یک مشکل عجیب و باور نکردنی

سلام
من یک مشکل عجیب دارم که کسی باور نمیکنه دیگران افکارم یا حتی هر مفهوم و کلمه وهر چیز بیخودی که به ذهنم حتی خیلی گذرا خطور میکند رو میفهمند بدون اینکه من در نشون دادن اون اراده ای داشته باشم حتی از اینکه چه فکری به ذهنم خطور کنه هم ارادهای در کار نیست ولی دیگران فکر میکنند من از روی اگاهی این کارو میکنم در صورتی که اصلا روحمم خبردار نیست از اونجایی که به اراده ی من نیست و میتونه هرچیز بیخودی باشهدیگران از این افکر حسابی شکه میشن و وقتی جوابی یا حرکتی وعکس العملی در مقابل اون انجام میدهند من رو هم شک زده میکنند این افکار رو اونقدر جدی میگیرند که بر اساس اون در مورد من قضاوت میکنند واین من رو خیلی عصبی میکنه میگن برای بیان یک حرف باید 100پله رو طی کرد ولی من هنوز پله اول رو نرفته همه افکار نسنجیده وبیخود من رو میفهمند من اصلا در مقابل دیگران امنیت ندارم وقتی افکارم رو میفهمند میخوام داد بزنم که همش چرت وبیخود به شما چه مربوط با حریم خصوصی من چه کار دارید ولی افسوس که هیچ کاری نمیتونم بکنم چون کسی نیست حرفای منو باور کنه کاش یکی باشه که منو بفهمه
باتشکر

سلام

منظورتون رو دقیق نفهمیدم . منظورتون اینه زود همه چیزو به اطرافیانتون میگید و سریعا به افراد اعتماد میکنید و درد دل میکنید و افکارتون رو بازگو میکنید ؟

سلام از توجهتون ممنونم
نه خیر باورتون نمیشه از چشمام میفهمند چون خیلی به چشمام خیره میشند واونچه در ذهنم گذرا خطور کردرو بیان میکنند یا جواب میدن بالاخره یک عکس العملی رو از خودشون نشون میدهند فکر نمیکنم کسی مشکل منو باورش بشه و اهمیتی بهش بده

elfa جان
دقیق به من بگید این اتفاق از کی شروع شده ؟؟؟؟
چه کسانی دقیقا با شما این حالتو دارند ؟
و چتد درصد از ذهنتون را میخونند ؟
ایا تست کردید رو دیگران ؟
ایا فقط با نگاه کردن به جشمانتون این قضیه پیش مییاد ؟
و در نهایت بگید چند سالتونه ؟

با سلام
شما از اكنون تصميم بگيريد هر كدام از اين اطرافيان كه در چشم شما نگاه كرد، مبلغ يك ميليون تومان نقدا به آنها بدهيد.
اين فكر را در سر خود داشته باشيد. و به زندگي برگرديد.(اما نه اين فكر را به كسي بگوييد، نه بنويسيد،‌البته اميدوارم به كسي هم نگفته باشي كه عضو اين سايت شده اي)
حالا برگرديد به زندگي خود. به نظرم مشكل شما حل شده است. چون هيچ كس ديگر نمي تواند متوجه اين فكرتان بشود. چون اگر متوجه بشود، به شما مي گويد:
«لطفا يك ميليون را بدهيد.»

مي بينيد كه مشكلتون كاملا حل شد.
اما اگر اطرافيانتان همه جمع شدند و درخواست يك ميليون را كرده اند.(در حاليكه با آنها در مورد اين سايت صحبت نكرده ايد.)، شما نياز هست به صورت حضوري اين مشكلتون را با يك روانپزشك مطرح كنيد. تا جهت حل آن به شما كمك كند.

سلام
ممنون از پاسختون من23سال دارم این مشکل رو شاید 10ساله که متوجهش شدم همه فکرمو میخونن از استاد دانشگاه تا اقوام ودوست واشنا و هر کس وناکس در خیابون تقریبا 90در صد ذهنم رو میفهمند وفقط هم از چشمام میفهمندخدمت مدیر همدردی هم عرض میکنم که مشکل من واقعا واقعیه باور کنید توهم نیست این مشکل رو من تا اخر عمرم خواهم داشت فقط میخوام بدونم با دیگران چطو برخورد کنم
با سپاس

elfa گرامي راهكار آقاي مدير هم كاملاً جديه امتحانش ضرري نداره .
بعد هم نتيجه رابراي ما بنويسيد.
اگه ميشه چند تا از مورد هاي پيش اومده را بنويسيد.(منظورم همون ذهن خواني شماست.)
موفق باشيد:72:

سلام ممنون از توجهتون
مثلا یک بار سر کلاس داشتم با خودم فکر میکردم یک موضوع شخصی بودبه خودم گفتم من نمیتونم این حرفارو بشنوم یک دفعه وسط درس استاد گفت اره ما خانما درمورد شنیده ها حساسیمیا یک بار سر کلاس همین مشکلم ذهنم رو مشغول کرده بود با خودم گفتم اگه چشمامو ببینند میفهمند یکدفعه استاده گفت اگه ببینند میفهمند یا توی خیابون با خودم گفتم کاش اتوبوسه بایسته بپرم بالا یکدفعه یک اقا از کنارم ردشد تنها هم بود گفت بپرم

سلام الفا:72:
فکر کنم بدون اینکه خودت متوجه بشی بلند بلند فکر می کنی به خاطر همینه که فکرت رو همه می خونند

سلام بالهای صداقت عزیز فکرهامو از چشمام میفهمند والا من که صحبتی نمیکنم