معيارام در ازدواج درسته؟ صبر كنم يا نه؟

سلام به مدير گرامي و دوستان خوب همدردي
بيش از 2 سال عضو سايتم امروز ميخوام مشكلمو مطرح كنم. لطفا اونايي كه پيشكسوت سايتند راهنماييم كنند. و همچنين چناب مدير.
دختري 25 ساله ام، اولين فرزند خانواده ام دانشجوي ارشد مهندسي، محجبه و اگر حمل برخودستايي نباشه به گفته اكثر افراد زيبا.
خانواده فرهنگي اي دارم كه تحصيلات عاليه دارند، مذهبي و البته روشنفكر هستند. از نظر مالي در حد متوسط به بالا هستيم.
حدود 3 ساله به خواستگارام به طور جدي فكر مي كنم.تقريبا 35-30 مورد را بررسي كرديم. بعضي هايشان در همان تماس تلفني كه با منزلمان داشتند با توجه به شرايطي كه گفتند رد شدند، بعضي در مراحل تحقيق اوليه، بعضي هم با صحبت و تحقيقات گسترده تر. 3-2 موردي هم توافقي به نتيجه نرسيديم. 5-4 مورد هم خانواده اش يا خودش نپسنديده.
شرايط فرد مورد نظرم سخت نيست. اول ايمان و اخلاقش برايم مهم است. دوم: اصليت خانوادگي، سوم: تحصيلات تا حدودي هم سطح، چهارم: شرايط مالي متوسط به طوري كه از اداره زندگي 2 نفره ي در حد معمول برآيد، پنجم: چهره اي معمولي، در حدي كه به قول معروف به دلم بنشيند!
فكر ميكنم ميانگين نمرات دراين 5 معيار حداقل 16-15 باشد، ايده آل است و خيلي رويايي و غيرواقعي فكر نمي كنم.
فقط دو سه نفري بودند كه اين شرايط را داشتند اما پس از 1جلسه صحبت گفتند شما خوبيد، اما ما فعلا آمادگي ازدواج نداريم و رفتند. نمي دانم اگر آمادگي نداشتند، چرا به منزلمان آمدند. گرچه رفتن اين 3-2 مورد و وقتي كه براي فكر كردن گذاشتم اذيتم كرد، اما چون خواستگار زياد داشتم، خب كنار اومدم.
ادعاي بنده ي خوب خدا بودن را ندارم ولي در زندگي هميشه سعي كردم از گناه و لغزش دوري كنم و خدا هم هوايم را داشته.به هيچ عنوان چه در دانشگاه، چه در محيط كاري و ... با دوست پسر داشتن و اين مدل روابط موافق نبوده و نيستم . البته به علت تربيت خانوادگي و محبتي كه اعضاي خانواده بهم دارند اصلا فكر چنين چيزي هيچگاه به ذهنم نيومده. در فعاليت هاي اجتماعي و علمي چه در دانشگاه چه غير دانشگاه حضور فعال دارم و ارتباطم با آقايون در اين محيط ها هم معمولي و در حد همكاري هست. و هيچ وقت اجازه ي بيشتر از آن را ندادم.
اكنون مدتي هست كه واقعا با درس ها و پروژه هاي سنگيني كه دارم و همچنين فعاليت هاي كاري و ... ديگه از سر و كله زدن با خواستگارا و اين آمدن و رفتن ها و همچنان به نتيجه نرسيدن ها خسته شدم . از پارسال به اين نتيجه رسيدم كه حالا كه من به فرد خاصي علاقه ندارم و ممكنه اين علاقه به هيچيك از خواستگارام تا ابد پيش نياد، شايد بهتر باشه به يه نفر با شرايط كمتر از حد ميانگين معيارام فكر كنم و راحت شم!
با توجه به اينكه شنيدم كه هر چه سن هم بالاتر ميره انتخاب سخت تر ميشه و حتي ممكنه خواستگاراي آينده در سطح پايين تري از مورد هاي قبلي باشند، آيا واقعا بايد به نمرات پايين ترهم فكر كنم. اكنون 2 مورد است كه شرايط اين آقايون معمولي در حد 14 است. اصلي ترين مشكل اينست كه هر دو نفر در خانواده مشكلاتي دارند. با تحقيق متوجه شديم پدرانشان در هر دو مورد خيلي بد اخلاقند و با همسرشان مشكلات اساسي دارند، اما از پسرشان اهل محله تعريف مي كنند.
با اين اوصاف راهنماييم كنيد چه كار كنم؟ با اين دو صحبت كنم؟ ديگر هم خودم و هم خانواده ام از اين دلمشغولي ها،خواستگار آمدن ها، درگير شدن تمام اعضاي خانواده ام براي تحقيق و ... خسته شده ام. نميدانم معيارم مشكل دارد يا ... مي ترسم در معيارهايم تخفيف دهم و بعد در طول زندگي پشيمان شوم.

سلام:302:
هيچكي نيست راهنماييم كنه!

شما دختر دسته پایینی نیستی مسلمن معیاراتم دسته بالاست.منظورت از اصلیت خانواده چیه؟روی این و تحصیلات فکر کن.

سلام فرهنگ27
ممنونم كه راهنماييم مي كنيد. منظور اصالت خانوادگي بود، كه در تايپ اشتباه شد. يعني خانواده خوشنام و با اصل و نسبي داشته باشه.
راجع به تحصيلات معتقدم حداقل ليسانس باشه.
اينم بگم كه در شهرستان ما ميانگين سن ازدواج براي خانم ها 26-25 هست و من لب مرزم!
راستي منظورتون اينه كه معيارام سخت گيرانه هست يا نه مطلوبه؟
منتظر ادامه راهنمايي ها از طرف شما و سايرين هستم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط diamond

.تقريبا 35-30 مورد را بررسي كرديم. ... فقط دو سه نفري بودند كه اين شرايط را داشتند

---

اولا بهتون تبريك ميگم به خاطر اين شخصيت عالي و خانواده ي خوب كه داري:72: اما در مورد شرايط...
شرايطي كه شما عنوان كرديد به نظر من اصلا توقعات بالايي نيست و معيارهايي هست كه هر دختري مثل شما ممكنه داشته باشه و حتي بيشتر!
اما اينكه از 30-35 مورد فقط دو سه نفر اين شرايط را داشتند به نظرم يه كم عجيبه! به شما اطمينان ميدم حداقل 30 درصد پسرهاي جوان جامعه ي ما تمام اين شرايط رو تا حدودي دارند! (كه اگر شرط تحصيلات رو از ارشد به ليسانس تخفيف بدي بيشتر هم ميشه)
فكر كنم شما شبيه اون استادهايي هستيد كه سؤالات امتحانيشون خيلي راحته ولي وقتي نمرات مياد همه ي بچه ها شوكه ميشن از بس نمرات پايينه!!!! :D
متوجه منظورم شديد؟

diamond جان من تازه عضو تالار شدم نمیدونم چقد نظرم میتونه مفید باشه.
این انگار یه مشکل جدی برا دخترا تحصیل کرده شده من هم شرایطی خیلی شبیه به تو دارم دیگه همه از دستم کلافه شدن خیلی از دوستا من هم که ارشد و دکتری هستند با این مشکل شما مواجه اند.
اما حقیقت اینه تو جریان این خاستگارها من بیشتر خودمو و معیارهامو شناختم و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کردم. در طول زمان شاید خاستگارها تعدادشون کمتر شد اما مسلما کیفیتشون بهتر شد.
به نظر من این انتخاب خیلی مهمه عجله نکن. به راحتی میشه از معیارها کم اهمیت گذشت اما در معیارها اصلی باید سختگیر بود. البته این نظر منه:46:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط diamond

با تحقيق متوجه شديم پدرانشان در هر دو مورد خيلي بد اخلاقند و با همسرشان مشكلات اساسي دارند، اما از پسرشان اهل محله تعريف مي كنند.

---

در خانواده من پدرم اخلاق خوبی نداره اما برادرام واقعا خوبند و از زندگی بابام درس گرفتند، همسراشون بعد سالها زندگی در این زمینه هیچ مشکلی ندارند و واقعا راضیند.

کسی دست خودش نیست تو خانواده ای به دنیا بیاد که با اصل و نسب باشه که مثلن درختنامه شون به فلان شاهزاده

قاجار بخوره. پس معیار قرار دادن این مورد درست نیست.معیار باید چیزی باشه که بشه با تلاش به دست اُورد.همین که دو

خانواده در سطوح مختلف نزدیک هم باشن به نظرم کافیه و اینکه بدنام نباشن.بقیه معیاراتم یه پسر باید داشته باشه.ولی تعریفی

که شما از درآمد متوسط و چهره ی معمولی و سایر معیارات داری مهمه.


پس امضام کو؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرهنگ 27

اینکه بدنام نباشن.

---

فرهنگ عزيز اين تعريف دقيق همون اصالت خانوادگيه!
اينكه به قاجار ميرسي يا نه كه مهم نيست تازه مگه قاجار بده؟ دعا كن ته درختنامه ات به شمر و خولي نرسه قاجار مشكلي نداره! :D

سلام دوست عزیز
از نظر من هم شما آرمانی فکر نمیکنی و معیارهات در حد و اندازه خودت و خونواده ات هست ولی باز هم خودت باید سنجیده تر معیارهاتو بررسی کنی تا ببینی چرا از میون این 30 35 نفر نتونستی کسی رو بپسندی مخصوصا اون چند موردی که خودشون از خواستگاریشون منصرف شدن!
ببین تو باعث شدی (با توجه به معیارهات ) برگردن؟
رفتار و صحبتت باعث نشده بترسن یا اینکه اصلا از اول خودشون اشتباه فکر میکردن و اشتباهی پا پیش گذاشتن

اما اینکه میگی از تعداد زیاد خواستگارها خسته شدی و در سن مرز قرار داری و با توجه به اینها از معیارهات میخوای صرف نظر کنی از نظر من اگر معیارهای اساسیتو بزاری کنار و با کسی که هم کفو ت نیست ازدوا کنی بیشتر پشیمون میشی

سلام دایاموند جان

عزیزم همیشه این نکته را در نظر بگیر که "ازدواج نکردن خیلی بهتر از ازدواج ناموفق داشتن است."

پس صرفا بخاطر اینکه ازدواج کنی و خلاص بشی از اصول و ارزشهایت صرف نظر نکن. اصلا ازدواج کردن یک فعل نیست که انجامش در همان لحظه باشد و بعد هیچ اثری از آن باقی نماند. تنها در این حالت شاید با انجام آن فعل فرضا راحت شوی. ازدواج شروع یک زندگی است. مقدمه ورود به دنیایی دیگر و قبول مسئولیتی خطیر.
پس دقت لازم است. و در ضمن سنجش معیارها فقط به درون خودت برمی گردد، پس سعی کن خودت را بهتر و بشناسی و معیارهایت را الویت بندی کنی.
فرضا اهمیت سطح تحصیلات یا اعتقادات مذهبی از یک شخص به شخص دیگر متفاوت است. ممکن برای کسی معیارهایی مهم و برای دیگری نباشد و نمی توان شما با همه پرسی در تالار به نتیجه برسی. شما باید ببینی برای خودت چی مهم است و چقدر.
گاهی فردی در بعضی معیارهای ما آنقدر قوی است که ارزش دارد از یکی دو مورد بگذریم و برعکس گاهی در یک مورد اساسی بقدری ضعیف است که نمی توان به بقیه زوایا پرداخت.

البته مواظب باش که بخاطر کثرت خواستگارهایت دچار وسواس نشوی و یا نخواهی بهترین را انتخاب کنی.
بدان آنی که مناسب است و معیارهای اصلی شما را دارد، بهترین است و دیگر منتظر بعدی نباش که شاید بهتر باشد.

نقل قول:

---

اصلي ترين مشكل اينست كه هر دو نفر در خانواده مشكلاتي دارند. با تحقيق متوجه شديم پدرانشان در هر دو مورد خيلي بد اخلاقند و با همسرشان مشكلات اساسي دارند، اما از پسرشان اهل محله تعريف مي كنند.

---

در مورد متاسفانه من هیچ راهکاری به ذهنم نمی رسه ولی در کل خیلی مهمه که مرد رفتارش با همسرش مناسب باشه.
فکر می کنم اگر به نزد مشاور حضورا مراجعه کنی بتواند راهی نشانت دهد که بتوانی از خواستگارت را امتحان کنی و پیش بینی کنی که رفتارش با همسرش به چه نحو خواهد بود.
اگر پاسخی یافتی به ما هم بگو.:72: