راه برگشتی نمیدانم هست یا نه ؟

سلام دوستان
به طور اتفاقی با سایت شما آشنا شدم
اگر بخواهم از خود بگویم
با دختری همسن خود توسط دوست ایشون که دختر بود آشنا شدم
من 26 سالمه . بعد از جلسه دوم آشنایی تصمیمی عجولانه گرفتم و از دختر خواستم برم خواستگاریش. البته رابطه اولیم نبود . اما حس کردم دختر خوبیه از نظر اخلاق و مادرم فرستادم جلو
بعد از آن چند باری با هم رفتیم بیرون ولی متوجه شدم که ایشون قبلا ارتباط چتی با پسری در شهر دیگر داشته و خیلی ناراحت شدم
تازه ایشون علارغم این که خانواده مذهبی و سنتی دارند ، تنها در گروههای کوهنوردی شرکت میکردند که روابط نصفه نیمه با یک پسری داشتن که من در فیس بوک متوجه شدم
آنجا خواستم باهاشون قطع رابطه کنم اما خودش گفت من دنبال دوست در این گروه ها نبودم
با توجه به ویژگی اخلاقیش که دختر آرومی هست پذیرفتم و اون روابطش که حتی سلام علیک با اعضای گروه ها بود را خواستم قطع کنن
بعد از آن اختلاف سلیقه در خریدها با ایشون داشتم که منطق همو نتونستیم درک کنیم
کلا چند بار خواستم تمام کنیم اما نمیدانم چرا نمیشه
حس عذاب وجدان دارم چرا تا حالا معطل کردم اونو
اما از طرفی می دانم دختر بدی نیست و میشه باهاش زندگی کرد
نمیدانید انگار عذابی الهی مرا گرفته که چکار باید کرد

با سلام ضمن خوش آمد گویی به شما

عنوان تاپیک شما کلی بوده و نامفهوم ،چنین تاپیکهای طبق قوانین تالار حذف میشوند،چون کاربران مؤظف هستند هنگام ایجاد تاپیک عنوان مناسبی برای آن انتخاب کنند لطفا" در ارسال بعدی عنوان جدید را ذکر کنید در غیر اینصورت تاپیک حذف میشود

سلام.
دوست خوبم مسئله ازدواج، مسئله ای نیست که شما بخواین به خاطر عذاب وجدان و تو رودرباستی بهش تن در بدین.

گاهی یه پسر نسبت به ارتباط گذشته ی همسر آینده اش حساسه. پس نباید بی گدار به آب بزنه، چون ممکنه بعد از زندگی مشترک، با هر شک و شبهه ای همسرش رو طبق تجربه پیشین اش خائن محسوب کنه و از او رنجیده خاطر بشه.

ضمن اینکه ازدواج امر مهمیه. باید ببینید واقعا از زندگی مشترک چی میخواین و او چقدر با معیارهای شما همخوانی داره، و همچنین بررسی کنید که آیا میتونید با یک سری ضعف های او واقعا کنار بیاین و نسبت به اون خصوصیات بی اهمیت باشین یا خیر.

باید سنجیده، تمام جوانب رو بررسی کنید و آنگاه در مورد ازدواج با او تصمیمی قاطع، به دور از حس ترحم و عذاب وجدان اتخاذ کنید.