نیامدن مادرم به مراسم عروسی و پیشنهاد مادر خانمم

سلام به همه دوستان
واقیعتش این سایت از قبل ازدواجم بامن بوده تا الان که هر وقت گیر میکنم میام سراغش اونم به خاط اینه که سرم خیلی شلوغه!!
من اردیبهشت عقد کردم و چند ماهیه که الان از عقدم میگذره ولی به دلیل مشکلاتی که داشتم تو همین سایتم زیاد مطرحش کردم و جواب گرفتم مادرم حاضر نیست که عروسیم بیاد!(حتی عقدمم نیمد ولی به خاطر چیزایی که پیش اومده بود جشن عقدم بدون حضور مادرم بود).
و اما چند روزه که مادر خانمم پیشنهاد داده که اگه من بخوام به خاطر این که زیاد تحت فشار نباشم بعد از ماه صفر یه جشن خودمونی بگیریم و ما بریم سر خونه زندگیمون که من فعلا دارم بهش فکر میکنم.خیلی دوست دارم که زودتر برم پیش خانمم و با هم زندگی کنیم اما دو تا دلیل نمیذاره که تصمیم بگیرم.اولی اینکه به خاطر خانمم که اصلا دوست ندارم اینجوری ببرمش سر خونه جدید و میدونمم همش به خاط من قبول کرده و اصلا هم به روم نمیاره چون میگه به صلاحه همینجوری بریم چون اگه منتظر عروسی باشیم مادرت نمیاد و من تو فامیل و خانوادم کوچیک میشم که راست میگه.و اما دومی که مشکل خودمم و هنوز اماده نیستم که بخوام بعد از چند سال از مادرم جدا شم و برم اونو تنها بزارم چون من برم دیگه هیچ کس پیشش نیست.نمیدونید تا به این مرحله برسم چه زجرایی کشیدم حتی سلامتیمم روش گذاشتم و الان اینجام.حالا میخوام از شما عزیزان و مشاوران مجرب که منو راجع به این و تا مشکل مشاوره بدین.از همتون ممنونم.

یعنی کسی نمیخواد منو راهنمایی کنه؟

سلام،

به نظرم ضمن اینکه همیشه با احترام و دلسوزانه با مادر برخورد می کنید، در تصمیمات منطقی خود هم جدی باشید.
شما به این نتیجه رسیدید که این خانم رو می خواهید و او را عقد کردید.
حالا هم اگر مطمئن هستید که این ازدواج منطقی است، روی تصمیم خود محکم بایستید.

خانواده همسر شما هم شرایط شما رو می دانند. به نظرم می شود مراسم عروسی رو کمی جمع و جور گرفت. حالا در آینده اگر شرایط بهتر شد، می توانید برای مثال یکی از سالگردهای ازدواجتون رو جشن بگیرید و همه رو دعوت کنید تا کمی جبران عروسی بشود. البته این فقط یک پیشنهاد است.

مادر شما هم باید بداند که بالاخره شما یکروز عروسی می کنید و از پیش او می روید. حتی اگر جای این دختر خانم، یک دختر دیگر بود که مادر شما قبولش داشت، باز هم فرقی نمی کرد و شما به هر حال باید مادر رو ترک کنید و زندگی مستقلی رو آغاز کنید.
البته که می توانید مرتب به مادر سر بزنید. ولی وظیفه شما در حد یک فرزند است و نه بیشتر.
شما الآن و به خصوص بعد از عروسی، نسبت به همسرتون وظایف بیشتری دارید و بار یک زندگی روی دوش شما است.
الآن همسر شما به شما اعتماد کرده. پس قوی و محکم باشید.

فکر می کنم وابستگی بین شما خیلی زیاد است و ترس مادر این است که این دختر خانم شما رو از او بگیرد. ثابت بکنید که اینطور نیست و حتی بعد از ازدواج او رو فراموش نخواهید کرد.

داشتم تاپیک های قبلش شما رو مطالعه می کردم و دیدم که بالهای صداقت چه جواب خوب و کاملی به شما داده (کلیک کنید).
آیا روی این جواب فکر کردید؟
کمکتان کرد؟

احترام به مادر رو هیچ وقت فراموش نکنید.
و به نظرم بد نیست که حضوری پیش یک مشاور خوب بروید.
اینجا یک سایت مجازی است و من هم متخصص نیستم. شرایط شما پیچیده است و یک مشاور خیلی می تواند کمکتان کند.

موفق باشید.

ایا این امکان وجود دارد که یک همنشین برای مادرتان پیدا کنید؟ مثلا یک مستاجر خوب یا یک همسایه خوب.

به هر حال دیر یا زود شما باید مادرتان را ترک کنید. هر چه زودتر باشد مادرتان هم زودتر می پذیرد. اما شاید بهتر باشد در اوایل ازدواج بیشتر به ماردتان سر بزنید و کم کم رابطه را به حالت عادی ببرید.

من در مورد عروسی نمی توانم نظری بدهم. اما اگر خواستید مراسم خودمانی هم بگیرید شاید خوب باشد که لباس عروسی و عکس اتلیه ای را داشته باشید. فکر می کنم خانم ها بیشتر این جنبه قضیه عروسی برایشان مهم است.

[size=large]سلام
من به تجربه خودم که خانواده شوهرم در مراسمم نبودند عرض میکنم که اگر مادرشان نباشند این بغض و دلشکسته در دلتان میماند و خانمتان احساس پاین بودن میکند
به نظر من اول از همه با محبت خالصانه هر دویتان به مادر ثابت کنید که نه تنها نمیشوند بلکه بیشتر هوایشان دارین وبعد راضی به جشن گرفتن کنیدشان
تا مادر راضی نشد اقدامی نکنید من بعد چند سال ازدواج از عقد هنوز مادر همسرم پذیرایم نیست با اون همه محبت که انجام دادم