تغییر ناگهانی تصمیم ازدواج

با سلام.امیدوارم همه دوستان کمک کنن...
من دختری 21 ساله هستم...مدتی قبل با یکی از همدانشگاهیام آشنا شدم...رابطه ما در ابتدا خیلی کم و در حد چت بود تا اینکه ایشون تقاضای دوستی کرد و من قبول نکردم بعد از مدتی همون رابطه خیلی کم و عادی هم به دلیل اینکه از وابستگی میترسید تمام شد...اما من بش عادت کرده بودم و دوسش داشتم...تا اینکه بعد از مدتی رابطه ما به قصد شناخت و ازدواج شکل گرفت(کاملا برای شناخت و نه دوستی)...ما حدود یک ماه به قصد شناخت با هم در ارتباط بودیم ایشون کاملا مهربون و عاشقانه رفتار میکرد و مرتبا ابراز علاقه میکرد.من هم بش علاقه داشتم...تا اینکه به شهرش برگشت و موضوع رو به خانوادش گفت اونا هم تا حدودی موافقت کردن...اما من کاملا دو دل بودم به دلیل (تفاوت عقاید . فرهنگی . و اینکه قبلا یه مدت زیادی با یه خانم بوده که موفق به ازدواج نشدن)به همین دلیل ارتباطم کمتر کردم..تا اینکه یه روز ناگهانی گفت من فعلا قصد ازدواج ندارم قصد ادامه تحصیل و رفتن از ایران برای ادامه تحصیل دارم...(من از این هدفاش باخبر بودم اما واسه رفتن به خارج هیچ چیز معلوم نبود)و گفت بهتره که دو دوست معمولی باشیم تا تکلیفمون مشخص شه!و الان که دیگه این دوستی هم خیلی کم و خشک شده...من واقعا دلیل این تغیییر و تصمیم نفهمیدم.چطور میشه یک دفعه ای همه احساس فراموش شه؟؟!
من همیشه باهاش کاملا مودبانه و بااحترام برخورد میکردم ز نظر خانواده و ظاهر و سطح تحصیلاتم در سطح خیلی خوب و بالایی هستم اینا رو گفتم که بدونید از این نظر اشکال نداشتم و تا حالا هم با هچ پسری ارتباط نداشتم!

سلام دوست عزیزم
ایشون به هر دلیلی رایشون برگشته و دلیلش را ما فقط می تونیم حدس بزنیم ولی دقیقا هیچکس جز خود ایشون شاید نتونه بگه، گفتید خانواده ش تا حدودی موافقن پس در نتیجه تا حدودی هم موافق نبودن، شاید به هر دلیل قانعشون کردن که این ازدواج به نفعشون نیست، شاید سنشون کم بوده شاید ازدواج مانعی بوده برای رسیدن به آرزوهاشون و پیشرفتشون، به هر حال ما با اینها کاری نداریم، هر چی که هست ایشون از ازدواج برگشتن و بنابراین رابطه شماو ایشون در حال حاضر بی معنی هست، من اکیدا توصیه مکنم رابطه تون را با ایشون مطلقا قطع کنید و به امید اینکه ایشون دوباره به طرف شما برگشته این رابطه را ادامه ندید، چون اینطوری هم ذهن خودتون رو آشفته می کنید و هم فرصت های دیگه رو ازدست میدید و هم ممکنه ایشون به شما طوری نگاه کنند که با این که میدونه من نمیخوام ولی بازم با من هست. شما خیلی جوونید و فرصت های بسیاری خواهید داشت، بهتره به هوش باشید و به فرصت های بالقوه تون فکر کنید. شما رابطه تون را با ایشون قطع کنید حالا اگر یه روز ایشون پشیمون شد این رابطه رو از طریق خانواده ها پیگیری می کنه و اگر هم نه شما چیزی از دست ندادید. اینطوری شما هر روز وابسته تر میشید و درست نیست

مرس ساینای عزیز
نه ایشون 6 سال از من بزرگترن...البته من که علت کارشو پرسیدم گفت که تکلیف ایندش مشخص نیست و به قولی سر در گم و لی علاقش همونطور..و از وابستگی میترسه...ولی من شخصیتشو دوس دارم و خیلی وقت ها دلم تنگ میشه اما دلیل این همه محبت و حرف درمورد ازدواج با کار الانشو نمیفهمم!درمورد خانواده هم بگم که نظر خانوادش خیلی واسش مهم..
در مورد ارتباطم بگم که الان خیلی کم و مثل دو فرد غریبه ایم.اما چون دوسش دارم دوس دارم شرایط مثل قبل باشه!

