لطفا یه لحظه بایست !آیا به داده های قبلیت نگاه کردی ؟

سلام
لطفا یه لحظه بایست!:305:
فعلا خروجی ها رو هر چه که هست رها کن !:160:
برو سراغ داده های اولیه !:303:
راستی تا حالا داده های قبلی تو مرور کردی؟آیا برمی گردی و یه مروری روی دادها ی اولیه ات می کنی ؟
آخرین بار کی بوده ؟
چه موقع متوجه شدی که داده ها رو باید تغییر بدی؟
چه موقع متوجه شدی باید اونها رو جایگزین کنی یا کلا حذف کنی ؟
چه مقدار صبر می کنی؟ آیا به زمان توجه داری ؟و اینکه برای آماده شدن و بهره برداری از اونها باید اجازه پردازش بدی ؟


منظورم از داده ها هم اطلاعاتی که ما به صورت گفتاری با اطرافیانمون مطرح می کنیم هم رفتارهای عملی که انجام می دیم و با این رفتار برای دیگران تعریف میشیم .داده هایی مثل حرف های روزمره (مفید –مخرب –خنثی )نگاهها(خشم آلود – مهربان – عاشقانه – بی تفاوت –پرسشگر و....)رفتارهایی مثل همکاری –همراهی-هم نشینی و مراودت - همدردی وهمدلی-فداکاری – دوری و اجتناب –امیدوار کننده – آسیب رسان و....
ببینم روزی چند بار مچ خودت رو میگیری وقتی بازدهی های مثبت و منفی کارها رو می بینی؟

واقعیت کامپیوتر زندگی اینه که هر داده ای که بهش می دی رو با پردازش هایی که روش انجام می ده و یه سری محاسباتی که انجام می ده, خروجی هایی رو تحویلت می ده که تو رو ممکنه متعجب کنه که شاید لازم باشه ساعت ها بشینی و فکر کنی ببینی کجا ی کاررو ورودی غلط دادی یا شاید لازم بوده وردی ها رو کامل تر می کردی یا یه سری روحذف می کردی و ....
یه موقع ست که الان انتظار داری به یه چیزی(خروجی) برسی اما نمی تونی!نمی شه ! چون اون زمانی که باید داده ها رو ارسال می کردی غفلت کردی .
شروع می کنی تند تند به ارسال کردن و می خواهی و مسری که خیلی زود به نتیجه برسی اما غافل از اینکه اینها نیاز به پردازش و زمان و وقت و صبر وحوصله داره .
گاهی اوقات انتظارات و آرزو ها (خروجی)اساسا مردودند. تو باید اونها رو بشناسی و نهایتا پذیرا باشی که باید اون انتظارات رو کنار بگذاری . چون نباید انرژی و وقتت رو اونجا صرف کنی .چون اصلا قطعه اون قسمت داده نشده مثل فردی که فلج هست و تلاش می کنه بهترین دونده شود در مسایل روانی و شخصیتی خودمون یا دیگران هم همین طور . اون قطعه و نرم افزاری که برروی شخصیت یک فرد که کارهای سنگین و طافت فرسا انجام میده و بامهارت هایی که داره از عهده اون بر میاد با نرم افزار ی که در وجود یه شاعر و نویسنده نصب شده فرق می کنه .فرد اول می تونه کارهای سخت و سنگین رو با جسمش انجام بده و این باعث میشه یه مقدار روحیه اش هم خشک و سخت باشه کاری شاعر یا نویسنده عمرا از پسش برنمی اد نهایتا می تونه یه خودکار رو جا به جا کنه اما چون طبع لطیف داره میتونه رمانتیک هم باشه .
وبعضی وقت ها اولویتها باعث می شه که یه سری داده ها و پردازشها رو کلا حذف کنی

خلاصه ورودی و نحوه ی دادن ورودیها خیلی مهمه!!!
هر ورودیی که می دیم یه سری خروجی هم دریافت می کنیم .
گاهی با ید برای تغییر در دریافت خروجی باید ورودی هارو تغییر بدیم و گاهی نیز باید ببنیم زمان مکان و موقعیت دادن داده ها مناسب هست یا نه !چون هر کدوم اینها عوامل موثر در نحوه پردازش اونها هستند که در هنگام ورود اونها رو وارد دستگاه می کنیم

