شوهرم را دوست دارم ولي نمي شود با هم زندگي كنيم و بچه دار شويم

سلام 10 سال است كه ازدواج كرده ام
1-ملاك ايمان واخلاق و وفاداري در زمان ازدواج بسيار برايم مهم بود حتي ريزترين مسايل مربوط به اين موارد را با وي مطرح كردم و او نيز موافقت كرد چون از خانواده بسيار خوبي بودند حاضر به ازدواج با وي شدم 2-بعد از 2سال عقد ازدواج كرديم بعد از عروسي كم كم شروع به ترك نماز كرد ، چادرم را مسخره ميكرد و با دوستان بي قيد و بندش رفت وآمد خانوادگي البته تنها و بدون حضور من ميكرد .متوجه شدم كه قبل از ازدواج هم مقيد به نماز نبوده و بعد از ازدواج با من موقتي نماز ميخوانده به خاطر او چادرم را وقتي با او بودم كنار مي گذاشتم و همه عباداتم را مثل روزه نماز وخمس و...تنها انجام مي دادم . در هر موضوع كوچكي دچار اختلاف مي شديم . در رفت وآمد، در انتخاب محل زندگي، در نوع تفريحات ، در نوع پوشش ، در نوع رفتارش با نامحرم . حتي غسلهاي واجبش را انجام نمي داد ، درمجالس اگر شراب بود ميخورد و ميگفت اسلام انسان را محدود مي كند مي خواهم آزاد باشم در اين مدت پيش مشاوره هم رفتيم ولي فايده اي نداشت قهر وآشتيهاي زيادي هم داشتيم . با وجود مشكلات ماليش با وي ساختم چون به او علاقه زيادي داشتم ولي تصميم گرفتيم بچه دار نشويم 3-بعداز 4 سال در موبايلش عكس زني را با وي در محيطهاي مختلف ديدم به محض مشاهده ديگر نتوانستم تحمل كنم و تصميم به جدايي گرفتم ولي خانواده اش پا درمياني كردند خودش هم گفت مساله اي نبوده ولي بعد متوجه شدم كه او از همكلاسيهاي دانشگاهيش بوده و قرارهايي هم گذاشته اند . خلاصه بعد از5 ماه با گرفتن تعهدي مبني بر قبول شرايط قبل ازدواج و وفاداري ، او را بخشيدم و به خانه برگشتم 4- بعد از چند ماه زندگي او به هيچ كدام از تعهداتش عمل نكرد و دوباره با زني آشنا شده بود وبا وي رفت وآمد داشت دوباره پيش مشاور رفتم واو گفت كه جدا شوم بهتراست . شوهرم مي گويد نمي تواند حرفهاي خصوصي اش را به من بزند براي همين دنبال كسي ميگردد كه او را بفهمد . مي گويد دلم مي خواهد با زنم در پارتي شركت كنم يا در خانه به راحتي مشروب بخورد با هر پوششي كه او دست دارد در جامعه ظاهر شوم خلاصه اينكه من هم مانند او محدوديتي نداشته باشم . موگويد كه مرا دوست ندارد و من انتخاب مادرش بوده ام 5- من نمي توانم بيشتر از اين به گناه آلوده شوم و ميدانم كه در تربيت فرزند با او دچار مشكل ميشوم . از طرفي هم به او علاقه زيادي دارم زندگي ام را دوست دارم و برايش زحمت كشيده ام . جواني ام را تباه شده مي بينم .آيا ادامه اين زندگي به صلاحم است ؟
آيا بهتر اين است كه به اين زندگي با توجه به پيامدهاي طلاق ادامه دهم و قيد بچه را بزنم ؟

سلام دوست عزیز خوش آمدی
من فقط می تونم بگم که ادامه این زندگی واقعاسخته فکرنمی کنیدبعدازچندسال از این همه بی توجهی همسرتون خسته شید؟
فکرنمی کنید شماهم به عنوان یه آدم نیازدارید که بهتون توجه بشه ودوستتون داشته باشن وبهتون وفادار بمونن آیابه نظرت می تونی همه ی اینارو نادیده بگیری؟

