من هم آرامش می خوام. چقدر اوضاع رو سامون بدم؟؟

سلام دوستان عزیز. من مدتی بود مطالب اینجا رو به خصوص مواقعی که دلم از زندگی میگرفت می خوندم. امروز تصمیم گرفتم عضو شم و از کمک هاتون بهره ببرم.
شروع کردن سخته. من 26 و همسرم 31 سالشه و 14 ماهه ازدواج کردیم.ما فامیل دور بودیم و همسرم از کودکی به من علاقه داشت. از اینکه بهم علاقه داره واقعا مطمئنم و خودم هم خیلی دوسش دارم. اما همیشه یه سری رفتارهای خودخواهانه اش آزارم میداد حتی قبل از نامزدی. ولی از بعد از ازدواج چون مدام با هم بودیم این رفتارها پررنگ تر و آزار دهنده تر شد. برم سر اصل مطلب.
از آخر شروع می کنم...
3-4 روز پیش من یه آزمایش داشتم و 30 هزار تومن ازش پول گرفتم که آزمایشم شد 75 هزار تومن!! و من باقی پول رو با کارت خودم پرداختم که درآمد کار نیمه وقتی که دارم. من خیلی آدم حسابگری نیستم و گرچه از اول قرارمون این بود که پول من فقط صرف تفریحات و سفرها بشه ولی خیلی وقتا باهاش برای خونه هم خرید میکنم بدون منتی. امروز ازش کمی پول خواستم و اون شاکی شد که چقدر خرج می کنی تازه 30 تومن گرفتی و ... من هم یادآوری کردم که 30 تومن کجا رفت. تو راه تو ماشین گفت کیفمو بیار پول بردار. گفتم نمیخوام. پول با منت نمیخوام. و تا خود زمانی که من پیاده شدم سکوت! موقع رفتن حتی به این فکر نکرد من بی پول چطور سوار تاکسی شم؟ خیلی بهم بر خورد. اصلا از این حالت که مثل بچه ها مجبورم هی جلوش دست دراز کنم بیزارم. یه بار نشده بگه پولی چیزی لازم نداری؟ هر وقت هم من میگم یه جوری با شوخی کاری میکنه که به زور درخواست کنم. واقعا به غرورم بر می خوره. چند باری هم به روش آوردم ولی تفکرش اینه که باید خودمون رو جمع کنیم تا خونه بخریم...حتی به قیمت شکستن غرور من. خسیس نیست ولی خشن حسابگره.
اما علت اصلی ناراحتی من اینه که این تنها مشکل ما نیست و من تقریبا بیشتر انرژی ام صرف فکر کردن به راه حل برای مشکلات ارتباطیمون میشه دیگه خسته شدم. مثل یه مادری شدم که مدام باید به مسائل روحی روانی اون بپردازم. من هم آدمم. من هم دلم آرامش میخواد.آرامش روحی. همین الان ذهن من درگیر چند مسئله دیگه هم هست. احساس می کنم زندگیمون رو بدقلقی افتاده و داره از هر طرف آزارم میده.کاری کرده که من نه احساس امنیت عاطفی دارم نه مالی. استهلاک خیلی زیاده...
نمی گم روزها و ساعت های خوب نداریم یا اینکه بهم محبت نمیکنه همین هفته پیش از سفر اومد اتاق پر سوغاتی شده بود. اما به وقتش ضد حال هم خوب میزنه.
دوست دارم یه فرصت دیگه در مورد مسائل دیگه هم باهاتون صحبت کنم.
متشکرم.

وای Ideal00 عزیز سلام
باورم نمیشه، تو هم مشکلت عین یکی از مشکلات منه
میفهمم چی میکشی
امیدوارم جوابایی که تو تاپیکت میدن برای منم مفید باشه
به خدا نمیدونم این مردا چشونه ،شوهر منم عاشقم بود، 2سال تلاش کرد تا بتونه باهام صحبت کنه و بهم نزدیک بشه ولی حالا سر یه موضوعی مثل پول که نشون دهنده مردونگی یه مرد و یه وسیله برای رفاه حال زندگیه باهامون اینطوری میکنن
ایشالا مشکلت حل بشه عزیزم
برای منم خیلی دعا کن
:43:

shamim_bahari2 جان سلام.
نمیگم از اینکه تو هم از این طوری ناراحت میشی خوشحالم ولی واقعا از اینکه می تونیم به هم روحیه بدیم احساس خوبی دارم.
شوهر من طرز صحبت با من رو بلد نیست یعنی یه موضوع این طوری رو طوری چکشی برخورد میکنه که برخوردش از اصل موضوع آزار دهنده تر میشه. من خودم آدم ولخرج و اهل بریز بپاشی نیستم. اصلا چون مادرم یه زن خیلی حسابدار بود من هم ناخودآگاه رعایت می کنم. بلاخره برای من هم مهمه که بتونم زندگیمونو بهبود بدیم. ولی من هر چی مدارا می کنم بلاخره یه جوری باید بهم غر بزنه. همه ما می دونیم که امروزه واقعا مخارج زیاد شده خود من هم وقتی میرم خرید از هزینه ای که میشه تعجب میکنم و عصبانی میشم اما گرونی و بی ارزش شدن پول که تقصیر من نیست! زندگیمون هم با این مخارج لنگ نمیمونه فقط میزان پس انداز ماهانه مون کمی کمتر میشه...
ولی اصل مطیب اینه که اگه همین یه مشکل بود غمی نداشتم ولی این یکی از چندین مشکل ما هستش و من واقعا دیگه توان مواجهه با این یکی رو ندارم!