قصد دارم انشاءلله با مثال هایی بیشتر اینا رو توضیح بدم
تا بعد :82:

مثال 1:
یه روز با خانمی صحبت می کردم . و خانم از همسرش گله داشت که وقتی از خونه می ره بیرون بدون خداحافظی می ره و اصلا نمی اد ببینه من کاری دارم ,چیزی نمی خوام و......اصلا به من اهمیت نمی ده و ....
چند روز بد همون خانم می گفت که :
امروز شوهرم صبحونه درست کرده و دستم رو کشیده گفته بیا با هم بخوریم من گفتم دیشب خوب نخوابیدم می خوام بخوابم .
گفتم چرا ؟
گفت: ولش کن ! عادت کرده دیگه .اینقدر اولا بهم زور می گفت پا شو برام صبحونه بذار.ولی حالا دیگه خودش صبحونه اش رو می خورده و می ره سر کار.
بهش گفتم : شوهرت اینقدر دوست داره تو سر سفره بشینی؟ و نمی شینی؟ . گفت اووووه خیلی !
گفتم یادته دوسه روز پیش گله داشتی شوهرم خداحافظی نمی کنه و......اگر تو اینجا که ازت می خوادصبحانه درست کنی و با هم بخورید هزینه کنی و به خواسته اش بها بدی و این داده رو بدی که برام عزیزی واین کمترین کاری که برات می کنم . اون هم متقابلا همین رفتار رو پیش می گیره .

نمی شه ما یه چیزی رو به طرفمون بدیم و انتظار داشته باشیم یه چیز دیگه تحویل بگیریم . در بیشتر وارد محصول همونی میشه که کاشتیم .حالا یه درصد خیلی کمی ممکنه یه عواملی دخیل بشه و محصولمون اون چیزی که دقیقا می خواستیم نشه. اما اکثرا بهره برداری به میزان هزینه و همتی که می کنیم بستگی داره !ولی ممکنه تغییر یه دفعه ی تو باعث نشه اون هم سریعا تغییر کنه شاید نیاز باشه تا یه مدتی این رفتار تو پردازش بشه .

مثال 2:
خانم و آقایی در دوران شیرین عقد به سر می برند .
آقا به خانم میگه من تفریح با دوستان رو دوست دارم .به خاطر همین می خوام با دوستام بریم بیرون .تو که اجازه می دی ؟ ناراحت نمی شی ؟
خانم با اینکه از این موضوع خرسند نیست .اما از سرمایه ی عشق صرف نموده و می فرمایند :
داده ناقص و مضر: من از این زنها که به شوهراشون گیر می دن و سلب آزادی می کنند نیستم . تو می تونی و این آزادی رو داری .من هیچ وقت مانع آزادی های تو نیستم و.....:43:
آقا راضی و خشنود می بوسدش و راحت و آسوده با وجدانی راحت:310::227:
نمی دونم اون خانم چه مدت دوم میاره ولی از شاید شانس بد خروجی این میشه که هر هفته و تعطیلی آقا سی تی صفا :227:
این خانم دوسال دیگه داد و فریاد و چه کنم سر می ده و می خواد سریعا قسمت خروجی رو یا حذف یا تغییر بده که سخت در اشتباه ست! مگر اینکه با صبرو تحمل و تلاش بسیار ورودهای درست را ارائه بده و بعد منتظر پردازش و بعد احیانا پذیرش باشه یعنی باید کلی اذیت بشه که داده ای رو که روزی داده اصلاح و خنثی کنه .


داده درستی که این خانم بهتر بود ارائه می دادند این بوده که :

عزیزم وقتی دونفر به هم متعهد می شن دوران مجردی و تنهایی و دنبال عشق و حال رفتن, تموم میشه (مگر درمواردی استثنایی و جدا از حال و صفای فردی ). اونها در قبال هم متعهد و مسئول هستند و با هم در همه چی شریک می شن در غم و شادی در رنج و سختی و تفریح درگرماو سرماو..... . و با قاطعیت , نه با خشونت عدم رضایت خودش رو اعلام می کنه.


