بی اعتمادی در مسائل مالی

با سلام به دوستان خوبم ومدیریت محترم تالار
من زنی 28 ساله هستم 6 ساله ازدواج کردم وبچه هم ندارم تحصیلات عالیه دارم وشغل خیلی خوبی

واما مشکلات من
اولیشو الان میگم باقیش رابعدا
1 من وشوهرم از نظر مالی به هم اعتماد چندانی نداریم دائما هر کدوم میترسیم که اون یکی حقشوبخوره...واون میگه من خیلی مادی ام ومن فکر میکنم اون بود شروع کرد این داستانو
اون میخواد من رو پول حساس نباشم ومن میخوام اون نباشه وهمه کارها واهداف مشترکمون لنگ میمونه به خاطر اینکه هر کدوم ته دلمون میترسیم اگه ول کرد رفت چی؟؟؟در مورد بچه نداشتنمون تا پارسال همسرم اصلا نمی خواست (من هم با هاش موافق بودم البته ایده اون بود)وفعلا هم قسمت نشده...در ضمن پدر من هم در این خصوص رو من تاثیر میگذارد که سرم کلاه نره چون معتقده شوهرم خیلی خیلی پولکیه..(والبته پدر من باورهای خیلی منفی وحادی نسبت به شوهرم داره ودائم منو هوشیار میکنه اون ایمان داره که شوهرم معتاد به مواد مخدره ولی من نمیفهمم..)ومادر شوهرم هم همیشه حواسش تو مسائل پولی خیلی جمع هست و ...نمیگذاره سر پسرش کلاه بره.هر چند کلا زن مهربانی است...
خواهش میکنم به من بگویید بالا خره کی کوتاه بیاد واعتماد کنه ؟؟ تا کی باید این قدر مواظب باشم خانواده شوهر سرم را کلاه نگذارند وتلکه ام نکنند؟؟لازم به توضیحه من اصلا علاقه به کارکردن وشاغل بودن در بیرون نداشتم واصرارهای شوهرم وخانواده اش مرا مجبور کرد به کاربیرون
مادر شوهرم دائم میگفت وبه شوهرم هم خط میداد که زن باید کار کنه وگرنه......هزار تا چیز میبافت که حرفشو توجیه کنه ومن را عملا مجبور کردند که بر خلاف میلم کار بکنم وپولش کلا وارد زندگی مشترکمون بشه...فکر کنم موردم بر خلاف خیلی دختراس خواهش میکنم کمکم کنید ای عزیزان

سلام خانم مادلین،

به تالار همدردی خوش آمدید.

نقل قول:

---

- دائما هر کدوم میترسیم که اون یکی حقشوبخوره
- ته دلمون میترسیم اگه ول کرد رفت چی؟؟؟
- در ضمن پدر من هم در این خصوص رو من تاثیر میگذارد
- پدر من باورهای خیلی منفی وحادی نسبت به شوهرم داره
- بالا خره کی کوتاه بیاد واعتماد کنه ؟؟
- مادر شوهرم دائم میگفت وبه شوهرم هم خط میداد

---

فکر می کنم شما خودتون نسبتاً خوب ایراد کار رو متوجه شدید.

این حرفها خیلی برای من آشنا هستند، چون پدر مادر من هم دقیقاً همین مشکلات رو داشتند.
متاسفانه اینقدر به این طرز رفتار و تفکر خودشون ادامه دادند تا کارشون به جدایی کشید و هر دو در این جدایی بازنده بودند.

بحث اینجاست که ما این پول رو برای چه می خواهیم؟ این پول ارزشش به چیست؟
قیمت یک لحظه آرامش داشتن در کنار همسر، بدون هیچ نگرانی و بی اعتمادی، چقدر است؟
قیمت این وصلت شما و پیوندی که بین شما هست، چطور؟
آیا اگر خدایی ناکرده، یکی از شما گرفتار یک بیماری بشود، میلیاردها پول ارزشی دارد؟ یا حاضرید همه اش رو برای به دست آوردن سلامتی خرج کنید؟

من به شما می گویم این پول ارزشش وقتی هست که خرج شود تا شما در کنار هم به آرامش برسید. مهم خوشبختی شما با هم است. مهم گذراندن لحظه های شیرین است. این پول می تواند در این راه به شما کمک کند.
پول رو هدف خودتون قرار ندهید. پول می تواند یک ابزار باشد، نه بیشتر!

