نمایش نسخه قابل چاپ
ای افتاب اینه دار جما ل تو
مشک سیاه مجمره گردان خا ل تو[hr]صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود
کاین گوشه نیست در خو ر خیل خیا ل تو[hr]نظیر دوست ندیدم اگر چه از مه و مهر
نهادم اینه ها در مقا بل رخ دوست[hr] باید خریدارم شوی تا من خریدارت شوم
وزجان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم
من نیستم چون دیگران بازیچه بازیگران
اول به دام آرم ترا و آنگه گرفتارت شوم
[/size]پشت این پنجره ها تاریک است
ادمک بسیار است
وای از پنجره ها
پشت ان عشق بسان خاک است
پشت ان پیکر مدهوش جوان بسیار است
درد من اینطرف است
درد من روی همین فرش به من می نگرد
درد من با دل من خانه نشین قفس است
و در این تنهایی
خاطرات من و دل بسیار است
چشم من می نگرد
دل من می شکند
دل بسان شرری است
چشم دنبال کسی است
پای در دام هوای جان است
"هاله" اینجا تنهاست
"هاله" از اتش او شعله ور و سوزان است
سینه از اتش دل در غم جا نانه بسوخت
اتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت[hr]دیدی که یا ر جز سر جو ر و ستم نداشت
بشکست عهد و ز غم ما هیچ غم نداشت
یا رب مگیرش ا ر چه دل چون کبو ترم
افکند و کشت و عزت صید حرم نداشت
[align=justify]دادم ز بیداد زمان، آید به در از عمق جان
یا رب چه دردی می کشد، اسطوره ی صبر زمان
دنیای ما آکنده کن از مهر و لطف ایزدی
بعد از ظهور منجی ات، صبر و ظفر کن یارمان
شعر از خودم!![/align]
چون چشم تو دل مى برد از گوشه نشينان
دنبال تو بودن گنه از جانب ما نيست
چه ارتباط ساده ای بین من وتقدیرهست
تقدیرویران میکندمن هم مرمت میکنم
تا به غایب ره میخانه نمی دانستم
ورنه مستوری ما تا به چه غایت باشد
درحیرتم ازاین مردم پست
ازاین طایفه زنده کش مرده پرست
تاهست به ذلت بکشندش به جفا
تامردبه عزت ببرندش سردست
حاشا که شود سینه ی عاشق غمناک
یا از جز عشق دامنش گردد چاک
مولوي
سحرم ها تف میخا نه به دو لتخو اهی
گفت باز ای که دیر ینه این در گاهی