نمایش نسخه قابل چاپ
سلام. توی تاپیکهای قبلیم یه چیزایی از خودم گفتم.
حس میکنم افسردگیم داره بدتر میشه. حالم واقعا خوب نیست. سعی میکنم به رو نیارم اما درون خودم درد میکشم.نمیدونم چرا ولی حتی چند بار آرزوی مرگ کردم. هیچ کاریم به نتیجه نمیرسه. واقعا خسته ام.
یه مدت رو خودم کار میکنم اما باز حرف و حدیثها اذیتم میکنه.
تمام بدنم به خصوص قفسه سینه ام و بین دوتا کتفم به شدت درد میکنه و نفس کشیدنم درد داره به خصوص وقتی از خواب بیدار میشم.
نمیدونم از کجا شروع کنم؟ هیچ نیرو و انگیزه ای ندارم.
سلام الهام عزیز
به نظرم لازمه مشاوره حضوری بگیری. لطفا پی گیرش باش. در ضمن خوندن کتاب "از حال بد به حال خوب" به نظرم بتونه در بهبود روحیه ات بهت کمک کنه.
ما رو از مشاوره هات بی خبر نذار گلم :46::43:
ممنون از راهنمایی شما آویژه عزیز:46::72:
فکر میکنم درست میگید. توی تیر ماه هم مشکلات و روحیاتم رو اینجا مطرح کردم ولی ظاهرا هیچ کس جوابی براش نداشت.
کسی مشاور خوب و مطمئن توی اصفهان میشناسه؟ ممنون میشم اگر لطف کنید معرفی کنید.
الان تاپیک درد احساسی و مرثیه سرایی احساسی رو خوندم.
من متاسفانه خیلی درگیر این چنین مرثیه هایی هستم.
راستش دلم بدجور میسوزه وقتی یاد گذشته می افتم.
چطوری به مامان و بابا بگم حالم اینقدر خرابه و باید برم مشاوره حضوری؟
اگر بهشون نگم مشکل ساز میشه؟
سلام الهام عزيز
زندگي انسان حاصل تخيلات و نوع تفكرشه
شما نوشته بودي از آدمي كه اعتماد به نفس خوبي داره خوشتون مياد در صورتي كه خودتون از اين اعتماد به نفس خالي هستيد و به نظر من خواسته اي كه عملي براي رسيدن به اون نداشته باشه وجود نداره.
خود قبليت رو نميتوني پيدا كني؟ مباركه
كي رو ديدي كه با خود قبليش زندگي كنه
آدما هر روز و هر ساعت با دنياي پيش روشون تغيير ميكنند و به سرعت خودشون رئ با مسايل پيرامونشون مانوس ميكنند كه اگر نكنند (دور از جون) مثل حيوانات نسل منقرض شده تعطيل ميشند
بيا بيرون از هپروت
كمك نخواه كه خودت ميتوني فرياد رس باشي
قوي باش و توكل كن
فعل تونستن رو بارهاي بار در روز براي خودت تكرار كن
همين الان پاشو برو دست و صورتت رو بشور و 10 دقيقه ورزش كن تا ببيني چه مقدار ميتوني قوي باشي
بهت قول ميدم بعد از ده دقيقه ديگه ادم 15 دقيقه پيش نيستي
مطوئن باشس و ايمان داشته باش كه هيچ كس جز خودت نميتونه كمكت كنه
ورزش و نرمش رو اساس هر روز زندگيت قرار بده تا بتوني بخواهي و بخواسته ات برسي
يقين بدون كه خواسته ميشي و ميدرخشي
باز هم تاكيد ميكنم همين الان برو و ورزش كن با يه اهنگ پاپ با صداي نه چندان بلند
موفق باشي
از derek ممنونم .
میدونم فقط خودم میتونم به خودم کمک کنم.
روزی یک ساعت ورزش میکردم. اما مدتیه رهاش کردم. راستش حتی حوصله ی غذا خوردن هم ندارم. وزنم رسیده به چهل!!!
البته از خیلی لحاظ ها بهتر شدم.مثلا اون تنفری که از خونوادم پیدا کرده بودم خیلی کمتر شده و تونستم رابطه ی بهتر قلبی باهاشون برقرار کنم.
ولی اینکه نمیتونم به خواستگارها فکر کنم و حس میکنم دیگه نمیتونم محبتی رو دریافت کنم خیلی ناامیدم میکنه.
شنیدن جمله ی دوستت دارم از طرف خواستگارها بیشتر برام شبیه خفه شدنه. خیلی برام تلخه. از طرفی نمیتونم به کسی علاقمند بشم و از طرفی از تنهایی به شدت وحشت دارم. وای بازم پاییز و هوای دلگیر و من تنها تو خونه. از پاییز متنفرم.همیشه پاییز ها حالم بدتر میشه.
سعی میکنم دوباره ورزش رو شروع کنم.
راستی من رشته ی کارشناسیم رو با موفقیت طی کردم اما بهش چندان علاقه نداشتم. به خودم گفتم تو که عشقت و امیدت رو تو زندگی از دست دادی. حداقل چیزی رو که میدونی دوستش نداری برای یه عمر ادامه نده. دیروز رفتم و یه سری کتابهای یه رشته ای که فکر میکنم دوستش دارم و شرایط شغلی و آینده اش خیلی بهتر از رشته ی خودمه خریدم. ولی هنوز تردید دارم. نمیخوام به مامان و بابا بگم میخوام تغییر رشته بدم. آخه اگه قبول نشم میدونم ملامت میشم که الکی از این شاخه به اون شاخه کردی و ....