هر دو بنشینید و با هم فکر کنید چه چیز برای شما مهم تر است؟ برای چه با هم ازدواج کردید؟
شما با هم شریک زندگی هستید یا شریک مالی؟
اگر شریک مالی هستید، باید بگویم بله، راه درستی رو پیش گرفتید. چهار چشمی حواستون به پولتون باشد!
ولی اگر شریک زندگی هستید، این راهش نیست...

پدر من فکر می کرد زن نباید به پول برسد و همه سرمایه باید به نام شوهر باشد. ولی در عوض حاضر بود همه سرمایه اش رو خرج خانه و زندگی و بچه هایش کند و هدفش خوشبختی خانواده اش بود. این طرز فکر او بود. به غلط و درستش کاری نداریم.
مادرم ولی تمام زندگیش دوست داشت چیزی به نام او باشد. نه همه چیز، بلکه فقط قسمتی. سالها سر این مسئله با پدرم اختلاف داشتند. پدرم روز به روز بدبین تر می شد که مادرم می خواهد پول او رو بالا بکشد.
نمی دانم مقصر که بود. ولی مسئله این بود که اینقدر سر این مسائل مالی دعوا شد که دیگر عشق و آرامش از بین رفت.
ماه های آخر زندگی مشترک مادرم متوجه شد که این پول ارزشی ندارد و آرامشش از همه چیز مهم تر است. از اون زندگی بیرون آمد. ولی اگر مادر من 10 سال زودتر به این نتیجه رسیده بود، ...
یا اگر پدرم راضی می شد کمی با مادرم راه بیاید...

اینها رو نمی گویم که افسوس بخورم. بلکه می خواهم بگویم شما هم اگر اینطوری ادامه بدهید، احتمالاً آینده روشنی در انتظارتون نیست.

هر دو برای سرمایه خود بجنگید. ولی فراموش نکنید که سرمایه شما عشق بین شما و کانون گرم خانواده تان است.
برای خوشبخت بودن در کنار هم تلاش کنید. این گرانقیمت است و نه مال دنیا!

به خانواده ها اجازه دخالت در زندگی تون رو ندهید. البته که همیشه رابطه ی خوبی با اونها داشته باشید. ولی مرزها و حد و حدود ها رو برای خانواده ها مشخص کنید.

در این تالار مقالات و تاپیک های خوبی در رابطه با بهبود روابط زن و شوهر پیدا خواهید کرد.

نه عمر خضر بماند، نه ملک اسکندر *** نزاع بر سر دنیی ِ دون مکن درویش

موفق باشید.

سلام حامد جان
خیلی ممنون از راهنمایی دلسوزانه تون واقعا بغضم گرفت وقانع کننده بود فقط میخواستم بپرسم چه طور میشه حد اعتدال را حفظ کرد یعنی هم یک زن به فکر فردای ]خودش از نظر مالی باشه (وهر چه بیشتر بهتر)و هم آرامش را داشته باشن؟؟آخه ناخود آگاه این مسائل حساسیت ایجاد میکنه وکدورت مثلا بحت اینکه فلان چیز به اسم من باشه...وثانیا در جامعه ما متاسفانه(برای اکثر زنها)پول خرج کردن شوهرشون معیار مهمی در تعیین عشق شده وهمین طور چیزهایی که در زندگی به اسم زن هست مدال های افتخارش هستن(نشانهای عرضه مدیریت ولیاقت اداره امور وهمینطور عشق واقعی شوهرش به او) وبرعکس زنی که نتواند این نشانهای لیاقت را ؟بدست آورد هالو بی عرضه وبی ارزش پیش شوهر قلمداد می شود ودر نزد دیگران بی اعتماد به نفس این یک واقعیت است ..حتی اگر هیچ زنی اعتراف نکند حتی اگه تعارف کنیم وبگیم نه چه فرقی داره حالا مال کی؟؟منظورم را حتما میفهمید در این موضوع حد اعتدال چیست؟؟ عدالت چیست که زندگی بهتر باشه منظورم راه منطقی وعملیه که هم زنی زرنگ باشه وهم زن اهل زندگی و آرامشبخش

بازم خیلی خیلی تشکر میکنم ومنتظر راهنمایی همه دوستان هستم

سلام خانم مادلین
واقعیت این هست که شما و همسر تان کاملا بی هدف و بر حسب عادت جامعه ازدواج کردید.متاسفانه این تصمیم شما باعث به وجود امدن مشکل شده است.الیته نقش جامعه ما که روز به روز بی قید و بند تر می شود هم در این مشکل شما کم نیست.اما صجبت اصلی من:
ببینید واقعیت این هست شما و همسرتان وابستگی به پول دارید و همین وابستگی زندگی شما رو دچار چالش کرده.تا به حال به نقش پول در زندگی خودتون فکر کردید؟ایا اگر شما ازدواج نکرده بودید و با همین شغل و درآمد زندگی مجردی داشتید ،فرقی ب زندگی متاهلی امروزی شما داشت؟...سوال های این چنینی شما رو به 1 نتیجه می رساند که آن هم بی هدف بودن در زندگی با همسرتان هست.شما باید بپذیرید که شما و همسرتان باید 1 روح در قالب 2 بدن باشید...ازدواج باید تکمیل کننده باشد نه تفکیک کننده...اگرچه نقش پول بسیار جیاتی هست اما مطمئنا زیبای این نفش زمانی دیده می شود که به صورت یک کاتالیزور در زندگی ایفای نقش کند..
بهترین کاری که از دید من(که مشاور نیستم!)این هست که در مرحله اول سعی کنید کاملا هدف خود رو از ازدواج پیدا کنید و نفش همسر در زندگی 2 نفره رو بهتر و زیباتر بشناسید...بعد از ان خود به خود به نتیجه مناسبی برای رفع مشکلات مالی میرسید.
موفق باشی بانوی ایرانی:72:

با تشكر از حامد و cent_os
عزيزم جمله زيبايي از جبران خليل جبران هست كه ميگه
با هم بنوشيد اما نه از يك جام..
سرمايه هاي زندگي بسيارن عزيز من.. مال .. فرزند.. آرامش .. اعتماد و عشق دوستي و مهرباني..بخوايين يا نه برخي از اين سرمايه ها رو شما همسرتون از يه حساب مشترك برميدارين كم و زيادشو نميدونم./.
بالشخصه معتقدم در اين شرايط بهتره هر خانمي مجرد يا متاهل كار و در آمد شخصي داشته باشه..چه بهتر كه شما هم داريد .
در مورد پول درست اينه كه هر زني تا حدي در مخارج زندگي كمك رسان باشه بخصوص در سختي ها اما اين حد در هر زندگي يه تعريفي داره. شما نگفتيد چقدر برا زندگي مشترك هزينه ميكنيد كه نگرانيد . نگفتيد چرا پدرتون مطمئنه همسرتون اعتياد دارن و شما نه.. اين موردو حل كنيد و مورد نهايي براخودتون حساب مجزايي داشته باشيد .اما به ديگران حتي پدر اجازه ندين براتون تعيين كننش يا بدونن چقدره..در ضمن سهمي تفاهمي از كمك مادي خودتون در زندگي چقدر باشه خوبه به اين فكر كردين؟ با همسرتون درباره اش حرف زدين؟بي اعتمادي عين لكه قير رو يه در ياچه پرنده هاي خوشبختي رو ميكشه..فكر كنين. با ذهن خودتون نه ديگران.

سلام دوست خوبم
چهقدر احساس بدیه اینجوری فکر کردن و زندگی کردن
تو زندگی هیچ چیز مهمتر از آرامش نیست و همه کارهایی که ما می کنیم برای رسیدن به ارامشه
پولی که بخواد ارامش فکری شما رو بهم بزنه نباشه بهتره
رهاش کن و پولتم هر جور دوست داری براش برنامه ریزی کن