافتند که باز گردند و گردهم آیند. آموختند که، با زخم های کوچکی که همزیستی با کسی بسیار نزدیک بوجود می آورد، زندگی کنند چون گرمای وجود دیگری مهمتراست.
و این چنین توانستند زنده بمانند.
درس اخلاقی : بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم می آورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنارآید و محاسن آنانرا تحسین نماید..
بمانیم تا كاری كنیم ٬ نه كاری كنیم تا بمانیم .
گاهی وقت ها فقط یک راه می ماند و آن هم یافتن راهی جدید است!
به جای تاج گل بزرگی که پس از مرگم برای تابوتم می آوری، شاخه ای از آن را همین امروز به من هدیه کن.
به تو پرواز را اموختم و رهایت کردم تا ستاره ی دنباله دار باشی.... کاش با تو از عشق می کفتم تا بیاموزی کمی وفادار باشی!
بادبادک کوچک من!
تا با کفش های کسی راه نرفته ای در مورد راه رفتم اون قضاوت کن
هر رنجی در خدمت تکامل است .
شادی را هیچ پیامبر و قدیسی نمیتواند به تو ارزانی دارد . تو باید خود این ثروت را کسب کنی .
یکی از مهمترین گام های رسیدن به خدا ، عشق و یاری به فقر است .
خدای نور و زندگی ! هر روز مرا از عشقت لبریز کن تا از بگذرم و به رنجیدگان برسم . دعاها و اشکهایم را برایت می آورم . خودم را به تو تقدیم میکنم .
مراقب باشید انچه می بخشید چون رازی در قلبتان پنهان بماند .
زمین و آسمان شاید روزی ناپدید شوند اما حقیقت یا عشق فناناپذیر است . به آنچه فناناپذیر است بپیوندید .
با زندگی بیامیزید . به رنجیدگان یاری رسانید . به همه عشق بورزید . آنگاه خودتان ، تقدیر ، راز زندگی و خدا را خواهید شناخت .
تنها باشید اما نه منزوی . با مردم مراوده داشته باشید و خدا را در آنها ببینید .
اونی که زود میرنجه
زود میره، زود هم برمیگرده.
اما اونی که دیر میرنجه
دیر میره، اما دیگه برنمیگرده.
.......
هستند
کسانی که روی شانه هایتان گریه میکنند
و وقتی شما گریه میکنید دیگر وجود ندارند.
......
از درد های کوچک است که آدم می نالد
وقتی ضربه
سهمگین
باشد، لال می شوی.
[/size]اگه توی زندگی یکی از سیمهای سازت پاره شد
آهنگ زندگیت رو جوری ادامه بده که هیچکس نفهمه به تو چی گذشته
حتی اونی که سیم رو پاره کرده[size=large]
همیشه از فاصله ها گله داریم
شاید، یادمان رفته که:
در مشق های کودکیمان برای فهمیدن کلمات کمی فاصله لازم بود
تنهایی آدمها یه دریا عمق داره ،
ولی پر کردنش با یه لیوان محبت ممکنه
زندگی یک مشکل نیست که باید حلش کرد بلکه یک هدیه است که باید ازش لذت برد"