با رفتار ضد و نقیض دوست پسرم چیکار کنم؟

سلام
من 25 سالمه تقریبا 8 ماه پیش با پسری که باهاش همکلاس بودم آشنا شدم از رو علاقه ای که بهم داشتیم باهم دوست شدیم البته حرفی از ازدواج نزدیم و اونو به زمان واگذار کردیم و این دوستی جهت شناخت بود...اوایل رابطمون خوب بود از حال هم خبر داشتیم بدلیل مشغله کاری که داره زیاد وقت نمیکرد که ارتباطمون زیاد باشه و منم درک میکردم این موضوع رو بابت این موضوع زیاد ناراحت نبودم...تا اینکه 4 ماه پیش بابام تو یه تصادف فوت شد،از لحاظ روحی داغون شدم میشه گفت تو همه این لحظه ها شاید کنارم نبود ولی به فکرم بود،باهام همدردی میکرد بهم توجه داشت،تو این مدت بهش وابسته شدم تا اینک بعد یه مدت رفتارش خیلی سرد شد دیگه اس نمیزنه یا اگه من میزنم جواب نمیده،گاها 2هفته ازهم بیخبریم و من تواین مدت داغونو داغونتر میشم ،بعد از فوت بابام خیلی حساس شدم تنها شدم، تنهایهامو پر کرد ولی حالا اونم تنهام گذاشته، خواستم منطقی عمل کنم و رابطه رو که با این اوضاع تموم شده حساب میکنم تموم کنم ولی قبول نمیکنه میگه اشتباه میکنی دوست دارم فقط کارم زیاده...وقتی باهم قرار میزاریم رفتارش خیلی صمیمی و با احساسه ولی وقتی ازهم دوریم حالی ازم نمیپرسه واقعا گیج شدم هنوزم دوسش دارم ولی نه طاقت دوریشو دارم نه بی محلیشو نمیدونم چیکار کنم، تو تنهایهام بهش فکر میکنمآرامش ندارم، همش تو فکرو خیالم نمیدونم واقعا دوسم داره یا نه؟ چطوری بفهمم واقعا من و می خواد یا نه؟

کار تو نیست

یه سری چیزها جلو چشماتو گرفته نمیتونی ببینی
منم پدرم را همین 6 ماه پیش از دست دادم
خیلی هم داغون شدم
همینطور خواهرم
بنظر من الان وقتشه که بیشتر هوا خودتو داشته باشی بیشتر از اونی که فکر میکنی از دست بر میاد چون چاره ای نداری
به نظر من دنیا برای دختر هایی که پدرشون رو از دست دادن بیرحم تره باید بیشتر فکر کنی
و پیشنهاد من اینه که خیلی زود رابطه تو با اون قطع کنی و احساساستو بیشتر کنترل کنی

سلام مینای عزیز.
به تالار همدردی خوش اومدی:72:

بابت پدرت بهت تسلیت میگم.
خدا رحمتشون کنه.


دوست عزیزم، توی این رابطه یه جاهایی اشتباه داشتید. هر دو طرف. حالا فعلاً به اونا نمیپردازیم.

اول برامون بگو که آقا پسر چند سالشه؟
و اینکه چرا دوس ندارید رابطتون رسمی بشه؟ (دلایل خودت و ایشون چیه)

ممنون عزیزم...
خدا اموات شمارم بیامورزه
26 سالشه،
آخه هنوز آمادگی ازدواج نداریم هیچکدوم
تکلیفه سربازیش مشخص نیست
یه چیز دیگه اینکه همش میگه قسمت هر چی باشه همون میشه...بعضی وقتا یعنی بیشتر وقتا شک میکنم به اینکه دوسم داشته باشه...

مینای عزیزم، این تالار، دوستی دختر و پسر رو راه درستی برای شناختِ قبل از ازدواج نمیدونه.


من کارشناس نیستم. اما اکثر کارشناسای عزیز این تالار، نظرشون این خواهد بود:

یا ارتباط رو قطع کنید و هیچ گونه ارتباطی نباشه تا وقتی که شرایط ازدواج جور بشه.

یا اینکه همین روزها، ارتباط رو رسمی کنید.(با اینکه شرایطش جور نیست) و تحت نظر خانواده ها، به ادامه ی شناخت بپردازید.


حالا به ما بگو که در محدوده ای که گفته شد (این دو راه)، کدوم رو انتخاب میکنی تا در همون مسیر کمکت کنیم.:72:

باید تکلیف روشن شه تو واسه چی می خوای با اون باشی؟.ازدواج یا فقط یه دوست؟.تکلیفتو زود مشخص کن:46:

دوست عزیز

صمیمانه فوت پدرت بهت تسلیت میگم

امیدوارم موفقیت و خوشی در پیش داشته باشی:72:

فوت پدرت رو تسلیت میگم.

اما باید بدونی فقط تعهد میتونه تضمین کنه که این رابطه باقی میمونه یا نه.شما که الان دور از نظر خونوده با هم رابطه دارین و خصوصا الان که با مرگ پدرت ناراحتی خیلی مستعد این هستی که بهش وابسته بشی.تو این تالار همیشه گفته شده شناخت باید زیر نظر خونوده ها و به دور از احساسات باشه تا منطقی تصمیم گرفته بشه و احساس برای بعد از عقد باید باشه.

مدیر همدردی نوشته:
بهتر هست در زمين ديگران خانه نكني. تا وقتي مطمئن شوي سند زمين را به نامت زدند. بعد شروع به گسترش احساسات خود نسبت به او بكني.و اين حتما بايد بعد از خواستگاري، شناخت و عقد انجام گيرد.

تصور کن بنا به هر دلیلی این اقا خواستگاریت نیاد یا بیاد اما ازدواج نکنید چه ضربه ای خواهی خورد.و بعد از فوت پدرت چقدر ممکنه این اتفاق اذیتت کنه.

پس یا در جریان گذاشتن خونوده ها یا قطع رابطه.

ناراحتی بعد از فوت پدرت رو بهتره با صحبت و ارتباط با دوستات خونواده خدا و پر کردن وقتت با کارا و تفریحات مورد علاقت کم کنی.

نه اینکه برای فراموش کردن این ناراحتیت،، خدایی نکرده دچار مشکل بزرگتری بشی