آیا تناقض هایمان را کنار گذاریم یا کنار بیاییم؟!

من 5 ماهی هست با دختری آشنا شدم خیلی عقایدمون با هم یکیه یعنی در اوایل که رودرواسی هم نداشتیم عقاید همدیگرو قبول داشتیم بعد این که خیلی پا فشاری میکرد چون بار اول هر دوتامونه (البته بد برداشت نشه منظور هیچکودوممون با فرد دیگه ای آشنایی نداشتیم)واسه همین برای اون سخت بود قبول چنین آشنایی...و پا فشاری میکرد که برادرشم و یه دوستی معمولی باشه.
ولی کلا این حرفاش شکنجم میداد حتی دو سه بار هم حسابی دعوامون شد و نمیخواست چون کلا تردید داره و ساده لوح نیست (این گوشه شکلکا اعصابمو خرد کرد نمیتونم کنسانتره شم به موضوع لطفا حذف کنید اینارو از اینجا!!یکی قیچی میکمه ریششو یکی پرواز میکنه یکی سجده میکنه... :دی)
میگفتم... بعد این دو سه بار دوریه بسیار سخت و دشوار (البته ایشون هم داغون بودن ولی اون زمانها نمیتونستن احساساتشونو ابراز کنن برام)فهمید که واقعا اگه با من بوده باشه هویتش خراب نمیشه بلکه من واقعا به اون ارزش قائل هستم...بعد ها با اون از نزدیک آشنا شدیم البته خیلی کم (کلا هم من هم اون خیلی چه جوری بگم ساده بوده تا حالا رابطمون و از یه دوست معمولی فرقمون این بود که حرفایه عاشقانه فقط زدیم به هم ... نه بیشتر از این)و در حال حاظر هم با این که دورادور و مخفی از دیگران هست رابطمون باز هم خیلی کنترل شده رفتار میکنیم...سعی میکیم رابطه ی سالمی داشته باشیم خلاصه...
از همان اول ایشون هم به من علاقه پیدا کردند و حتی در اون روزهای مخالفتشون خیلی بی صدا و نامحسوس تو ایجاد این رابطه نقش داشتن (یعنی نمیزاشت از اصرار کردن پشیمون شم)...
حالا ما مشکلی که داریم اینه که رک بگم یکی از مخالف های سر سخت الکل هستم ولی ایشون کلا خانواده ای به قول اشتباه های کلاس هستند کمی!! که تو روزهای خاص این ماده رو از نوع ضعیفش که در کشور های خارجی از طرف نوجوانان هم استفاده میشه استفاده میکنند...مادر ایشون استفاده نمیکنه ولی خودش میگه پیش خانواده خیلی کم سالی پنج شیش بار تو روزای خاص استفاده میکنه و با مصرف نکردن من هم مخالف نیست ... خلاصه درد بی درمون شده برام و نمیتونم بکشمش اینو توصیه میکنید کنار بیام یا مجبورش کنم اون تمومش کنه (علاقه به این ماده رو نمیتونه کنار بزاره و من نمیخوام به خاطر من نخواد مصرف کنه بلکه واسه خودش خوب نیست بدونه)
البته خانواده ی من زیادی به این چیزا یعنی پدر و خانواده ی پدرم از این مواد مصرف کردن ولی من اصلا آرزو نداشتم زبون کسی که دوستش خواهم داشت زبونش به الکل خورده باشه بعید میدونستم ولی الان این میگه خیلی کم مصرف میکنه و از نوع ضعیفش و به دلیل مهمونی ها و روزهای عید فلان!!!
پیشنهادتون چیه تو این مورد من چیکار کنم ؟

سلام،

به تالار همدردی خوش آمدید.

اول یک مطلب دیگر رو می گویم، بعد به سوالی که پرسیدید اشاره می کنم.

تالار همدردی با رابطه دوستی دختر و پسر مخالف هست.
به خصوص رابطه شما که مخفیانه هست.

معمولاً در این مورد کارشناسان می گویند اگر شرایط ازدواج دارید، به صورت رسمی تشریف ببرید خواستگاری و کلاً مراحل آشنایی رو زیر نظر بزرگترها پیش ببرید.
در مورد رابطه دختر پسر اینجا مشاوره داده نمی شود.

در مورد الکل هم کسی نمی تواند جای شما تصمیم بگیرد.
این خود شما هستی که باید تصمیم بگیری.

من هم دوست ندارم که همسرم زبانش به مشروب خورده باشه.
پس یعنی این یکی از معیارهای من و شماست.
ولی وقتی اسیر احساسات می شوی، و آن وقت متوجه می شوی که طرف مشروب می خورد، خیلی کار سخت می شود. سعی می کنی برای خودت بهانه بیاوری. که آره، کم می خورد، یک وقتهایی می خورد، و ...
به خاطر اینکه احساسات نمی گذارند منطقی فکر کنی. احساسات و ترس از دست دادن او باعث می شوند منطقت و عقایدت رو زیر پا بگذاری.

ولی حالا بنشین فکر کن. اگر ببینی همسرت مشروب می خورد، چه حسی به شما دست می دهد؟
اگر ببینی دهانش بوی الکل می دهد، چه حسی به شما دست می دهد؟
اگر در اثر مستی یک حرکتی از او سر بزند، شما خیلی راحت می گویی اشکال نداره، مسته؟
آیا می توانی یک عمر با این مسئله کنار بیایی؟
آیا می توانی تضمین کنی که همیشه در همین مقدار کم می ماند و در آینده زیادتر نمی شود؟

حالا فرض بگیریم شما بخواهی او رو عوض کنی.
اولاً این یک انتظار بزرگ است. به این خاطر که این یکی از عادتها و رسوم خانوادگی آنهاست و شما می خواهی این کار رو نکند.
حالا حتی اگر او به خاطر احساساتش این رو قبول کرد، چه تضمینی برای شما هست که 10 سال دیگر دوباره شروع نکند؟

در ضمن اگر شما مشروب نمی خوری، پس یک سری عقایدی داری.
اگر او مشروب می خورد، او این عقاید را ندارد.
مطمئنی این تفاوت عقیدتی شما فقط سر مشروب هست؟
سر حجاب، برخورد با نامحرم، نجس پاکی و مسائل دیگر با هم هماهنگ هستید؟

سر تربیت بچه ها چطور؟
منظورم این هست که شاید بچه ها هم تحت تاثیر مادر و خانواده مادرشون قرار بگیرند و بخواهند الکل بخورند.


برای ازدواج، با منطق و عقلت تصمیم بگیر. احساسات رو بگذار برای وقتی که عقلت طرف رو تایید کرد و ازدواج کردید.

موفق باشی.

ممنون(اکانت قبلیم کلا وارد نمیشه میشه اونو بحذفین اینو بریزین روش؟)
اون سوم تموم کلده !! و من سال 2 دانشگاهو تموم کردم از سال 3 دیگه فقط 5 شنبه و جمعه ها میرم دانشگاه و بقیه روزا آزادم کار هم که ماشالا همه جوره هست...یه چند جا به دلیل این دانشگاه نتونستم ادامه بدم.ولی تو چند تا کار تخصص دارم که راحت بازار کار هر وقت اقدام کردم قبولم کرده...
و پدر مادرمم دیشب دیگه همه چی تا حدودی براشون معلوم شد(به دلیل یه حرفی که زده شد و بعدش هم عصبانیت من و جواب دادنم) البته میدونستن تا جاهایی خلاصه زیادی اختلاف پیش نمیاد وفتی بو میبرن همچین جریانی هست این اختلافات هم سر اینه که بعضا فک میکنن با دوستام میرم عییاشی!و با دک و دخترها افتادم فلان...ولی انصافا یکی رو دیدم دوستش دارم همه جوره هم همدیگرو قبول داریم...یعنی اعتقادای اندک من رو اون هم قبول میکنه یا بهتر بگم من اصلا نمیتونستم یکی رو که مذهبیه تحمل کنم و اون هم منو...چون تو این شرایط دنیا دیگه بخوای نخوای نا محرم تو گوگل یه سرچ معمولی میکنی میاد جلوت پس بهتر اینه که چشمها رو شست نه این که دین رو عینک دودی کرد.
اونور هم براش مهم نیست دخترشو میشناسه...این مشروب خیلی ضایس فقط...از لحاظ تناسب ادبی یا خانوادگی اصلا اینجوری بگم براتون ایشون اصلا نمیتونن با یکی 1 ثانیه ی خدا چشم به چشم شن!!و کلا از سرو وضعشون و رفتارو کردارش هم معلومه خیلی سر به کار خودشه و یکی از آرمانهاشه که درس بخونه بد جوری هم میخونه (اختلافهامون حتی بخشیش استرس همین درسا بود در عوایل)کلا همه چی میزونه حتی خانواده ها هم تا حدی با هم میتونن راه بیان!!
این مهمونی ها هم بله تو عروسی های ما هم یعنی طرف پدرم از مشروب استفاده میشه،و در کل خود من هم بارها دسترسی داشتم به این ماده ولی امتنا کردم علیرغم این که حتی ضایع شدم.
ولی انگار این دختره نتونسته خودشو نگه داره!!
اصلا هم راضی به دلیل آوردن و بعدش هم اتمام تحملم نیستم چون میدونم فاجعه میشه.خلاصه استفاده میکنه و کلا من میزارم رو این حساب که خواهد کرد...ولی آخه میبینم منطقی هم باشم باز منطق اینو میگه هر جا بری یه ده بیست تا تناقض هست!!یا درونی ناپاک درون جامه ی سفید یا هذارو یک تا مصیبت دیگه پس میبینید که کلآ وقتی سوسول بازی ها و نمیتونم ها رو هم که فرضا کنار میزارم بازم میبینم این یه الکل واسه سرخوشی اندک(خودش میگه اصلا تا حالا به اون حالت غیر قابل کنترل نرسیدم و کسی هم ندیدم برسه)در مجالس خطرناک نیست.ولی بله شاید ما نمیدونمیم چون مصرف نکردیم ولی خودش آدم دغل بازی نیست و دروغ هم نداره اینجوری میگه که تنها واسه اون تلخیش مصرف میکنه!!دلستر هم تلخشو عین اون دوست داره(مزاجش اینه دیگه)
و بارها امتحان کردم و دیدم حسابی میشه رو حرفاش حساب وا کرد...ولی اصلا دوست ندارم با آتیش بازی کردنش رو چون مستی واسه یه دختر پیش بیاد فاجعه هست واسه من تا چه رسد اونی باشه که من دوستش دارم!!!!:302:
مشکل به همین ختم میشه من مطمئن هستم اگه مثلا بخوام به فرد ایدآل دیگه بیندیشم شانسم خیلی کمه که همه ی این المانهارو داشته باشه + اون الکل رو نداشته باشه!!
خانوادهامون خیلی مهم هستن برامون چون میبینیم کارمون به دلیل این که اختلاف خیلی کم خواهد بود بینشون پس کلا زندگی راحت تری خواهیم داشت...
ما الان یه مشاوره ی توپ میخوایم از شما که مسیری تایین کنه که رابطه همدیگرو به بیراهه نکشیم حد اقلش چون میدونید که رابطه ای که برقرار شد خیلی سخته با مخالفت انجمن هم دردی به هم بریزه ولی با موافقت و نمایاندن راه بعد از این تقدیر شوم!!(خوبه نخند)میتونه تاثیر گذار باشه میخوام بلا سر رابطه نیاد یا تقلیل بشه..بگید بعدها چه تحدید هایی هست من میخوام خوب باشم ولی خواستن همیشه توانستن نیست مگر به کمک وبسایت همدردی و مشاوران خوبش..!!:43:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ولی حالا بنشین فکر کن. اگر ببینی همسرت مشروب می خورد، چه حسی به شما دست می دهد؟بد!
اگر ببینی دهانش بوی الکل می دهد، چه حسی به شما دست می دهد؟حس دست نمیده اونوقت دهان من هم بوی سیر میده.
اگر در اثر مستی یک حرکتی از او سر بزند، شما خیلی راحت می گویی اشکال نداره، مسته؟نه نه بلا به دور خفشش میکننم
آیا می توانی یک عمر با این مسئله کنار بیایی؟نمیدونم :(
آیا می توانی تضمین کنی که همیشه در همین مقدار کم می ماند و در آینده زیادتر نمی شود؟آره
حالا حتی اگر او به خاطر احساساتش کنار گذاشتن رو قبول کرد، چه تضمینی برای شما هست که 10 سال دیگر دوباره شروع نکند؟اصلا نمیخوام این توقع رو داشته باشم من با زور احساسات نمیخام اونو تغییر بدم میخوام خودش بفهمه بده!!!راهی دارید؟سوالی دارید که ازش بپرسم که جوابش معلوم باشه و تاثیر بزاره تو رفتارش؟.
مطمئنی این تفاوت عقیدتی شما فقط سر مشروب هست؟تقریبآ میشه گفت آره خلاصه اهل یه شهریمو یه کتاب دینی خوندیم دیگه یعنی زیاد مهم نیست یه چندرقاز دین داریم خدارو شکر...
سر حجاب، برخورد با نامحرم، نجس پاکی و مسائل دیگر با هم هماهنگ هستید؟گفتم دیگه اون و من نسبت به ظرفیت محیط طوری که آدم احساس نا امنی نکنه میپوشیمو رعایت میکنیم...نجس پاکی هم که من خودم دوست دارم پاک برم سر نماز سالی 1 بارم اونهم که اصلا بلد نیست!!منم جو میگیره میرم میخونم بعضا. :دی
سر تربیت بچه ها چطور؟بچه آن خواهد بود که از دوستانش دید تنها تلطیف اولیا هست که میتواند افکار کودک را آزاد نگه دارد تا راه خوب را تحقیق کند... ما هرچه بگوییم مثل الان ما قدیمی خواهد شمرد اولیا را!!

آقای MAN و یا mablue،

یادآوری می کنم که من مشاور نیستم، یعنی باید کمی صبر کنید تا کارشناسان سایت سر به تاپیک شما بزنند و نظر بدهند.

با این حال دو پیشنهاد به شما می دهم:

1- قضیه رو رسمی کنید و با خانواده ها صحبت کنید.

2- خودتون و دختر خانم هر دو حضوری به مشاوره ازدواج بروید و به خصوص در مورد همین الکل صحبت کنید.

موفق باشید.

سوم دبیرستان است؟

یعنی این خانم هنوز 18 سالش نشده و توی مهمونیهاشون مشروب می خوره و حاضر هم نیست کنار بذاره؟

به نظر من این مشکل را در بزرگترین و برجسته ترین حالت ممکنش برای خودتون تضور کنید و ببینید براتون قابل تحمله؟ نه اینکه توی ذهن خودتون ساده اش کنید و از کنارش رد شید و بگید یه جوری تحمل می کنم و مهم نیست و ...

اگر خانم شما هر آخر هفته مهمونی برن و مست کنند و با دوست و آشنا برقصن و صحبتهایی در عالم مستی رد و بدل بشه یا حرکاتی و ... براتون قابل هضم است؟

:72:ممنون.
بله باید صبر کرد و مهمتر از اون با خانواده ی اون موضوع رو در میان گذاشت من نمیتونستم بیشتر از این پنهانش کنم امروز مادرم بحث جدال دیشب با پدرم رو وا کرد و من هم موضوع رو کامل نه ولی به طور خلاصه وار گفتم که با یکی آشنا شدم اصلا با پنهون کردنش تا الان هم مخالف بودم ولی نمیتونستم بگم چون .....نمیدونم...!!
الان که گفتم راحت ترم دیگه درک میکنن و شاید کمک هم بکنن...من مشخصات ایشون رو به مادرم گفتم و اون هم گفت اگه اینجوری باشه خیلی خوبه...ولی اون الکلرو نگفتم هنوز بنده خدا الان اصلا از ذهنش هم نمیتونه بگذره همچین چیزی...
و ایشون میگن من اصلا نمیتونم بگم به خانوادم!!خانواده ی ایشون اگه بدوونن سابقتآ میدونم خوب رفتار میکنن...ولی چطووری راضیش کنم موندم... بحث ازدواجو میکشم جلو میگه چرت نگو فعلا از الان صحبت 10 سال بعدو نکن!!
با من همراه باشید عزیزان ... حدقل همدردی کنید تا راحت تر و بهتر بتونم تصمیم درست تر و رفتار سالمتر نشون بدم.
:72::72::72::72::72::72:
همیشه مشکل هست و فقط یه نگرش خوب و سازنده به مشکل هست که اون مشکل رو حذف میکنه...:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شب نم

سوم دبیرستان است؟

یعنی این خانم هنوز 18 سالش نشده و توی مهمونیهاشون مشروب می خوره و حاضر هم نیست کنار بذاره؟

به نظر من این مشکل را در بزرگترین و برجسته ترین حالت ممکنش برای خودتون تضور کنید و ببینید براتون قابل تحمله؟ نه اینکه توی ذهن خودتون ساده اش کنید و از کنارش رد شید و بگید یه جوری تحمل می کنم و مهم نیست و ...

اگر خانم شما هر آخر هفته مهمونی برن و مست کنند و با دوست و آشنا برقصن و صحبتهایی در عالم مستی رد و بدل بشه یا حرکاتی و ... براتون قابل هضم است؟

---

ممنون:72:
نه تحمل نمیتوونم بکنم!!ولی این کنار گذاشتنو نمیدونم نپرسیدم شاید بتونه!!
و اینم بگم کلا اون هم ازم همچین توقعی نداره که اگه همچین کاری کنه من تحمل کنم تازه تحمل خودش کمتره یعنی قبل از من خودش خودشو به صلابه میکشه این کارو بکنه!

دوستان شدیدآ به خاطر این که مثلرو به مادرم گفتم ایشون ناراحت شدن حتی الان :302:
ولی مجبور بودم بگم به دلیل کوچک نگری های اولیا و و سخنان نا مناسبی که هر از گاه ردو بدل میشد...
.
.
.
:( گلها هم دستم موند بزارمشون اینجا..:72::72::72:

قضیه داره منطقی پیش میره یا احساسی؟

دوست عزیز ازاینکه پابه دنیای عاشقان گذاشتی هم تبریک میگم هم تسلیت:311::300:

دوست عزیز کنار امدن باقضیه ای که برای خودتون سخته...واقعا تا آخرعمرسخته..

زندگی یکی دو روز نیست....اگر لب زدی به سیگار...اگر لب زدی به مشروب..تاآخرعمر

تنفننی!!حتما دوباره مصرف میکنی واین عادت ترک نمیشه..حالا به خوب وبد بودن این کار

ازنظرشرعی اصلا کاری نداریم..ولی ازنظراخلاقی...تحملش برای اطرافیان سخته:303:

شرطی که بین خودتون میذارید همین نکات باشه بهتره..البته ازنظرمن

که ایشون این عادت رو ترک کنند با کمک مشاوران ومتخصصان..

درمورد نحوه آشنایی واین چیزها مشکلی نیست...با یه تماس تلفنی خانواده شما وامرخیر

گفتن قضیه حل میشه ولازم نیست درگیراینجورمسائل شید:305:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط starpen

قضیه داره منطقی پیش میره یا احساسی؟

دوست عزیز ازاینکه پابه دنیای عاشقان گذاشتی هم تبریک میگم هم تسلیت:311::300:

دوست عزیز کنار امدن باقضیه ای که برای خودتون سخته...واقعا تا آخرعمرسخته..

زندگی یکی دو روز نیست....اگر لب زدی به سیگار...اگر لب زدی به مشروب..تاآخرعمر

تنفننی!!حتما دوباره مصرف میکنی واین عادت ترک نمیشه..حالا به خوب وبد بودن این کار

ازنظرشرعی اصلا کاری نداریم..ولی ازنظراخلاقی...تحملش برای اطرافیان سخته:303:

شرطی که بین خودتون میذارید همین نکات باشه بهتره..البته ازنظرمن

که ایشون این عادت رو ترک کنند با کمک مشاوران ومتخصصان..

درمورد نحوه آشنایی واین چیزها مشکلی نیست...با یه تماس تلفنی خانواده شما وامرخیر

گفتن قضیه حل میشه ولازم نیست درگیراینجورمسائل شید:305:

---

احساسی شروع شد ولی از همون سلام اول بد جور منطق و فلسفه راه انداختیم تا همین الانش که کلاااا فیلسوفم کردن ایشون دیگه...
خیلی ممنون که نظری قابل اجرا و آسونتر رو پیشنهاد دادید ولی کمی با سهل انگاری بود...سنهامون کمه...سن ازدواج تو خانواده هامون مخصوصا اون باید بالا باشه...البته نمیدونم...
دعواپش سر دعوا میکنیم


ایشون عادتی پیدا نکردن بارها و بارها گفتم سالی 5 یا 6 بار هست این یه توجیه نیست ولی راست میگید خوب نیست...
الان میگه اگه مردم بفهمن و بعدش رابطمون بهم بخوره!! واسه ایشون سخت میشه ادامه ی زندگی...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mablue

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط starpen

قضیه داره منطقی پیش میره یا احساسی؟

دوست عزیز ازاینکه پابه دنیای عاشقان گذاشتی هم تبریک میگم هم تسلیت:311::300:

دوست عزیز کنار امدن باقضیه ای که برای خودتون سخته...واقعا تا آخرعمرسخته..

زندگی یکی دو روز نیست....اگر لب زدی به سیگار...اگر لب زدی به مشروب..تاآخرعمر

تنفننی!!حتما دوباره مصرف میکنی واین عادت ترک نمیشه..حالا به خوب وبد بودن این کار

ازنظرشرعی اصلا کاری نداریم..ولی ازنظراخلاقی...تحملش برای اطرافیان سخته:303:

شرطی که بین خودتون میذارید همین نکات باشه بهتره..البته ازنظرمن

که ایشون این عادت رو ترک کنند با کمک مشاوران ومتخصصان..

درمورد نحوه آشنایی واین چیزها مشکلی نیست...با یه تماس تلفنی خانواده شما وامرخیر

گفتن قضیه حل میشه ولازم نیست درگیراینجورمسائل شید:305:

---

خیلی ممنون که نظری قابل اجرا و آسونتر رو پیشنهاد دادید ولی کمی با سهل انگاری بود...سنهامون کمه...سن ازدواج تو خانواده هامون مخصوصا اون باید بالا باشه...البته نمیدونم...
دعواپش سر دعوا میکنیم
الان میگه اگه مردم بفهمن و بعدش رابطمون بهم بخوره!! واسه ایشون سخت میشه ادامه ی زندگی...[size=x-large/]

---

چندسالتونه دوست عزیز؟شما ودخترخانم

الان هدف شما از حفظ رابطه ی دوستی تون چیه؟

واقعا با ایشون به آرامش میرسید؟