مسئله اعتقادات در انتخاب همسر

سلام ، دختري هستم 25 ساله مجرد كه توي خانواده اي بزرگ شدم كه پدر و مادرم اهل نماز خوندن و روزه گرفتن هستن خمس و زكات مالشون رو هم پرداخت ميكنند و كلاً مسايل ديني براشون اهميت داره و مقيد هستن بهش. تقريباً تا دو سال پيش قبل از اينكه وارد دانشگاه بشم هم نماز ميخوندم و هم روزه ميگرفتم و خدا رو دوست داشتم و لايق پرستش ميديدم و احساس ميكردم هرچي خدا گفته حتي اگه من نميفهمم بايد بهش عمل كنم ولي يه سري از مباحث ديني مثل حجاب واسم حل نشده مونده بود ، زياد دوست نداشتم برم مسجد چون رفتارهاي خوشايندي نداشتند البته اگه فرصتي پيش ميومد ميرفتم مثلاً شبهاي قدر، معمولاً هم با بعضي از دوستام يا اقوام راجب به اين مسائل بحث ميكردم ولي زياد درگير نميشدم. تا اينكه وقتي وارد دانشگاه شدم ( مقطع كارشناسي ارشد) با يه نفر هم اتاق شدم كه خيلي از تمايلات و علايقش شبيه من بود با اين تفاوت كه به نظر نسبت به اعتقاداتش از من پايبندتر بود و محجبه بود . طبق معمول وقتي مباحث مذهبي پيش ميومد احساس ميكردم جوابهاي متفاوتي ميده كه به دلم ميشست ! ولي باز خيلي از جوابهاي من بي پاسخ ميموند و متقاعد نميشدم مثلاً راجب به حجاب حرفهاشو قبول داشتم ولي اينقدر تاثيرگذار نبود كه بهش عمل كنم ، قسمت شد عيد نوروز پارسال مشرف شدم حج انگار خدا دعوتم كرده بود كه جواب سوالاتم رو بده، من اونجا فهميدم كه بيرون بودن مو يعني زينت ! اونجا عاشق معارف دعاي كميل شده بودم و با كسايي آشنا شده بودم كه واقعاً آدماي عرفاني با اعتقادات قشنگ بودند. وقتي برگشتم خيلي از مسائلي كه برام اهميتي نداشت مهم شده بودند تا جايي كه به نظر بقيه تغيير كرده بودم تا مدتها در حال و هواي حج به سر ميبردم ، پر از سوال بودم و دنبال جواب، واسه جواب اكثر سوالاتم به دوستم پناه ميبردم ، خيلي راحت بگم كه تصور می کردم آدماي مذهبي جذابيت كه ندارند هيچ ترجيح ميدم زياد باهاشون دم خور نشم ولي بعد از حج و آشنايي با دوستم هميشه دوست داشتم با كسي ازدواج كنم كه دل قشنگي داشته باشه ، پاك باشه و واقعاً كسي باشه كه باعث پيشرفتم بشه در اعتقاداتم ...
چند مورد پيشنهاد ازدواج داشتم ، كسايي كه معمولاً بعضي از شرايط رو داشتند كه ميشد واقعاً راجبشون فكر كرد، تقريباً با همشون در زمينه اعتقادي طرز فكر متفاوتي داشتم،‌ بعد از حج خيلي چيزا برام جالب بود و دوست داشتم واقعاً راجبشون فكر كنم و به جواب برسم، ارتباط با امام حسين، امام زمان، مسئله توسل،‌ ارتباط با قرآن، حتي مسئله شهادت با اينكه تقريباً خيلي ابتدايي ازشون ميدونستم مسائلي بودند كه تمايلات همسر آينده ام نسبت بهشون برام مهم شده بود. حتي آرزوي كربلا رفتن داشتم و يه بار تصميم گرفتم حافظ قرآن بشم و تفسير قرآن رو بخونم ولي به خاطر حجم درس تا الان موفق نشدم .
