نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
اگه تو یه رابطه (دوستی، زندگی مشترک، خانواده یا هر رابطه دیگه) رفتاری از طرف مقابل شمارو برنجونه و دایماً هم تکرار بشه، طوری که حتی با صحبت کردن هم تغییری در این رفتار ایجاد نشه و شاید طرف مقابل قبول هم نکنه، به نظرتون مقابله به مثل می تونه راهبردی باشه؟ نه به معنی تلافی، به این معنی که آگاهانه همون رفتارو در مقابلش انجام بدید که طرف ببینه چقدر این رفتار می تونه ناراحت کننده باشه؟ یا اینکه باعث مشکلات بیشتر می شه؟
سوال من کلی هست و به صورت موردی و مصداقی نمی خوام بحث کنم.
سلام به نظر من راه خوبيه
البته بستگي به رفتار داره كه چه رفتاري باشه
اگه رفتاري باشه كه از نظر من شكستن ارزش تلقي بشه و واقعا برنجم ديگه حتي به اون شخص فكر هم نمي كنم ولي اگه شكستن ارزش اونقدر شديد نباشه كهبه عرف و .... لطمه بزنه منم تلافي مي كنم
به نظر من گاهي لازم ميشه كه آدم غضب كنه يا مقابله به مثل كنه
ولي از نظر من آدم بايد طوري برخورد كنه كه پيشگيرانه باشه واسه اين جور رفتار ها يعني پيشگيري كني از اين اتفاقا تو زندگي
سلام.
توی رابطه های مختلف از زمین تا آسمون میتونه فرق داشته باشه. خانواده باشه، همسر باشه، دوست باشه، رفیق باشه، غریبه باشه، و....
شما که نمیتونید مثلا با پدر و مادر خود مقابله به مثل کنید، یا به خاطر اشتباهی زندگی مشترکتون را به هم بزنید.
ولی همیشه تنش، تنش بیشتر میاره. شیوه رفتار با این مسائل مهمه و نه مقابل به مثل اونم نمیشه به طور کلی بحث کرد .
به نظرم باید موردی و مصداقی بحث بشه.
ببين خدا ميگه از پدر و مادرت اطاعت كن تا وقتي كه فرمانشون مخالف فرمان خدا نباشه اگرم بود با احترام و ....... كار خودتو انجام بده
به نظر من وقتي ميبيني كه پدر و مادرت مثلا حقي رو نا حق مي كنن بايد بهشون گوشزد كني يا اون كاري رو كه مي كننو عاقبتشو بگي
در مورد همسرم همينطور
منم گفتم بستگي به كاري داره كه اونا مي كنن
مثلا اگه خانومت حسوده يا خسيس اول نصيحتش كن و توضيح بده رفتارش بده بعد وقتي از حد فراتر رفت بايد آدم يه ذره محكم تر برخورد كنه
بحث مقابله به مثل خيلي گسترده اس...مگه ميشه راجع بهش كلي بحث كرد و موردي و مصداقي حرف نزد!؟؟:303:
موضوعي كه مطرح كردي مشكل داره!!
مثلا در برخورد با بچه اي كه مدام جيغ جيغ ميكنه اگه مقابله به مثل كني و جيغ بزني ساكت ميشه و كارت جواب ميده اما وقتي شوهرت چشم چروني ميكنه تو اگه بخواي مقابله به مثل كني و رگ غيرتش رو بزني بيرون معلوم نيست بعدش سر از كجا در مياري ...شايد جايي كه عرب ني انداخت!!
اخه ميشه بدون مثال و مرود راجع به اين مساله حرف زد!!!:324:
با سلام
می تونم بگم در اکثرموارد بخصوص در طولانی مدت مقابله به مثل نتیجه منفی به دنبال دارد شاید در کوتاه مدت آنهم بدلیل سرکوب رفتارکاهش یابد ولی مانند آتش زیر خاکستر می ماند
بنابراین بهترین راه تقویت منفی اون رفتار بد است که از جانب طرف سر می زنه.
به این معنی که شما در قبال رفتارهای بد طرف مقابل واکنش خاصی نشان ندهید و بی توجه باشید تا اثر راهگشایی و کاربردی بودن اون روش از بین بره
مثال(در زندگی مشترک).
علی و سمیرا زن و شوهرن..
علی چند وقتی است که حرف نمی زند و در پاسخ سوال های سمیرا چیز خاصی نمی گوید در واقع او مدتیست سکوت کرده است
سمیرا پیش خود فکر می کند بهتر است من هم سکوت کنم تا وقتی او منت کشی نکرده..
درحالی که شاید سکوت علی نشات گرفته از دلایل بیشماری مانند"مشغله شغلی و..." باشد
خب نتیجه>>> در خانواده ای که علی بزرگ شده بود برای تنبیه فرزند خود از شیوه "سکوت" کردن استفاده می کردند و این آزاردهنده بود...
حالا سمیرا را هم همین روش رو پیدا کرده.....به نظرتون چقدر آزاردهنده است آنهم از سوی همسر؟؟
سلام
بذارین من با مصداق ازتون راهنمایی بخوام
یه چیزی که خیلی آزارم میده به همین موضوع مربوط میشه
ببینید
کلا" خانواده همسر من آداب معاشرت خوب نمیدونن.البته در مقابل خودشون اگه من کم بذارم متوجه میشن.و توقع دارن من نسبت به اونا همه چیز رو بجا بیارم.
مثلا" مسافرت رفتنی(بیشتر زیارت) بدرقه و استقبالمون نمیان.بعد از برگشت حوصله نداشتن دیدنمونم نمیان.یعنی اهمیت نمیدن.مهمون که دعوتشون میکنم درست موقع غذا خوردن میان که همه چیز حاضره.بعد از خوردن غذا هم شاید یکی دوتا بشقاب از سر سفره بردارن،همین.همه کارا رو خودم میکنم.اصلا اهمیتی نمیدن که من دست تنها هستم یا انتظار دارم.
در مقابل اگه خوشون مهمون داشته باشن از کله سحر زنگ میزنن که پاشو بیا .
البته من اخیرا" خودمم نزدیک به افطار میرم(وقتی خودمون تنهاییم و مهمون ندارن)سعی میکنم مثل خودشون باشم.اما در هر حال بیشتر از اونا کمک میکنم.خیلی بیشتر.
یه دلیل این کارشونم اینه که بیش از حد با ما راحتن.رودربایستی نمیکنن.
اگه توقعات خودشونم کم بود دلخور نمیشدم.حس میکنم مقابله به مثل کردن هم جواب نمیده.اصلا بروی خودشون نمیارن.باز اونروز درست دم افطار اومدن.
این یه مثال بود.اونا در هر شرایطی به از ما توقع کاری رو دارن که اگه خودشون جای ما بودن اهمیتی نمیدادن.(فقط در مقابل ما)
چه رفتاری باهاشون کنم جواب میده؟خیلی حرصم میگیره از این کارشون.مخصوصا" که در شرایط مشابه برای خودشون
مجبورم میکنن برم کمک.
جالبه از مسافرت اومدنی هم ما باید اول بریم دیدنشون.مسافرت که هستیم ما باید به اونا تلفن بزنیم دلخور نشن.
دفعه آخر رفتیم مشهد،نه دیدنمون اومدن نه چیزی آوردن.وقتی سوغاتیا رو بردیم،مامانش گفت چرا واسه من چیزی نیاوردین پس!!!!!!!!!!!!!!!رو میخواد والا:325::302::302::302:
سلام من يه چيزي مي خوام بگم
اينكه چيكار مي تونيم بكنيم اينه كه تو اين جور موارد ها عقل رو به كار بگيريم
يعني هر كسي با استفاده از عقلش و تجربه و مهارت هايي كه از راه مشورت و تجربه بكار مي گيره استفاده كنه
يعني تشخيص بده كه آيا الان تو اين موقعيت بهتره مقابله به مثل كنم يا نه
در مورد مشكل شما هم بگم كه
حد اقل تو اين يكي مورد خوب خودمو ميشناسم كه تحمل رفتار هاي سلطه جويانه و بيشرمانه رو ندارم و وقتي احساس مي كنم طرف مي خواد سوارم بشه رك و راست اعتراض مي كنم چون نترسم (شايد شما به خاطر ترستون يا شوهرتون يا....... كمي بترسين كه مثلا شوهرم ناراحت ميشه يا زندگيم خراب ميشه يا .........) البته مهارت مي خواد كه آدم بفهمه كسي مي خواد ازش سو استفاده كنه يا اينكه شايد قصد و غرضي نداره
ولي من توصيم اينه كه اگه غير مستقيم گفتينو درست نشد محكم برخورد كنيد
به نظرم رفتارشون سلطه جويانست
يعني شما زير سلطه اونا رفتين
يعني احترامشون سر جاش
ولي نبايد بذارين سو استفاده كنن
حقیقتش منم مثل بیشتر خانوما نمیتونم صدامو دربیارم
همونطور که حدس زدین وجود همسرم تنها مانع هست که نمیذاره من اعتراض کنم به بیشتر کاراشون.حتی در حضور خودش هم نمیتونم،یعنی خودش هم درک نمیکنه.سکوت میکنم و تا جاییکه میتونم مقابله به مثل.
رفتار اونا هم همونطور که گفتم یه دلیلش اینه که اصلا" با ما رودربایستی نمیکنن و اهمیتی نمیدن.
دلیل دیگه ش اینه که آداب معاشرت بلد نیستن.(بیشتر درمورد ما)
گاهی هم دلخوریمو با سکوت نشون میدم یا غیر مستقیم میگم.فعلا" که اثری نداشته.<a href="http://www.sweetim.com/s.asp?im=gen&lpver=3&ref=11" target="_blank"><img src="http://cdn.content.sweetim.com/sim/cpie/emoticons/0002014F.gif" border="0" title="Click to get more." ></a>
سلام
الان متوجه می شم که خانم غزاله درست گفتن که نمیشه موردی بحث نکرد.
مثلاً به نظر خودم در مورد مشکل خانم مهتاب مقابله به مثل می تونه باعث دلخوری های بیشتر بشه و درست نیست.
شاید مقابله به مثل موقعی جواب بده که طرفتون سعی داشته باشه شمارو درک کنه و با این کار کمکش کنید که بهتر بتونه وضعیت شمارو درک کنه ولی در غیر این صورت باعث بدتر شدن روابط می شه.