تردید در انتخاب همسر

دوستان خوبم سلام.شدیدا نیاز به همفکری دارم،خواهش میکنم دریغ نکنین....دختری 25 ساله ام که مدت6ماهه با آقایی34 ساله نامزد شدم.ایشون از نظر پایگاه اجتماعی،تحصیلات و شغل موقعیت خیلی خوبی دارن به علاوه از نظرشخصیت و اخلاق و پایبندی به مذهب هم کاملا مورد تاییدند.و اما مشکلاتم:
1- آزمایش خون ما برای ازدواج این مشکل رو داره[/size] که جفتمون آلفا تالاسمی هستیم به این معنی که 25 درصد در هر بارداری احتمال سقط جنین وجود داره.
2-ایشون از نظر ظاهری هم قد من هستند درحالی که همیشه دوست داشتم همسرم از خودم قدبلندتر باشه و این موضوع با گذشت 6 ماه هنوز برام عادی نشده و گاهی اذیتم می کنه،در حالی که به خاطر اخلاق و منش خوبش بهش وابسته شدم.....چکارکنم؟؟؟؟؟؟ شدیدا تحت فشار روحی ام.......................

سلام
مشكلی كه شما دارید تصمیم گیری هست. شما دو راه داری؛ راه اول اینكه باهاش بمونی، راه دوم اینكه رهاش كنی و منتظر یه خواستگار دیگه باشی.

هركدوم از این تصمیمات؛ نقاط مثبت و نقاط منفی داره.
به هر كدوم از نقاط مثبت و منفی تصمیم‌ها نمره بده. مثلا به قد كوتاهش نمره‌ی منفی یازده بده. و به موقعیت اجتماعیش نمره‌ی هجده بده. مجموع این دوتا نمره میشه:
18-11=7
این نمره‌ای بود كه من دادم. اما شما ببین كدوم خصوصیتش برات چقدر جاذبه یا چقدر دافعه داره و به خصوصیت خوبش نمره مثبت و به خصوصیت بدش نمره‌ی منفی بده. در نهایت با هم جمع كن ببین اگر زیر ده بود رهاش كن و اگر بالای ده بود قبولش كن ولی اگر خیلی به ده نزدیك بود باید دوباره به معیارهات نمره بدی.


مهم اینه كه باخودت كنار بیای و یه تصمیم قطعی بگیری. تردید زندگی آدمو از هم میپاشه. اگه تصمیم گرفتی باهاش بمونی، تاهمشه باهاش بمون. واگر تصمیم گرفتی رهاش كنی، دیگه بهش فكر نكن.
یك تصمیم قطعی بگیر و تا آخر ادامه بده

سلام دوست عزيز
درمورد موضوع اول بهتره كه نظر چندتا دكتر ديگه رو هم بپرسي،مطمئنا مسئله اي نيست كه به سادگي از كنارش بگذري.

و اما درباره مسئله قد،به نظر مياد كه براي شما اهميتش زياده، حتي بيشتر از موضوع اول!! اگر بعد از گذشت 6 ماه عادي نشده به نظرم بعيده كه بتوني باهاش كنار بياي..
احتمالا الان يه سري از دوستان ميان اينجا نظر ميدن و ميگن كه مسائل ظاهري چندان مهم نيست و زود عادي ميشه و از اين حرفاي تكراري و نخ نما شده!!!
درسته كه خيلي از مسائل توي زندگي مهمتر از مسائل ظاهري هست ولي مطمئن باش به دل نشستن طرف مقابل(برآيند ويژگي هاي ظاهري طرف) اصلا موضوع كم اهمييتي نيست!!!

سلام
الیا جان مواردی که مطرح کردی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و به سادگی نمی شه ازشون گذشت
به نظر من برای شما که فعلا 25 سالته مواردی این چنین (پایگاه اجتماعی،تحصیلات و شغل موقعیت خیلی خوبی دارن به علاوه از نظرشخصیت و اخلاق و پایبندی به مذهب هم کاملا مورد تاییدند) پیش خواهد آمد.
من به عنوان یک مادر که قبل از ازدواج تصمیم به بچه دار شدن نداشتم اینو میگم که داشتن بچه یه موهبت، احساس مادری رو به هیچ روش دیگری نمی تونی تجربه کنی، دوران بارداری می تونه از شیرین ترین لحظات زندگی یک زن باشه وقتی احساس می کنه انسانی در وجودش آرام آرام شکل میگیره و با رشد جسمی او روح تو بزرگ و بزرگ تر میشه و البته به خدا نزدیکتر.
(اگه عاشقش بودی می تونستی از مشکل اول چشم پوشی کنی، عاشق نیستی چون ظاهر ایشون رو هنوز نپذیرفتی) موفق باشی گلم:46:

اه اه منم انقد بدم میاد پسره هم قدم باشه.... یه تصمیمی نگیر که بعدا پشیمون شی.
ولی مسائل مهم ترم هست..مثلا اینکه بامحبت باشه...پولدار باشه...بهت توجه کنه...عصبی نباشه...بدبین نباشه...
واقعا اگه اینارو داشت...زنش شو...
خره شوهر گیر نمیاد...نگی این نه یکی دیگه...پسر خوب وسالم الآن کمه :D

میتونی یه کاغذ برداری وبا یه خط اون رو به دونیم تقسیم کنی
خصوصیات خوب وبد رادر کنار هم بنویس
وپیش خودت تجسم کن
وبعدش قضاوت کن ببین کدوم طرف سنگین تره
خیلی به تصمیمت کمک میکنه