همسرم قادر به حفظ شغل خود نيست

سلام بر دوستان عزيز همدردي
مدت هاست از اين تالار استفاده ميكنم و پاي درد دل شما مي نشينم اما حالا مي خواهم با شما در دل نموده كمك بگيرم.
مدت 5 سال هست كه ازدواج كردم و يك پسر 4 ساله دارم.اما هيچوقت در اين مدت از لحاظ اشتغال و درآمد زائي همسرم احساس امنيت و آرامش نداشتم.تقريبا سر هر كاري كه مشغول مي شود دو يا سه ماه بيشتر دوام نميآورد.آدم آرامي هست ولي به نظر مي رسد از لحاظ داشتن مهارت هاي زندگي بسيار ضعيف است.نمي دانم بايد چه جوري كمكش كنم كه به غرورش هم لطمه نزنم .نمي دونم چطور بايد غير مستقيم اين مهارتها را براي حفظ شغلش بهش آموزش بدهم كه در رابطمون هم خللي وارد نشه و احساس كوچك بودن هم نكنه .اين آخرين بار كه شغلش را ازدست داده حتي نتونستم به روش بيارم.من سكوت كردم و اون هم طبق معمول سكوت.
اما به شدت نااميدم و از آينده در هراس.

سلام
در كشور ما نفقه و خرج خانواده و مسائل اقتصادي مسئوليتش با آقا هست.
لذا اولين توصيه و مهمترين توصيه اينست كه خودتون را در اين موارد درگير نكنيد.
مانند وقتي كه شما كنار دست يك راننده نشسته ايد و مرتب نگران گاز دادن و ترمز كردن و رانندگي او هستيد. در حاليكه هيچ ابزاري هم دستتون نيست. و اينگونه خودتون را متلاطم مي كنيد و عملا تغييري هم ايجاد نمي شود.

اما در فاز بعد اگر خواستيد غير مستقيم به مهارتهاي او كمك كنيد، بايد اين مسئله را در نظر بگيريد كه مهارتهاي حفظ شغل، جدا از مهارتهاي ارتباطي، سعه صدر و .... نيست.
يعني او احتمالا سازگاري كمي در ارتباطاتش دارد. ممكن است قاطعيت نداشته باشد يا به عكس زودرنج باشد و خطاهاي شناختي داشته باشد.
پس بهتر هست غير مستقيم بدون توجه به كارش، سعي كنيد روي روابط خودتون او را پر ظرفيت سازيد يا با بهانه فرزندتان به مشاور خانواده مراجعه كنيد، و در آنجا بحث هاي سازگاري و تحمل پذيري و مهارتهاي مد نظرتان را به صورت سئوال در حضور همسرتان از مشاور بپرسيد و بعد در خانواده تمرين كنيد.

خلاصه:
يكم: بي خيال مسائل اقتصادي همسرتان بشويد
دوم: مسائل شغلي همسرتان با ميزان و كيفيت مهارتهاي زندگي او در ساير زمينه هاي زندگي مرتبط هست.
سوم: با بهانه هاي غير مستقيم به اتفاق به مشاور خانواده مراجعه فرماييد.

سلام
مدير محترم همدردي
از پاسختون ممنون.ولي مي خواهم بدونم چطور بي خيال مسائل اقتصادي بشوم. بطور مثال وقتي قسط بانك عقب مي افته و قطعا ضامن هم همكار من هست دوقسط تاخير يعني كسر از حقوق همكار و حالا شما با اون همه كپ كپه و دب دبه تو محل كار؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
يا شهريه مهد كودكت را ندهي هر روز خدا بايد از جلوي چشم مدير مهد فرار كني؟
يا قبض هاي برق و آب و تلفن را دو ماه ندهي يعني قطع. و آن بايد جواب مادر و خواهرو ..... بدهي كه چرا تلفنت قطعه ؟
يا فرضاٌ ميوه و گوشت و مايحتاج اوليه نباشه خودت هيچ وقت يبچه غذا مي خواهد بايد بي خيال شد؟
يعني عملا درگير ميشي .
دلم مي خواهد بي خيال شم ولي بعضي از مخارج زندگي قابل چشم پوشي نيست.
خيلي به مشاوره فكر مي كنم وميدونم اين هم يك خرج روي بقيه خرج هاست.از مجادله و بحث بدم ميآد و فايده هم نداره بيشتر اعتماد به نفسش را از دست مي ده و حرف زدن معمولي هم يادش ميره .
دلم ميخواهد نزد مشاور بروم دلم مي خواهد يكي همه آن چيز هايي را كه بايد تا حالا ياد ميگرفت و نگرفته را بهش آموزش بده ولي سوال من اينه كه آيا امكان پذيره؟
تو سن ايشون (46) امكان تغيير و يادگيري هست؟

