آقايون و خانمها آيا ميتوانند باهم "فقط دوست" باشند؟

سلام:82:


تا کنون در یک چنین ارتباطی قرار گرفته اید؟ آیا تا حالا شده که با جنس مخالف فقط یک دوستی معمولی داشته باشید؟ اگر هم یک چنین تجربه ای را نداشته اید....خوب....بیایید در مورد آن فکر کنیم: "آیا امکان دارد که یک زن و یک مرد بدون برقراری هیچ گونه رابطه رمانتیکی، فقط با هم دوست باشند؟"
هزاران مطالعه و تحقیق مختلف انجام گرفته و پژوهشگران در حال تحلیل این امر هستند که رابطه دوستی میان جنس های مخالف امکان پذیر هست یا خیر. همچنین مصاحبه های بیشماری نیز با خانم ها و آقایون انجام پذیرفته و نظر آنها را در مورد این امر جویا شده اند. به هر حال درطی این گفتگوها، هم شاهد نظریات مثبت بوده ایم هم منفی.
برای بیشتر خانم ها و آقایون ارتباط با جنس مخالف در حیطه دوستی جذابیت دارد، اما غیر ممکن است. اغلب افراد معتقدند که: "به هر حال کار به جاهای باریک کشیده میشود." منظور آنها این است که ارتباط به صورت ناخواسته، رمانتیک می شود. برای یک زن و یک مرد بسیار دشوار است که بتوانند یک دوستی افلاطونی را دنبال کنند. به طور طبیعی، احساسات و عواطف وارد رابطه شده و یکی از طرفین مالکیت طلبی را آغاز نموده و حسادت ورزی شروع می شود. آیا می توانید در حالیکه با او خوشگذرانی می کنید، زمانی را در کنار هم می گذرانید، و با هم فعالیت های مشابهی را انجام می دهید، جلوی شهوتتان را بگیرید ؟ احتمالاً نه؛ به هر حال با توجه به تمام داستان های عاشقانه ای که در فیلم ها، و کتاب ها می بینیم و می خوانیم، کمتر اتفاق می افتد که دوستی زن و مرد تداوم داشته و ساده باقی بماند. تا کنون چند داستان را میتوانید تجسم کنید که در آن دوستی یک زن و مرد به سادگی ادامه داشته و هیچ اتفاق عاشقانه ای در آن به وقوع نپیوسته؟
مشکل دیگری که مطرح می شود این است که اگر زن و مرد متاهل باشند، به طور حتم همسرشان تمایلی ندارند که شریک زندگیشان یک دوست صمیمی از جنس مخالف خود داشته باشد به ویژه اگر مدت زمان زیادی را نیز با هم صرف کنند. نظر همسر شما در این زمینه چیست؟ .... ؟؟؟ .... با هم به خواندن این مقاله ادامه دهید.... احتمالاً نظرش تغییر می کند....
از سوی دیگر، افرادی نیز هستند که از این سؤال تعجب کرده و با صراحت تمام اظهار می دارند: البته که آنها می توانند با هم باشند، چرا که نه؟! این افراد گرایشات رمانتیک روابط دوستانه میان زن و مرد را غیر عادی می دانند و آن را به طور کلی رد می کنند. یکی از همین آقایون می گوید: "صمیمی ترین دوست من یک خانم است و من هرگز به فکر برقراری ارتباط رمانتیک با او نیفتاده ام." خانم هایی هم که طرفدار این نوع روابط هستند، می گویند: "من با آقایون خیلی راحت تر از خانم ها می توانم ارتباط برقرار کنم، ما با هم ورزش می کنیم و اوقات خوشی را سپری می نماییم."
در تحقیقات غیررسمی در مورد افرادی که با جنس مخالف "فقط دوست" هستند، اظهارات مثبتی بدست آمده است. اغلب مردها اظهار می دارند که در روابط دوستانه خود با خانم ها مهربانی زیادی را دریافت می کنند، امری که در روابط مردانه کمتر قابل دسترسی می باشد. برخی از آقایون در این زمینه اظهار می دارند که: "من مجبور نیستم که در مقابل یک خانم قدرت نمایی و زورآزمایی کنم و به راحتی می توانم نقاط ضعفم را با او در میان بگذارم، آنها با وجود اطلاع از کلیه ضعف، باز هم ما را میپذیرند." خانم ها هم در مورد دوستان معمولی مرد خود اینطور نظر می دهند که: "او یک معیار مناسب برای آشنایی با خصوصیات مردانه است، امری که ما از دوستان مونث خود نمی توانیم دریافت کنیم."
خیلی جالب است که خانم ها به اندازه آقایون نسبت به دوستان جنس مخالف خود احساس صمیمیت نمی کنند. حتی خانم هایی که در میان دوستان صمیمی خود آقایون را هم دارند، اما یک سری محدودیت های کاملاً روشن را در مورد ارتباطات خود با آنها تعیین می نمایند. خانم ها معتقدند: "من اوقات خوشی را با دوستان پسرم سپری می کنم، آنها می توانند در مورد برخی از مسائل حامی و کمک رسان باشند، اما جای دوستان دخترمان را نمی گیرند، من هیچ گاه آنطور که با دوستان دخترم در مورد مسائل مختلف صحبت می کنم، نمی توانم با دوستان پسرم صحبت کنم." به نظر می رسد که بازدهی روابط با جنس مخالف برای آقایون بیش از خانم هاست؛ اما این امر در تمام شرایط صحت پیدا نمی کند. خانم ها هم در کنار آقایون احساس تنوع بیشتری می کنند.
حالا با وجود تمام این حرف ها می توانیم به این نتیجه برسیم که پاسخ به سؤال: آیا زن و مرد می توانند فقط با هم دوست باشند، بله است؟
تعداد انگشت شماری از روابط به این سادگی ادامه پیدا می کنند. پاسخ حقیقی سؤال این است که "بستگی دارد"، خوب حالا می خواهید حاشیه را کنار بگذاریم و لپ مطلب را برایتان روشن کنیم: این روابط به چه چیزی بستگی دارند؟ آنها به این امر بستگی دارند که هر یک از طرفین ارتباط تا چه اندازه قصد رشد کردن و رسیدن به کمال را دارند. در این نوع روابط چه خانم ها و چه آقایون، باید مواردی را در نظر بگیرند که شاید در روابط با جنس مخالف کمتر به آن فکر می شود. یک دوست مؤنث برای یک مرد صرفاً باید به عنوان فردی حساب شود که او می تواند احساساتش را راحت تر با او در میان بگذارد، با مهر و محبت بیشتری با او رفتار کند، و وجهه آسیب پذیر او را بپذیرد. یعنی دقیقاً کارهایی که یک مرد در کنار دوستان مذکر خود نمی تواند انجام دهد. یک دوست مذکر هم برای خانم به منزله شخصی است که می تواند به راحتی در کنار او استقلال، و جنبه خشن و منطقی خود را بیشتر تجربه کند، وجوهی که تجربه آنها با جنس مونث کمی دشوار است.
بهتر است به دنبال جواب "بله" یا "نه" برای این سؤال نباشیم. باید در یک چنین رابطه ای قرار بگیریم تا بتوانیم بله یا خیر آنرا تعیین کنیم. خانم ها و آقایون می توانند از دوستی با یکدیگر لذت ببرند، اما نه به همان اندازه ای که با افراد همجنس خود ارتباط برقرار می کنند.

خسته نباشید برای دو دقیقه وقت تلف کردن جالب و مفید بود .

اما یادتون باشه ما در مملکت ایران داریم زندگی می کنیم نه در ناف اروپا....!!!!!!!

با سلام. آقا عرفان چرا اینجا وقتتونو تلف کردین . بهتر بود این مطلبو نمی خوندین و این طوری هم توی ذوق دوستمون نمی زدین. به نظر من عین این مطلب همینجا هم داره انجام میشه و خاص اروپا نیست. همه جا مردا به دنبال کسی می گردن که به راحتی بتونن احساساتشونو در موارد مختلف به زبون بیارن. خیلی از مسایل هست که وقتی آقایون در مقابل خانمهاشون بیان می کنن با برخورد های جناحی و نامهربانانه آنها مواجه می شن و مجبورن اون احساسات رو در خود سرکوب و از بیانشون پرهیز کنن. مسلماً با برخورد بی طرفانه یه خانم غریبه اونها متمایل هستن که احساسات سرکوب شده شون رو بروز بدن. خانمها همین طورن . ما خانمها خیلی از نظراتمون رو د رمقابل همسر خودمون به راحتی بیان نمی کنیم و همین باعث ایجاد بعضی عقده ها در ما میشه. بنابراین به یه دوست بی طرف از جنس مخالف که بدون غرض به درددل ما گوش بده و راهنماییمون کنه نیاز داریم. از نظر من بحث دوستمون بسیار جالب و عینی بود.

پس شما هم خسته نباشید خانم آتنا و موفق باشید ....

سلام
عرفان جان مرادي عزيز و دوست داشتني ، كارشناس افتخاري تالار همدردي اين قدر عجول بودن از شما انتظار نميرود.
چـــــرا ؟
آتـــنــــا خانم من هم از شما بسيار ممنونم .
من از اظهار نظر دوستمون اصلا ناراحت نيستم و به قول شما " تو ذوقم نخورد " .

ميدونيد متاسفانه ما جهان سومي ها ، فكر ميكنيم تمام كارهاي درست و خوب فقط مال اروپا و آمريكايي هاست.
يعني ما نميتونيم كشور خوب ، استان خوب ، شهر زيبا ، مردماني منظم ، و .... باشيم ؟
يكي از دوستان من ميگفت : حامد حتما بايد بري ..... ( يكي از كشورهاي اون ور آب ) .
ميگفتم : چطور ؟ گفت : پسر اين ها ( .......) اصلا دروغ گفتن بلد نيستند .
ما بايد كشورمون رو بسازيم .
ما آدما بايد خودمون رو بسازيم .
نبايد الگو بگيريم بايد الگو بديم.
نبايد همديگر رو مسخره كنيم و با حالت ... بگيم : " شما هم موفق باشيد "
اين ها يعني چي ؟ ميخوايم چي رو به هم ثابت كنيم ؟؟؟؟؟
همه ما براي خريد رفتيم . شما هم رفتيد . آتنا خانم شما كه خانم خانه هستيد بيشتر با اين جور مساله سر و كار داريد :
دقت كنيد ! مردم بيشتر براي اجناس خارجي دست و پا ميزنند . همش ميگن مال كجاست ؟ كجايي ؟ فرانسس ؟ آمريكايي اصله ؟ آلمانيه ! و ....
خوب اين يعني چيه ؟
از ماست كه بر ماست .

اتفاقاً اگر عرفان نظر دیگری داشت،مایه شگفتی بود.

ببنید من همه این مسائل رو می دونم ، و با اون چیزی که مد نظر جنابعالی هم هست مخالف نیستم ولی با برخی چیزای دیگه مخالف و اون اینکه تو جامعه امروزی ما کسی حریم خودش رو نمی شناسه و بسیار سخته که قبول کنیم یک مرد و یک زن می تونن در کنار هم دوست باشن ، خودتون هم اشاره کردید که بسیار سخته در ضمن تو عرف ما هم پسندیده و به جا نیست ، مخصوصا زنی که شوهر هم داشته باشه یا مردی که همسر داشته باشه ، ولی می تونیم بگیم که در روابط کاری یا دوستیهایی که وابستگی ایجاد نکنه و صرفا جهت راهنمایی یا درد ودل باشه با حفظ تمام جوانب و ظرفیتها شاید این امکان پذیر باشه ، دوست عزیز من هم قبول دارم ما باید خودمون الگو باشیم باید اینقدر فرهنگمون رو بالا ببریم که ظرفیتهامون هم بالا بره - باید حریم ها رو حفظ کنیم باید دیدمون رو عوض کنیم ولی اگه بخواییم واقع بین باشیم در جامعه امروزی ما هیچ کدوم از این چیزا در جای خودش نیست و همه ما همه چی رو با هم قاطی می کنیم .
هر کس حرف من رو قبول نداره و به خودش ایمان داره می تونه امتحان کنه و با جنس مخالف خودش دوست بشه - آیا بعد از مدتی و ابستگی روحی بوجود نمیاد - آیا بعد از مدتی با هم صمیمی نمی شن - آیا توقعشون از همدیگه بالا نمی ره - آیا همدیگه رو وکیل و صی همدیگه نمی دونن و .......
پس هر زمانی که تونستیم جلوی همه اینها رو بگیرم اونوقت می تونیم بگیم که روابطمون سالم هست .

و خدمت جناب گرد آفرید هم عرض کنم: خوبید خوشید سلامتید - چه خبرا؟!!!

سلام
نمیشه...!! اینی که میگید نشدنیه...!! تو اروپا و امریکا هم نمیشه و نشدنی ... اونجا هم وقتی مردی با یک زنی ارتباط دوستانه پیدا میکنه همسرش بهش چپ نگاه میکنه و حساس میشه ...حتی اگر ارتباط در محیط کار و ارتباط کاری هم بوده باشه اگر خیلی با هم صمیمی بشوند ممکنه دلشون بخواد باهم ازدواج کنند خلاصه آخرش ازدواجه هست ...و البته قبلش یک طلاق:shy:

...یاد رفت بگم که یکی دو سال پیش شنیدم که در اداره های کانادا قرار است قوانینی وضع بشود که ارتباط صمیمی بین مردها و زنها را ممنوع اعلام کند .
باز هم خودم در یکی از فیلم های مستند آمریکایی که درباره مشکلات آنها تهیه شده بود دیدم که مردی با زنش اختلاف داشت و زن زار زار اشک میریخت چون شوهرش با زن دیگه ای دوست بود و مرد سعی میکرد ثابت کنه که ارتباطش کاملا دوستانه است ولی زن قبول نمیکرد .

سلام
به نظرم بحث جالبی هست.
فقط خواهش می کنم فقط روی خود موضوع بحث کنید، و مستقیم شخصیت یکدیگر را نقادی نکنیم. سعی کنیم مزایا و معایب، حدود، انتظارات، محیط ها و فرهنگ حاکم، مسائل روانی همراه با این دوستی ها، و .... را دقیقا بررسی کنیم و نقطه نظرات خود را بیان کنیم.
به نظر می رسه کسب آگاهی در این زمینه بسیار مهم است.
به هر حال بحث مهارتهای ارتباطی و ویژگی های روانی، و تفکرات و احساسات همراه آن ، از متغیرهای دیگر تاثیر گذار روی این مسئله است.

بیاییم تصور نکنیم مسائل همیشه به همان سادگی هست که اول به نظر می رسد،
در خلال همین بحث هاست که ما می توانیم به بینش متعادل تر و سازنده تر دست پیدا کنیم، اگر روی حرف خود (اگر دلیل مستندی نداریم)متعصب نباشیم ....


در ضمن من این پست را مفید می دانم، چرا که این سئوالی هست که در جامعه ما مطرح هست، حتی اگر دوست نداشته باشیم.