با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
من یه مشکلی دارم که فکر میکنم واسه خیلی از خانوما پیش اومده پس شاید بتونین کمکم کنین.
راستش من تابستون پارسال بعد از تموم شدن درسم رفتم تو یه شرکتی سر کار.صاحب شرکت پسر یکی از افراد نظامی با منصب بالا بود که پدرم میشناختش واسه همین اجازه داد برم سرکار.2-3ماه اونجا بودم.هر روز یه اتفاق میفتاد.مشتریا میومدن پیشنهاد میدادن.یه روزبه خاطر من اونجا دعوا میشد.خلاصه حتی یه بار سر این موضوع با صاحب شرکت هم بحثم شد ولی در کل با هم خوب بودیم و بهم خیلی کمک کرد تو کار.یه روز دیگه یکی از مشتریا می خواست به زور منو بغل کنه و ب ب و س ه و منم به زور خودمو از تو دستاش در اوردم و حسابی کفری شدم و ناراحت.چون خونمون جابه جا شد و سر همین مسئله اخر دیگه اون شرکت نرفتم.بعدش خود صاحب شرکت شروع کرد به اظهار علاقه و دوستی و رابطه و منم جوابشو ندادم . فقط بهش گفتم نامزد کردم و میخوام عروسی کنم دیگه به من اس نده.
یه مدت بعدش رفتم تو یه شرکت دیگه که همه کارکنانش دختر بودن و فقط صاحب شرکت پسر بود که میگفتن نامزد داره و نامزدش هم همینجاس.هنوز 2-3 روزنرفته بودم که پسره هی منو صدا میکرد تو اتاقش و مثلا کار رو برام توضیح میداد.اون دختره هم که شریکش بود و اغلب تو شرکت بود دعوا میکرد که باید اینو اخراج کنی.تا اینکه پسره شروع کرد به ابرازعلاقه و گفت من و این دختره فقط شریکیم و خودش الکی به همه میگی ما نامزدیم و ...منم چون کلا ازپسره خوشم نمیومد گفتم نه.ولی پسره ول کن نبود.حسابی عصبیم کرده.ازطرفی بارها پیش میومد مشتریا(شرکت ما زیاد رفت و امد نداشت اما همون چندتا مشتری) میومدن سراغ من و باز همون برنامه ها.دیگه تموم دخترای شرکت فهمیده بودن بعضیاشون حسابی باهام بد شدن.بگذریم.بارها میخواستم دیگه نرم سر کار اما هر دفعه پسره زنگ میزد خونمون و التماس و درخواست.دفعه اخر که قطعی شد دیگه نمیرم چکم که پیشش بود رو برد بذاره اجرا.از اونورم بعضی دخترا برام پاپوش میدوختن(که همشونم اخراج شدن)نمیتونم مفصل بگم اما اعصابی از من خورد شد وبا بدبختی چکمو پس گرفتم
چند ماهی کلا قید کار کردن رو زدم.تا اینکه رفتم تو یه شرکتی که باز کارمنداش دختر بودن و صاحبش یه پسر که کلی هم تحقیق کردیم و همه ازش تعریف میکردن که خیلی سالم و خوبه.اما چند روز بعدش اونم ابرازعلاقه و ...دیگه اونجا نرفتم
دیگه هم سر کار نرفتم.حالا خیلی ناراحتم.من نه تو اداره دولتی و نه خصوصی اشنا ندارم که برم سر کار.ظاهرمم خوب و موجهه.اهل بگو بخند هم نیستم.نمیدونم چرا هر دفعه اینجوری میشه.الان دیگه واقعا میترسم برم سر کار.اخه هر چیزی جایی داره این اتفاقات وقتی جاهای دیگه است انقد ازارم نمیده و برام مهم نیست.اما کار برای کاره
الان نمیدونم واقعا چه کنم.نرم سر کار؟برم؟
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
حالا می فهمم چرا دخترا سریع می رن سرکار.ولی شرکت خصوصی (شخصی) محل امنی برای دختر پاک نیست.
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بهار66
.........یه روز دیگه یکی از مشتریا می خواست به زور منو بغل کنه و ب ب و س ه و منم به زور خودمو از تو دستاش در اوردم و حسابی کفری شدم و ناراحت........
