احساس میکنم ادم گرم و جذابی نیستم

سلام به همه دوستان
من یه مشکلی دارم و نمیدونم اونو چطوری حلش کنم . امیدوارم منو راهنمایی کنین.
من احساس میکنم ادم خوش مشرب و جذابی نیستم. راستش بعضیا هستند که همیشه دور و برشون شلوغه و کلی دوست دارند. به هر جا میرند سریع واسه خودشون دوست پیدا میکنند و کلا همه از اونا راضیند. ولی من احساس میکنم وقتی ادما بهم نزدیک مینشند پس از یه مدت ازم خسته می شند چون واسشون کسل کننده می شم . چون کنارم شاد نیستند. نمیدونم چرا ولی فکر میکنم اصلا نمی تونم بیشتر اوقات حرفای جالب بزنم که براشون جذاب باشه. نمیدونم مشکل چیه و چکار باید کنم:(

به تالار خوش اومدي.
دختري يا پسر؟ چند سالته؟
ممكنه كه اين طوري باشه. خب همه كه يه جور نيستن. عوضش حتما يه توانايي هاي ديگه اي داري. همه چيز را كه نمي توني با هم داشته باشي.

سلام دوست خوبم:72:
باید مهارت ها مختلف رو در خودتون تقویت کنید...
مثل مهارت نگان کردن، مهارت صحبت کردن و ...
همیشه یک لبخند پس زمینه چهرتون باشه!
خودتون رو پیش دیگران کوچیک نکنید و طوری رفتار کنید که احترام جذب کنید...
همیشه با روی گشاده سلام بدید
وقتی کسی مشکل پیدا کرد بروید جلو و سعی کنید کلید قلبش رو بدست بیارید و کمکش کنید...
سعی کنید ادم دقیق و راز داری باشید
در فعالیت های گروهی شرکت کنید
.
.
.
باز هم سوالی داشتید بپرسید چون میخوام مشکلتون حل بشه:310:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tesoke

به تالار خوش اومدي.
دختري يا پسر؟ چند سالته؟
ممكنه كه اين طوري باشه. خب همه كه يه جور نيستن. عوضش حتما يه توانايي هاي ديگه اي داري. همه چيز را كه نمي توني با هم داشته باشي.

---

من پسرم 24 سالمه . دوستای کمی دارم ولی باهاشون خیلی صمیمیم. یعنی دوستای کمی پیدا میکنم ولی در بیشتر اوقات با اونهایی که دوست می شم صمیمیت زیادی دارم. ولی در کل ادم تنهایی هستم و دور و برم زیاد شلوغ نیست.
راستش احساس میکنم چهرم گرفته هست . در عالم خودم زیاد احساس شادی نمی کنم. بیشتر جدی هستم تا شوخ. زیاد طول می کشه با بقیه بتونم راحت باشم و ...
نمی دونم شاید به خاطر انظباطی بودنمه و اینکه از بچگی سرم تو کار خودم بود و همیشه دنبال اهداف خودم بودم. و از اینکه با دیگران باشم و مثل اونا وقت گذرانی کنم اجتناب می کردم.
مشکلم اینه که نمیدونم چی بگم . دیگران به چیزای دور و برشون به صورت جک نگاه میکنن و لی من دیدگاهم جدیه .
اصلا قاطی کردم نمیدونم چی بگم

با سلام
خوب, فکر کنم شما یه آدم درون گرایی و به صورت ذاتی نمی تونی مثل افراد برون گرا عمل کنی.

البته با یه سری راهکارا میتونی به اون چیزی که می خوای برسی
اول به نظر من این که خودتو همونجوری که هستی قبول کن و برای خودت احترام قائل باشی و هیچ وقت نخوای که مثل کس دیگه ای باشی.
دوم اعتماد به نفس داشته باش.
سوم درسته شوخی و سرگرم کردن دیگران جذابه ولی همه جذب آدمای بذله گو و شوخ نمیشن خیلی ها آدمای جدی براشون جذاب تره
چهارم یه کم دقت کنید ببینید که آیا واقعا دوست دارین که همیشه دوروبرتون با ادمای شوخ و شاید الکی خوش شلوغ باشه و آیا این براتون اونقدر ارزش داره؟
پنجم همیشه سعی کنین خودتون آدم شادی باشین مسلما خودت بهتر میدونی چی شادت میکنه (شنیدن موسیقی,دیدن فیلم, گردش در هوای آزاد یا..........) هر چی که هست برای شادی خودت وقت بزار و منتظر نباش کسی از بیرون شادت کنه.:72:

دوست عزیز به نظر من چون شما دوستان خیلی پر حرف و... نداشتید این مدلی شدید!
من خودم به شخصه از اون ادمایی که میگی هر جا میرن دوست پیدا مکنن و... هستم.به نظر من اینکه بتونی با کسانی که اولین بار میبینیشون و دوست داری رابطه برقرار کنی باهاشون ،خیلی خوش برخورد عمل کنی و سعی کنی صمیمی صحبت کنی و از کلمات غیر رسمی استفاده کنی...
اگر به مرور زمان بین افراد اینچنینی قرار بگیری ،خودت نا خودآگاه تحت تاثیر قرار میگیری و غعال تر میشی ووپس بهتره یکم بیشتر تو جمع ها باشی

البته اینم بگم که زیادی فعال بودن هم خوب نیست و بعد یه مدت می بینی تمام زمانت داره با افراد اشنا و... میگذره مه خیلی خوب نیست

من خودم آدم شوخي هستم. از اونها كه همه جا را منفجر مي كنم و همه را مي خندانم.:311: اما راستش را بخواهي يه مدت تريپ برداشته بودم كه جدي باشم. آخه ميدوني شوخ بودن هم زياد خوب نيست.:302: آدمايي مثل من كه زياد شوخي ميكنيم، گاها حرفي ميزنيم كه البته منظوري هم نداريم، اما ديگران بهشون بر مي خوره. ميدوني كه حديث داريم كه هر كي بيشتر حرف بزنه خطاهاش بيشتره. من هم زياد ميشه كه ديگران از دستم ناراحت بشن. اما خب زياد هم ميشه كه دور و برم باشن.

شما چون شوخ نيستي، فقط خوبي هاي آدم هاي شوخ را ميبيني.:305: اما من به خاطر همون بدي هاش مي خواستم جدي باشم، (جدي شده بودم. كمتر مي خنديدم و كمتر مي خنداندم. فيلمي شده بود هان:311:) اما نشد كه نشد و برگشتم به همون آدم شوخ قبلي.:311: حالا هم خودم را همون جور كه هستم قبول كردم و سعي مي كنم تا شوخي هام بيشتر حواسم را جمع كنم. تو هم اولا فكر نكن چون شوخ نيستي، بده. ثانيا سعي كن خودت را خيلي براي عوض شدن اذيت نكني.

راستي دليلم براي جدي شدن: از اون جايي شروع شد كه من يه رفيق داشتم كه 3 سال از من بزرگتر بود و خيلي جدي بود. آدم هاي جدي هم بيشتر جنتلمن به نظر ميان.:305: منم مي خواستم جنتلمن تر باشم. به يكي از رفيق هاي ديگه ام كه روان شناس بود گفتم، مي خوام مثل فلاني جدي باشم. گفت: از كجا ميدوني كه اون نمي خواد مثل تو شوخ باشه.

راستي تو از كجا ميدوني كه بقيه ي آدماي شوخ، نمي خوان مثل تو جدي باشن؟ :305:

خوش باش و با خودت حال كن. :305:

سلام دوست عزیز
من خوندن کتاب "چگونه با هر کسی صحبت کنیم " به قلم "لیل لوندز" و ترجمه‌ی "مهدی قراچه داغی" رو شدیدا به شما پیشنهاد می کنم. کتاب بسیار بسیار عالی هست و من استفاده های زیادی ازش بردم. شما هم بخونید و بهش عمل کنید حتما در حل مشکلتون کمک می کنه.