با سلام
متاسفانه موارد مشابه مشكل شما در مراجعان ما زياد به چشم مي خورد، و معمولا حمايت هاي افراطي و احساس مسئوليتهايي كه آنها به جاي همسرانشان دارند مشكل را تقويت مي كند.
عين جواب به يكي از مراجعان( كه مشكلي شبيه شما را داشت) در ذيل مي آورم:
اين هم لينكش:
http://www.hamdardi.net/thread-12718-post-116237.html#pid116237

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پاييز خزان2

تقريبا ميشه گفت تو عرض اين 5 سال همه هزينه هاي خونه به عهده من بود شوهرم زياد دل و دماغي به كار نميداد

---

سلام
اينكه تعريف كردي كاملا طبيعي هست. يعني اگر شوهرت تن به كار مي داد بايد تعجب مي كردي؟:305:
چه كسي بدش مي آيد جلو تلويزيون بشينه و تخمه بشكنه و خرجش هم توسط كس ديگري تامين بشه.:227::227::227:
همه راحتي را دوست دارند، حالا ممكنه شوهر شما يه كمي (فقط يه كمي) ،‌بيشتر دوست داشته باشه.:310:

قصاري هست كه:

حمايت افراطي،‌درماندگي مي آموزد

يعني شما با حمايت و احساس مسئوليت زيادي، او را بي دست و پاتر كردي.
در واقع شما از روز نخست او را اينگونه شكل دادي، يا روش او را تشديد كرديد.
شما خانم خانه هستيد. مسئول مخارج نيستيد.
وقتي كه كارهاي شوهرت را عهده دار شديد، در واقع مسئوليت همسرت را به دوش كشيدي، ديگر او نيازي براي انجام اين كار نداره.
به بهانه اي از سركارت مرخصي بدون حقوق بگير، براي مدتي و به شوهرت القاء كن كه فعلا دسترسي به كار و پول در آوردن را از دست دادي.
شما نبايد بساط كار براي شوهرت درست كني.
همچنين نياز نيست كه عصبانيت كني،‌دعوا راه بيندازي،‌جروبحث كني و براي كار به او دستور دهي.
شما فقط هر روز نيازمنديهاي روزانه را در ليست مي نويسي و با يك جمله «لطفا عزيزم براي امروز اينها را نياز داريم» مي دهي دستش.
اگر شب نان نداشتيد، گوشت نداشتيد، يا برقتون به خاطر عدم پرداخت قطع شد، فقط تحمل كن. (در واقع ماه روزه براي شما تشديد ميشه)، اگر بتواني او را عملا با نتيجه بي مسئوليتهايش مواجه كني و اصلا هم به رويش نياري و نگويي اين از بي مسئوليتي خودت هست. كم كم متوجه مي شود كه دنياي بي مسئوليتي كودكي اش سپري شده است.