تاپیک منو بخون
من دارم میرم پیش مشاور
باهاش صحبت کن و اگه قبول کرد بیاد مشاوره من شماره مشاورمو بهت میدم
خیلی باحال برخورد میکنه، با هر کسی مثل خودش رفتار میکنه و از پس موضوع بر میاد
من که خدائی ازش خیلی راضیم

شمیم جان اگه میشه آدرس و تلفن و هزینه هر جلسه مشاوره رو برام میفرستی؟
خیلی خیلی ممنون میشم...
البته ما یه بار رفتیم ولی کارش چنگی به دل نزد! نگرفت قضیه چیه!

88966861
دکتر سلطانی
بلوار کشاورز ، روبروی بیمارستان پارس ، ساختمان 146
یکشنبه و چهارشنبه
از قبل باید وقت بگیری
45 دقیقه 22 تومن

نه کار شوهرت درسته که با ناراحتی و پرخاش پول بهت میده و نه کار تو که مثه بچه ها لج میکنی و قهر میکنی و پول نمیگیری.وقتی میگه کیفمو بده و پول بگیر که دیگه ناز و غمیش اومدن نداره خیلی خونسرد پول رو بگیر.تا هم اون عادت کنه به پول دادن و هم تو یاد بگیری لج نکنی.این موضوع یه چیز روزمره است که دلیلی برای قهر و ناز نداره.اون که نمیتونه هر دفعه برای خرجی دادن بهت منت کشی کنه تو هم نمیتونی هر دفعه قهر کنی.ناراحتیت رو هم خیلی خونسرد تو موقعیت مناسب بهش بگو.سعی کن دفعات خریدتون با همدیگه بیشتر باشه تا دستش بیاد خرده ریزها هم کم خرجی ندارن.
با استفاده از رفتار جرات مدارانه بهش یاداوری کن خرجی دادن وظیفشه اما نه با قهرو ناراحتی و....
بقیه مشکلاتت که نگفتی هم بی تاثیر نیستن چون مسائل زندگی مثه حلقه های زنجیز بهم وصلند.انقد هم همه ایرادها رو از شوهرت نبین.رابطتون مشکل داره که تو هم به اندازه خودت مقصری.پس با این دید که زندگی مشترکمون (مال هر دوتامون) رو میخوام بسازم شروع کن

پاشو.افرین

بهش بگو ماهیانه بهت مثلا صد تومن صدو پنجاه بده و باز اگر نیاز ضروری مثل دکتر و ... بود وسط ماه هم بهت بده. اینطوری دیگه این مسائل حل و فصل میشه .بذار تا دلش بخواد اخم کنه، تو پولت را بگیر، یه روزی میاد عادت میکنه و می فهمه که وظیفه شه . مشکل حادی نداری قضیه را الکی بزرگش نکن، آرامش تو خیلی بهت نزدیکه

سلام
نسبت به اخمهاش عکس العملی نشون نده وخیلی صبور وعادی باش وهر چی که نیاز داری ازش بخواه ولی نه با حالتی که اون احساس کنه تنش بوجود آمده و با همون تنش جواب بده در ضمن طرز بیان خیلی مهمه و سعی کن اون رو بهتر کنی چون بعضی مردها دوست دارند زنانشون مثل زن باشند نه مثل مرد و سعی کن توی خریدهای خونه زیاد دخیل نباشی و ازش بخواهی تا لیستی رو که تهیه کردی رو برات خریداری کنه باز هم میگم یه مقدار روی لحن خودت هم کار کن تا بهتر بتونی صحبت کنی:82:

سلام عزیزم من هم دقیقا نمونه همین مشکلو دارم وشوهرم جونمو در میاره تا پولی که میخوام را بده...من نظر شخصی ام این است که مرد باید بفهمه که برای زنش باید خرج کنه (ولو با دعوا)وزن خرج داره حتی لزومی نمی بینم که خودم را کم خرج نشون بدم (چون نیستم)و نمی خوام باشم....و به نظرم هر چی زن بیشتر به خودش برسه وخرج کنه ناخودآگاه مرد هم عادت به خرج کردن میکنه وهرچی زن قانعتر باشه (واقعیت بی ارزش وارزون به چشم میاد)...شاید حرفام اشتباهه ولی من ترجیح میدم انگ ولخرجی بهم بخوره تا زن ارزون بی دردسر....ترجیح میدم انگ مغرور و خود خواه بهم بخوره تا بی عرضه وتو سری خور...هرچند اعتقاد زیادی به محبت و احترام ظاهری به شوهر دارم...وقبول ریاست شوهر اما اون شرایطی که گفتم سر جای خودشه وکاملا مجزی از این مسئله است ...باز هم هر کس سلیقه وشخصیت خاص خودشو داره....