خانم محترم وقتی متن مشکلاتتون رو خوندم واقعا شوکه شدم . فکر میکنم باید این واقعیتو قبول کنین که شما به درد هم نمیخورین و تفاوت زیادی که بین اعتقاداتتون وجود داره نمیزاره با هم احساس خوشبختی کنین . شوهر شما آدم هوسبازیه و این مسئله قابل گدشت و اصلاح به این راحتیها نیست پس بهتره یه مدتی از هم جدا زندگی کنین تا بتونین به یه ثبات احساسی نسبت بهش برسین و شاید بهتر باشه خودتون رو برای جدایی آماده کنین . در انتها از خدا میخوام که زن با ارزشی مثل شما رو عاقبت به خیر و خوشبخت کنه . به امید روزی که همه زن و مردها ارزش امتیازاتی را که شما و امثال شما دارن بفهمن

اګر شوهرتون یه هیچ وجه حاضر به تغییر و برګشت به مسیر درست نیست، بدونید که ادامه زندګی با ایشون مسایل زیر را به دنبال داره:
1- شما به عنوان همسر ایشون باید نیازهای جنسیشون را تامین کنید ( وظیفه ی شرعی شماست ) و از طرفی روابط کنترل نشده ی ایشون امکان آلودګی و بیماری را برای شما به دنبال داره. آیا درسته که شما سلامت و جسمتون را برای چنین فرد بی مسولیت و لاابالی به خطر بندازید؟
2- زندګی بدون محبت همسر و بدون بچه و بدون همراه و همدل در کنار مردی که با اعتقادات شما همسو نیست، جز فرسایش روح و روان و ناراحتی و تنهایی چی داره؟ آیا درسته که سلامت روحتون را برای چنین فرد بی مسولیت و لاابالی به خطر بندازید؟

اګر راه برګشتی نداره، از جسمت و روحت برای چنین فردی نګذر.
خودتان را به دست خودتان به هلاکت نیفکنید!

هر كس آزاده كه هر جور ميخواد زندگي كنه...در حال حاضر شما و همسرتون زوج مناسبي براي هم نيستيد و فاصله ي نسبتا عميقي بينتون هست كه نميتونه حتي حرفهاي خصوصيش رو به شما بگه...پس به جاي سوختن و ساختن قبل از بچه دار شدن و ...از هم جدا بشيد تا هر كدامتون با زوج مناسب خودش زندگي شيرين و خوشي رو ادامه بده...
يادتون باشه همه ادمها در حال تغيير هستند...
شايد شما هم در اين اتفاق بي تقصير نبوديد...به هر حال جلوي ضرر رو از هرجا بگيري منفعته....

zpar عزیز

ده سال زندګی را نمی شه به همین راحتی ګذاشت و ګذشت.
می دونم الان داری با خودت می ګی چه راحت می ګن طلاق.
ولی اګه دلایلی برای موندنت داری و دلت می خواد راجع بهش صحبت کنی بیا و بګو. شاید بشه راهی پیدا کرد.
با حرفهایی که شما زدید تقریبا جواب همینه، مګر اینکه توضیحات بیشتری بدید و بشه یه روزنه ی امید پیدا کرد.
علت اینکه تعداد کسانی که جواب دادند اینقد کم است هم همینه. دوستان نمی خوان کسی را تشویق به جدایی کنند.

با تشكر از همه دوستان
شوهرم ذاتا پاك است ولي تحت تاثير جامعه خراب شده وقتي در ميان فاميل ودوستانش همه ضد ارزشها ارزش تلقي ميشود او هم ميخواهد پيش بقيه كم نياورد حالا هم اصلا حاضر به تغيير رفتار خود نيست انگار در ذهنش اين افكار ملكه شده در بحث كردن هم با من كم مي آورد ولي زير بار اشتباه خود نمي رود من انسان متوكل و با اراده اي هستم ولي چگونه ميتوانم بر10سال انس غلبه كنم ومهر او و ازهمه مهمتر خاطراتم را با او فراموش كنم با همه اين تفاسير او خصوصيات خوب هم دارد و با هم اوقات خوش زيادي داشتيم اصولا هم آدم خاطره بازي هستم
چگونه ميتوانم جسارت طلاق گرفتن را پيدا كنم و در ميان اين مردم ظاهربين زندگي كنم به هر حال من در اين جامعه زندگي ميكنم در خانواده ما طلاق رسم نيست نمي توانم به اين راحتي آبروي خود وخانواده ام را ببرم
اگرچه از لحاظ ظاهر و خانوادگي ايده آل هستم ولي با اين جامعه خراب كنوني نگران آينده ام هستم نسبت به اكثر مردهاي بي ايمان بدبين شده ام انسان با ايمان واقعي هم خيلي كم اند اگر هم باشند آيا حاضر با زندگي يك زن متعلقه هستند معلوم است كه نه
از زندگي آينده ام ميترسم
اهل دادگاه رفتن و اجراي مهريه هم نيستم اصلا اين چيزها در خانواده ما نبوده
من در حال حاضر بين بد وبدتر ، بد را انتخاب كرده ام اگر راه درست طلاق است چگونه ميتوانم بر موارد بالا پيروز شوم اگر كتاب يا مقاله اي در اين زميته داريد معرفي كنيد لطفا كمكم كنيد با تشكر مجدد

