انتظار و امید یا بی خیالی؟
سلام من یه پسر 20 ساله ام و به یک دختری که 10 ماه از من بزرگتر هست علاقه دارم...
حدود 1 سالی هست که زیرنظر دارمش و اینطور فهمیدم که یه دختر با شخصیت و یکم پخته که با ایمان و مهربون ،نجیب،با سلیقه و سنگین و خونواده دار هست و البته مغرور و خودخواه و ولخرج...
دوبار باهاش صحبت کردم و فهمیدم که طرز فکرامون تقریباً یکسانه و کلاً دوستان میگن که من با بقیه پسر های همسن خودم فرق دارم و اینکه دوستهای ایشون خم یه چنین نظری دارن...
من آخرین باری که باهاش صحبت کردم ازش خواسنم که یه رابطه ساده و معمولی با هم داشته باشیم(من کلاً با دوس پسر دختری مخالفم و طرفم همچین نظری داره) اما اون مخالفت کرد و گفت که نمیخواد چنین رابطه ای ایجاد بشه چون ممکنه اذیت بشیم و فک میکنه بچگانست! البته فک کنم که نتونستم منظورمو بهش بفهمونم!
اولین بار که باهم صحبت کردیم بهش گفتم که نسبت به خودش علاقه دارم و در بار دوم هم بهش گفتم که کلاً دوست داری طرف مقابلت چه ویژگی داشته باشه که گفت: لیسانس داشته باشه، پاک باشه ، با ایمان باشه، و از همه مهمتر آدم باشه!
البته تا قبل از اینکه باهاش صحبت کنم احساس کردم که علاقمون دو طرفست اما بعد از اون کلاً برگشت و خودشو جمو جور کرده انگار نه انگار!
الان خواهش میکنم کمکم کنین که باید چیکار کنم؟
RE: انتظار و امید یا بی خیالی؟
دوستان عزیز،کسی نیست جوابمو بده؟؟؟
RE: انتظار و امید یا بی خیالی؟
http://www.hamdardi.net/forum-105.html
http://www.hamdardi.net/forum-101.html
برای تغییر نام تاپیک نیز صبر کنید تا از طیق مدیران اجرا شود
