+اختلاف بين من و همسرم

با سلام به همه دست اندركاران و مسئولان سايت همدردي و علي‌الخصوص مدير محترم،
من 24 ساله هستم همسن با شوهرم من ديپلم هستم و ايشان بي‌سواد مسبب اين ازدواج هم خانواده‌هايمان هستند البته شايد مشكل ما همين باشد ولي من اين را ناديده گرفته‌ام چون ديگر به قول خودمان كار از كار گذشته است من كارمند هستم ايشان آرايشگر مشكلي كه من دارم اين است كه اكثر موقع سر چيزهاي بي خودي دعوايمان مي گيرد هميشه من كوتاه آمده‌ام و مي‌آيم نه به خاطر اينكه مي‌ترسم به خاطر اينكه زندگيم را دوست دارم نمي خواهم از هم بپاشد در اول ازدواج اصلاً به همديگر علاقه نداشتيم الان هم همين را سركوبم مي‌كند با دوره نامزدي حدود 5/2 سال است كه ازدواج كرده‌ايم والان يك بچه 11 ماهه پسر هم دارم بعضي موقعها اينقدر با حرفهايش اذيتم مي‌كند كه با خودم مي‌گويم اگر اين بچه نبود حتماً يه كاري مي كردم يا مي‌گويم برم طلاق بگيرم بچه‌ام هم مهريه‌ام ولي بازهم دلم نمي‌خواهد زندگيمان از هم بپاشد نمي‌دونم چطوري باهاش برخورد كنم از هر لحاظي كه بگيد باهاش برخوردمو درست كرده‌ام ولي او اصلاً نه براي من و نه براي كارهايم ارزشي قايل نيست البته شايد بعضي موقع بداند و تشكر كند ولي موقعي كه دعوايمان مي شود همه اون چيزهايي كه از قديم تا الان بوده رو مياره جلو هرچي نقطه ضعف از من و خانواده‌ام ديده سركوبم مي كنه اينم بگم مادرش هم دخالتهاي زيادي مي‌كنه با اينكه كلي خرج و مخارجم را خانواده‌ام تأمين مي‌كند و به خاطر بچه كه مادرم نگه‌ مي‌دارد بيشتر روزمان در آنجا سپري مي‌شود و كلي خرج و مخارجمان سبك مي‌شود او نمي داند باز هر موقع كه دعوايمان مي شود آنها را بد مي‌گويد من هم طبق سفارش پدرم سعي مي‌كنم اصلاً به خاطر خانواده‌ام زندگيم را مختل نكنم ولي او نمي‌فهمد اگر هم بخواهام بفهمانمش فقط براي چند ساعت مي شود بعد يادش مي‌رود نمي‌دانم واقعاً چكار كنم آيا باهاش بسازم و بسوزم يا بلاخره تمومش كنم ديگر كلافه‌ام كرده هرچي روي كارهاي بدش سرپوش مي‌ذارم مي‌بينم نه جلوي جمع و هرجاي ديگه خرابم مي‌كنه نمي‌گم من خوبم ولي به خدا منم كه تحملش مي كنم خواهش مي‌كنم راهنماييم كنيد البته ايشون هم به راهنمايي خيلي نياز دارند ولي چكار كنم اون كه سواد نداره نمي‌تونه از اين امكانات استفاده كنه هرچي هم من بدونم فقط به درد خودم مي‌خوره اون عوض بشو نيست خيلي ممنون ببخشيد كه مزاحم اوقات شريفتان شده‌ام:47:

سلام
خوش اومدی
بگو بیشتر چه مواقعی است که دعوا شروع میشود؟

سلام عزيزم ورودت را به تالار خوش امد مي گويم
يكي از دلايلي كه باعث شده به اينجا برسي به نظر من خودت مي باشي اگه قبول داشته باشي كه شوهرت هيچي از تو كم نداره و هم سطح هستيد و اگه اين بيسواد بودنش رو هي مد نظر قرار ندي شايد خيلي از مشكلات حل بشه شما به خاطر اينكه كمي از او بالاتر هستيد و شايد فكر مي كنيد كار بهتري داريد باعث مي شه كه در شما اين تفكر به وجود بياد كه ايشون از شما پايين تره و بيشتر مشكلات زندگي رو شما داريد تحمل مي كنيد
اگه واقعا قبولش داشته باشي و سعي كني كنار بياي ( همون طور كه خودت گفتي واقعا سعي كني ) مشكلات كمتر مي شه
در ضمن همانطور كه دوست خوبمون الينا پرسيدند چه موقع هايي دعواتون مي شه و سر چي شمارو خراب مي كنه ؟

سلام پرستو جان
بقول خانم هنرمند زیاد مسئله اختلاف تحصیلی را بزرگ نکنید، حالا که دیگر کار از کار گذشته است اما اگر شوهرتان این حرفشنوی را از شما دارد ، از شما میخواهم که کمکش کنید تا ادامه تحصیل بدهد.
اگر کاملا بیسواد است که برای او "واجب" است تا باسواد شود و اگر سواد کمی هم دارد حتما او را تشویق کنید که به کلاسهای شبانه برود و اگر این اجازه را به شما میدهد که در کارهایش دخالت کنید برایش کتاب بخرید اسمش را در کلاسهای سواد آموزی بنویسید یکوقت دیدید آنقدر از این کار خوشش آمد و آنقدر ادامه داد که به درجه دکترا رسید ! باور کنید جدی میگویم خیلی ها از نهضت سواد آموزی به دانشگاه هم راه پیدا کردند.
موفق باشید :D

از همه عزيزاني كه به سئوال من پاسخ داده‌اند خيلي متشكر و ممنونم
الينا خانم و خانم هنرمند و آرزو خانم اگه بگم شايد باور نكيند ولي به خدا تا به حال تحصيل شوهرم رو معيار زندگي قرارنداده‌ام براي من مهم كارش بود كه يك كار دائمي داره و خيلي خيلي هم از كارش راضيم چون نداشتن تحصيلي لطمه اي براي گذران زندگيم نداشته من اونارو گفتم كه شوهرم يا خودم رو معرفي كرده‌باشم و گرنه قصدي نداشتم منظور من از خراب كردن مثلاً توي جمع كاري و حرفي مي‌زنه كه من به جاي اون خجالت مي كشم اين كه نميدونه كجا و كي چه حرفي رو بزنه يا كاري رو بكنه اين اذيتم مي كنه اينم واسه خاطر خودش كه اونو دستكم نگيرند حرف يا كارش رو يه نقطه ضعف نگيرن و براش بازار نكن كه هر وقت ديدن با مسخره بگن در مورد تحصيلش خودش هم بعضي موقع خيلي ناراحت مي‌شه و ميگه كه كاش سواد داشتم منهم به خاطر اينكه زياد به خاطر اين موضوع غذاب نكشه اول بهش مي‌گم كه زياد خودشو در مورد اين موضوع ناراحت نكنه چون مهم كارته كه يه كار دائمي داري و مهم منم كه قبولت كردم به اين زندگي با تو خيلي راحتم هيچي برام كم نذاشته و در آخر نهضت رو بهش پيشنهاد مي‌كنم خودش هم مخالفتي نداره ولي كارش تمام وقت اصلاً در اين مورد وقت نداره وگرنه خودش هم راضيه . در آخر باز هم از همه شما عزيزاني كه راهنماييم كرديد متشكرم