ما عاشق هم هستیم 13ال اختلاف سنی داریم کمک؟؟

با سلام خدمت همه عزیزان تالار همدردی
حدود6ماهی میشه با دختری 17ساله اشنا شدم سال سوم دبیرستانه منم 29سالمه اززمانی که باهاش اشنا شدم مدام باهاش ارتباط داشتم وهرسئوالی بوده ازش پرسیدم والبته دراین میان مسائل زیادی راه انداختند که عشق وعلاقه ما را نسبت به هم از بین ببرن ولی هرچه انها پافشاری کردند ماعشقمون نسبت به هم روز به روز به هم بیشتر شد طوریکه حتی یک روز تحمل دوری هم را نداریم چون واقعا بعد این مدت پی بردم خیلی ازسنش بیشتر مسائل را درک میکند وهیکلش نسبت به سنش بزرکترنشان میدهد هیچوقت از روی احساس حرف نمیزند بسیارخانواده دوست ومهربان است هردوکاملا بهم وابسته شدیم خیلی شدید خیلی وقتها منو امتحان میکرد واقعا دیدمن عاشقشم وهرروز میگه بایدببینمت اگه نبینمت ارامش ندارم ومن میبینم واقعا دخترخوبی است نمیخام از دست بدمش وفکرمیکنم فقط درکناراو میتونم خوشبخت بشم
حال چیزی که ذهن منو مشغول کرده مهمتر از همه مشکلات جانبی هست که درست کردن به طریقی دنبال راه حل میگردم درستش کنم واز دوستان راهنمایی میخام
الان این سئوال دارم با این تفاسیر ایابا13سال اختللف سنی با این عشق علاقه شور با هم خوشبخت میشیم همین الان که این مطلب مینویسم پیام داده :43:فردا میخام ببینمت فدات شم :43: ازدوستان خواهش میکنم راهنمایی کنند

سلام دوست عزیز ،به تالار همدردی خوش آمدید.

_________________________________________________
شما اگر جواب رد بشنوید؛ و نظر اکثر دوستان نه باشد آیا قبول میکنید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط korosh fr

حدود6ماهی میشه با دختری 17ساله اشنا شدم سال سوم دبیرستانه منم 29سالمه اززمانی که باهاش اشنا شدم مدام باهاش ارتباط داشتم وهرسئوالی بوده ازش پرسیدم والبته دراین میان مسائل زیادی راه انداختند که عشق وعلاقه ما را نسبت به هم از بین ببرن ولی هرچه انها پافشاری کردند ماعشقمون نسبت به هم روز به روز به هم بیشتر شد طوریکه حتی یک روز تحمل دوری هم را نداریم چون واقعا بعد این مدت پی بردم خیلی ازسنش بیشتر مسائل را درک میکند وهیکلش نسبت به سنش بزرکترنشان میدهد هیچوقت از روی احساس حرف نمیزند بسیارخانواده دوست ومهربان است هردوکاملا بهم وابسته شدیم خیلی شدید خیلی وقتها منو امتحان میکرد واقعا دیدمن عاشقشم وهرروز میگه بایدببینمت اگه نبینمت ارامش ندارم ومن میبینم واقعا دخترخوبی است نمیخام از دست بدمش وفکرمیکنم فقط درکناراو میتونم خوشبخت بشم
حال چیزی که ذهن منو مشغول کرده مهمتر از همه مشکلات جانبی هست که درست کردن به طریقی دنبال راه حل میگردم درستش کنم واز دوستان راهنمایی میخام
الان این سئوال دارم با این تفاسیر ایابا13سال اختللف سنی با این عشق علاقه شور با هم خوشبخت میشیم

---

من هر چی فکر میکنیم میبینم شما همه چی را در پیش خود تمام شده میدانید، و فقط یک جواب مثبت دیگر میخواهید؛

دوست عزیز؛وابستگی خودش یه مشکل بزرگ در روابط محسوب میشود؛ آن وقت شما از آن به عنوان یک برتری نام میبرید!

شناخت شما از هم به کجا رسیده؟
فرض بر اینکه بگوید از ایشان شناخت کامل دارید؛ اما یک دختر یا پسر نوجوان,(جوان) خیلی راه دارد تا به ثبات برسد, از هر لحاظ؛ بدون شک سنی که این خانم در آن قرار دارند؛ از تغییر بالای برخوردار است؛ یعنی هر چه جلوتر بروند دیدگاه ؛طرز فکر؛باورها و موارد دیگر نسبت به زندگی تغییر میکند؛
بد نیست این موارد را نیز در نظر داشته باشید,

واضح است که شما چقدر نسبت به ایشان وابسته هستید, و احساسات هم نقش بزرگی را داشته است,
بنده فقط توصیه میکنم با چشم باز و دید منطقی تر در انتخاب دقت داشته باشید,

بهر حال این نظر شخصی بنده بود.



اختلاف سنی دختر و پسر نباید آنقدر زیاد باشد که دوره رشدی آنها متفاوت شود و در علاقه ها، سرگرمی ها ، طرز نگرش و بینش و انرژیهای روانی با هم متفاوت و یا احتمالا درگیر شوند. مثلا ازدواج دختر 16 ساله ای را با پسر 30 ساله در نظر بگیرید. در حالیکه دختر در آغاز راه هیجانات ، علاقمند به شطینت های نوجوانی، کوهنوری و جست و خیز و مهمانی و .... هست ، آن آقا کار و تفکر و مطالعه ، فلیم و موسیقی و گوشه ساکت خانه جهت استراحت را بیشتر می پسندد. همچنین دیدگاه آقا توام با تجربه و احتیاط است و دیدگاه دختر نوجوان ریسک و فعالیتهای نو و بدیع است.
نکته مهم بعدی اینست که علاوه بر سن شناسنامه ای باید به سن و بلوغ عقلی، اجتماعی، فرهنگی و ظاهر وی نیز توجه کرد. بعضی وقتها دختری ممکن است 3 سال از پسری بزرگتر باشد، اما با نشاط و انرژی است. و علاقمندیها و تمایلات مشترکی با پسر دارد. لذا علاوه بر سن تقویمی، لازمست که به ظاهر ، طرز فکر و نگرش هم توجه عمیق شود.
جهت اطلاع بیشتر
http://hamdardi.com/?part=menu&inc=menu&id=126

حرف من هم حرف keyvan هستش. کامل گفت و من دیگه چیزی واسه گفتن ندارم.:104:

سلام دوست گرامي ! من هم با نظر آقاي كيوان موافقم! عشق شرط لازم هست ولي كافي نيست! در ضمن 6 ماه براي يه ازدواج موفق زمان كوتاهيه. شما مدت زيادي نيست با هم آشنا شدين.... فعلا در اين مدت از خوبي هاي خودتون براي هم گفتين (اونم با صحبت) و با هيجانات ناشي از دوستي همديگرو پذيرفتين. شما هنوز عملا از ضعف هاي همديگه اطلاعات زيادي ندارين كه اين البته واضح و مشخصه.... اما شما حرف از ازدواج ميزنيد و ازدواج خاله بازي نيست، مسؤليت داره، و يه دختر 17 ساله شايد از چند لحاظ به بلوغ رسيده باشه ولي يه خانوم كامل نيست...يه مقدار هم به آينده فكر كنيد...

از همه دوستان ممنونم نظر لطف شماست ولی این نکته رابگم قبل این موضوع 6تا دختر دیگه را میخاستم باهاشون ارتباط داشتم ولی با هیچکدا م به توافق نرسیدم بنا به دلایلی که با شرایطهم سازگار نبودیم این کاملا با شرایط زندگیم سازگار ازهمه زندگیم خبر داره همون سن کمش منو به شک انداخته که شاید تحت تاثیر احساسات عواطف نوجوانی قرارگرفته باشه ولی حس علاق اش زیاده نمیدونم چیکار کنم به درسشهم خیلی اهمیت میده خودش اولش به من گفت سعی کن زیاد بهم وابسته نشیم شاید کارمون نشد بعدش دچار مشکل میشیم واز یادبردنش سخته ودختری با این سن این حرفو بزنه فکرنکنم از روی احساسش گفته باشه بلکه از روی منطق گفته تا حالا هم 3تا خاستگارداشته جواب منفی بهشون دادن وخانوادشون پدر مادرشم خیلی با من موافقن البته اینو بگم من برخلاف سنم خیلی جوون نشون میدم با وجود اینکه 29سال سن دارم همه میگن 24-25 سال سن داری ازهمین حالا داره برای اینده برنامه میریزه من بهش گفتم پول برات مهمه میگه نه من فقط برام مهر محبت صداقت مهمه اینکه تو زندگی موفق باشی اگه پول زیادی هم داشتی بهم بدی همش میدم به فقرا نیازمندان چون خیلی دوس دارم کمکشون کنم دقیقا خود منم همینجورم این حس همدردی کمک در وجودم هست اگر من خطایی انجام دهم یا حرف نسنجیده ای بزنم تا دلیل قانع کننده نیاورم راضی نمیشود دلش ارام نمیگیرد با این تفسیر دوستان منو بیشتر راهنمایی کنند تا من بتوانم بهترین ومناسبترین تصمیم بگیرم ممنون میشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط korosh fr

... طوریکه حتی یک روز تحمل دوری هم را نداریم
... هردوکاملا بهم وابسته شدیم خیلی شدید
...وهرروز میگه بایدببینمت اگه نبینمت ارامش ندارم
... پیام داده :43:فردا میخام ببینمت فدات شم

---

اینها همه علائم وابستگی هستن
شما فرق وایستگی و دلبستگی رو میدونین؟
میدونین اگه با وابستگی ازدواج کنید-بعد از وصال این حستون فروکش میکنه وهیچی ازش نمیمونه؟

به نظرمن واسه اینکه پی ببرید وابسته هستین باید یه مدت از هم دوری کنید،بدون هیچ گونه ارتباطی،اینطوری حستون کم کم ،کمتر میشه وعقل میاد وسط ،وپی به حقایقی میبره.

در ضمن ادمها برای رسیدن به ثبات اخلاقی و رفتاری نیاز به زمان دارن-به نظرم دختر 17 ساله هنوز به ثبات نرسیده.

کار ما از دلبستگی وابستگی عاشقی گذشته درسته هرکدوم اینها یه معنایی داره ویک موضوعی هم که منو تحت تاثیر قرار داده بالا رفتن سن من وفشارهایی که به جهت کمبود فرصت دارم بر من تحمیل میشود من گفتم قبلا از سن 16سالگی من 5سال عاشق دختری بودم که فامیل بود وخیلی دوستش داشتم شدید شاید اون موقع افکار من تکامل نیافته بود ملاکم قدبلند چهره زیبا ..... بود وکاملا همسن بودیم ولی زمانی که به دانشگاه رفتم واز اوفاصله گرفتم مسائلی خاص اتفاق افتاد وباعث شد دریک ملاقات برای همیشه همدیگرو از ذهن پاک کنیم دراین ارتباط علاقه من اگر100%بود علاقه او60%بود بعد این از سن 21سالگی با دختر دیگری اشنا شدم با اینکه محل سکونت ما 1900کیلومتر باهم فاصله داشت بعد خدود 2سال احساس علاقه بهم به دلایل منطقی راضی کننده ازهم جدا شدیم 23سالگی زمانی که در محل کارم بودم یکی ازمشتریانم توجه مراجلب کرد وبه هرطریقی بود با کمال احترام مسئله را با او درمیان گذاشتم وچون شهرستان بودم ازقضا اشنای یکی از همکاران درامد وبواسطه ایشان در محل کار اومن ساعتها با اوحرف میزدم حدود یکسال طول کشید حرفهای زیادی هم زدیم حتی به مهمانی های خصوصی هم میرفتیم ولی در اخر من کنار کشیدم واختلاف سنی ماحدود 6سال بود علتش هم تاکید او برای زندگیدر ان شهرستان بود که من حاظر نشدم اونجا بمونم سن 24 سالگی شدیدا بعد برگشت از انجا شیفته یکی از دخترای اقوام شدم حدود 2سال طول کشید ولی به خاطر اینکه درخانوده انها ارتباط کاملا کنترل میشد خیلی کم میتوانستم با او صحبت کرده وبیشتر حرفهایم را ازطریق رابط به اومیرساندم هرچه بیشتر زمان میگدشت پی میبردم به خاطر مسئله مشکل که در خانواده من وجودارد علاقه اش کم شد تا اینکه با حرفی که از او درمورد این موضوع مطرح کرده ارتباط ما از بین رفت .......26سالگی درطول یکسال به خاطر احساس تنهایی که میکردم وتحت فشار روحی روانی براثر تلف شدن عمرم روی این موضوع بودم بادختر دیگری اشنا شدم واودختر خوبی بود ولی همش میگفت هرچی پدر مادرم بگه مدام میگفت پدرمادرم هرچی بگه گفتم من به تو عشق علاقه دارم ولی دیدم علاقه ای دراو نسبت به من وابسته به نظر پدر مادرش است واستقلال فکری وتوان انتخاب ندارد واختلاف سنی ماهم حدود 5سال بود ولی ناچارا موضوع کنسل شد بعدچندماه حدود27سالگی توعروسی یکی از دخترای اقوام نظر منو به خودش جلب کرد قبلا به خونشون میرفتم حرف میزدیم ولی هیچ حسی نسبت به نداشتم ولی از اونشب به مدت 1ماه مدام تحقیق میکردم تا اینکه قضیه مطرح شده بود ایشان بالفظی توهین امیز با این مسئله برخورد کرده بود وبنده با شنیدن ان اظهارات برای همیشه ایشان را تا ابد ازذهن خود پاک کردم گرچه بعد تمایلاتی نشانن داد ولی اصلا استقبال نردم ودیگر تصمیم گرفتم تا اخر عمر سراغ کسی نروم وعشق وعلاقه به هیچکسی نشان ندهم تا اینکه خود اوکه منتظرشم با اسب سفید بالدار بیاید وروئیاهای من به تحقق بپیونددوپدرومادرم گزینه هایی را به من پیشنهاد میکردند ومن تنها میگفتم تا طرف مفابل منو نخاد من نمیرم طرفش......................تا اینکه بالاخره 6ماه پیش گوشی ما زنگ زد وماجرای اصلی بحث ما شروع شد
واو دختری بود که تومراسم عقد یکی ازاشناها منو دیده بود +محل کارم وخیلی اتفاقات زیادی در این بین رخ داد وعلاقه ما نسبت به هم روزبروز شدید تر شد البته مسائلی که گفتم باید جدا در تاپیک مربوط به خودش مطرح کنم واین دختر با من 13سال اختلاف سن دارد ؟؟زیاد اهل تخیل پردازی روئیا هم نیست ومن فکر میکنم او فرشته نجات من است بعد این همه ناکامی درتجربه های عشقی وشکست عشقی که داشت عشق را در من کمرنگ میکرد ناگهان اتش عشق را درمن شعله ور کرد ومن به نیروی عشق ایمان دارم اگر عشق واقعی باشد میتونه انسان کامل کنه زمانی که او بعضی وقتها بهم زنگ میزنه برونمازتو بخون یا میگه نمازتو خوندی یه حس علاقه قوی در من نسبت به او ایجاد میشه اگه بخام زیاد بنویسم ومطالب باز کنم میشه یه کتابی از دوستان عزیز تالار میخام واقعا کمکم کنند حاظر نیستم حتی 1%با احساسات این دختر بازی کنم اگه روشی پیشنهادجامعی درمورد تست این مسئله دارند مطرح بفرمایند ودراختیار بنده بذارن ممنون میشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamishetanha

سلام دوست گرامي ! من هم با نظر آقاي كيوان موافقم! عشق شرط لازم هست ولي كافي نيست! در ضمن 6 ماه براي يه ازدواج موفق زمان كوتاهيه. شما مدت زيادي نيست با هم آشنا شدين.... فعلا در اين مدت از خوبي هاي خودتون براي هم گفتين (اونم با صحبت) و با هيجانات ناشي از دوستي همديگرو پذيرفتين. شما هنوز عملا از ضعف هاي همديگه اطلاعات زيادي ندارين كه اين البته واضح و مشخصه.... اما شما حرف از ازدواج ميزنيد و ازدواج خاله بازي نيست، مسؤليت داره، و يه دختر 17 ساله شايد از چند لحاظ به بلوغ رسيده باشه ولي يه خانوم كامل نيست...يه مقدار هم به آينده فكر كنيد...

---

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:163:

خوش به حالت.سالی یه دختر.

مطمعنی علاقت به خاطر اون چیزایی که گفتی هست؟مثلن نمی گی الآن 17 سالشه،10 سال دیگه

من 39 سالمه اون 27 سالشه.هنوزم جوون و جذابه.الآن سنش کمه راحت می تونم اون طوری که دلم

می خواد بپزمش.

در ضمن همیشه دخترا منتظرن یکی با اسب سفید بیاد دنبالشون نمی دونستم پسراهم می تونن چنین

انتظاری داشته باشن.

با سلام وتقدیم احترام نظرات همه دوستان برام قابل احترام هست دوستان لطف میکنند من خودم هم دنبال راهی نمیگردم که مخ دختره رابشورم یا به قول دوستمون بپزمش اینکه ازدواج امرمهمی است اینکه گذشت زمان باعث بشه دیدگاههای ما فرق کنه را متوجه هستم وحرف ایشون اینه که من تا اخرش باهات هستم نباید به هم دروغ بگیم تازه از اولشم به من گفته من فقط هدفم ازدواجه اگربه چیز دیگری فکرمیکنی این قضییه را بیخیال میشیم من میگم فعلا این رابطه شکل گرفته وما داریم جلو میریم حتی درهمین زمان 6ماهه که من باهاش ارتباط دارم 2تا خوستگارداشته جواب منفی بهشون داده همون اول پیشنهادشون رد کردن بخاطر من منم قول انچنان روئیایی دور اذهن وسوسه کننده به دختره ندادم اومیگه من به یک زندگی عادی سالم هم راضی هستم پول وثروت بود ونبودش زیاد برام مهم نیست درسته این دختر سنش 17ساله ولی من فکر میکنم به بلوغ فکری رسیده باشه با سن کمش چون من ادمایی میشناسم سنشون هم بالاست ولی تحلیل درستی ندارند تاانجایی که من درگفتارکردارایشان دیدم ان بلوغ لازم بدست اوردن وحال دوستان هم نظراتشون مطرح بفرماینند ممنون میشم