سلام دوست عزیز
همانطور که سابینا نیز اشاره کردن احتمالا تا حد زیادی نظر این اقا برگشته...... اگر الان که بهشون وابسته نیستین این رابطه کات بشه خیلی بهتر از اینه که بعداا بعد از وابستگی و مسلماا ایجاد علاقه ی زیاد از ایشون جدا بشین..... 21 سال سن زیادی نیست..... ادمهای بهتر و موقعیتهای بهتری مطمئنا برای شما پیش خواهد امد..... چون من تجربه کردم خواهرانه بهتون پیشنهاد میکنم ادامه رابطه به این صورت به صلاحتون نیست..... شاد باشید

آخه خواهر عزیزم اصلا نمیدونم قصدش چیه؟!فقط میگه الان شرایط نداره باید صبر کنیم...میگه رابطه خشک و جدی بهتره برای عدم وابستگی...

سلام،

یکی از دلایلی که در این سایت با این روابط مخالفت می شود، همین هست.

وقتی خواستگاری رسمی صورت نگیرد، هر لحظه ممکن است آقا پسر خیلی راحت همه چیز رو فراموش کند و به یک سوی دیگر برود.

وقتی کسی رسماً با خانواده برای خواستگاری می آید، حداقل تکلیف شما روشن است که او قصدش ازدواج است.

در مرحله شناخت حرف عاشقانه نمی زنند و دلبری نمی کنند! بلکه همدیگر رو می شناسند!

این نوع رابطه ها و دوستی ها یک سیستم دیگر دارند که با روحیه خیلی از ماها جور در نمیاد و برای همین هم شما الآن اینقدر ناراحت و دلتنگی.
در کشورهایی که این نوع روابط رواج دارند، دختر خانم از ابتدا به امید ازدواج نمی نشیند که بعد از رفتن آقا پسر ضربه بخورد. بلکه پایان این رابطه را خیلی راحت می پذیرد و به رابطه به عنوان یک قسمت از زندگیش با خاطرات تلخ و شیرین نگاه می کند. ولی این در فرهنگ ما نیست.

حالا هم به قول سابینا شما به امید او ننشینید.
او رو فراموش کنید. سخت است، ولی باید از این مرحله بگذرید.

در آینده هم این اشتباه خودتون رو تکرار نکنید.

موفق باشید.

من خودمو جای اون آقا گذاشتم، واقعیت اینه که هیچ وقت نمیشه به جای اون فکر کرد چه برسه به وقتی که اطلاعی هم از وضعیتش نباشه
ولی من خودم اگه ازدواج با دختری که دوسش دارم مانعی جدی در مسیر اهداف آیندم باشه، فراموشش میکنم!

راجع به شما هم اگه اون قصد ازدواج باهاتون رو داشت میگفت، نوع درگیری عاطفی پسرا و واکنششون با دخترها فرق میکنه، به جای اون فکر نکنین
اگه میدونین و به این نتیجه رسیدین که قصد ازدواج نداره، سعی کنین فراموشش کنین. مهمترین چیز: شمائین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamed65

سلام،

یکی از دلایلی که در این سایت با این روابط مخالفت می شود، همین هست.

وقتی خواستگاری رسمی صورت نگیرد، هر لحظه ممکن است آقا پسر خیلی راحت همه چیز رو فراموش کند و به یک سوی دیگر برود.

وقتی کسی رسماً با خانواده برای خواستگاری می آید، حداقل تکلیف شما روشن است که او قصدش ازدواج است.

در مرحله شناخت حرف عاشقانه نمی زنند و دلبری نمی کنند! بلکه همدیگر رو می شناسند!

