نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
دوباره خودم رو معرفی میکنم دختری 19ساله ام تقریبا 1/5 ازدواج کردم و هنوز با خونواده شوهرم
زندگی میکنم و شوهرم در کشور دیگه ای کار میکنه که 4/5 تفاوت ساعت داره
از نظر اطرافیان خیلی صبورم اما خودم اینطور فکر نمیکنم با کوچکترین مسئله ای که با شوهرم
پیش میاد به هم میریزم یعنی خیلی حرص و جوش میزنم طوری که از زمانی ازدواج کردم چیزی
حدود 10 کیلو وزن کم کردم...ضمنا جز خدا و یک مادر کسی رو ندارم میخواهم
ایا میشه ادم به کسی وابسته نباشه؟اگر اره من چطور میتونم کمتر به شوهرم وابسته باشم؟
سلام،
نقل قول:
نوشته اصلی توسط setareh
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بالهای صداقت
سلام عزیزم:72:
مدتی بود ازت خبری نبود. حال و روزت بهتره؟ هنوز نرفتی پیش همسرت؟ عروسی نگرفتین؟
به نظرم نامزدی طولانی خودش باعث مشکلات زیادی می شه.
یه کم از حال و روزت بگو.
منتظرتیم:72:
سلام
ممنونم سیسیلی جان خوشحالم یک نفر توی تالار به فکر منه
راستش هنوز کار اقامتم درست نشده...پارسال مهر ماه عروسی گرفتیم یعنی 4ماه عقد بودم
خوبم
زندگی پستی بلندی داره...تجربم از زندگی بیشتر شده و صبرم...بیشتر می فهمم و بچه بازیهای گذشته رو ندارم
فقط یک چیز مونده بود و اون هم وابستگی من به همسرم و همین وابستگی خیلی ازارم میده که دلایلشو دریافتم و سعی میکنم به دلبستگی تبدیلش کنم
همه توی گذر زندگی خوشی ها و ناخوشی های زیادی دارن منم همین طور اما بهترین چیزی که من از فشارهای زندگی
گرفتم نزدیکتر شدن به خدا و احساس حضور پر رنگ اون توی زندگیم بود کم کم دارم راه حل ها رو پیدا میکنم
هر چند همیشه باید در پی یادگیری باشم...این تالارم جای خوبیه واسه یادگرفتن خیلی چیزا که نمی دونم...
سلام عزیزم به هیچ کس وابستگی شدید نداشته باش چون اولین کسی که اسیب می بینه خودتی.می خوام از خودم واست بگم 3سال باشوهرم دوست بودم وابستگی شدیدی بهش داشتم نمی خواستم اینجوری بشه چون میترسیدم بهم نرسیم ومن داغون بشم وقتی ازدواج کردم کمتر نشد هیچی بیشترم شدوبازم از این همه وابستگی می ترسیدم همش فکر می کردم شوهرم بمیره من چیکار کنم حتما خودکشی می کنم نمی تونم یه لحظه بدون بمونم هرچقد سعی می کردم نمیشد تا اینکه فهمیدم شوهرم بهم خیانت کرده .داشتم دیونه میشدم حتی خودکشی کردم که زود منو بیمارستان بردن ومعده ام شستشو دادن فهمیده ام اگه اینقدربه شوهرم وابسته نبودم با این موضوع راحتتر کنار میومدم وواسیب نمی دیدم اگه می مردم فقط پدر ومادرم داغون میشدن وشوهرم زن می گرفت زنده بودم بهم خیانت کرد میمردم حتما زن می گرفت.نمی خوام نا امیدت کنم منظورم اینه که سعی کن وابسته به کسی نباشی واینو بدون شاد بودن حقته وکاری کن همش شاد باشی
از اين زماني كه داري استفاده كن روي خودت كار كن .
اگر امروز به اين وابستگي چيره شدي روزي كه كنار شوهرت قرار مي گيري و كارت درست ميشه طعم خوب آن را احساس خواهي كرد .
باور داشته باش كه بدون وابستگي هم دوست داشتني و خواستني هستي .
شمیلا جان همین امروز توی تاپیک حال و احوال همدردی به یادت بودم!
