سردرگمی من

سلام
خواستم دیگه موضوعمو نگم ولی...
بی خیال اینم مشکل من ...
من افسرده شدم
روحیه میخوام اصلا حوصله حرفهای به حساب امید دهنده هم ندارم خواهشا اول قشنگ موقعیتم رو درک کنید بعد اگه چیز منطقی و درستی به ذهنتون رسید جواب بدید
از اینکه روزهامو الکی شب میکنم اصلا حس خوبی ندارم من اینجور آدمی نبودم...
من 23سالهمه اگه پروژه مو بدم به حساب لیسانس خواهم گرفت از دانشگاه پیام نور!
این نیم سال تحصیلی که گذشت داشتم برای ارشد میخوندم با هزار امید و...
تا اینکه کنکور ارشد رو با نهایت افتضاح دادم ، این سنجش هم گنده شو در اورده، اصلن بلد نیس سوال طرح کنه، بعضی درسا را اینقدر راحت طرح کرده که هر ابلهی که هیجی هم نخونده میتونه جواب بده بعضی را هم ... اصلا نمی دونه چطوری باید دانشجو درس خونده و نخونده را تمییز بده.......
بی خیال، اصلا به درک که قبول نمی شم به در ک
من پشیمونم چرا از اول رفتم دانشگاه پیام نور، به هر کی میگی پیام نور خوندی یه جوری نگاه به آدم میکنن انگار عقب مونده ذهنی دیدن، همه سختی اش رو خودمون کشیدیم تا آخر عمرمون هم باید اسم پیام نور رومون بمونه
همه اش تقصیر خودمه نباید از اول میرفتم
حالا از اینا بگذریم من خیلی نیاز به ازدواج دارم خیلی ولی موقعیتش رو ندارم مگید چکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تازه این پروژه لعنتی کلی کار داره استاد محترممون هم گفته باید تا خرداد تحویل بدم ولی اصلا میلم نیس برم سراغش ، میدونید چرا؟ چون این استاد محترم علیرغم اینکه خیلی خوب درس میده خیلی بد نمره میده، بلد نیس نمره بده همه افتخارش اینه که به کسی نمره 20نداده ، البته از شاگرد تنبلا سوال کنی میگن خوب نمره میده. به خود استاد هم بگی میگه نمره مهم نیست! یکی نیس بهش بگه اگه نمره مهم نیست پس تو این دانشگاه در پیت چی مهمه؟ ملاک تشخیص فعلا نمره اس
ترم قبل برای یکی از درسامو با همین استاد باید یه پروژه تحویلش می دادیم من هم نهایت سعی خودمو کردم و خداییش پروژه ی عالی بهش دادم ایشون هم بدون توجه به من 19 دادن من فکر کردم حتما یه ایرادی چیزی داشته که 19داده وگرنه موقعی که داشتم پروژه را نشونش میدادم خیلی خوشش اومد، تا اینکه این ترم یکی از دوستام همین درس رو با این استاد داشت پروژه اشو نشونم داد تا بعضی اشکالاشو برطرف کنم و کمکش کنم. پروژه اشو که دیدم هنگیدم هیچ کاری نکرده بود اصلا کل کاری که کرده بود توی 2ساعت بهترشو میشد انجام داد. بعد که نمره اش رو پرسیدم شده بود 18.75 . اینه سیستم نمره دهی استاد ما!
اینا رو گفتم دلیل بی میلیم برای انجام پروژه پایانیم و افسردگی و بیکاری و سردرگمی را توضیح بدم حالا میگید چکار کنم
کسی متخصصی باتجربه ای اینجا هست بهم جواب بده یا همه دنبال موضوعات عشقی ان و یا تا پول ندیم متخصص به این پستامون نگاه هم نمیکنه؟
بابا خدا جون یکی را بفرست کمکم کنه
___________________________
یک انتقاد به تالار
شاید آدم مشکلش خانوادگی و عشقی نباشه اونوقت نمی تونه سوالشو بپرسه
باید حتما پول بده؟؟؟؟؟
از کجا بدونیم که اینجا جواب آدمو درست و حسابی میدن که پول واریز کنیم؟ منظورتون چیه که بدون پول میتونیم سوال عشق و عاشقیمون را ببرسیم ولی سوال دیگه رو نه؟
شاید یکی یه مشکل حاد دیگه ای داشته باشه
واقعا که
منو بگو که یک ساعت وقت گذاشتم مشکلمو نوشتم حالا هرچی میگردم یه جایی پیدا نمیکنم سوالمو مطرح کنم حالا هم که در بخش افسردگی راضی شدم بنویسم
سر در این سایتتون بنویسین هر کی مشکلی به جز عشق و بچه بازی داره این طرفا پیداش نشه

سلام معلق
حال شما؟ چه خبره چرا اینقدر از عالم و آدم ایراد می گیری؟! :310:
یادت رفت بگی خانمی یا آقا!

خلاصه که خوش اومدی :328:

معلق جون تمام چیزهایی که گفتی تو جامعه ما و هر جامعه دیگه ای به یه نحوی پیدا می شه و هرچی بیشتر وارد جامعه بشی، بیشتر هم می شه. خدا رحم کرده که شاغل نیستی و محیط کار رو ندیدی :163:

عزیزم فقط چاره کار یه چیزه:

"نگاهت رو به دنیا و آدمهای اطرافت عوض کن."

بزار منظورم رو با یه مثال توضیح بدم؛

نمی دونم رانندگی می کنی یا نه. خیابونها رو نگاه کن. اکثر راننده ها قوانین راهنمایی و رانندگی رو رعایت نمی کنن. لایی می کشن. سبقت غیر مجاز می گیرن. دوبله پارک می کنن. بین خطوط رانندگی نمی کنن. و...
حالا منه راننده می تونم دوجور به قضیه نگاه کنم:
1- مدام غر بزنم و به هرکسی که از کنارم رد می شه و قانون شکنی می کنه بد و بیراه بگم. حرص بخورم و داد و بیداد کنم. و نهایتا یه اعصاب خرد و داغون برای خودم درست کنم.
2-می تونم بگم که من یه انسان متشخص هستم پس خودم قوانین رو رعایت می کنم و در عین حال یه راننده ماهر هم هستم و هیچکسی با بی قانونی نمی تونه منو از مسیرم منحرف کنه و یا موجب تصادف من بشه. هرکسی که بد رانندگی می کنه در واقع یه فرصتیه که من دست فرمونمو به خودم نشون بدم.

خوب در هردو حالت من به مقصد می رسم. اما در حالت اول با یه اعصاب داغون و اضطرابی که شاید اثرش تا آخر عمر همراهم باشه. و در حالت دوم با یه روحیه عالی و رضایت از مهارت رانندگی ام و در عین حال رعایت قانون.
بنظرت کدوم بهتره؟

ببین عزیزم در مورد نمره پروژه ات هم شاید شما خیلی بیشتر از حد اون درس ارائه دادی و چون استاد 20 نمی داده، ماکزیمم رو بهت داده و اون همکلاسی ات در حد همون درس، پروژه ارائه داده و اون هم نمره نزدیک به ماکس رو گرفته. اما شما یه بُرد داشتی و اونهم اینکه بیشتر یاد گرفتی. بار دانش تو بیشتره و مطمئن باش یه جایی بکارت میاد.
اسم دانشگاه رو هم بیخیال شو. سعی کن سوادت رو بالا ببری که اسم دانشگاه رو تحت پوشش قرار بده. اگه همه دانشجوهای پیام نور همینجوری فکر کنن اونوقت از شریف هم جلو می افته (البته تو رسته فنی). پس شمای تنها، فقط می تونی اونقدر سوادت رو بالا ببری که اگه کسی به اسم دانشگاه گیر داد، دعوتش کنی به مبارزه طلبی علمی!
در مورد این تالار هم که خیلی بی انصافی بابا!. یه کم صبر کن خودت قدرشو می فهمی. دیدی تو تاپیک قبلی ات، فرهنگ چقدر سریع راهنمایی ات کرد به بخش صحیح که پولی هم نیست. اونم یه عضوه مثل بقیه و البته یه دوست خوب که قدیمی و تازه وارد رو یه جور می بینه. از اینجور انسانهای گل تو این تالار فراوونه.
گاهی هم ما تو قضاوت هامون اشتباه می کنیم مثل این مورد شما و گاهی هم باید از کنار مشکلات گذشت و یا مثل یه فرصت دیدشون.
اگه دنیا رو بخواهیم با عینک بدبینی و ایرادگیری نگاه کنیم، باور کن دیگه بهمون فرصت نمی ده که سر بخوارونیم.

سلام معلق عزیز
خوش اومدی
البته من تجربه زیادی ندارم که بخوام راهنماییت کنم.فقط در مورد اینکه گفتی ناراحتی که مدرکت از پیام نوره میخواستم یه چیزی بهت بگم.
من خودم ارشد دانشگاه تهران هستم.دوره ما یکی از بچه ها از دانشگاه پیام نور اومده بود.شما که مشخصه خیلی تو رشتت مهارت داری.اون اصلا هیچی بارش نبود.ولی اعتماد به نفس داشت و براش این چیزا مهم نبود.خودشو باور داشت.تو گروه ما همه پنج ترمه شدیم. ولی اون 4 ترمه دفاع کرد و زمانی که ما تازه درگیر پایان نامه و اینجور چیزا بودیم اون عضو هیئت علمی دانشگاه شهرشون شده بود.چون خودشو باور داشت.
من خودم برای کار هر جا رفتم اصلا نپرسیدن مدرکت از کدوم دانشگاست.فقط میگن چی بلدی
موفق باشی

نقل قول:

---

ترم قبل برای یکی از درسامو با همین استاد باید یه پروژه تحویلش می دادیم من هم نهایت سعی خودمو کردم و خداییش پروژه ی عالی بهش دادم ایشون هم بدون توجه به من 19 دادن من فکر کردم حتما یه ایرادی چیزی داشته که 19داده وگرنه موقعی که داشتم پروژه را نشونش میدادم خیلی خوشش اومد، تا اینکه این ترم یکی از دوستام همین درس رو با این استاد داشت پروژه اشو نشونم داد تا بعضی اشکالاشو برطرف کنم و کمکش کنم. پروژه اشو که دیدم هنگیدم هیچ کاری نکرده بود اصلا کل کاری که کرده بود توی 2ساعت بهترشو میشد انجام داد. بعد که نمره اش رو پرسیدم شده بود 18.75 . اینه سیستم نمره دهی استاد ما!

---

خب به این قضیه می شه از دو زاویه مختلف نگاه کرد. در نگاه اول شاید این نشون می ده که شما دقیقاً نمی دونستی که استادت چه چیزی می خواهد و بیشتر از حد نیاز وقت گذاشتی. یک چیزی تحویل دادی که خیلی عالی بوده، ولی همینطور بیشتر از چیزی بوده که استاد انتظار داشته. و همینطور فکر می کنم برای دادن نمره 20 انتظار دیگری هم داشته که شما نتونستی آن را برآورده کنی. اون دوست شما بهتر متوجه شده که استاد چی می خواهد و با وقت کمتر به نتیجه خوب رسیده.

ولی اگر کمی آینده بین باشیم، شما الآن در دانشگاه هستی و هدف آموزش است. پس با توجه به وقت بیشتری که گذاشتی، خیلی چیزهای بیشتری هم یاد گرفتی. این تجربه ات در آینده به کارت می آید. همه چیز که فقط نمره نیست. چه فایده دارد کسی نمره هایش خوب باشه، ولی کار بلد نباشه؟ خیلی ها درس رو خوب می فهمند. خیلی ها هم شب امتحان درس رو حفظ می کنند. شاید نمره هر دو هم مثل هم شود. ولی مطمئن باش فقط کسی که اصل مطلب را فهمیده، در آینده می تونه از دانشش استفاده کنه.

blue sky حرف خوبی زد. دیدت رو نسبت به زندگی عوض کن.

سلام بچه ها
ممنونم از همگی
اینقدر لحنم تند بود که فکر نمیکردم کسی جواب داده باشه، خوب واقعه اون موقع که داشتم مینوشتم عصبانی بودم
راستش من آدم لوس و ننری نیستم که فقط به خاطر این چیزا اینقدر عصبی باشم، آدم خرده گیر و ایرادی هم نیستم منم مثل هر آدم دیگه ای مشکلات ریز و درشت زیادی تو زندگی داشتم و دارم منتها همیشه سعی کردم عاقلانه ترین راه را برم ولی الان این مشکلاتم بیشتر شده یا شاید چون با بد دادن کنکور ارشد و .... همه برنامه ریزی هام بهم ریخت خیلی حس بدی دارم
راستش هنوز انگیزه پیدا نکردم برم سراغ پروژه ام، یکی از دوستام بهم گفت خوب حق داری این همه درس خوندی آدم زده میشه از درس(از هفته دوم مهر تا کنکورم که 5شنبه آخر بهمن بود، صبح تا شب کتابخونه بودم:303:) ولی من آدمی نیستم اکه از درس زده بشم چون رشته ام رو دوست دارم ولی ایندفعه...
درمورد اینکه نام دانشگاه زیاد مهم نیست و مهم بلد بودنه، منم با همین استدلال رفتم پیام نور ولی دوام اوردن توی این دانشگاه و حرف های این و اون برای کسی مثل من که همیشه تو دبیرستان از شاگردای ممتاز بودم یه کمی سخته
راستش قبل از اینکه بیام اینحا و این پست رو بزارم توی تالار یه گشتی زدم و مطالب زیادی خوندم و یه معذرت خواهی بابت پست اولم به شما بدهکارم، بزارید به حساب عجول بودنم:203:
از همه اینا که بگذریم من یه مشکل دیگه هم دارم
من احساس میکنم خیلی به ازدواج نیاز دارم ولی شرایطشو ندارم
برای کمتر کردن این حس، برای پر کردن خلا اون چه پیشنهادی میدین؟
بازم ممنونم:46:

در جواب سوال دومتون پیشنهاد من این است که فعلا به همین لیسانس بسنده کنید و یک مدت دنبال کار و کسب درآمد و فراهم کردن مقدمات زندګی مشترک باشید ( آقا هستید دیګه، درسته؟). می دونم که به درس علاقمندید و مایل به ادامه تحصیل، اما با توجه به نیازی که مطرح کردید لازمه که سریعتر و بیشتر به فکر فراهم کردن زمینه هاش باشید. بعد که انشالله وضعیت کار و خانواده ثابت شد مجدد ادامه تحصیل می دهید.

مسئله اینجاس که دختر هستم
البته از دختر بودن خودم ناراضی نیستم ولی همیشه و همه جا دخترا محدودن
توی انتخاب همسر، زمان ازدواج، نوع کار و...
شاید اگه مشکلات دیگه را نداشتم با مشغول بودن به درس و کار زیاد به ازدواج فکر نمیکردم از اونجایی که اصلا حوصله درس ندارم، بیکار میشینم و به این چیزا فکر میکنم البته شرایط سنی و دوستانم هم توی این افکارم بی تاثیر نبودند و اینکه تا به حال دوست پسر نداشتم و اصلا اهل این جور دوستی ها نبودم و نیستم چون کلا از هر رابطه ناپیداری بدم میاد از اینکه بخوام مخفی کاری کنم یا از اعتماد پدر و مادرم سو استفاده بکنم بدم میاد
و البته خودم رو خوب میشناسم با کمترین رابطه ای به شدت وابسته میشم و مطمئنا این وابستگی ها اصلا مناسب نیست
میدونید چیه محیط خونه ما زیاد مناسب نیست
برادرم به خاطر مشکل افسردگی که داره همش تو خونه اس، افسرده ها رو هم که میدونید چه جوری اند گاهی انقدر شادند که هر کاری میکنن تا تو بخندی و گاهی مثل هیولان. اینقدر به کاراش حساس شدم که حتی صدای در اتاقش هم عصبیم میکنه چه برسه به ایرادات الکی که میگیره و روی عصابم راه میره. چون پدر مادرم هم هر دو شاغل هستند بیشتر موقع ها تو خونه با برادرم تنها هستیم تصمیم گرفتم برم کتابخونه ولی فعلا از درس و محیط کتابخونه بیزارم، برای همین انگیزه میخوام برای درس خوندن
چند روزی بعداز ظهرها میرفتم بیرون با دوستام ولی تا کی آخه
از اینکه نمی ره سر کار، از این اخلاق ایرادیش، از پر توقع بودنش خسته شدم
همه آرزومه که زودتر بره سر کار و ازدواج کنه
برام خیلی دعا کنید!

سلام دوست عزیز منم پیام نور خوندم و بهترین دوران زندگیم دانشگاه بود چون ما اصلا چیزیو تو دانشگاه یاد نگرفتیم ی گروه تشکیل دادیمو حسابی تو رشتمون پیشرفت کردیم و الانم هر کدوممون ی کاری داریم
حتی 2 تا از دوستای من الان مالزی ادامه تحصیل میدن بهتره کاری به عکس العمل دیگران نداشته باشین و کار خودتونو بکنین برای مردم زندگی کردن فقط عذاب داره و بس
یه چیزیو هم به شما و هم به بقیه بچه های تالار میگم تا زمانی که سالمید و بیماری لا علاجی ندارین بدونید که هیچ مشکلی ندارید

من تو این چن ساله که بیماریم پیشرفت کرده تازه فهمیدم مشکلات قبلیم هیچ چی نبودن چون اونارو با مشورت و فکر میشد حل کرد اما این یکی هیچ راحی نداره

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

منم میدونم درس خوندن تو دانشگاه پیام نور یعنی آموزش صفر و امتحان در حد صنعتی امیر کبیر منم معدل دیپلمم 18.86 بود ولی سر کنکور حالم بد شدو دیگه... البته ناراضی نیستم چون گروهی که تشکیل دادیم خیلی با سواد بودن

در مورد ازدواجتونم فکر میکنم تا حدودی حق با شماس چون ازدواج واقعا لذت بخشو خوبه به شرطی که دو طرف همو از صمصم قلب دوس داشته باشن
در ضمن در این مورد فقط شما نیستین که اینجورین آمار ازدواجو ببینین میفهمین
اینو بدونید که سلامتی نعمتیه که هیچی جاش نیس
هر مشکلی قابل حله جز بیماریه لا علاج
پس بیخود ذهنتو تفکرات بیخود نکن و زندگیتو بکن
قبول نشدی دوس داری ی سال دیگه بخون
اگه تحصیلو دوس داشته باشی ادامه میدی
اما اگه برای حرف دیگران تحصیل کنی از قبول نشدن حتما عذاب میکشید

موفق باشید