الان نمیدونم واقعا چه کنم.نرم سر کار؟برم؟
واقعا يه همچين اتفاقي افتاده؟ يعني اينقد افراد جامعه ما ظرفيتشون پايينه كه تو يه مكان عمومي ميخواد يه ........:320:
خدايا توي خونمون از ترس دزد و .... امنيت نداريم اينم از بيرون خونه:161:
بهارجان معذرت ميخوام كه تو تاپيكت اينطور نظر دادم ولي واقعا ناراحت وعصبي شدم از خوندن متنت
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرهنگ 27
حالا می فهمم چرا دخترا سریع می رن سرکار.......
جناب فرهنگ يعني چي اين حرف؟؟؟؟!!!!:163:
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
ینی انگار بعضیا شرکت زدن که از دخترا سواستفاده کنن.
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرهنگ 27
حالا می فهمم چرا دخترا سریع می رن سرکار.ولی شرکت خصوصی (شخصی) محل امنی برای دختر پاک نیست.
سلام دوستان
منم اوایل مثل شما فکر میکردم و حتی اینقدر از شرکتهای خصوصی گریزان بودم که هر جا فرم پر میکردم شماره موبایل برادرمو توی فرم می نوشتم . بعضی از محیط ها واقعا امن نیستند حالا دختر هر جور هم که محجبه و میتن باشه . حتی بعضی از این محیط ها دختر پاک رو اصلا توی جمع خودشون از ابتدا نمی پذیرند .
ولی شرکت خوب و آدمهای معتقد هم مثل خودمون پیدا می شند . (الان سه ساله که شاغلم و خدارو شکر مشکلی هم پیش نیومده .) پس همه محیطها اینجور نیستند .
شما هم باید بیشتر تحقیق کنی بالاخره توی هر محیطی که وارد شی تا یه حدی میشه درک کرد جوش چطوره . در عین اینکه حواستو باید جمع کنی نباید منزوی باشی و فکر کنی همه جا همینجوریه و دیگه نمیشه کار پیدا کرد . میشه پیدا کرد . فقط اولی قدم رو با ایمان و توکل به خدا بردار و از دنبال یه جای خوب گشتن خسته نشو ، بالاخره پیدا میشه .
موفق باشی .:72:
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
[align=justify]سلام بهار جان
نمیدونم کاری که دنبالشی بازارش چطوره و چقدر امکان مانور روی انتخاب نوع کار و میزان حقوقش داری. آیا انتخابت فقط محدود به شرکت های خصوصیه؟
البته عزیزم خیال نکن توی ادارت دولتی هم اوضاع خیلی خوب پیش میره!
من در ارگان دولتی بودم و از نزدیک روابط را دیدم. اونجا هم مشکلات خاص خوش را داره. از تنبلی کارمندان (رسمی یا قراردادی که نسبتا وضعیت ثابت و محکمی دارند) و واگذار کردن مسئولیت های انجام نشده شان به دیگرانی (که بصورت پیمانی یا شرکتی هستند) گرفته تا زیرآب زدن همکاران محترم، زورگویی های رئیس و معاونین و چشم چرانی ها و بددهنی های ارباب رجوع ها و روابط مخفیانه و غیراخلاقی پشت پرده و ... !!!!
اگر رشتت تناسبی داشته باشه میتونی توی آزمون استخدامی بانک ها شرکت کنی، یا تدریس در آموزشگاه ها، اما اگر فقط و فقط به شرکت های خصوصی فکرمیکنی بهتره شرکت هایی که محیط بهتری دارن را انتخاب کنی. مثلا جاهایی محیط امن تر و مراجعان کمتری دارن. یا شرکتهایی که مدیر مسن تر و یا ترجیحا مدیر خانم داشته باشن. بهرحال محیط کارت و کسانی که قراره باهاشون کار کنی را قبل از شروع خوب بسنج. نمیگم همه چیز اما تا حدودی از شرایط را میشه از نوع برخورد مدیر شرکت زمان مصاحبه فهمید اینکه تاکیدش بیشتر روی مسائل کاری و دقت و مسئولیت در کار هست یا اینکه اصلا توجهی به این موارد نداره، توجه بیش از حد به ظاهر شما و تعیین کردن حدود و نوع پوشش براتون بسته به نوع کار، چون بعضی از شرکت ها از همان روز اول نوع پوشش، نوع آرایش و ... را مشخص میکنن که باید اونطور که اونها میخوان باشه با اینکه شاید اصلا اون کار چندان ارتباطی با نوع پوشش شما نداشته باشه. و همینطور از برخورد و رفتار افرادیکه اونجا مشغول بکار هستن با همدیگه، رفتار دختران و پسرانی که توی اون محیط کار میکنن، اینکه مبنای رفتارشون صمیمانه و درعین حال احترام آمیز و دارای حدود مشخصه یا اینکه خیلی راحت وبدون هیچ حد و مرزی... میشه چیزهایی رو فهمید.