كساني كه پيشنهاد ميدادند يا تازه شروع كرده بودند به نماز خوندن و يا به خاطر من ميخوندند! معمولاً نسبت به اين مسائل ديد بدي نداشتند و ميگفتند كه من با اين اعتقاد و افكار براشون كاملاً محترم هستم و شايد در آينده اونا هم تغيير كنند و به اين سمت و سو ها كشيده بشند، ولي چون كلاً نسبت بهشون احساس خاصي نداشتم همين مسئله اعتقادات رو در ميون ميزاشتم و جواب منفي ميدادم .
چند مورد هم بود كه كساني بودند كه مذهبي و مومن بودند ولي اصلاً نميتونم با اين جور آدما ارتباط برقرار كنم . احساس ميكنم دنياشون خيلي با من متفاوته و به تمامشون جواب رد دادم.
تا اينكه اخيراً موردي پيش اومده كه با شناخت سطحي كه نسبت به ايشون داشتم هميشه دوست داشتم همسرم اين طوري باشه ، كاملاً خوش برخورد و با صداقت و واقعاً مهربون و شوخ طبع،‌ كلاً شخصيت ايشون رو خيلي دوست دارم از آدماي پر شور خيلي خوشم مياد. وقتي ايشون پيشنهاد ازدواج دادند طي چند جلسه در مورد خيلي از مسائل كه صحبت كرديم به اين نتيجه رسيدم كه اشتراكات اخلاقي زيادي با هم داريم و به شخصيتي كه من دوست دارم خيلي نزديك هستند از كساني هم كه باهاش برخورد داشتند هم نظرشون رو سوال كردم همه تائيدش كردند.تا اينكه به مسئله اعتقادات رسيديم و باز هم سطح متفاوت اعتقادي،‌ مادر ايشون خيلي مومن هستن ولي خودش تازه نماز ميخونه وقتي از علتش پرسيدم گفت "چون ميدونستم ازم سوال ميكني و اين موضوع برات اهميت داره منم شروع كردم به نماز خوندن" ، به من گفتند كه اگر اعتقادات من باعث شده كه دختر نجيبي باشم و باهاشون به آرامش برسم و در كل خروجي قشنگي داره ايشون هم ميتونند به اين سمت كشيده بشند ولي نه به اين سرعت، ‌فعلاً فقط نماز ميخونند ولي گفتند ازش نخوام مسجد بياد چون حرفهاي مسجدي ها رو قبول نداره. حتي راجب به سوره نساء از من پرسيد كه گفت با زدن زن موافقم ؟!!! ايشون دنبال منطق براي خيلي از مباحثه ديني ميگرده تا بپذيردشون ! نميدونم بدبيني باعث شده كه نسبت به مسائل مذهبي اينطور فكر كنه يا اينكه بي اعتقاده !؟ من كلاً اهل بحث كردن توي اين موارد نيستم بعد از تغيير پيدا كردنم حتي با خواهر و برادم هم بحث نميكردم، ترجيح ميدم با رفتارم تاثيرگذار باشم .
به اين شخص هم گفتم توي اعتقاداتم منطقي رو دنبال نميكنم با احساسم و ميشه گفت با تمام وجودم فكر ميكنم درست هستند و بهشون پايبندم . به نظر ايشون من افكار صلبي دارم اجازه پذيرفتن فكر جديد را به خودم نميدم. نظر اين شخص اينه كه چون با مادرشون كه افكاري متفاوت داره كاملاً راحته و هيچ مشكلي نداره اگر طرز فكرهامون متفاوت باشه هم با هم مشكلي نخواهيم داشت.حتي راجب به فرزند هم سوال كردم ! ايشون ميگند روي بچه نرم افزار نسب نميكنم كه از نظر اعتقادي اين طوري باش ! ولي كمكش ميكنم رشد كنه و راهش رو پيدا كنه . الان نسبت به خودم شك كردم ! نميدونم من درست فكر ميكنم يا واقعاً خيلي سختگير شدم و خيلي آرماني فكر ميكنم؟! از كجا ميتونم بفهمم كه اين شخص در آينده ميتونه تغيير كنه يا نه؟ ميشه به ايشون اعتماد كرد؟ اصلاً روي مسئله اعتقادات تا چه حد بايد پافشاري كنم ؟ ممنون ميشم اگه راهنمايي كنيد
با سپاس فراوان

