خانواده موفقی نداشتم ، من چه خواهم شد؟

سلام
من عضو جدید همدردی هستم
قبلا پستی رو در تاپیک کسه دیگه مطرح کرده بودم که با پیشنهاد ani تاپیک جدید باز کردم
خب من در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم مادرمو میزد اونم چه زدن هایی و من این صحنه ها رو از 5 سالگی تا الان دیده ام
از طرفی فرزند کوچک خانواده هستم و از کودکی برادر بزرگترم به من ظلم میکرد و منو کتک میزد ، منم زورم به کسی نمیرسید
خودم میدونم از این بابت عقده های زیادی دارم ، عقده توجه ، عقده پدری مهربان
این اتفاقات در روحیات من بی تاثیر نبود و باعث مشکلاتی مثل لکنت زبان تا الان و شب ادراری تا سن 13 سالگی و خود کم بینی ، اجتماعی نبودن و خیلی چیزهای دیگه
به نظر شما من وقتی ازدواج کنم چه شوهری خواهم شد؟ مثل پدرم زورگو و کتک زن؟ و حیوان؟
من همیشه با کارهای پدرم مخالف بودم و از مادرم در مقابل او طرفداری میکردم و سعی میکردم چون مادرم نمیتواند از خودش دفاع کند تا جایی که امکان دارد و احترام پدر حفظ شود از مادرم دفاع کنم.
با توجه به این شرح حال نظر دهید
همسرمو کتک خواهم زد؟ (خدا نکنه)
با توجه به این که من لکنت زبانی هستم و لکنت زبان مشکلات و عوارض فراوان دیگری به دنبال خودش میکشد ، به نظر شما لکنت زبان چقدر در ازدواج من نقش خواهد داشت؟

عزیزم به تالار همدردی خوش آمدید .

خیلی ممنون که توجه کردید و برای خود تاپیک جداگانه باز کردید .

شما چند سال دارید ؟

برادر شما از شما چند سال بزرگتر است ؟

آیا هنوز هم ایشان شما را مورد ضرب و شتم قرار می دهند ؟

بر اثر چه ماجراهایی کار شما و برادرتان به ضرب و شتم کشیده می شد ؟ بعد از دعوا و کتک کاری چه حسی را تجربه می کنید و یا می کردید .

سلام
متشکرم که اهمیت دادین و برای من وقت گذاشتید
من 21 سالمه ، فوق دیپلم نرم افزار
برادرم 2 سال از من بزرگ تره
خب از لحاظ جثه من نسبت به یک جوان 21 ساله کوچکتر به نظر میرسم و برادرم برعکس من از لحاظ جثه بزرگتر از یک جوان 23 ساله به نظر میرسد
جریانات کتک خوردن من برمیگرده به خیلی سال پیش
یعنی سنین بین 5 تا 15 ساگی من ، بعد از سن بلوغ و غرور جوانی خب شخصیت من بیشتر شکل گرفت و برای خودم ارزش بیشتری قائل شدم برای همین دیگه اجازه ندادم منو خورد کنه و الان منو کتک نمیزنه ، اگر بخواد این کار رو کنه من هم از خودم تا حد مرگ دفاع میکنم ، البته همین جور که گفتم 6 ساله که همچین اتفاقی نیوفتاده

نقل قول:

---

بر اثر چه ماجراهایی کار شما و برادرتان به ضرب و شتم کشیده می شد ؟ بعد از دعوا و کتک کاری چه حسی را تجربه می کنید و یا می کردید .

---

مثلا در کودکی اگر شیطونی میکرد و من میفهمیدم برام خط نشون میکشید که به مامان بابا نگم و اگه میگفتم با اون طرف بودم.
یا اینکه مرا وادار به بازی هایی میکرد که من باید در اون نقش کتک خور ها رو داشته باشم و منو به بهانه بازی حسابی میزد
یا اینکه اگه پدرم چیزی از من میپرسید که مربوط به برادرم میشد و من جواب میدادم (نمیدونستم برادرم نمیخواست من اینو نگم به بابام) بعد که برادرم میفهمید ....

