نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوستان من بخاطر یه مسئله ایی مجبور شدم انواع قسمهای دروغ رو بخورم البته بعد معلوم شد همه حرفام دروغ بوده ولی از اون روز تا حالا آرامش ندارم انواع نمازها و دعاها رو خوندم و توبه کردم میترسم خدا منو نبخشیده باشه باید چیکار کنم خدا منو ببخشه؟!!!!!کمکم کنید دوستان
سلام دوست عزیز
این عذاب وجدان نشان از وجدان بیدارتون داره ، بهتون تبریک می گم:104:
اگر شما از ته دل نادم و پشیمانید و به خدا قول داده اید دیگه این اشتباه رو تکرار نکنید و اقدامی در جهت جبران انجام داده اید ، نیازی به اینهمه خودخوری نیست ، چون خدا شما رو بخشیده است.
اگر اسیبی به کسی زده اید و حق الناسی بر گردنتون هست ، حتما دل اون فرد رو بدست بیارید و ازش طلب بخشایش کنید
ضمنا می تونید در جهت رضای خدا به مستمندی کمکی انجام دهید(حالا هر کمکی که از دستتون برمیاد)
موفق باشید:72:
دوست عزیز سلام
قسمی که خوردی از سر اعتقادات قلبی بوده یا یک قسم لغو؟
یکی از دوستان در قسمت "یک آیه از قرآن بنویسید" این آیه از قرآن رو نوشتند که بد نیست این آیه
را بخوانید و در مورد تفسیر این آیه از قرآن تحقیق کنید
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّـهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَـٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الْأَيْمَانَ (قسمتی از آیه 89 سوره مائده)
خدا به قسمهای لغو بیهوده، شما را مؤاخذه نخواهد کرد، ولیکن بر (شکستن) آن قسمی که از روی عقیده قلبی یاد کنید مؤاخذه خواهد نمود.
سعی کنید دیگه قسم دروغ نخورید و به رحمت خدا هم امیدوار باشید...چرا که لطف خدا بیشتر از
جرم ماست
واسه آرامش خودتان هم اگر دوست داشتید با یک کارشناس مذهبی صحبت کنید.
بهار جان منظورتون از قسم لغو و قسم از سر اعتقادات قلبیه چیه؟متوجه نشدم
سلام دوست عزیز با اجازه بهار خانوم من قسمتی از تفسیر این آیه رو براتون نوشتم.
تفسیر نمونه جلد 2 صفحه 147
خداوند شما را به خاطر سوگندهائى كه بدون توجه یاد مى كنید مؤ اخذه نخواهد كرد (لا یواخذكم الله باللغو فى ایمانكم ).
اما به آنچه دلهاى شما كسب كرده (و سوگندهائى كه از روى اراده و اختیار یاد مى كنید) مؤ اخذه مى كند و خداوند آمرزنده و داراى حلم است (و لكن یواخذكم بما كسبت قلوبكم و الله غفور حلیم ).
در این آیه خداوند به دو نوع سوگند اشاره كرده است ، نوع اول قسمهاى لغو است كه هیچ گونه اثرى ندارد و نباید به آن اعتنا كرد، این نوع قسمها آنهائى است كه مردم بدون توجه ، تكیه كلام خود قرار مى دهند و به آن عادت كرده اند و در هر كارى لا و الله (نه به خدا قسم ...) یا بلى و الله (آرى به خدا سوگند...) مى گویند، این نوع قسمها را قسم لغو مینامند.
زیرا لغو در لغت به تمام كارها و سخنانى گفته مى شود كه داراى هدف مشخصى نیست ، یا از روى اراده و تصمیم سر نمى زند.
بنابراین سوگندهائى كه انسان در حال غضب (در صورتى كه غضب سبب بیرون رفتن از حال عادى شود) یاد مى كند، جزء قسمهاى لغو است و طبق آیه فوق ، خداوند مواخذهاى بر این گونه قسمها نمى كند و نباید به آن ترتیب اثر داد (هر چند انسان باید خود را چنان تربیت كند كه این گونه سوگندها را نیز كنار بگذارد)، به هر حال این گونه قسمها واجب العمل نیست و مخالفت آن كفاره ندارد. زیرا از روى اراده و تصمیم نیست .
جمله و الله غفور حلیم مى تواند اشاره اى به این معنى بوده باشد.
نوع دوم سوگندهائى است كه از روى اراده و تصمیم انجام مى گیرد و به تعبیر قرآن قلب انسان آن را كسب مى كند، این گونه قسم معتبر است و باید به آن پایبند بود، و مخالفت با آن ، هم گناه دارد، و هم موجب كفاره مى شود