می دونید چطور ناراحتیم رو کاهش دادم

سلام

همونطور که می دونید من 29 سالمه و همسرم 31 سالشه. من کارمندم و لیسانس همسرم شغلش آزاده و دیپلم. وضعیت مالی مناسبی داریم ولی بخاطر اختلاف فرهنگی دعواهای زیادی می کردیم که شما کمک کردید و تنهام نذاشتید و خیلی بهتر شدیم.

برای من خیلی سخته که حضورا به مشاور مراجعه کنم. جدیدا مشاوره تلفنی رو پیدا کردم و به صدای مشاور زنگ زدم.

اونجا هم مثل اینجا کلی راهنماییم کردن. بهم گفتن 5 چیزی که خوشحالت می کنه رو بنویس و به اونها فکر کن و پیشرفتت رو توی این موضعات به ما بگو.
فکر کردن به علائق ام و اینکه مجبورم هر هفته برای رسیدن به اونها کاری انجام بدم خود به خود باعث شده روحیه ام بهتر بشه و کم تر به همسرم و اذیت هایی که می کنه توجه کنم. اعصابم آروم تر شده و بیشتر به خودم فکر می کنم. دیگه وقتی باهاش قهرم فکر نمی کنم دنیا به آخر رسیده.
!!!!!!!!! میدونید قسمت تعجب آورش کجاست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:163:
روحیه من هم روی اون تاثیر گذاشته و باعث شده کم تر قهر و دعوا کنیم. توجه به خودم باعث شده کم تر به اون توجه کنم و وقتی اون می بینه که زیاد نازش خریدار نداره و وقتی قرقر می کنه به جای اینکه باهاش درگیر شم میرم به علایق خودم می رسم دیگه زیاد گیر نمی ده.

البته هنوز مشکلات عمده مون سر جاشه و هنوز هم به کمک و راهنمایی های شما دوستان عزیز نیاز دارم. از تمام مشاوران و راهنماهای عزیز ممنون:72::72::72:

فعلا دریای زندگیم آرومه و ساحل آفتابی و غروب دلنشینی داره. دلم می خواد همیشه این آرامش رو حفظ کنم. همسرم خیلی آروم نیست و خلق تنگی داره. مشاورم بهم گفته که بخش بزرگی از مشکل خودم هستم. می گه خودم باید برای برقراری ارتباط با همسرم اقدام کنم.
راستش من تا به حال دوستای صمیمی نداشتم و هر چند که در ابتدای آشنایی جذاب هستم و سریعا دوست می شم ولی توی برقراری ارتباطات طولانی و پایدار ضعیف هستم. شاید بخاطر همینه که نمی تونم با همسرم ارتباط برقرار کنم. راستش همسرم که شب میاد خونه ما تقریبا 2 ساعت با هم هستیم تا بخوابیم قبلا توی این 2 ساعت یا حرفی نمی زدیم و یا اینکه دعوا می کردیم. الان که مشکل دعواهامون کم تر شده می خوام روی برقراری ارتباط باهاش کار کنم. می خوام توی این 2 ساعت حرفی واسه گفتن داشته باشم، کاری برای انجام دادن داشته باشم. دلم می خواد محیط خونه طوری باشه که پنج شنبه جمعه دوست داشته باشه زودتر بیاد خونه ولی نمی دونم چطور باید این کارها رو بکنم؟ نمی دونم بهش چی بگم؟ نمی دونم چیکار کنم که وقتی میریم مهمونی به من هم توجه کنه و با مردهای فامیل جمع نشن و به من بی توجهی کنه...