و اما احساس بعد از کتک خوردن
نفرت
انتقام جویی
بی ارزشی

الان هنوز که هنوز ازش عقده دارم ولی اون نمیدونه که من از بچگی تا الان ازش نفرت دارم
برادرم ادم مغروریه ، تحمل انتقاد نداره دوست داره رئیس باشه و فکر میکنه همیشه حق با اونه.
خبرشو دارم که دوست دخترشو هم کتک زده

سلام

صبر و صبر و صبر . زندگی بالا و پائین زیاد داره دوست خوبم . زندگی تو بهم ریخته و درد وجودت رو گرفته .
کمتر سقفی پیدا میشه که زیرش مشکلات نباشه و مشکل تو بیشتر از بقیه .
ولی راه و چاره چیه ؟ چیکار میتونی بکنی ؟ تو که نمیخوای مثل برادر و پدرت به زندگی ادامه بدی و راهی رو که اونا رفتن رو ادامه بدی ؟ چون خودتم میگی و میبینی حاصل این نوع رفتار و زندگی چی هست .
نا امید نشو و نترس یه روزی هم زندگی روی خوشش رو بهت نشون میده .
یکم بیشتر به خودت فکر کن و وجودت رو خالی کن . از همه چی . نفرت و کینه و درد و غم و . . . !
اگر خودت به تنهایی نمیتونی کمک بگیر . از مشاور و دوستان همدردی و حتی دوستان نزدیکت و هرکسی که به نظرت میرسه میتونه بفهمتت و راهی برات نشون بده .
لکنت هم تا حدودی قابل درمان هست ولی باید باهاش بسازی . امیدت رو از دست نده .

خوش آنکه از گل مسموم باغ دهر رمید
برفق گر نظری کرد، جز به خار نکرد

مشو چو وقت، که یک لحظه پایدار نماند
مشو چو دهر، که یک عهد پایدار نکرد

سفینه‌ای که در آن فتنه بود کشتیبان
برفت روز و شب و ره سوی کنار نکرد

کسی ز طعنهٔ پیکان روزگار رهید
که گاه حملهٔ او، سستی آشکار نکرد

روا مدار پس از مدت تو گفته شود
که دیر ماند فلانی و هیچ کار نکرد

همینقدر که نگرانی که این اتفاق برای همسرت نیفته خیلی خوبه
مطمئنم مثل پدرت نمیشی

سلام Mr.Aram چه اسم قشنگي انتخاب كردي...چقدر از طرز تفكرت خوشم اومد....چه عاليه كه تو برعكس برادرت مي خواي راه درست رو توي زندگيت بري...آفرين...مطمئن باش كه هيچوقت مثل پدرت نمي شي اما چند تا شرط داره...اول اينكه اين واژه كتك زدن و كتك خوردن رو به كل از ذهنت حذف كني...اگه زياد بهش فكر كني اين اتفاق خداي نكرده ممكنه ناخودآگاه برات اتفاق بيفته...خيلي مهمه كه اصلا فكر كني چنين واژه اي در عالم واقعيت اصلا وجود نداره...مرحله دوم اينه كه پدر و برادر خودت رو بخاطر كارهايي كه در حقت كردن ببخشي...ببخشي فقط براي اينكه خودت آرام بشي...سوم اينكه اخلاق و محبت خودت رو تا حد بالايي خوب كن مطمئن باش سنگ ترين دختر در مقابل محبت و اخلاق خوب يه پسر كوتاه مياد و سعي كن نكات اصلي در برخورد با يه خانم رو ياد بگيري و در اينصورت لكنت زبان تو اصلا مسأله مهمي نخواهد بود. من به شخصه آينده روشني براي تو تصور مي كنم و روزهاي شيريني رو برات مي بينم...اگه دوست داشتي سخنان دكتر آزمنديان رو كه توي اينترنت هم هست دانلود كن و گوش بده.
www.audiobook.blogfa.com
lموفق باشي برادر خوبم:72:

خیلی خوشحالم که از حالا به فکر آینده هستی و مطمئن باش با این دیدی که نسبت به زندگی داری در آینده حتما موفق خواهی شد... منم خیلی چیزا تو زندگی مادر و پدرم دیدم و ازشون خوشم نمیومد و از همون روز اول خواستم اون حرکات رو در زندگی مشترکم نداشته باشم و خدا رو شکر هم نداشتم...چیزای بدی هم نبود اما به نظر من حرمت ها رو کم میکرد مثه شوخی های بی مورد،گاها بی توجهی،قهرهای بچه گانه و ...
خواستم فقط از نظرات دوستان تشکر کنم و حرف اونا رو تائید کنم اما دلم نیومد جواب برادر عزیزم رو ندم وبرم.
موفق باشی و شادزی