نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
سال 84 ازدواج کردم زندگی بسیار خوبی داشتم... اما سال 88 همسرم در یک سانحه تصادف همسرم فوت کرد ... درحالیکه من 7 ماهه باردار بودم.سختیهای زیادی کشیدم تا توانستم تا حدی به زندگی بازگردم...
اما مشکل من الان دختر 2 ساله ام هست که هیچوقت پدرش را ندید!!!!!!!!!!!!
با بزرگتر شدنش نگرانی منم بیشتر میشه!!!!
چطوری براش توضیح بدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام،
به تالار همدردی خوش آمدید.
از اتفاقی که افتاده متاسفم.
ان شا الله خداوند به شما و دخترتان صبر بدهد و همیشه یاریتان کند.
فکر می کنم مسئولیت شما سخت خواهد بود و نسبت به بقیه ی مادران بار بیشتری روی دوش شما خواهد بود.
ولی مطمئن باشید اگر این بار روی دوش شما گذاشته شده، خدا هم توان مضاعفی به شما می دهد.
و فکر می کنم مردهای فامیل مثل دایی، عمو، پدربزرگها و ... می توانند در این راه خیلی کمک شما باشند.
من متخصص نیستم، ولی فکر می کنم می توانید هر وقت از شما سوالی در رابطه با پدرش پرسید، واقعیت رو به او بگویید. ولی در همان حدی که می فهمد و به او ضربه روحی نمی زند. فکر می کنم بد نباشد به مشاور کودکان هم مراجعه کنید و کمک بخواهید.
در این تالار هم دوستان خوبی داریم که به شما کمک خواهند کرد.
اگر موافق هستید عنوان تاپیکتون رو به این عنوان تغییر بدهم تا مشکل برای بقیه اعضا مشخص تر باشد:
"از دست دادن همسر و نگرانی برای دخترم"
موفق باشید.
سلام
منم به شما خوش آمد میگم
خدا همسرتون رو بیامرزه
من هم با آقا حامد موافق هستم
شما بهتر هست با مشاور هایی که تخصصشون کودکان هست در تماس باشید
این خیلی بهتر هست
چون توی این تالار ممکن هست نظراتی داده بشه که نظرات شخصی هست و کار رو خرابتر کنه
اکثر اعضا اینجا هنوز بچه ندارن و متخصص هم نیستن
همچنین رفتار با کودک خیلی پیچیده و سخت هست,همچی روی زندگی آیندش تاثیر عمیق میذاره
من خودم یه عشق داشتم که با هم ازدواج نکرده بودیم اما در حد نامزد بودیم,
منتظر اتمام درس برای مراسمها بودیم که اون بیماری لعنتی اومد و همچی رو تموم کرد......
من اون سالهای اول همیشه دلم میخواست کاش ازدواج کرده بودیم و دختری از اون به یادگار داشتم.......
خدا بهتون صبر بده
امیدوارم در راه سختی که در پیش دارید موفق باشید
اینجوری روح همسرتون هم شاد میشه
از دوستان هم میخوام هرکس به این تاپیک سر زد یه فاتحه برای همسر ایشون بخونه
[فقط تنها چیزی که به ذهنم میرسه که بگم اینه خدایا صبری عطا کن تا یعقوب زمان شوم وتوانی عطا کن که ستون بدنموباشد و عشقی عطا کن که سیراب دنیایم کند وقتی معشوق انسان خدا باشد بقیه حل برای دختر گلت هماز خاطرات خوبتان بگو تا توی قلب کوچک و نازنینش عشق پدر حس کنه روحشان قرین رحمت خداsize=large]
ممنون از دوستانی که توجه کردن و پاسخ دادند.
خدا رو شکر خانواده خوبی دارم.حتی خانواده همسرم.پدربزرگها دایی ها و عموهاش توجه- خاصی به دخترم دارن
اما چون خودم علاقه زیادی به پدرم دارم و دخترم از این نعمت محروم بیشتر عذابم میده.
اگرچه دخترتون از نعمت پدر محروم است، نعمت داشتن مادری مهربان، فداکار و فهمیده مثل شما را دارد.
توی همین تالار گفتگو هم انجمنی در مورد کودکان هست. به نظرم بهتره موضوعت را به اون انجمن منتقل کنی و عنوانش را هم به جای از دست دادن همسر، چیزی بذاری که بیانگر مساله نگرانی شما برای کودکتون باشه.
از یک مشاوره حضوری استفاده کن و هر چند وقت یک بار برای مسایل دخترت با ایشون مشورت کن.
در مورد تربیت کودکان کتابهای زیادی هست. با مشورت با افراد خبره، چند تاییش را مطالعه کن.
سلام دوست عزیز
به همدردی خوش اومدین
تسلیت میگم بهتون,وافعا شرایط سختی رو پشت سر گذاشتین و هم چنین بهتون تبریک میگم که واسه دخترتون نگرانین,این نشون دهنده ی اینه که واقعا مامان خوبی واسه دخترتون هستین وبهتر هم خواهید شد.
شرمنده من زیاد در این مورد اطلاع ندارم لما میدونم دوستان میان کمکتون میکنن,فقط میخواستم همدردی کرده باشم و تبریکی بابت روش زندگیتون گفته باشم.