امیدوار بودم که زندگی به کامت شیرین شده باشه!
خوندن عنوان تاپیکت خیلی امیدوارم کرد؛ به خودت کمک کن که بیشتر از زندگی لذت ببری!
از لطف همه شما ممنونم
لینکها و مقاله ای رو که اقا حامد گذاشتند مطالعه کردم و تمرینها ش رو دارم اجرا میکنم
من دوست صمیمی چند تا دارم اما به خاطر خونواده شوهرم که اجازه نمیدهند زیاد بیرون برم یا اونها بیان...از شما خواهش
میکنم مثل یه دوست راهنماییم کنید...الان که تمرینها رو انجام میدم و به همسرم زنگ نمیزنم و اونم زنگ نمیزنه خیلی
دلشوره می افته به جونم که چرا زنگ نزده دوست داشتنش کم شده باز خودم رو اروم میکنم که حتما کار داره اما باز یه
چیزی منو از تنهایی می ترسونه...میگن کسایی که تک فرزندن بیشتر وابسته میشن...ولی من از وابسته شدن بی زارم
نمی خوام دیگه وابسته باشم چون دوس ندارم با کوچکترین چیز بی ارزشی خودم رو ناراحت و داغون کنم...
ممنون میشم اگر به من بگید چطور این ترس رو از خودم دور کنم خیلی عذاب میکشم وقتی می بینم این همه عشق تحویل میدم
اما کم دریافت میکنم
سلام خوشحالم که این قدر خوب پیشرفت کردین منم تا حدودی مشکل وابستگیو دارم راه حلهایی هم که در پیش گرفتم و تا حدودی هم نتیجه داده بهتون میگم شاید به درد شما هم بخوره:
1.به علایق و سلایق خودم توجه میکنم.خیلی کارا بوده که من همیشه عقبشون می انداختم مثلا این که برم کلاس ورزش حالا حتما اینو تو برنامه ام گذاشتم.
2.وقتم رو حتی الامکان با فعالیتهای مفید پر میکنم اگر شاغل باشین که فبها اگر نه هم میتونین به دنبال یاد گیری یه زبان جدید یا هر فعالیت مفید و آینده سازی باشین که خودتون ترجیح میدین.
3.تمرکزم رو از همسرم برداشتم و خودم رو مرکز تمرکز قرار دادم.
4.روی اعتماد به نفسم کار میکنم.
اینا برای من تا حدودی جواب داده .فارغ از فکر به همسرتون سعی کنین در زندگی آدم شاد و موفق باشین این طوری همسرتونم در کنار شما شاد و موفق خواهد بود و شما هم در مسیر رشد و پیشرفت قدم بر میدارید
ان شاالله:72:
سلام شمیلا جان.:72:
خیلی خوبه که در این مدت به این همه چیزای خوب رسیدی.:104:
تمرکزت و از روی همسرت بردار این خوبه که دوسش داشته باشی اما اینکه اونقدر وابسته باشی که همه کارهات و با او تنظیم کنی این بده. سعی کن تمرین کنی هر یک روزی که تو بهش زنگ نزدی به خودت جایزه بده حالا هر چی که دوست داری می تونه باشه. کم کم به ازای هر 3 روزی که بهش نزدی و همین طور بیشترش کن.
البته به یه جا نرسی که دیگه بهش زنگ نزنی:311:.
اما سعی کن کاری کنی واقعا دلتنگت بشه شاید اولش یه کم طول بکشه مثلا 3 روزم او زنگ نزنه اما بالاخره می زنه. اون موقع می بیبی که چقدر لحن صحبت کردنش باها ت فرق می کنه.
البته یه چیزیم بگم. چون شما دو تا از هم دور هستید همین بیشتر باعث دلنگرانیها و وابستگیت می شه.
کاش که این فاصله را کم کنین..........
من در تمام تایپیک های قبلت هم نوشتم که ایا این امکان وجود نداره که شما با خانواده همسرت زندگی نکنی؟ می خوام یه بار دیگه هم بپرسم؟؟؟؟
کی کارهای اقامتت جور می شه؟ همسرت در این زمینه تلاشی می کنه؟
موفق باشی عزیزم:72: