نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
من خيلي حساس و زود رنج هستم مثلاً از يه مهموني كه برمي گردم تا ساعت ها فكرم درگيره اينه كه كدوم كارم اشتباه بود يا اين حرفم اشتباه بود يا چرا فلاني همچين حرفي را بهم زد .الان شايد خيلي مهم نباشه اما فكر مي كنم بعد از ازدواج خيلي برام مسئله ساز ميشه .
مسئله بعدي اين هست كه ناراحتيم را نشون نمي دم وقتي تنها ميشم درگيري ذهني پيدا مي كنم خلاصه برنامه اون روزم بهم ميريزه و اعصابم خورد ميشه.
دوستان براي درمان اين مشكلم چه راه هايي را پيشنهاد ميديد؟
پرواز عزیز
اولا سعی کنید کلید ورودی افکارتون تو دست خودتون باشه ، یعنی اجازه ورود هر فکری رو به خودتون ندید.
درثانی قرار نیست همیشه همه کس رو از خودمون راضی نگه داریم . این اصل باعث میشه خیلی رو این موضوع فکر نکنید. چرا که با ادامه به سمت و سوی افسرده گی کشیده میشید.
البته درکنار موضوع فوق ، خیلی خوبه که محاسبه نفس هم داشته باشیم ، اما قرار نیست وسواس گونه بشه.
نکته بعدی اینکه تو اعمال و رفتارمون اگه رضایت خدا محور باشه ، و ارزیابیمون هم برهمین مبنا باشه ، نتیجه اش بطور مبنائی این خواهد بود که خلق خدا هم از شما راضی خواهند بود.
این تاپیکها هم در همین مورده:
http://www.hamdardi.net/thread-6536.html
http://www.hamdardi.net/thread-6258.html
http://www.hamdardi.net/thread-7129.html
آقاي baby ممنون از لينك هايي كه گذاشتيدسيوشون كردم كه با دقت بخونم.
-----------------------
موقعي كه ناراحت مي كنم يا ناراحت ميشم بصورت نا خوداگاه روي ذهنم اثر ميذاره يعني اينكه اينطور نيست كه من بعد از يك مهموني يا غيره بشينم يكي يكي مرور كنم كه چرا برخورد ديگران اين شكلي بود يا در مورد خودم نه من فقط احساس ناراحتي مي كنم همين احساس ناراحتي باعث ميشه كه ببينم علتش چيه .
---------------------
در مورد راضي نگه داشتن ديگران درسته من هميشه سعي دارم ديگران راضي نگه دارم
مقاله هاي سايت را هم در مورد اين موضوع خوندم اما نمي دونم چرا نتونستم خودم را تغيير بدهم.
سلام
شما كه بهتر از حضرت علي نميشينقل قول:
در مورد راضي نگه داشتن ديگران درسته من هميشه سعي دارم ديگران راضي نگه دارم
حضرت علي هم جاذبه داشت و هم دافعه
اصلا همين كه بخواي همه رو راضي كني خودش دافعه اي هست براي بعضيها
براي اون چيزي كه دوست داري تلاش كن نه براي اون چيزي كه ديگران دوست دارن
اگه تو به هدفت برسي ديگران بيشتر از تو راضي ميشن چون تو رو موفق ميدونن
این که نمی تونید ناراحتیتون رو با کسی در میون بذارید من دو تا برداشت از جمله تون کردم یکی این که از کسی دلگیر باشید و نتونید به طرفتون این ناراحتی تون رو بگید.
یا این که چیزی باعث ناراحتیتون شده و نمی تونید دردو دل کنید تا سبک شید. یه جورایی این طوری که مجبور باشی همیشه خودت رو شاد و بدون مشکل نشون بدی.
می شه خواهش کنم بگید منظورتون کدومه.
در مورد حل مشکل زود رنجی و عکس العملتون نسبت به رفتار دیگران
به نظر من راه حلش اینه که شما خودت رو بشناسی و دوست داشته باشی. حتماً ویژگی بارزی تو وجودتون هست که بهش افتخار کنی، پر رنگ ترش کن،جوری که خودتون به این ویژگی افتخار کنی. اگر که برای مثال کسی با شما برخورد خوبی نداره و این باعث رنجشتون شده از خودت بپرس من چی؟ من خودم رو دوست دارم؟
قرار نیست همه ما رو دوست داشته باشند یا با ما برخورد خوبی داشته باشند.
این مشکل رو من هم داشتم و صرفاً با کسانی رابطم خوب بود که بهم محبت می کردند و رفتار دوستانه ای با من داشتند. شاید هنوز هم این مساله با من باشه ولی دارم نابودش می کنم. این که همه با من رفتارشون خوب باشه توقع بالایی بود که از اطرافیانم داشتم.
و مساله دیگه همین مورد که جناب کیوان مقاله ش رو گذاشتند خیلی می تونه کمک کنه:
"نکته دیگر کنار آمدن و مدارا کردن با نوع ادبیات مردم در هر شکل و شمایلی است چون افراد زودرنج اغلب از طیف افرادی هستند که به نوع ادبیات افراد توجه خاصی دارند و براساس همان قالب های ادبی در حرکتند. یعنی با واژه هایی که لباس ادب و متانت و مهر و محبت و خوبی بر تن دارند ، همیشه رابطه ای مطلوب و دوستانه برقرار کنند و با واژه هایی که لباس ریا و خودکامگی و دروغ و افترا بر تن دارند ، میانه ی خوبی ندارند ."
ادبیات مردم مختلف با هم فرق می کنه.شاید شما از کسی خوشت نیاد و همه ش چراهایی تو ذهنت باشه که چرا فلانی این برخورد رو با من کرد؟
از خودتون بپرس آیا این فرد با دیگران هم این برخورد رو داره؟ شاید ادبیات اون همین باشه و تو وجودش هست ولی چون ادبیاتش با ادبیات شما متفاوته شما ناراحت می شید.
و یه مورد دیگه این که گاهی رفتار خود ما باعث یه سری بازخوردها می شه و ممکنه ازش بی خبر باشیم و از این بازخورد طرف مقابلمون ناراحت بشیم.
از خودتون بپرسید آیا این رفتار من با اون فرد رو اگر که کسی با من داشته باشه من ناراحت می شم یا نه؟
اگر که پاسختون بله بود پس در این مورد این رفتار شما بوده بدون هیچ عمدی و خود شما هم ازش بی خبرید ولی باعث شده اون فرد این طوری پاسخ بده.
امیدوارم بتونم کمکتون کرده باشم ولی اگر که مشکلتون کاملاً حل نشد باز هم بپرسید:72:
آقاي احمد علي راضي نگه داشتن ديگران هم به همون حساسيت زيادم برمي گرده به خاطر حساس بودن خودم هست مثلاً اگه از رفتاري ناراحت بشم و سريعاً واكنش نشون بدم بعدش معذرت مي خوام حتي اگه طرف مقابلم حرفش منطقي نباشه .
قبلاً گفتن نه برايم خيلي سخت بود كه خوب الان يكم بهتر شدم اما براي گفتن يك نه اينقدر دليل ميارم آخرش هم ناراحت ميشم .
-------------------------
شيدا جون وقتي كسي از من ناراحت ميشه بهم ميگه يا حتي نمي گه و اين احساس خودم هست كه ناراحت شده خيلي ناراحت ميشم به خاطر همين من هم وقتي از ديگران ناراحت ميشم نمي گم چون فكر مي كنم اون را ناراحتش مي كنم مثلاً قبلاً كه برادرم ازدواج نكرده بود و رابطه نزديكي باهم داشتيم به طور مثال از يه رفتار برادرم ناراحت ميشدم و بهش مي گفتم چند دقيقه بعد مي ترسيدم كه برادرم را ناراحت كرده باشم ميومدم مي گفتم من زيادي حساسم كار تو اشتباه نبود در صورتيكه قلباً اين احساس را نداشتم اما چون خودم سر مسائل كوچك ذهنم خيلي درگير ميشه فكر مي كردم اگه از دلش در نيارم اون هم ممكنه خيلي ناراحت بشه ..
الان كه خيلي رابطه نزديك با كسي ندارم اما مي خوام اين رفتارم را اصلاح كنم كه برا ي وقتي كه ازدواج كردم مشكل ساز نشه .
نمي دونم تونستم مشخص كنم كه مشكلم چيه.
در مورد کسانی که از دست شما ناراحت می شن و ناراحتی اونا شما رو هم ناراحت می کنه بیا آدم ها رو دو دسته کنیم,
یه دسته آدم بدا که همین طوری بی خود و بی جهت ناراحت می شن، یه جورایی خود درگیری دارن، یه چیزی می افته به جونشون و حالا بیا رهاشون کن! گاو نر می خواهد و مرد کهن:316:
در واقع: آی آدم ها!
شاملو نگفت(دستش درد نکنه، اجرش با آقا!:103:اجازه داد من بگم) از دستتون خسته شدیم!(شاعر:شیدا)( وقتی که شیدا خود مفتخر می شود;)
این سری آدما تو خودت رو به خاطرشون داغون نکن. در مورد خودت بی انصاف نباش.
دعای شیدا در حق این افراد: خدایا یا درستشون کن یا منقرضشون!
پرواز خودش، ذهنش انقدر ارزشمنده که درگیر این افراد نشه.
یه سری افراد هم هستن که در واقع دوستشون داریم در حد لامبورگینی!خیلی زود تو قلبمون جا می شن. حس می کنی رفاقت دیرینه با این افراد داری. طبیعیه که نخوای ناراحتشون کنی. مثل برادرت که رابطه نزدیکی با هم داشتید.
دعوای خواهر و برادری هم که گاهی نمک زندگیه! خب ممکنه یه وقتی حق با تو باشه و برادرت حتی غیر عمد تو رو ناراحت کرده.اولاً این که من زیادی حساسم کار تو اشتباه نبود.قرمز می شه.
دیگه نگو من زیادی حساسم. پرواز عزیزم این باعث می شه توقع دیگران از تو بالا ببره. این که پرواز رو همیشه باید شاد ببینیم. پرواز نباید ناراحت باشه و هر سری که ناراحتت می بینن می ذارن رو حساب این که پرواز زیادی حساسه. ولش کنین!
ولی تو زیادی حساس نیستی.
پس با احساساتت رو راست باش.وقتی قراره کسی رو دوست داشته باشی دوست بدار و وقتی ازش دلگیر شدی بهش بگو. می دونی چرا؟ چون اگه نگی همین دلگیری های کوچک جمع می شه و یه دفعه سر باز می کنه و برا طرف مقابل علامت سوال پیش می یاد که پرواز چرا هم چی کرد؟ در حالیکه همه این مدت حق با تو بوده.
ولی برای مثال در مورد برادرت می تونی طوری بگی که مطمئن باشی ناراحتش نمی کنه. بهش بگو من از این رفتار تو ناراحت شدم و جویای علت باش و آخرش هم با خنده و شادی تمومش کنین ولی نه با اخم و نیش و کنایه و عصبانیت و ...بهش بگو چی ناراحتت کرده و چون می دونی در این مورد حرفت منطقیه و حق با توئه پشیمون نشو و ذهنت رو درگیر نکن و حتما برادرت هم از این رفتار تو خوشش می یاد.
این که همیشه خودت رو خوب نشون بدی و همه چی رو بریزی تو دلت اصلا خوب نیست و حتی اطرافیانت هم از این رفتار خوششون نمی یاد.
و وقتی از کسی دلگیر باشی دلی که گیر باشه نمی تونه به چیزای خوب فکر کنه. اونوقته که خوشبختی راهی نداره که بیاد و تو خونه دلت جا کنه. پس رها باش.
قبل همه اینا این که قرار نیست همه رو راضی نگه داری.
مخصوصا دسته اول که کلاً خودت رو بزن به کوچه علی چپ و اونجا سیر کن.:310:
و یه مورد دیگه این که حتماً تا حالا شده حس کنی که کسی تمام توجه اش را به تو و نه فرد دیگری اختصاص داده. وقتی کنار تو بوده بدون توجه به این که فرد دیگه ای اون اطراف هست به تو توجه کرده. طوری رفتار کرده که حس کردی مهم ترین شخصی هستی که تا به حال ملاقات کردند. شرط می بندم که حس ارزشمند بودن کردی. اون افراد ممکنه با همه برخوردشون این طوری باشه ولی چون اون لحظه طوری رفتار کردند که گویی تو مهم ترین فردی هستی که تا به حال ملاقات کردند به یه حس خوب رسیدی.
اینا رو گفتم که بهت بگم:
" وقتی با کسی صحبت می کنید طوری با اون فرد صحبت کنید که گویی کسی جز آن فرد برای شما وجود ندارد. طوری که گویی هر کلمه ای که بر زبان می آورد مهم است."
اینا یه بخشی از کتاب " چگونه دیگران را به خود جذب کنیم"نوشته برایان تریسی و ران آردن بود. پیشنهاد می کنم حتماً بخون. پشیمونت نمی کنه.
می گم در صورت ملاقات آنتونی رابینز و برایان تریسی بگید که برا اسپانسرشون که این همه پیام بازرگانی براشون می ره حقوق مزایا در نظر بگیرند.
و باز هم می گم همه این ها در مورد افرادی که باجنبه ان. اما در مورد سری اول که می شه همون درصد کوچکی که تسوکه اینجا بهش اشاره کردند، امیدوارم این درصد کم به زودی زود یا درست بشند یا در کمال خشونت منقرض بشند.آمین:203:
ببخشید که پستم طولانی شد.:72:قول بده سرت درد نگرفته باشه.:46:
شيدا عزيز ممنونم از پستت و تايپيك تسوكه كه برايم گذاشته بودي.
وقتي از لخاظ روحي مشكل پيدا مي كنم و آرامشم را از دست ميدم حساسيتم هام زياد ميشه يك مسئله كوچك را براي خودم بزرگ مي كنم اما وقتي آرامش پيدا مي كنم دز بي خياليم هم بالا ميره. مثل همين چند روز كه اوضاع روحيم خراب بود و تموم رفتارهاي ديگران ذهنم را درگير مي كرد و ذهنم پر از علامت سوال ميشد.
شيدا جون باز هم ازت ممنونم نه تنها سرم درد نگرفت بلكه از قلم دلنشينت خيلي هم لذت بردم .:72: