چطوري آدم پر انرژي بشم؟

من حدود 2 سال كه آدم خشك و سردي شدم. نسبت به همه چي بي احساس شدم .نسبت به همه چي بدبينم.هر كسي چيزي ميگه برام اهميتي نداره!! وقتي توي جمع دوستان و فاميل ها هستم معمولا خيلي كم حرف و ساكت هستم و اين رفتارم اين 1 سال اخير بيشتر هم شده و از اين رفتارم خودم اذيت ميشم كه چرا من اينطوري هستم!! چرا حرفي براي گفتن ندارم !! تا كسي ازم چيزي نپرسه حرفي اصولا نميزنم مگر در موارد خاص كه اگه كسي هم سن خودم باشه كمي باهاش حرف بزنم!! كسي هم بهم چيزي ميگه اصلا متوجه نميشم!!

گاهي فكر ميكنم به خاطر تنهاييم هس
وقتي با مامان و بابام هستم خيلي شادم و پر شر و شور ولي وقتي توي يك جمعي هستم خيلي آروم ميشم و فقط ميخوام تنها باشم
هيچ انرژي و هيجان براي درس خوندن ندارم !! و بين دوستان آدم خشك و سردي شدم!!
و خيلي وقته كه بيشتر روزم رو توي تنهايم سر ميكنم
اين رفتارم باعث شده كه دچار فراموشي هم بشم و اگه كاري بهم سپرده بشه خيلي زود از يادم ميره!! آدمي هستم كه خيلي فكر ميكنم و از مردها هم متنفرم و دل خوشي هم ازشون ندارم!
از خودمو رفتارام خسته شدم
لطفا راهنماييم كنيد

ممنونم استفاده كردم
ولي من از اينكه آدم خشك و سردي شدم رنج ميبرم
هيج انگيزه اي براي زندگي ندارم
با اينكه بايد روي پروژره ام كار كنم ولي برام مهم نيس !!

برای خودتون تفریحاتی مثل ورزش های پر هیجان و دید و بازدید با همسن و سالهای خودتون رو مهیا کنید. ورزش بی نهایت تو روحیه مؤثره و تفریحات دیگه ای که قبلاً باهاش احساس شادی می کردین رو دوباره برای خودتون ایجاد کنید.

[size=large]
سلام
در این 2 سال اتفاق خاصی براتون افتاده؟ چرا به تنهایی پناه بردی ؟
تو الا بایذ پر از شور شوق باشی بگی بخندی بگردی اول لذت بردن از زندگی هست دلت از کسی شکسته است؟

آره اتفاق هايي كه اصلا فكرشو نميكردم كه دلم شكست:302:
ولي واقعا روم تاثير گذاشته كه همش در حال فكر كردن هستم به گذشته ام كه چرا اينطوري شد؟!!
از فكر كردن به گذشته ام خسته شدم!!
وقتي ميخندم دوباره گذشته يادم مياد و عذابم ميده
اما گاهي وقتا خودمو آروم ميكنم ولي بعضي وقتا واقعا كم ميارم كه بايد چه كنم كه شادي رو واقعا از ته دل حس كنم!!