* ارتباط به قصد شناخت اما طولانی مدت آيا شروع کنم؟؟

سلام به دوستان
من تازه امروز با انجمن همدردی آشنا شدم و تعداد زیادی از پست ها رو خوندم. می خوام سوالم رو از اعضای خوب انجمن بپرسم و امیدوارم که دوستان راهنمایی ام کنند.

من یک دختر مذهبی هستم و خارج از کشور تحصیل می کنم. چند ماهه با پسری که چهارسال ازم بزرگتره آشنا شدم اما رابطه ما دو هفته و در حد چند بار صحبت حضوری و صحبت های اینترنتی بوده. از اولین صحبت جدی مون بحث ازدواج رو پیش کشیدم( و الان پشیمونم :302:). ایشون میگه می خواد ارتباطی به قصد شناخت با من داشته باشه اما تا یکی دو سال دیگه به هیچ وجه قصد ازدواج نداره. از طرفی خود من هم الان آمادگی ازدواج رو ندارم.

خانواده هامون کمابیش می دونند ولی با هم صحبتی نکردند. من ازش خواستم خانواده ها همو ببینند و ارتباطمون با اطلاع اونها باشه ولی قبول نکرد و گفت تا وقتی خودش به مرحله لازم از شناخت نرسیده باشه به طور جدی با خانواده اش صحبت نمی کنه. الان فقط من رو به عنوان یک مورد مناسب معرفی کرده و گفته می خواد شناخت پیدا کنه.

با توجه به اینکه معیارهای اساسی من از قبیل ایمان، نماز، روزه، اعتقاد به حجاب، راستگویی، تحصیلات، ... رو داره(البته خودش اینها رو میگه من که مدرکی ندارم) آیا صحیح هست که وارد چنین رابطه ای بشم یا نه؟

از راهنمایی همه دوستان سپاسگزارم.

سلام

یک سال و نیم، زمان زیادی هست و من فکر می‌کنم کار خیلی‌ سختی هست که درگیری احساسی‌ پیدا نکنین...

و همونطور که میدونین درگیری احساسی‌ معمولان نتیجه ائی نداره به جز عدم شناخت و تصمیم‌گیری منطقی‌...

در مورد رابطه قبلیتون، برای برخی‌ آقایون این مساله سنگین هست به خصوص اگر خودشون کمی‌ مقید هم باشن...

اما باز هم تاکید می‌کنم، ۱.۵ سال زمان زیادی هست و برای من به عنوانه یه پسر در این مدت زمانی‌ مشکل هست که درگیری احساسی‌ پیدا نکنم، شمارا نمیدونم...

موفق باشین،:72:

کامران

سلام:72::

من هم با کامران گرامی موافقم..
دوست من این مدت زمان خیلی زیاده و من به شما قول می دم حتما حتما به هم وابسته می شید...
به نظر من هم این کار صحیحی نیست..کسی که قسمت شما باشه و به واقع شما براش مهم باشید به درخواست ها و عقاید شما احترام می گذاره چون می خواد به هر قیمتی این شانس رو از دست نده...
چطور اون نباید فکر کنه که دختر خوبی مثل شما رو داره از دست میده ..
کار شما کاملا صحیح بوده.حتما باید خانواده هر دوطرف اگر قصد حتی شناخت برای ازدواج هست در جریان باشند و جر این مسیر واقعا این کار شما یک ریسک بزرگ هست و باید یک سال و نیم دیگه تاپیک بزنید ..
( البته خدا نکنه یک احتماله) من رو گذاشت و رفت..با دوری اش چه کنم؟
دوست گرامی این تالار پر از سرگذشت های این چنین است.اگر شما شانس داشتن او را از دست می دهید او هم شما را از دست می دهد و این چیز کمی نیست دوست من..
به نظر من این ریسک را نکنید.ایشان هم هر زمان آمادگی لازم را دارد می تواند حتی با یک تماس کوچک خانواده ها اجازه شناخت شما با هم را بگیرد...
باز هر طور خودتان صلاح می دانید...
موفق باشید.:72:

ممنون از کامران و سارای عزیز.:72:
با توجه به جوابهای همه دوستان من دیگه تصمیممو گرفتم. خوشحالم که همه یک نظرو داشتند. من نه امّل ام، نه دیوار دور خودم کشیدم و نه خشک مذهبی ام.
توکل بر خدا راهمو انتخاب کردم و محکم در این مسیر قدم بر می دارم.
من به هیچ وجه از عقیده خودم کوتاه نمیام. حالا دیگه صددرصد مطمئنم که تصمیم درستی گرفتم.

اگه در آینده بازم مشکلی پیدا کردم میام و اینجا می نویسم و خیلی خوشحالم که با دوستان به این خوبی در این تالار آشنا شدم:227:

از همتون ممنونمم:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی یک چیزی رو در مقالات انجمن خوندم که اون هم خیلی به تصمیم گیری ام کمک کرد. گفتم شاید بد نباشه برای افراد دیگه ای که ممکنه مشکل من رو داشته باشند اینجا بذارم:

اگر بحث شناخت هست باید از همان اول زمان شروع و خاتمه آن مشخص باشد. چه معنا دارد زمان شروع رابطه مشخص شود ولی زمان خاتمه و نتیجه گیری نامشخص باشد.

پس دختران باید بدانند پسری قصد ازدواج با آنها دارد که ابتدا شرایط ازدواجش را فراهم کرده است.
متعهدانه و بدون مخفی کاری در ارتباط ظاهر می شود.
به جای تمرکز افراطی روی احساسات رابطه، به مسائل ازدواج و شناخت معیارها همت می گمارد.
از آشکار شدن رابطه و در جریان گرفتن خانواده ها بیمی ندارد.
خیلی زیاد قبول دارم. حرف حساب جواب نداره

البته مورد من اول از احساس وارد شد ولی بعد گفت احساس و روابط عاطفی رو فعلا بروز ندیم برای بهتر تصمیم گرفتن... اما این کافی نبود برای اینکه من بخوام عقیده امو زیر پا بگذارم:rolleyes:

بهرحال برای ایشون و همه افرادی که الان شرایط ازدواج رو ندارند دعا می کنم خدا کمکشون کنه و بتونن در مسیری که باعث سعادتشون می شه قرار بگیرند:72:

سلام yosra... امیدوارم که خوب باشید

دوستان بسیار خوب راهنمایی کردند اما لازم می دانم نکاتی را عرض کنم.

1> اصولا هیچ گونه رابطه ای را نمی توانید بی یابید که به مدت طولانی بین دختر و پسر شکل گرفته اما آنان ""وابسته"" نشده باشند.

2>این را با اطمینان کامل می گویم... اگر پسری قصد ازدواج داشته و هدفش تشکیل یک زندگی باشد هیچ گاه برای شناخت و ازدواج با دختری مدتی طولانی را پیشنهاد نمی دهد... اولین اقدام پسری که تصمیم به ازدواج دارد خواستگاری رسمی از دختر و در میان گذاشتن موضوع با خانواده است.. وگرنه قدری مواظب رابطه باشید.

3> اگر مایل هستید با ایشان ازدواج کنید تنها توصیه این است که به او بگویید هر وقت که آمادگی ازدواج داشت با ایجاد یک رابطه 2 ماهه برای شناخت(خانواده هر دو در جریان باشد) رسما برای خواستگاری اقدام نماید.

موفق باشید:72:
...........................
حاشیه>> بنده هنگام ارسال متوجه متن بالایی شما (مقاله) نشدم.. خب با این مقاله توضیح ما تنها تاکید آن را شامل میشد.