شما مسئوليت هاي يك خانم خانه را داشته باش. يه كمي هم شما جلوي تلويزيون دراز بكش و تخمه بشكن. البته به عنوان خانم خانه كاملا به خودت برس و كاملا او را تحويل بگير و ارتباط صميمي ،‌عاطفي كلامي و ... را با او داشته باش.
و غرغر هم نكن و دعوا هم نكن. حتي اگر براي مدتي گرسنگي كشيدي تحمل كن.
اگر غذا درست كردي، ولي خورشت شما سيب زميني، يا گوشت يا ... نداشت بدون همانها درست كن.
اگر برنج نداشتيد،‌خورشت بدون گوشت و ... را بياور سر سفره. اگر نان نبود، همان نان خشك ها را سرسفره بياور. اما طعنه نزن،‌ با تحقير و كنايه صحبت نكن. در نقش يك زن مطيع و بساز و با مسئوليت اندك فعاليت كن و به او احترام بگذار.
خلاصه بگويم: بايد نقش يك زن سنتي و ساده و بساز را براي مدتي بازي كني. تا شوهرت تكيه گاهت شود. الان خودت مثل برج ميلاد شاخص و قوي هستي. هرگز شوهرت در كنار تو نمي تواند نقش برجسته و قوي داشته باشد.


قرض نگير، دنبال كار برايش نگرد و ....
هم اكنون شما هستيد كه با احساس مسئوليت افراطي و حمايت افراطي و حساس بودن به موقعيت زندگي،‌ مسئوليت او را به عهده گرفته اي و او را از مواجه شدن با نتيجه اعمالش دور داشته اي.



==============
پاورقي:
نام تاپيك شما تغيير يافت به : « مشكل حمايت هاي افراطي من و بي مسئوليتي شوهرم »

---

تغییر و یاد گیری در این سن و سال هم امکان پذیر است اما آموزش دادن به ایشان کار شما نیست و نیاز به کمک حرفه ای می باشد . این کار نیاز به گروه درمانی دارد و شما می توانید با کمک گرفتن از مشاوری که کار گروه درمانی انجام می دهد به شکل غیر مستقیم کمک کنید تا این اتفاق بیفتد .

این عدم مهارت ها در همسر شما مربوط به لایه های درونی او ست و باید مهارت کنترل در وی اتفاق بیفتد .

در اصل همسر شما نیاز دارد در جایی که به عنوان نمونه کلید بازدارنده ی " به این محل - کار - شغل " تعلق نداشته باش" در وی می خورد او بتواند شیفت کند و همچنین ایشان در رابطه با مسئله ی کار درگیر بازی روانی است تا بتواند بازدارنده اش را فعال کند ............ باید او این مهارت را به عنوان نمونه از کل مشکلاتش یاد بگیرد و دلائل پدید آمدن این موضوع در وی بررسی شود و اساسا چرا ایشان در رابطه با کار فرد موفقی نیست و چطور راه های کسب موفقیت و تغییر وضعیت بازنده به برنده بودن به وی آموزش داده شود و.....( این دو مورد نمونه ای از مشکلات همسر شما در رابطه با کارکردن است ) و این کار نیز تحت نظر مشاور و یا درمانگر به مرور و طی زمان اتفاق خواهد افتاد .


و مورد اصلی در این میان شما هستید که بازی او را برای بازنده - بازنده به نوعی تکمیل می کنید در نتیجه شما هم باید تحت مشاوره قرار بگیرید

مهناز جان سلام

آخ كه حرف دل منو زدي:316: منم از دست شوهرم عاجز شدم، منتها حداقل من خدا رو شكر سركار ميرم و مايحتاج خودم و پول تو جيبي دارم، و اينكه بدبختي ما قبل از ازدواج باهم دوست بوديم و تو اون دوران هم كارش رو عوض ميكرد و الان من نميتونم گلايه اي بكنم چون همه ميگن كه از قبل ميشناختيش، شوهرم مرد خوب و كاري هستش منتها دقيقا مثل شوهر شما بعضي مهارتهاي ارتباطي رو بلد نيست، الان ما 1 ساله ازدواج كرديم و تا الان 3 جا رو عوض كرده، يه جا بهش ميگن چرا دير مياي سركار، يه جا ديگه ميگن چرا وقتي نشستي اخمات تو همه و با مشتري خوب برخورد نميكني، يه جا ديگه ميگن اعتماد به نفست پايينه، منم مثل شما نميدونم چه جوري به شوهرم كمك كنم، مشاور هم هنوز هم اينكه فرصت نشده و هم اينكه بخاطر هزينه اش نرفتم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

و يه مسئله ديگه اي كه ميخواستم بگم اينه كه من دوست ندارم زن سنتي باشم، شوهرم هم اين انتظار رو از من نداره، من وقتي چند روز تعطيل باشم و سركار نروم، احساس افسردگي و پوچي ميكنم، دلم ميخواد دستم تو جيب خودم باشه و همش سر هر چيز كوچيكي كه ميخوام بخرم هي منت شوهرم رو نكشم ، تو خونه مامان و بابام هم همينجوري بودم، غرورم بهم اجازه نميداد كه ازشون پول بگيرم، الان موندم اگه بچه دار شدم چه جوري بمونم تو خونه و بچه داري كنم؟:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

البته مرتب به شوهرم ميگم ناسلامتي تو مرد خونه اي و من دلم ميخواد بهت تكيه كنم و حامي من باشي، اونم ميگه منم دلم ميخواد توام تو زندگي كمك حال من باشي و باهم زندگي رو پيش ببريم ولي اين وضعيت كارش باعث سرخوردگي من شده و گاهي اوقات دل و دماغ كاري رو ندارم بخاطر وضعيت كاريش، خودشم از اين وضعيت ناراحته، نميدونم چيكار بايد كرد؟ همش داره تلاشش رو ميكنه حتي وقتايي كه از سركار هم مياد باز هم مشغول مطالعه در مورد كاراشه ولي همين عدم مهارتهاي ارتباطي كار رو مشكل ميكنه.:325:

راستش ميدونيد دوستان همسرم اصلا آدم تنبلي نيست .اگر خونه با شه وقتي ميرم خونه پاي تلويزيون نيست مثلا تو آشپزخانه مشغول پخت و پزه يا خونه رو تميز كرده كلا آدم تنبلي نيست .نميگذاره من از جام بلند شم همه كارها را انجام ميدهد. تو كارهاي خودش هم آدم تنبلي نيست .فرض كنيد يك زماني پيمانكار ساختمان بود يك آپارتمان را براي بازسازي ميگرفت طف مي گفت من فرضا 3 ميليون پول دارم ميخواهم خونمو باز سازي كنم يعني ظاهرشو بزك كنم. شوهرمن اول ازهمه ديوارها رو ميكند و لوله هارو در مي آورد و عوض مي كرد و هفت دست قير گوني مي كرد و .........و مي خواست نقاشي كنه 10 دست رنگ مي زد مي گفت لايه رنگ باي د ضخيم باشه تا دوام داشته باشه . گچبري ميكرد هرچه ديوار تو خونه تو انباري و پشت وپسله بود گچبري ميشد . خوب هزينه ها مثلا مي شد 6 ميليون حالا آغاز ماجرا طرف خونش خوشگل شده بود ولي اون فقط برآورد 3ميليون كرده بود .خوب حالا دعوا و مرافعه و شكايت و شوراي حل اختلاف و آخرش هم هيچي. خوب آقا قرارداد داري ؟
نه بابا ديگه آخه با هاشون دوست شده بودم زشت بود. يا طرف يه خانمه با چند تا بچه گناه داره. يا از اين حرفا.
حالا بنا مياد پولشو مي خواهد ،كارگر همينطور و القصه.
باور كنيد تنبلي بلد نيست چون وقتي كارداره گاها تا نيمه شب كار مي كنه ولي ارتباط رسمي و كاري با مردم را بلد نيست.خيلي مهربانه مثلا امكان نداره آدمي را كنار خيابان ببينه كه بنزين تمام كرده ولي نايسته بهش بنزين نده . ميره نون بخره يك ساعت بعد مياد ميگه طرف ماشينش خراب شده بود بكسل كردم رسوندم تعميرگاه .ولي تو محيط كارش موفق نيست حالا چرا نمي دونم؟

ایشون اعتماد به نفس پایینی دارن و به نطر می رسه شخصیت مهر طلب داشته باشن !!!
کسانی که به خاطر گرفتن محبت از دیگران حتی به خود و خانواده ضرر می رسانند

نیاز به مشاوره دارن

سلام خانم پویا

عرایض بنده و سایر دوستان دلیل بر اثبات تنبلی همسر شما نبود که شما اقدام به دفاعیه فرمودید . حال شما فکر کنید ببینید چرا با توجه به باز کردن تاپیک و طرح مشکل اقدام به دفاعیه فرموده اید . تعجبی ندارد شنیدن دلائل شما.

برای اینکه خیالتان آسوده شود

ایشان قطعا مرد و همسر و پدر نازنینی هستند و اشکال و اختلال در یک بخش از درون افراد دلیل بر بدی و تنبلی فرد نیست .( لطفا پست 4و 5 را با دقت و عمق بیشتر مطالعه بفرمائید )



ضمن تاکید مجدد شما کار زیادی از دستتان به شکل مستقیم برای همسرتان و خودتان بر نمی آید .
چرا که شما نیز خودتان شدیدا در گیر بازی روانی هستید اما تاکید می کنم این تاپیک را به شکل دقیق مطالعه بفرمائید . ( تنها به جهت آگاهی لطفا با خواندن این تاپیک اقدام به پروسه کردن همسرتان نکنید چرا که شما در این تاپیک به مشکل همسرتان اشاره کرده اید و از جایگاه نوع مشکل مطروحه دوربین به سمت ایشان گرفته شده است )

http://www.hamdardi.net/thread-9560-page-1.html

مخصوصا بازی "حالا گیرت آوردم پدر سگ " و " چرا هر چی کاسه کوزه است باید سر من بشکند " و نموداری که شما از همسرتان در پست 7 ترسیم کردید کاملا گویای یکی از انواع بازی های ایشان است و نوازش پنهانی که همسر شما از این بازی دریافت می کند .

از توضیح شفاف شما در پست 7 جادارد که به واقع تشکر شود .

و باز تاکید می کنم شما و ابشان با حضور در مراکز گروه درمانی و مراجعه به مشاور می توانید یاد بگیرید دست از این بازی ها بکشید و تا روزی که چرخ بر پاشنه ی بازی می چرخد اوضاع زندگی شما تغییر نخواهد کرد . ( باز ی روانی داشتن دلیل بر بد بودن هیچ انسانی نیست بلکه مفاهیم دیگری دارد )

سلام آني جون
چرا آنقدر پرخاشگرانه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟
شما يك مشاور هستيد و اين تالار به نام همدردي!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
بنده از همسزم تعريف نكردم .فقط خواستم چند تا ازخصوصيات بد يا خوب را بگويم تا شما بتوانيد بهتر او را ارزيابي و به من كمك كنيد تا با چنين آدمي چطور رفتار كنم ؟
در ثاني چيزهايي كه عنوان كردم از نظر خود من همچين حسن هم نيست . بخاطر همين مسائل من بسيار و بسيار آزار ديده ام.رفتار شما مثل پزشكي است كه بخاطر درمان پيشش بروي وبعد بخاطر بيماريت تورا سرزنش و ملامت كند. انسان آزرده اي كه راهي به جايي نداردو نمي خواهد مسائل زندگي اش را نزد همگان ببرد تا شان و تشخص اجتماعي اش حفظ شود. و خواسته است با افرادي آگاه مشاوره كند كه عزيزم دعوا ندارد. من آنقدر خشم هاي فروخورده از همسرم دارم كه اگر بخواهم نيز نمي توانم از او تعريف كنم.
بازيهايي هم كه اشاره فرموديد از سوادو تخصص من فراتر است . من راهكارهاي عملي و آگاهانه اي براي برخورد با همسري كه چنين خصوصياتي دارد را خواستم نه چيز ديگري.در اين كه همسر من در رفتارش وگذشته اش بدون شك اختلالاتي هست بحثي نيست ولي من بايد خارج از بحث هاي حرفه اي شما عملا با او چه كنم؟
همين قصد پوز دادن از همسرم هم در كار نبود.
متاسفم كه اين بحث را مطرح كردم.