بهتره فرد را همان طور که هست در نظر بگیری ، اصلاً به این که تغییر کنه فکر نکن .

شما لازمه معیارهای اعتقادیت رو تنظیم کنی و خیلی ظریف و دقیق پی گیر باشی که ایشون در این زمینه چطوری هستند ( عملاً چطورند ) و سنخیت یا عدم سنخیتش در حال حاضر را در نظر بگیر و تصمیم بگیر و به امید تغییر در آینده نباش . توصیه می کنم با یک فرد حاذق در امور اعتقادی هم وارد مشورت بشوید و میزان سنخیتتون را از دید چنین فردی نیز بسنجید .

این لینک را هم مطالعه کنی خوبه

http://www.hamdardi.net/thread-12612-lastpost.html

سلام به تالار همدردی خوش اومدی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zonubis

الان نسبت به خودم شك كردم ! نميدونم من درست فكر ميكنم يا واقعاً خيلي سختگير شدم و خيلي آرماني فكر ميكنم؟!

خیلی آرمانی فکر نمی کنی ...البته رفتن به مکه و پیش زمینه ای که داشته اید قطعا در این تغییر در شما سازنده بوده است
آرمانی فکر کردن شما به نظر من بر می گرده به اینکه چقدر این تغییر در شما نهادینه شده باشه

از كجا ميتونم بفهمم كه اين شخص در آينده ميتونه تغيير كنه يا نه؟
از هیچ جا.... این امکان را هم بده که ایشون خلاف انتظار شما تغییر کنه
ميشه به ايشون اعتماد كرد؟
اعتماد به چه چیزی؟
به گفته هاشون ؟ به عملکردشون؟به قول هایی که می دهند؟به تغییر شخصیتشون؟به چی؟

اصلاً روي مسئله اعتقادات تا چه حد بايد پافشاري كنم ؟
بستگی داره مسئله ی اعتقاد ات در اولویت های شما در چه درجه ای باشه

---

با سلام به zonubis
من خودم آدم خیلی مذهبی هستم، تا حالاخیلی دنبال فرد مورد نظرم بودم. گاهی اوقات منم شرایطم مثل شما بوده ولی خدا رو شکر تونستم فراموشش کنم :104:
باور کن هیچ چیز مثل اعتقادات و باورها در زندگی مهم نیست، باورهای انسان هیچگاه ها یکدفعه شکل نمیگیرند و ایمان یک شبه و حتی یکساله در دل نمیشینه. من خودم بخاطر دینم مشکلات زیادی رو تحمل کردم که شاید خیلی ها نتونستن دوام بیارن :104: چون اون باورهاشون اونقدر قوی نبوده.
وقتی به طرف مقابلم فکر میکنم که اعتقاداتش با من متفاوت باشم یکدفه یه کوه بزرگ جلوی خودم میبینم. از طرفی اینو در نظز بگیر که اون آقا به خاطر تو داره نماز میخونه نه خدا!
تو نیاز داری همسرت از اعتقادات تو دفاع کنه، چطور وقتی کسی چیزی رو باور نداره(در حرف و عمل) فردا میتونه از تو حمایت کنه!
به نظر من اصلا به اینگونه موارد فکر نکن!
شرایط فعلی طرف رو مد نظر قرار بده.

سلام

ایمان ! با توجه به اینکه ایمان هستم در مورد ایمان براتون چند جمله مینویسم !
هر فردی اعتقاداتی داره و به یه چیزایی ایمان داره .
و مهم تر اینکه ایمان فقط برا مسلمان ها و ادیان نیست . حتی یه فرد بی دین هم یه ایمان و اعتقادی داره !
با اجازه بحث رو طولانی یا عوض نمیکنم .
اگر مطئن هستید اعتقادات شما صحیح هست و هیچ مغایرتی با دین اسلام نداره و در اون مسیر در حرکت هستید سعی کنید یکی مثل خودتون رو برا زندگی پیدا کنید . در غیر اینصورت چون شما از راهی که انتخاب کردید مطمئن هستید و تغییر برا شما خیلی سخت خواهد بود پس طرف مقابل مجبور به تغییر هست که اینم به این راحتی صورت نمیگیره و براتون مشکل ساز میشه .
بخاطر همین هست که ازدواج یک فرد مسلمان رو با برخی ادیان مکروه و حتی حرام میدونن !
شما هم اگر بخواهید با فردی مسلمان ولی با سطح متفاوتی از اعتقادات زندگی کنید دچار مشکل خواهید شد .
به عنوان مثال حرام و حلال در اسلام مشخص شده ولی بازم با این حساب افرادی هستن برا خودشون فلسفه بافی میکنن و میگن من مسلمان هستم ولی زیاد به حرام بودن فلان چیز معتقد نیستم و قبول ندارم و . . .
به نظر من شما در حد و سطحی هستید که بتونید تشخیص بدید که با چه کسی ازدواج کنید . موفق باشید .