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

محمد سام گرامي اين را هم بگم كه 5 ماه از او جدا زندگي كردم و هيچ ارتباطي با هم نداشتيم ولي در اين 5ماه واقعا حال روحيم خراب بود و هر روز گريه مي كردم در اين مدت فقط از خدا ياري خواستم البته خانواده ام هم خيلي حمايت روحي ام كردم
از نظر مالي مستقل هستم و او حتي نفقه مرا هم پرداخت نميكند
نمي دانم آيا با طلاق حالم بهتر ميشود يا نه ؟

خانومي سلام شما ميگي 10 سال يكي رو ميشناسم بعد 27 سال زندگي كه نه فداكاري با يه مرد كه يه حاجي بهش ميگفتن 10 تا ازون ور در ميمد به زنش خيانت كرد 2تا دختر داره كه دختري كه حاجي باهاش دوست شده بود فقط2سال از دختر خودش بزرگتر بود زندگي قبل اينا ارزوي هر كسي بود خانوم بعد فهميدن اول قبول نكرد يعني باورش نميشد خلاصه اين ماجرا تعقيب كردنا فاش شدن آبروريزي 3سال طول كشيد همه محبتشون به نفرتو فحش و دعوا تبديل شد حالا حاجي با اون خانوم صيغه شده و چون اون دختره به هيچي اعتقاد نداشت حاجيم اعتقاداتشو فراموش كرده ...كار خانوم حاجي هم دعا و گريه است 10سال پير شده به نطر من قبل اينكه از هم متنفر بشين و پرده حرمت بينتون شكسته بشه قبل اينكه دعواهاي تكراري زشتي كارشو كمرنگ كنه بايد از هم طلاق عاطفي بگيرين يه مدت كوتاه بزار دلش برات تنگ بشه نزار خونه جايي بشه كه پر قيل و قاله خيليها كنارش دام ارامش براش پهن ميكننن عزيزم بايد قوي باشي خودتو زليل ندون راه سختي داري برگردوندن به خودت بعدم بايد ببيني ميتووني از گناهش بگزري يا وتبديل به يه ادم شكاك نشي؟ موفق باشي

:exclamation::exclamation:

zpar عزیز،

من مشاور نیستم و راه کاری هم برای مشکل شما به طور خاص به نظرم نمی رسه. اما دوست دارم با هم در موردش صحبت کنیم.
شما جواب سوالهای من را ندادی.

سوال اول: چطور می تونی با مردی زندګی کنی که بهت مکررا خیانت می کنه (جسارتا به نظر من خیانت مکرر هرزګی است ) ؟
شما جسمت و روحت را در معرض خطر قطعی فعلی ګذاشتی، از ترس خطر احتمالی آینده ؟؟

فکر نمی کنی بهتره یه کم روی اعتماد به نفست و احترام به خودت بیشتر کار کنی ؟

هیچ کس منکر عواقب بد طلاق نیست، ولی با همه ی منفور بودنش، حلاله. فکر می کنی چرا ؟؟

سوال دوم : این علاقه یکطرفه است؟ آیا ایشون واقعا به شما و زندګیشون علاقه دارند یا از سر عادت و ... زندګی می کنند؟
مردی که علنا برګشته به شما می ګه کسی را می خوام که بتونم باهاش حرف بزنم. یعنی با شما فاصله ی عاطفی داره.