این ها علائم استرس هستند؟!

سلام،

یک مشکلی دارم که نمی دونم علتش چی هست.

خیلی وقته که هر چند وقت یک بار این حس رو در خودم احساس می کنم، ولی چند هفته است که خیلی قوی تر شده.

دائم این نگرانی در من هست که یک کاری که نباید انجام بدهم رو انجام بدم.
مثلاً در یک جمعی که جو خیلی رسمی هست، یک حرکت اشتباه بکنم.
یا مثلاً به یکی از دوستان یا اعضای خانواده ام ناخواسته آسیبی برسونم.

نمی دونم چرا این افکار میاد تو سرم.

مثلاً وقتی همکارم بغلم نشسته، یک دفعه این فکر میاد تو سرم که نکنه من به این پس گردنی بزنم! آره خنده داره. ولی نمی دونم که آخه چرا باید این فکر بیاید تو سرم!

یا مثلاً اینکه نکنه من الآن کتری آب جوش رو بریزم روی خودم یا خواهرم!

یا اینکه نکنه مثلاً جلوی استادم یک شوخی که نباید بکنم رو بکنم.

البته خدا رو شکر هیچ وقت این اتفاق نیفتاده.

2-3 تا مقاله راجع به استرس خوندم. ولی زیاد کمک نکرد.

اصلاً نمی دونم از استرس و نگرانی بیخوده، یا خشمه یا چیز دیگه است.

ممنون می شوم اگر کمک کنید.

سلام. حامد جان گمان ميكم شما بيشتر از آنكه استرس داشته باشي، دچار وسواس فكري و حساسيت شدي. بهتره بيشتر در اين زمينه مطالعه كنيد و البته از تكنيك توقف فكر نيز استفاده كنيد.

آقا حامد

این مواردی که گفتی از نشانه های وسواس فکریست که ریشه آن اضطراب است و ریشه این اضطرب هم افراطی شدن ایگوی شماست ، یعنی سوپر ایگو شدن اضطراب ایجاد می کند و این اضطراب وسواس فکری و عملی به دنبال دارد .

ریشه سوپر ایگو ( افراطی گری وجدان اخلاقی ) در کمال گرایی است .

بهتره با توقف فکر به صورت اورژانسی به خودت کمک کنی و کمک اساسی را با پی گیری علائم و نشانه های کمالگرایی و ... درمان آن که مدیر هم در تالار تاپیکهایی در این رابطه باز کرده داشته باشی .


.

سلام
منم با شب بارونی عزیز موافقم.
ترس از رخ دادن یه اتفاق، بنظرم علائم وسواسه بیشتر.

راستش من هم جسته و گریخته با یه همچین افکاری مواجه شدم. اما خیلی خفیف.
معمولاً اینجور وقتا با خودم صحبت میکنم و میگم که مگه کنترل دست و زبون و اعضای بدنت، دست کس دیگه ایه؟!!
یا مگه تا حالا یه همچین اتفاقی افتاده که میترسی دوباره تکرار بشه؟!
یا میگم بقیه رو ببین که چقدر راحت برخورد میکنن. تو هم مثل همونایی.

و اینجوری یه کمی خودم رو از فکرش میارم بیرون.
اما راه حل علمیش رو نمیدونم چیه. منم منتظرم تا نظر کارشناسای عزیز رو بشنوم:72:

از همه شما خیلی خیلی ممنونم که اینقدر سریع و خوب جواب دادید. :72::72::72:

پس باید کمی در رابطه با کمال گرایی و وسواس فکری مطالعه کنم.

باز هم تشکر!!!

خيلي جالبه، منم قبلاً دچارچنين افكاري مي شدم تا اينكه با بحث سايه هاي شخصيتي آشنا شدم( كتاب نيمه تاريك وجود نوشته دبي فورد ) تصميم گرفتم هروقت اين افكارسراغم مياد به جاي اينكه بترسم و اونارو پس بزنم بپذيرم كه قسمت شروجودم بدش نمياد اين كارها رو بكنه و باخودم مي گفتم من اگربخواهم مي توانم اين كارها را بكنم و مثل آدم بالغي كه به كودك شيطوني نگاه مي كنه به خودم مي خنديدم واينطوري باهم كنار مي اومديم واينطوري نيمه شروجودم كه تونسته ابراز وجود كنه دست ازسرم برمي داشت والان گاهي اوقات حتي آگاهانه بدون هيچ ترسي مي تونم همون افكار رو تجسم كنم وازاينكه الان اين افكاردركنترل من هستن نه من دركنترل افكارم خوشحالم:310:
راستي بيايين ونتيجه مطالعاتتون رو اينجا حتماً برامون بنويسيد.