اگر امکانشو داری کارهای پروژه ای که در منزل هم بتونی انجام بدی یا تدریس خصوصی در منزل به بچه های دبیرستانی یا راهنمایی حداقل تا زمانی که کار مناسبی با شرایط مناسب پیدا نکردی میتونه انتخاب خوبی باشه. [/align]
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
ممنون دوستان.گلنوش جان وقتی اون مشتری میخواست این کارو بکنه من تو شرکت تنها بودم اما در شرکت همیشه باز بود.از فرداش هم دیگه اون شرکت نرفتم.اگه با خوندن انقد حرص میخوری پس من چی بگم؟تازه من خیلی جریانو کلی نوشتم.من تودانشگاه انقد به بقیه رو نمیدادم که ...ای خدا چی بگم؟
هر سه تا شرکت فقط تاکید رو کار داشتن و حتی یکبار هم در مورد ظاهر حرف نزدن.
جناب فرهنگ ادم دیر استخدام بشه ولی درست استخدام بشه.برید خدارو شکر کنید که همچین مشکلاتی ندارین.نمیدونین این چیزا چه اعصابی خورد میکنه.اگه کار دولتی دیدین سلام ما رو هم بهش برسونین
تو هر سه شرکت روابط دخترا با صاحب شرکت خیلی عادی بود.حتی یکیشون کارمنداش میگفتن اصلا به دختر رو نمیده بیشتر کارهای مربوط به کارمنداشو یه خانوم انجام میده.اما نمیدونم چرا من......
اخه تحقیق چطوری؟از کی؟کی به کیه؟کی بقیه رو میشناسه؟من که نمیتونم هی برم امتحان کنم ببینم خوبه یا بد.واقعا تحملش برام سخته.
pk1365عزیز نه به تدریس و ...نمیخوره.اما رفتم یه اداره دولتی مربوط به رشتم که بعضی دوستامم رفته بودن و از طریق اونجا تو شرکتا میرن سر کار(موسه کاریابی و اینا نه)به من میگه خانوم میفرستمت اما فقط یه هفته برو یاد بگیر واسه کار نمون.اینجاها مناسب تو نیست.میگم پس این همه که رفتن حتی دوستام.میگه من صلاحتو میخوام نرو اصلا نمیفرستمت بری.یا هر وقت یه صاحب کار خانوم پیدا کرد میفرستمت(که اونم مال وقت گل نی هست)
اخه چرا اینجوریه؟خیلی کلافم.تازه جالب اینجاست به من میگفتن سنگدل.بیرحم
البته من ترجیح میدم به قول اونا بیرحم باشم تا احمقی که باهاشون بمونه
واقعا چرا هی اینجوری میشه؟:302::302:
متین جان از شما هم ممنونم.
البته وقتی از شرکت دومیه چکمو پس گرفتم دردی بهش زدم که تا اخر عمر یادش نره.من صبرم خیلی زیاده اما اگه یکی کاسه صبرمو سریز کنه پشیمون میشه.واقعا نمیتونستم تحمل کنم انقد اذیتم کنه بعد واسه خودش راحت باشه.
صاحب کارم وقتی قضیه اون مشتری رو فهمید انقد عصبانی شد که گفتم الان پس میفته حتی میخواست براش پاپوش درست کنه بفرستش کلانتری(چون پدر خودش نظامی بود) اما بعد خودش...
راستی اینم یادم رفت بگم که تو این شرکتها دختر چادری بود بی چادر بود با ارایش بی ارایش قشنگ زشت..یعنی تاکید خاصی واسه استخدام افراد خاصی نداشتن.
به من میگفتن از همون لحظه اول ازت خوشمون اومد.من ادمی نیستم که از هر کی خوشم بیاد فقط از تو خوشم اومده وگرنه میبینی که دختر زیاد هست تو اصلا یه جور خاصی هستی همون لحظه اول دلمونو بردی(از همین حرفا که واسه خ ر کردن به همه دخترا میگن)
چرا بعضی پسرا انقد شعورشون کمه؟
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
واقعاً مشکل جامعه ما چیه که اینقدر امنیت توش کم شده انقدر فاسد زیاد شده مملکت به اصطلاح اسلامی
زین همرهان سست عناصر دلم گرفت
شیر خدا و رستم دستانم آرزوست
جانم ملول گشت ز فرعون و ظلم او
آن نور روی موسی عمرانم آرزوست
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
بهار
درسته که شرکت های خصوصی اکثرا محیط های امنی نیستن و خیلی جو خوبی ندارن و دخترای زیادی تو محیط کاری مورد سو استفاده قرار می گیرن
ولی این جوری من از من نوشته هات برداشت کردم که تو محیط کارت این مشکلات فقط برای تو پیش می اومده نه بقیه دخترا
چون می گی حتی بقیه به تو حسادت می کردن و پاپوش درست می کردن
پش می شه این جوری برداشت کرد که ریشه این همه مشکلات رو اول باید تو خودت بررسی کنی
شاید از نظر ظاهری و زیبایی خیلی جلب توجه می کنی و باید تو محیط های کاری بیشتر مراقب پوشش و ظاهرت باشی
شایدم خیلی ساده و مظلومی و هرکسی به خودش اجازه می ده که وارد حریم خصوصیت شه
یا اینکه به خاطر خوشبینی و رو درواسی که داری رفتاری می کنی که اونها به خودشون جرات می دن حتی بخوان ببوسنت ...
من الان محیط کارم تقریبا خصوصی هستش ولی شرکت نیست و یه سازمان بزرگه و با اینکه جو خیلی صمیمی بین همکارا هست اصلا چنین مشکلاتی ایجاد نمیشه مگر اینکه خود آدم اجازه بده ...
البته تجربه کار تو محیط شرکت خصوصی رو هم دارم و نتونستم بیشتر از دو ماه بمونم ،البته اونجا هم مشکل اینجوری نبود .ولی رییس شرکت سعی می کرد به روش های مختلف ایجاد صمیمت کنه و اس ام های جک می زد واسم که بعضی وقت ها اس ام های بدی هم بودن ...
من کلا از محیطش خوشم نیومد و اومدم بیرون
RE: با پسرها که سر کار هم ول کن ادم نیستن چه کنم؟
بهار
درسته که شرکت های خصوصی اکثرا محیط های امنی نیستن و خیلی جو خوبی ندارن و دخترای زیادی تو محیط کاری مورد سو استفاده قرار می گیرن
ولی این جوری من از من نوشته هات برداشت کردم که تو محیط کارت این مشکلات فقط برای تو پیش می اومده نه بقیه دخترا
چون می گی حتی بقیه به تو حسادت می کردن و پاپوش درست می کردن
پش می شه این جوری برداشت کرد که ریشه این همه مشکلات رو اول باید تو خودت بررسی کنی
شاید از نظر ظاهری و زیبایی خیلی جلب توجه می کنی و باید تو محیط های کاری بیشتر مراقب پوشش و ظاهرت باشی
شایدم خیلی ساده و مظلومی و هرکسی به خودش اجازه می ده که وارد حریم خصوصیت شه
یا اینکه به خاطر خوشبینی و رو درواسی که داری رفتاری می کنی که اونها به خودشون جرات می دن حتی بخوان ببوسنت ...
من الان محیط کارم تقریبا خصوصی هستش ولی شرکت نیست و یه سازمان بزرگه و با اینکه جو خیلی صمیمی بین همکارا هست اصلا چنین مشکلاتی ایجاد نمیشه مگر اینکه خود آدم اجازه بده ...
البته تجربه کار تو محیط شرکت خصوصی رو هم دارم و نتونستم بیشتر از دو ماه بمونم ،البته اونجا هم مشکل اینجوری نبود .ولی رییس شرکت سعی می کرد به روش های مختلف ایجاد صمیمت کنه و اس ام های جک می زد واسم که بعضی وقت ها اس ام های بدی هم بودن ...
من کلا از محیطش خوشم نیومد و اومدم بیرون