در میان زوج های جوان ما که در سالهای اول ازدواج به سر می برند اشتباهاتی ازاین دست زیاد اتفاق می افته و بعد از چند سال دچار کمبود سرمایه میشن نداشتن نقشه راه تدوین شده یا نقشه ای گنگ و مبهم یا نقشه ای معیوب که اونها رو به جایی نا معلوم می بره باری به هر جهت طی مسیر می کنن.
درصوتی که این سالها ی اولیه که بانک های سرمایه عاطفی نیز پر هست بهترین سالها برای دادن داده های درست به همدیگه است .
وچه سخت و بد, فوندانسیون زندگیشون رو پایه گذاری می کنن اونهایی که داده های معیوب ناقص و حتی مضر به همدیگه می دن

مثال 3 :
خانمی بدون هماهنگی با شوهرش و هر وقت سرحال بود و تمایل داشت مهمونی می گرفت .طوری که بیشتر مهمونی هایه طرفه بود و کلا مهمون داری زیاد می کرد .بعد این خانم گله می کرد هیچ کس مثل این شوهر بی فکر من نیست .یه دفعه مهمون برام میاره خونه ,نمی گه من آمادگی دارم یا نه ؟

یه موقع هست بدون برآورد کلی و بدون ارزیابی یه سری هیجانات و علاقه مندی ها رو (داده ی غلط یا ناقص )مواقعی که سرحال هستیم .برای فرزندان یا همسر یا اطرافیان ایجاد می کنیم یا شاخ و برگ می دیم بعدا سر همون علاقه مندی یا تبعاتی که به دنبال داره اختلاف و مخالفت و ناراحتی و دلخوری به وجود میاد .کلی وقت و انرژی باید صرف تصحیح یه کاری بکنیم که خودمون به غلط پایه ریزی کردیم .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

مثال :
برای فرزندمون سونی می خریم بدون اینکه به او آموزش مدیریت زمان داده باشیم یا او رو ارزیابی کرده باشیم که چقدر خود کنترل گر هست ؟
مثال:
برای فرزندم موبایل چون همکلاسی و پسر خاله اش داره . بدون اینکه ببینم که فرزندم از نظر سن عقلی در چه حدیه اصلا لزوم استفاده اون بر چه اساسی هست ؟
مثال :
برای فرزنم موتور سیکلت می خرم بدون اینکه گواهی نامه داشته باشه !
پدرو مادری برای خوشحال کردن بچه ی 12 ساله شون وچون خیلی بچه مسر بوده موتور سیکلت خریدن (براوو).این خوشحالی تا یک ماه بیشتر طول نکشید.
پسر توی میدون همون خیابون خودشون در اثر تصادف جان خودش رو از دست داد .

خانواده ها می تونن با دادن یه سری اطلاعات و داده و یه سری برنامه ریزی و ایجاد کانون گرم علاقه مندی بچه ها شون رو شکل بدن یا هدایت کنند به سمت درست . و همین طور همسران به مرور زمان در تعامل و محبت با هم :43:

گاهی داده هایت را درست انتخاب می کنی
و درست هم به سیستم می دهی
اما خروجی آن نیست که پیش بینی می کردی
اینجاست که باید لبخند رو به لبانت بیاری و اجازه بدهیم که گاهی زندگی ما رو غافلگیر کنه

http://www.hamdardi.net/imgup/19427/...e8fe49217c.gif

ستاره عزیز ، با پست هایت موافقم و دیدگاهی هم بدین گونه بدست آوردم
در زندگی آموختم که انسانها و روابطشون صفر و یک نیستند ، سیاه و سفید هم نیستند و لزوما اگه تو درست رفتار کنی دلیلی بر رفتار درست طرف مقابل نیست

اما :305: اگر داده هایت را از ابتدا برای خودت درست انتخاب کنی و انتظار نتیجه ای درست را تنها از خودت داشته باشی آنگاه میشه که سیستم زندگی تو درست کار می کنه

و از آنجا که ارزش و قیمت هر سیستمی به درست کار کردنش بستگی داره ، لذا اگر طرف مقابل خواست از اون سیستم بهره ببره می بایست اول هزینه اش را تمام و کمال پرداخت کنه
اون وقت هست که دیدگاه شما در پست های اخیر با دیدگاه من برابر میشه
موفق باشی :72: