چطور میتونم خانواده راضی به طلاق کنم

سلام من آزاده هستم 29 ساله دانشجو سال آخر ادبیات انگلیسی
قبل از ازدواج بعضی وقتا علائمی از بداخلاقی تو شوهرم میدیدم اما اون موقع باور نمبکردم اینجوری باشه یا تا این حد باشه
بد دهنی از وقتی شروع شد که عقد کردیم
کتک از همون روزای اول ازدواج
تا حدی که به خودش جرات میداد وقتی که مریض بودم با کمربند به من حمله کنه
متاسفانه بدلیل اینکه من خودم انتخاب کرده بودم هیچوقت کسی ازمن نمیدونست که چی میکشم و چون من دیر دانشگاه رفتم و هنوز به استقلال مالی نرسیدم و در کل می ترسیدم
اونم از ترس من سوء استفاده میکرد
به هر بهانه ای فحش کتک
رفت و آمد با دوست
جالب اینجاست که زود فراموش میکرد
هدیه پول معذرت خواهی
با اینا می خواست جبران کنه
همیشه بخودم می گفتم من یه روزی جدا می شم
تا امسال که دیگه طاقت نیوردم همرو از همه چی با خبر کردم
جالب اینجا بود بابام اینا اول میگفتن چرا زودتر نگفتی. بابام میگفت ما هواتو داریم
خلاصه بعد کلی خواهشو تمنا و قول و وعده برگشتم
اما مگه چقدر تونست خودشو کنترل کنه
کم کم شروع شد
تا الان که دارم سعی میکنم رو پای خودم وایسم البته هنوز کار مناسبی پیدا نکردم
الان دیگه باوجود مخالفت های او بهش گفتم نه اون لا من کار داشته باشه نه من به اون
فقط نمیدونم کی میتونم جدا شم
چطور پدر مادرم قانع کنم
اونا میگن نمیتونن با این مساله کنار بیان
من دیگه خستم
داغونم
نمیخوام بااهاش خوب باشم
نمیدونم چکار کنم
کاش طلاق گرفتن راحت بود

سلام به تالار همدردی خوش اومدی.:72:
دوست عزیزم شما طلاق و بیشتر دوست داری یا ساختن زندگیت؟
اگه مطمئن باشی با یه سری راهکار احتمالا شوهرت دست از این کارا بر میداره حاضری اون راهها رو امتحان کنی؟
یا مصرانه ایستادی واسه طلاق؟
جواب این سوال و زود نده خوب فکر کن.
نکات مثبت همسرت و به دور از هر گونه کینه و نفرتی برای خودت لیست کن . برای ما هم از نکات خوبش بنویس.
اگه جوابت مثبت بود با کمک دوستان بهت راهکار می دیم.
امتحانش که ضرر نداره داره؟
فوق فوقش اینه که نتیجه نمی گیری و به طلاق میرسی. تازه می رسی همین جا که الان هستی فقط یه کم دیر تر.
پس چیزی و از دست نمی دی.
خوب فکر کن و جوابت و بگو.
باشه؟
ما همه کنارتیم برای کمک بهت. خیالت راحت.
دلیل کتک زدناش و فحاشیش و هم بگو.
چی می شه از شما چه کاری و می بینه که طاقت نمیاره و می زنه.
ما منتظریتم عزیزم نگران نباش
موفق باشی:72:

ممنون
از نکات خوبش یکی اینکه اگه چیزی لازم داشته باشم تامین میکنه
بازم اگه قهر نباشیم کاری داشته باشم هوامو داره
اما معمولا قهر هستیم
مثل کسی میمونه از این طرف کاری برا کسی انجام بده از اون طرف همرو با یه حرکت یا یه حرف خراب کنه
اینکه گفتید چرا اون کارارو میکنه یا من چکار میکنم :
هر موضوع کوچکی برای اون میتونه بزرگشه
یه شب زود رفتم خونه .شغلش جوریه که یک روز در میون از 8 صبح تا 12 شب روز بعد هم معمولا شب میره اداره
من چون تنهام میرم خونه پدر مادرم
بعد از یه مدت شبا که میومددنبالم دعوا میکرد که خسته شده ار بس این راه اومده
من بعضی وقتا یا نمی رفتم یا با پدرم یا کسی دیگه برمیگشتم
چند هفته پیش بعد از اونهمه وعده که دیگه دست روت بلند نمیکنم
وقتی خودم رفتم خونه 12 شب اومد دوستش 12.5 شب اومد من پرسیدم که کیه چی می خواد . اول که دعوا کرد که من چی می خوام که زود اومدم
بعد گفت بمن مربوط نیست دوستش چی می خواد و منم عصبانی شدم اون هم نمی تو نه وقتی عصبانی میشه خودشو کنترل کنه
الان 5ساله ازدواج کردیم
از اوایل ازدواج سر کوچکترین موضوعی از خرید منزل تا مهمونی رفتن
وسایل خونرو می شکست و دست روم بلندمی کرد به خانوادم توهین میکنه به خودم توهین میکنه بعدشم میگه ببخش میخواد یه جوری جبران کنه
تابستان گذشته چند بار خونرو ترک کردم اومدم منزل پدرم
در ضمن خیلی هم وقتشو با دوستاش می گذرونه
خیلی از دعواهای ما سر همین مساله بود
بیشتر دوست داره با دوتاش وقت بگذرونه یا مسافرت بره
وقتی با من میاد مسافرت جوریه که احساس می کنم فقط بخاطر من اومده
تابستون بعد از اینکه 20 روز جدا بودیم یه مسافرت 3 روزه رفتیم بعد یک هفته با دوستاش رفت مسافرت منو تنها گذاشت حتی خانواده خودم هم نبودن که شب برم پیششون
با اینکه طلاق خیلی سخته اما اگه خانواده حمایتم کنه اگه اونا راضی بشن فکر میکنم برا ما بهتره .بعضی وقتا اونم میاد میگه از هم جدا شیم اما الان که من میگم میگه هیچوقت طلاق نمیده.
طی چند سال گذشته خیلی باهاش کنار اومدم خیلی ازش خواستم رفتارش عوض کنه
دیگه برام مهم نیست
[/color]

فکر می کنی چرا می گه طلاق نمی دم؟ به نظر خودت علت مخالفتش چیه؟

نمي دونم. درست نميدونم
قبلا هميشه خودش مي گفت اينقدر زجرت مي دم كه طلاق بگيري
چند وقت پيش هم گفت اگه ميخواي بيا توافقي جدا شيم كسي نفهمه كسي نياد منم قبول كردم بعدش گفت نه من طلاقت نميدم من دوست دارم
ميگه دوست دارم ولي تغييرش برا 2روزه
الان تقريبا جدا هستيم اونم به اصرار من كه ديگه نميتونم
مشكلم فقط پدر مادرم هست
كه الان هميشه مي ترسن
حتي اگه يه شب من خونشون بمونم اينقدر نگران ميشن كه داغونم مي كنه
بابام ميگه زندگي مثل جنگه خونتو ترك نكن
مامانم ميگه بايد تحمل كني همه مشكل دارن همه كتك خوردن
من بابامو ميبينم چطور به زندگيشو زنش اهميت ميده وقتي با هم بحث مي كنن به اون جاهاي كه من رسيدم نرسيدن
الان احساس كردن كه ما قهريم اما من خودم هنوز بهشون نگفتم كه چرا و دوباره رو من دست بلند كرده .
هر چند كه اگه بگم اتفاقي نميفته
بابام اوايل كه فهميد مي گفت من نميخوام تو سختي بكشي مگه من تو از سر راه آوردم .
الان كه تقريبا جدا هستيم يعني با هم كاري نداريم هيچ رابطه اي با هم نداريم من احساس بهتري دارم
اينم من خودم خواستم، اصرار كردم چون ديگه تحملش نداشتم امروز قربون صدقم بره فردا تو سرم بزنه .
مشكل مالي هم دارم نميخوام ازش پول بخوام
هنوز نتونستم از نظر مالي مستقل بشم
من فكر مي كنم بيشترين دليلش خوانواده باشه كه ميگه طلاقت نميدم
من خودم از بابام مي ترسم
فعلا دارم اينجوري ادامه ميدم تا كي نميدونم
اما دوباره بياد التماس كنه چقدر مقاومت كنم چون تو يه خونه مثلا زندگي مي كنيم
[/color]

آزاده جون؛ به نظر من مشکل همسر شما عدم مهارت در کنترل خشمش هست که اکثر متاسفانه مردای ایرونی باهاش دست و پنجه نرم می کنند؟! و راه حل اون هم به جای قهر و دعوا و دوری و ترک خونه و کشمکش؛ رفتن یکی پیش روان پزشک و یکی هم روان شناس بالینی برای تغییر عادت عصبانی بودن و آموختن مهارت کنترل خشم هست!
و این اصلا به نظرم سخت نباشه!
در ضمن من فکر می کنم خود شما هم یه کم درگیر این موضوع هستید و نمی تونید خوب؛ هیجانات و احساساتتون رو کنترل کنید!
میشه یه کم در مورد نحوه ی برخورد خودتون در هنگام مشاجرات برامون بگید؟
و همین طور راهکارهایی که تا الان برای بهبود زندگی تون بکار بردید؟
همسرتون چند سالشه و سطح تحصیلاتش چقدره؟:72:

سلام:72:
ببخشید من دیر اومدم. :46:
خیلی زود جواب دادی. یعنی نکات مثبت همسرت همینه که هر چی بخوای تامین می کنه؟ همین؟ شما یعنی فقط به خاطر همین یه دونه رفتارش جلو خانواده ایستادی و همسرش شدی؟:163:
به نظرم یه ذره هم شما بی انصافی.
خب حالا اگه دوست داری زندگیت و بسازی بقیش و بخون اگرم فقط داری به طلاق فکر می کنی بگو تا در اون مورد بنویسیم برات. ( اخه ما همه فن حریفیم:311:)

البته کتک زدن فحاشی رفیق بازی عصبانی شدن و .... همه جزء ایرادات ایشونه و نه من و نه هیچ کس دیگه رد نمی کنیم.
اما بزرگترین ایراد شما:
خواستی تغییرش بدی.
چرا دوست عزیز؟ چرا همه فکر می کنن ازدواج می کنیم و بعدا فلان رفتارش و عوض می کنیم.
درس اول :
باور کن که شما هیچ کس و نمی تونی تغییر بدی نه شوهرت و نه پدرت و و نه هیچ مرد و زن دیگری و .
حرف دل عزیز کاملا درسته شما قبل از هر اقدامی باید به مشاور می رفتین. ایشون فقط نمی تونه موقع عصبانیت خودش و کنترل کنه. همین. هر چند کم نیست اما میتونست با کمک مشاور یاد بگیره.
درس دوم:
پیشنهاد مشاور و بهش بده اگه قبول کرد چه بهتر اگه هیچ جوره راضی نشد خودت برو.
چرا زندگیت و ول کردی؟
درسته زندگی با ادم پرخاشگر خیلی سخته اما حرف پدر محترمتون کاملا درسته. تا زمانی که جنگ تموم نشده باید تو میدون جنگ می موندی یا به صلح می رسه یا یکی اون یکی و می کشه ( البته این تو صحنه جنگه تو زندگی یا به تفاهم می رسید یا جدا می شین )
درس سوم:
به طریقی سعی کن بر گردی خونه.
احساس می کنم شما هم مثل خیلی از ما خانما گیر می دی.
چرا با دوستات می ری مسافرت؟ چرا من باید تنها باشم؟ من نمی خوام تو با اونا بری و ...............
اینا همه گیر دادنه. به جاش باید اونقدر خونه رو زیبا و قشنگ و عاشقانه می کردی که اون خودش حیفش بیا این محیط و ول کنه با دوستاش بره سفر.
تا حالا فکر کردی چرا با اونا می ره؟ چون با اونا بهش خوش می گذره. پس به جای بد رفتاری و قهر و .... باید کاری می کردی که با تو هم بهش خوش بگذره.
درس چهارم:
اگه موفق شدی اشتی کنی و برگردی خونه. فضای خونت و تغییر بده. یه روز شاد باش یه روز رمانتیک باش یه روز مثل بچه ها باش و .... و البته گاهی هم صبر کن او بیاد طرفت و به قولی دلتنگت بشه.
فعلا راهت و مشخص کن این 4 تا رو هم داشته باش تا بازم بیایم پیشت.
می تونی زندیگت و بسازیو سعیت و بکن باشه؟
ما بازم منتظرتیم
موفق باشی:72:

mamnoon az shoma

من بخاطر اين چيزا جلو خانواده واينايستادم اون موقع اينجوري نبود مثل همه نامزدا البته يه چيزايي نشون ميداد ولي اهميتي در اونموقع نداشت.
شوهرم ديپلمست
يه مزيت ديگش اينه كه زياد كار ميكنه الاف نيست
من الان برگشتم خونه .خيلي وقته برگشتم. اون قهر مال تابستون بود. رفتيم مسافرت ، برگشتيم . يه چند تا قرص هم ميخورد برا اعصاب.
شما درست ميگيد كه نبايد زياد گير داد به رفت و آمداش اما من اين هم امتحان كردم . گير نميدادم يه مدت. حتي دوستاشو دعوت ميكردم خونه. ميذاشتم با هم باشن. يا خودم هم باهاشون مي رفتم. حتي يه مدت كلا آزادش گذاشتم
خيلي باهاش حرف مي زدم كه چرا اينجوريه . التماسش ميكردم كه درست بشه
:316:
از خانوادش مي خواستم باهاش حرف بزنن
اما خودم هم اگه عصباني مي شدم نميتونستم خودم كنترل كنم طرف مقابلم هم ادمي نيست كه درك كنه منم آدمم ناراحت مي شم

اما اينا هيچكدوم تغييري تو رفتارش نداشت
بازم سر كوچكترين بي اهميت ترين موضوع دست بلند ميكرد
مگه من چند بار ميتونم ببخشم
چند بار مي خوام زندگي كنم
چقدر بايد زجر بكشم
چند دفعه بايد كتك بزنه بعد بره هديه بگيره
الان ديگه بهش گفتم هيچ رابطه اي با هم نداريم
تو يه خونه زندگي مي كنيم
ازش بدم اومده
نمي خوام ببينمش
به اجبار خانوادست كه فعلا هستم
يه ذره اعتماد ندارم بهش
هر روز بيشتر به جدايي فكر ميكنم
الان راحتم حداقل نه كتك هست نه فحش هست
ميدون جنگ چيه ؟؟
مگه ما ازدواج ميكنيم كه بجنگيم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من خسته شدم ديگه احساس مي كنم هيچ تواني واسم نمونده
پدر مادرم دركم نميكنن
پدرم اوايل كه فهميد ميگفت من هواتودارم پشتتم

تا من زندم فلان و بيسار
حتي يه بار گفت اين ديگه بدرد زندگي كردن نمي خوره
اما مادرم نذاشت
الان رغبتي نمونده
خيلي چيزا بينمون شكسته
حرمتا از بين رفته
واقعا ديگه موندم
تحمل ندارم
ديگه نميتونم ببخشم
هيچ احترامي واسه هم قائل نيستيم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

khobie digash ine ke
khonevade khobi dre
madare khob
khahare khob
ona havamo dashtan ta alan

آزاده ی عزیز؛ چرا تلاش نمی کنی از این عشقی که همسرت نسبت به شما داره؛ استفاده کنی؟
چرا راضیش نمی کنی که پیش یه روان پزشک خوب و مجرب برید و هر دو مشکلتون رو بگید؛ من احساس می کنم هم شما و هم همسرتون احساسی محور عمل می کنید و هوش هیجانی بالایی دارید! واقعا روان پزشک می تونه کمکتون کنه؛ اولش دارو میده؛ بعد هم کم کم راهکارهای مهارتی رو بهتون نشون میده و زندگیتون واقعا میتونه با خوبی و آرامش پیش بره!
اگه شما در این مورد همسرتون رو یاری کنید و بتونید با مدیریت درست این مشکل رو حل کنید؛ کم کم می تونید با کمک بچه های تالار در مورد رفیق بازی همسرتون هم کمک بگیرید و زندگی بهتری بسازید!:43:

سلام
اگر دیگه توان ادامه نداری و میدونی هیچ تغییری تو زندگیتون ایجاد نمیشه ( پنج سال برا درک این موضوع کم نیست ) به طلاق بیشتر فکر کن و اقدام کن .
با پدر و مادرت راجب عواقب ادامه این نوع زندگی حرف بزن . از یه مشاور وقت بگیر و پدر و مادرت رو ببر پیش مشاور تا به صورت علمی و تجربی و حرفه ای قانعشون کنه .

طلاق به عنوان آخرین راه حل برای مشکلات زناشویی مطرح است. در ارتباط با این پدیده طبیعی می توان از این اصل کلی آغاز کرد که همان گونه که ازدواج ریشه در فطرت انسان دارد، جدایی نیز فطری است . طبیعی است آن گاه که یک زوج برای رفع موانع زندگی زناشویی تلاش می کنند و همه مسیرها را برمی رسند و نمی توانند زندگی را در مسیر تعادل قرار دهند ، نتیجه می گیرند که زندگی به جای اینکه آرامش بخش باشد ، زجر آور است به همین دلیل از همدیگر جدا می شوند .