همسرم اسکیزوفرن است، جدایی صحیح است؟

با سلام
یکسال قبل با مردی ازدواج کردم که به صورت ارثی و حداقل از 6 سال قبل مبتلا به اسکیزوفرن پارانوئید بوده، همسرم و خانواده اش این موضوع را قبل و بعد از ازدواج، حتی بعد از عود بیماری و بستری شدنش در بیمارستان از من پنهان کردند و با تلاش فراوان حقیقت برایم آشکار شد، بعد از درک واقعیت نیز او و خانواده اش همکاری نکرده و در نهایت از خانه بیرونم کردند، تهمت و افترا زدند و برخی از وسایلم را برداشتند، اکنون از طریق پزشگ قانونی بیماری او تائید شده است و مدارک بستری او در بیمارستانها در طی 6 سال اخیز موجود است.
به دلایل نوع بیماری که به نوعی جنون است و در طی 6 ماه زندگی با او از نزدیک شاهد علائم جنون وار بیماری بودم، ماهیت ارثی بودن بیماری و انتقال آن حداقل در 3 نسل خانواده همسرم و احتمال انتقال به فرزندش، عدم صداقت قبل و بعد از ازدواج و عدم همکاری و همدردی با من در این شرایط دشوار برای فسخ نکاح اقدام کرده ام .
سوال من این است که آیا اقدام من برای جدایی صحیح است؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عسل2536

با سلام
یکسال قبل با مردی ازدواج کردم که به صورت ارثی و حداقل از 6 سال قبل مبتلا به اسکیزوفرن پارانوئید بوده، همسرم و خانواده اش این موضوع را قبل و بعد از ازدواج، حتی بعد از عود بیماری و بستری شدنش در بیمارستان از من پنهان کردند و با تلاش فراوان حقیقت برایم آشکار شد، بعد از درک واقعیت نیز او و خانواده اش همکاری نکرده و در نهایت از خانه بیرونم کردند، تهمت و افترا زدند و برخی از وسایلم را برداشتند، اکنون از طریق پزشگ قانونی بیماری او تائید شده است و مدارک بستری او در بیمارستانها در طی 6 سال اخیز موجود است.
به دلایل نوع بیماری که به نوعی جنون است و در طی 6 ماه زندگی با او از نزدیک شاهد علائم جنون وار بیماری بودم، ماهیت ارثی بودن بیماری و انتقال آن حداقل در 3 نسل خانواده همسرم و احتمال انتقال به فرزندش، عدم صداقت قبل و بعد از ازدواج و عدم همکاری و همدردی با من در این شرایط دشوار برای فسخ نکاح اقدام کرده ام .
سوال من این است که آیا اقدام من برای جدایی صحیح است؟

---

سلام
بنظر من هم اقدام شما درست بوده . خود شما آیا دلیل و انگیزه ای برای ادامه این زندگی دارید ؟

ضمن تشکر از پاسخ شما، انگیزه ای برام نمانده بود که مجبور به انتخاب فسخ نکاح شدم ولی به هر حال انسان جایز خطاست وگاهی لازمه از افرادی که از بیرون جریان را می بینند کمک بگیریم، منظورم دخالت اطرافیان نیست، مشاوره در این شرایط لازم است.
من هم نو عروس بودم و می خواستم زندگی کنم و بدون اطلاع از بیماری در این شرایط سخت قرار گرفتم و با دیدن آن صحنه های وحشتناک واقعا اذیت شدم.
اما می دانم که نیرویی برتر از قدرت بشر همیشه کمک و یاری رسان است.
تشکر

دوست خوبم سلام.
عسل جان تصميم شما اشتباه نيست اما عجولانست. درسته اشتباه كردند كه مطلب به اين مهمي را از شما پنهان كردند اما حق بديد كسي با شنيدن حقيقت اين موضوع جواب مثبت به بيمار رواني نميده. من كار آنها را توجيه نميكنم ولي اكثر پدر و مادراني كه آشنايي با علم روانشناسي ندارند فكر ميكنند اگر فرزندشون را همسر بدن مشكلات روحيش بر طرف ميشه. اما گذشته از اين بحث ها خواه نا خواه ايشون همسر شما هستند. توصيه ميكنم قبل از انديشيدن به جدايي مدتي همسرتون رو در جهت بهبود بيماريش ياري كنيد. اگر تلاش هاتون مسمر ثمر واقع شد، به زندگي مشتركتون ادامه بدين، اما اگر نتيجه اي در بر نداشت منطقيست قاطعانه به طلاق فكر كني.د
كسي چه ميدونه! شايد شما هموني هستيد كه به بيماريش خاتمه ميديد. يادآور ميشوم در اين شرايط بدترين ضربه ي روحي به همسرتون طلاقه. پيشنهاد ميكنم ايشون رو تحت مراقبت و درمان قرار بدين و كمي در اين مسير براي همسرتون از خودگذشتگي كنيد و شكيبا باشيد.
براتون آرزوي موفقيت ميكنم.:72:

من هم با یک زن پارانوئید ازدواج کرده ام. من که مرد هستم و مثلا افسار زندگی دستم است، هنوز نتوانستم زنم را کنترل کنم و دیگر آبرویی برایم نمانده است. باید به خدا توکل کرد. جالب است که زنم با مهریه 14 سکه، تقاضای طلاق هم داده است! ظاهرا جن می بیند. نمی دانم این پارانوئید با جن و این چیزها رابطه دارد یا نه؟ دلم اگر برایش نمی سوخت حتما طلاقش می دادم. دیگر از کلانتری و بازداشت خسته شده ام.

بهر حال می خواهم همه راهها را قبل از طلاق امتحان کنم. دلم نمی خواهد بعد ها پشیمان شوم.

آقای کارل ورودتون رو به تالار خوش آمد عرض میکنم.:72:
تلاشتون برای حفظ زندگی و کمک به همسرتون ستودنی است. اما به هر حال فکر میکنم اگر قصدتون از طرح این مشکل گرفتن راهنمایی باشه یک تاپیک جدا برای مشکل خودتون باز کنید بهتر به نتیجه برسید.