من مشکل دارم یا او

[align=justify][align=justify]سلام
نمی دونم از کجا شروع کنم ولی اینگونه اغاز می کنم یه دختر تو فامیل داشتیم که خیلی منو دوست داشت منم دوستش داشتم ام نمیتونستم به عنوان همسر به او نگاه کنم بنابراین با دختر همسایمون که دوستش داشتم اما اصلا باهاش رابطه نداشتم ازدواج کردم و نامزدیم
هنوز 2 ماه از نامزدیمون نگذشته شروع میکنه راجع به خانواده من حرف زدن و میگه مامانت اینو گفت اونو گفت من ناراحت شدم از اینا گذشته خیلی مغروره و دوست داره ازش تعریف بشه زیاد
ما در خانوادمون اصلا اهل اینکه دوست داشتنو به زبون بیاریم نیستیم اما تو عمل دوست داشتنمونو نشون می دیم هربار گیر میده چرا بمن نمیگی دوست دارم و دنبال دعوا میگرده با خودم فکر میکنم از این ازدواج پشیمونم و خودمو سرزنش میکنم چرا با دختر فامیل ازدواج نکردم نمیدونم همسرمو دوست دارم یا نه اصلا چکر کنم دیگه این فکر نیاد به سرم و همسرمو دوست داشته باشم دختر بدی نیست ولی این مشکلاتو داره
ممنون[/align][/align]

حامد عزیز سلام
شما چند سالتونه؟ چند وقت نامزدید؟
ببین یه مشکل اساسی و الین مشکل شما علاوه ب ر اشنا نبودن به مهارت های ارتباطی اینکه از یه جمله خیلی خیلی خطرناک استفاده میکنید(((( ما در خانوادمون اصلا اهل اینکه دوست داشتنو به زبون بیاریم نیستیم اما تو عمل دوست داشتنمونو نشون می دیم)))) ببین این خیلی بده که بخوای به شیوه خانوادت پیش بری یعنی همه مسایل از جایی شروع میشه که هرکدوم از ما بخوایم به روش خودمون ادامه بدیم
ازدواج یعنی یکی شدن ما شدن قرار نیست فرهنگمون بندازیم دور ولی قرار غلط های فرهنگی مون بشناسیم و اصلاحش کنیم قرار درست رفتار کردن یاد بگیریم و یاد بدیم پس واسه شروع فکر کنم بهتره خانوادم اینن خانوادم اینجورین و حذف کنی بعد مشکلاتت با نامزدت لیست کنی تا بچه ها بتونن بهتر بهتون کمک کنن

دوست من این کجاش مشکله؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!این طبیعی ترین نیاز خانمتون و وظییفه شماس!تاکید میکنم وظیفه شماس:305:
اگه شما بش محبت نکنید کی بش محبت کنه!من که واقعا دلم واسش سوخت...شما بدلیل علاقه به اون خانم به نظر من نسبت به همسرتون سرد شدید و روش ایراد میزارید:163:

من 26 سالمه منظورمم از این حرف اینه که خوب این جور بزرگ شدم
نمیتونم دوست داشتنمو به زبون بیارم
مشکلاتمم اینه
دوست داره هرچیزیو گردن اینو اون بندازه همه را مقصر بدونه
خیلی از خود راضیه
هر حرفی خانوادم به او می زنند ناراحت میشه (بعدا به خودم میگه)
فکر میکنه همه دارن تو کارش دخالت میکنن
بعضی وقتا میگه چرا با من اینجوری حرف میزنی سرم داد میکشی درحالی که اینجور نیس
اصلاً بمن بگید چکار کنم دوستش داشته باشم

ببین برادر من...

تو براش یه سرویس برلیان هم بخری بازم لازمه ببوسیش و ازش بابت کارهای کوچیکش

تشکر کنی..مثلا عزیزم مممنون بابت اینکه حوله ام رو تازدی!مثال بود

زنها با اون چیزی که میشنون ارضا میشن

یعنی یک کلمه دوستت دارم چاشنی حرفات بکنی سختته برادرم؟

بعد هم زن ناز داره وشما باید نازش رو بخری

تا اون انتظاراتی که شما داری برآورده شه....

مثلا حرفهات رو درک کنه..وقتی داری درمورد کارت حرف میزنی ..درباره شغلت

حرف میزنی به حرفات گوش بده(شوهرم وقتی درباره کارهای شرکتش حرف میزنه میخوام سرم

روبکوبم به دیوار چون اصلا هیچی نمیفهمم) اون هم باید تحملش مثل من بره بالا

یا مثلا لحظات تنهاییت رو سرشار ازعشق ومحبت کنه

محبت زبانی تنها حربه ایه که میشه ازش برای خوشحال نگه داشتن زن استفاده کرد

من خودم دلم میخواد شوهرم بشینه روبروم و یکی دوساعت حرف بزنم

اما دریغااااااا وقتمان همیشه کم است...

شوهرم به مشاور گفت خب یکی دوساعت کنارهمیم درشبانه روز کافیه

البته به نیم ساعتم نمیرسه....مشاور گفت یعنی یه زن وشوهر دوساعت

در روز فقط باید همو ببیننن وباهم حرف بزنن؟یعنی این منطقیه!

پس به دنبال حل کردن عیب های طرف مقابلت نباش برادرعزیزم

ببین خودت چیکارا ازدستت برمیاد انجام بده:72:

خوب برادرم تاکید می کنم نگید اینجوری بزرگ شدم سعی کن خواسته هاش در نظر بگیری
نیازش به توجه از سمت شما خیلی خیلی طبیعیه عملی نشون دادن محبت عالیه ولی زبونی مطرح کردن اثر ویژه خودش داره و هیچ کدوم جای هم نمیگیره
ببین برای خود خواهیش شخصا" نمیتونم فعلا" نظری بدم مگر اینکه مصداق هاش بگی
ولی راجع به حساسیتش رو خانواده شما این از عدم مهارت شما دونفر ناشی میشه هم شما باید بلد باشی تو این مواقع چه جوری برخورد کنی که طرفت روشن شه و در عین حال بتونه احساسش بشما بدون پرخاشگری انتقال بده هم ایشون باید یاد بگیره چه جوری مسایلش مطرح کنه
من فکر میکنم اینکه احساس میکنه شما دارید داد میزنید شاید داد نزنید ولی زبان بدنتون و چهرتون شاید وقتی عصبی میشید تغییر میکنه یا تن صداتون بالا میره
فکر کنم بهتره شروع کنید به یادگیری مهارت های ازدواج اگر دوست دارید زندگی عاطفی امنی رو تجربه کنید

آقای حامد خانواده شوهر من هم مثل شما هستند. به هم زبانی اصلا محبت نمی کنند برای همین من همیشه فکر می کنم آیا واقعا هم رو دوست دارند. اگر حتی می خواهند به من محبتی بکنند یا نصیحتی بکنند اینقدر با زبان تلخیه که من بدتر ناراحت میشم و کینه به دل میگیرم. یعنی نه سرم را بشکون نه گردو تو دامنم بگذار. بنابراین خانمت داره عکس العملهای رفتاری نشان میده و اگه کمی محبت زبانی داشته باشی فکر میکنم همه چی حل میشه. اینم بگم که فقط محبت زبانی تو مشکلات را حل میکنه در ضمن اگه از خانواده ات چیزی میگه بگو این رفتار آنهاست و نمیشه عوضش کرد اما من تو رو دوست دارم و حمایت می کنم. لطفا بدون صحبت کردن با خانمتان از کنار این مسائل رد نشوید چون به کینه ای کهنه تبدیل می شوند.

سلام:72:
جدا از مسائلی که در مورد همسرت گفتی،
یکی از مواردی که توی آمادگی قبل از ازدواج هست، رسیدن به بلوغ عاطفیه.
نشونه ی بارز ِ رسیدن به این بلوغ، اینه که دوست داشتنت رو بتونی کلامی ابراز کنی.

در مورد مسائل دیگه ، میتونید با یه گفت و گوی صمیمانه خیلی صادقانه و از روی مهربونی به همدیگه بگید که چه انتظاراتی از هم دارید. توی حرف زدن (البته اگه درست و بدون تنش باشه ) خیلی از مشکلات حل میشه.

حامد گرامی،

شما الان در چه مرحله ای از ازدواجتون هستید؟

اگر در مرحله نامزدی برای شناخت و غیره هستید، بهتره جدی تر فکر کنی. شاید اصلا مناسب هم نباشید.

مشاوره ازدواج رفتید؟
نامزدتون چند ساله است؟
چرا دوستش نداری؟
چرا اونی را که دوست داشتی ازش خواستگاری نکردی؟

من به شما پيشنهاد ميكنم كتاب مردان مريخي زنان ونوسي ويا آنچه مردان بايد در مورد زنان بدانند رو بخونيد .بيشتر درمورد جنس مخالفتون ،احساسات ونيازهاش اطلاعات كسب كنيد .شما تنها از راه محبت كردن ميتونيد بهش نزديك بشيد روحيات يك زن رو با يك مرد مقايسه نكنيد شايد شما در يك ماه هم نياز نداشته باشيد كلمه دوستت دارم رو از كسي بشنويد ولي ما خانومها عاشق اين هستيم كه هر روز بهمون بگن دوست دارم.شايد اگه بتونيد خودتون رو به همسرتون نزديكتر كنيد اون هم بيشتر به خانوادتون نزديك بشه وكمتر بهانه گيري كنه.موفق باشيد