این نوع رابطه ها و دوستی ها یک سیستم دیگر دارند که با روحیه خیلی از ماها جور در نمیاد و برای همین هم شما الآن اینقدر ناراحت و دلتنگی.
در کشورهایی که این نوع روابط رواج دارند، دختر خانم از ابتدا به امید ازدواج نمی نشیند که بعد از رفتن آقا پسر ضربه بخورد. بلکه پایان این رابطه را خیلی راحت می پذیرد و به رابطه به عنوان یک قسمت از زندگیش با خاطرات تلخ و شیرین نگاه می کند. ولی این در فرهنگ ما نیست.

حالا هم به قول سابینا شما به امید او ننشینید.
او رو فراموش کنید. سخت است، ولی باید از این مرحله بگذرید.

در آینده هم این اشتباه خودتون رو تکرار نکنید.

موفق باشید.

---

آقا حامد ممنونم از راهنماییتون...
ولی رابطه کوتاه مدت ما هم شکل دوستی نداشت و کلیه صحبت ها در مورد خصوصیات هم و آینده بود چون ایشونم ادم پختهای هستن اما این بین علاقه هم وجود داشت و کم کم داشت وابستگی هم شکل میگرفت (بعد از تصمیم و روزهی اول خیلی سخت بود!
الان چیزی که واسم سولا اینه که چطور میشه ین همه احساس یه دفعه نادیده گرفته شه؟!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط NimaV

من خودمو جای اون آقا گذاشتم، واقعیت اینه که هیچ وقت نمیشه به جای اون فکر کرد چه برسه به وقتی که اطلاعی هم از وضعیتش نباشه
ولی من خودم اگه ازدواج با دختری که دوسش دارم مانعی جدی در مسیر اهداف آیندم باشه، فراموشش میکنم!

راجع به شما هم اگه اون قصد ازدواج باهاتون رو داشت میگفت، نوع درگیری عاطفی پسرا و واکنششون با دخترها فرق میکنه، به جای اون فکر نکنین
اگه میدونین و به این نتیجه رسیدین که قصد ازدواج نداره، سعی کنین فراموشش کنین. مهمترین چیز: شمائین

---

ممنونم از راهنماییتون آقا نیما
به نظر من این بستگی به میزان علاقه داره!هرچند شاید تفکر من احساسی باشه و صبر کردن برای آینده نامشخص احساسی باشه!واقعا نمیدونممممممممممممممممم.ا� � طرفی هم من ادمی نیستم که به سادگی به یکی علاقه مند شم برای همینم فراموشی کار آسونی برام نیست!

عزیزم تو این رابطه شما و اون اقا اگر شما بخواهید به خاطر علاقتون بیشتر صبر کنید مسلما بازنده اید.
احساس خوبه خیلی هم خوبه کسی هم شما رو از اینکه احساسی باشید منع نمی کنه به شرطی که بدونید کجا باید احساستون رو خرج کنید.
این اقا به شما گفته الان شرایطشو نداره و شما هم به قول خودتون شناخت لازم رو پیدا کردید پس به نظر شما هدف از ادامه دادن این رابطه (حتی به صورت جدی و خشک) چی می تونه باشه؟ شناخت بیشتر؟ برای چی؟ یا تو اب نمک خیسیدن؟ با چه اینده ای؟

به نظر من هر گونه ارتباطتون رو با این اقا قطع کنید هر چند سخته اما ممکنه و سختتر از این نیست که این اقا بعد از چند سال رابطه با شما برگرده بگه دارم با یک خانمی ازدواج می کنم که الان پیشمه و خارجه (این بهترین حالتیه که ممکنه پیش بیاد). و بعد از مدتی که به خودتون فرصت دادید تا ایشون رو فراموش کنید به فرصتهای جدیدتون فکر کنید.

ممنونم دوست عزیز
خودم هم سعی میکنم با درس سرم گرم کنم اما خب فراموشی واقعا کار ساده ای نیست.اونم در مورد فردی که شخصیتش مورد پسندشماست و همه چیز خوب پیش میرفت تا تصمیم ناگهانی و مبههههم ایشون...