تردید در به هم زدن نامزدیم با مردی که 2سال باهاش دوست بودم

سلام من 31 سالمه لیسانسه و وکیل هستم 1.5 سال قبل از نامزدیمون با هم دوست بودیم اول آشنایی خودش رو لیسانسه و مدیرعامل یه شرکت تولیدی معرفی که بعدها فهمیدم موضوع تحصیلات صحت نداشته و اون دیپلم داره به هر حال تصمیم کرفتم با شرط ادامه تحصیل به این رابطه ادامه بدم(موقعیت شغلی و اخلاقش تاثیر گذار بود) کنکور اول (پیام نور) قبول نشد ( قبل از امتحان باپدرم درباره رابطه و قصد ازدواجمون صحبت کرد) نزدیک کنکور دوم بود که مراسم خواستگاری و نامزدی انجام شد و این قضیه ادامه تحصیل دائما تو ذهن من بود خانوادم هم از این قضیه ناراضی بودن ولی اخلاق خوبش و خانوادش که انصافا هنوز هم خوبن و سایر شرایط... باعث میشد این قضیه قدری کمرنگ بشه به هر حال ما نزدیک به دو ساله که نامزدیم ایشون دوبار دیگه کنکور شرکت کردن قبول نشدن(بار آخر به گفته خودش بخاطر مشکلات کاری تمرکز کافی نداشت) 7 یا 8 ماه بعد نامزدیمون مشکلات کاری بالا گرفت تا امروز که عملا کارخانه تعطیل و ایشون هم که در صد کمی از سهام رو داشت خونه نشین شد یکسال و نیم از تاریخی که برای عروسی تعیین شد گذشته و ما کما کان منتظریم این مشکلات تموم بشه دیگه الان همه بخاطر بد قولیش برای ادامه تحصیل و شرایط کاری که قطعا خودش تو بوجود آمدنش سهیم بوده شدیدا ناراضی هستن از نظر اخلاقی تفاوتهامون اغلب باعث کدورت و ناراحتی وقهرهای نه چندان کوتاه شده , من شدیدا سرخورده شدم واکنشهای عصبی نشون میدم خلاصه این قضیه تمام زندگیم رو تحت الشعاع خودش قرار داده و افسردگی من دعواهای گاه و بیگاه و همه مسائلی که گفتم باعث نگرانی شدید خانوادم شده و معتقدند که این آدم نمیتونه مرد زندگی من باشه علاقه بینمون هم کم و تبدیل به عادت شده که طبیعتا نتیجه مشکلات و درگیریهای بینمونه چند ماهی هست که به جدایی فکر میکنم نیازمند کمک شما عزیزان هستم .[/b][/size]

شما مسئله ادامه تحصيل و بهقدري بزرگش کرديکه نامزدت هم تحت فشارشديدي بهتر نبود نامزدتو تشويق ميکردي رو کارش تمرکز کنه تا وقتي رفتين خونه خودتون اونوقت با تمرکزبيشتر ي ميتونست براي ادامه تحصيل اقدام کنه

:305:شاید بی تجربه تر از اونی باشم که بخوام نظر بدم،ولی بعضی وقتا ادم نیاز داره نظر نفرات دیگرو بدونه شاید اونا نکاتی رو ببینم که مثلا من نوعی نمیبینم:303:
راستش یه کم عجیبه که توی این دوسال این اقا سه تا بدبیاری مهم بیاره،ازدست دادن شغلش،عدم موفقیت در ادامه تحصیلات،والانم که داره نامزدشو کم کم از دست میده -انگار مشکل برمیگرده به یه جای دیگه-باید علت رو برطرف کرد ،چی شده که ایشون اینقدر بدبیاری داره میاره،شاید دلایلی مثل ازدست دادن اعتماد به نفس،عدم انگیزه برای ادامه زندگی،یا تنبلی باعث این مسائل شده .
به نظر من شمابه عنوان نامزدش باید کمکش کنی به جایگاهی که لایقشه برسه ، واگه دوسش داری باهاش بمونی وبهش مهلت بدی مثلا 6ماه که خودشو جمع وجور کنه،وباهاش اتمام حجت کنی که اگه نتونست همه چیو تموم میکنی:300:،شاید اینطوری تلاشش بیشتر شه.
ضمنا نمیشه بیخیال ادامه تحصیلش بشی؟!!!
اختلافاتونم احتمالا از بدقولی های ایشون ناشی میشه که عصبی شدنتونم طبیعیه،امیدوارم صبورانه ومنطقی برخورد کنی و مطمعن بشی تلاش میکنه وبه نتیجه نمیرسه ،یاکلا مرد زندگی نیست.
یه سوالم دارم یعنی الان یک ونیم ساله ایشون بیکاره؟!!

سلام

دوست عزیز بدونید که کاملا طبیعی هست ، بعد از این همه سال فاصله از درس حالا دوباره درس خوندن برای ایشون کمی سخت باشه . شما باید از روز اول طبق شخصیتی و موقعیت هایی که همون روز داشت انتخابش میکردی نه چیزی که در آینده انتظار دارین بشه . منظورم اینه که باید خصوصیاتی که براتون مهم بود رو در نظر میگرفتین و میدیدین که آیا میتونین مساله تحصیل رو نادیده بگیرید به خاطر اون خصوصیات .

شما طبق چیزی که از این آقا در آیندش تو ذهنتون بوده انتخابش کردین نه طبق چیزی که هست و به همین دلیل ازش قول گرفتین که در آینده فلان بشه و بهمان بشه حالا که دارید میبینید ممکنه نشه ، اون رویایی که ساختید داره خراب میشه واسه همین دچار تردید شدید .

درست یا غلط این اتفاق افتاده و گذشته و شما با ایشون شرط کردید که البته پذیرفتن این شرط توسط نامزدتون میتونه نشانگر همین باشه که ایشون خودشون هم در برابر شما احساس ضعف می کنند . و اضطراب و استرس یا هرچیز دیگری که ناشی از این مساله باشه کار رو خراب تر کرده .

شما امروز باید دوباره انتخاب کنی همسرت میتونه کار پیدا کنه و دوباره شاغل بشه اما در رابطه با درس ، شما باید اون رو یک فرد با همین سطح تحصیلات ببینین و شخصیتشون رو از این مساله جدا کنید و ببینید که ارزش های شخصیتیش به قدری براتون قابل اهمیت هست که بتونه نبود تحصیلات رو کمرنگ کنه یا نه ؟

در نهایت شما یا انتخاب می کنید یا خیر اما اگر انتخاب کردین باید بدونید که آینده چگونه خواهد بود و این تفاوت سطح تحصیلات مشکل هایی خواهد داشت که بیشتر متوجه دیدگاه اطرافیان به زندگی شماست و شما باید بتونید محکم باشید و همسرتون رو همونطور که هست بپذیرید و از اون ادامه تحصیل نخواید مگر اینکه خودش بخواد که ادامه بده و شما باید فقط یک مشوق باشی و یک حامی نه بیشتر .

امیدوارم بیشتر فکر کنید و تصمیم درستی بگیرید .

موفق باشید:72:

سلام از لطفتون ممنونم
دوست عزیزم قضیه ادامه تحصیل ایشون واقعا برای من اهمیت داره ولی مهمتر از همه اینکه احساس می کنم ایشون با علم به این موضوع ,اهمیتی برای خواسته من قائل نشد و دفعات بعد تلاشش رو بیشتر نکرد فکر نمیکنم قبولی توی کنکور اینقدرها هم مشکل باشه مضاف بر اینکه ایشون مدتی هست که کاملا بیکاره و وقت کافی برای فکر به مشکلات و غصه خوردن یا پیدا کردن را حل داشت و میشد زمانی هم برای مطالعه گذاشت و استارت بیرون اومدن از این شرایط رو زد که متاسفانه همین مشکلات و ناراحتی فکری بهانه ای برای قبول نشدن شد. در ضمن شما فکر میکنید بعد از ازدواج و با وجود مشکلاتی که همه باهاش آشنا هستیم میشه تمرکز بیشتر از الان داشت ؟منم با فکر اینکه آرامش بیشتری داشته باشه نامزد کردم ولی جواب عکس گرفتم.ولی قبول دارم که منم فشارم بیش از حد معمول بود و علتش هم بی تفاوتی بود که از ایشون میدیدم مجبور بودم خودم همه چیزو پیگیری کنم.
flag جان این رو مطمئنم که نامزدم از لحاظ کاری آدم تنبلی نیست شرایط بد اقتصادی از بین رفتن تولید و اختلاف بین شرکا هر روز یه شکایت علیه همدیگه طرح کردن و....این مسائل رو پیش آورد واقعا فشارهای زیادی رو تحمل کرد از یه زمانی هم که افسردگی من و فشارهای خانوادم بیشتر شد دنبال کار تو شرکتهای دیگه رفت ولی علی رغم اینکه تجربه بالایی تو کارهای تجاری داره بخاطر تحصیلاتش دعوت به کار نشد باز برگشتیم سر گره کور تحصیلات .در مورد سوالتم باید بگم این روند بد بیاری کاری یکسال و نیم پیش شروع شد ولی از ابتدای امسال عملا بیکاره.من واقعا تو این مدت هر جوری که فکرش رو بکنید تلاش کردم اینقدر با مشکلات و حرف و حدیثا کنار اومدم و سعی کردم خوب باشم که خودم دارم تبدیل به یه آدم ضعیف میشم و وظیفم فقط کنار اومدنه.در مقابل نامزدم تو این شرایط هم انتظار داره من ایده آل باشم شاد باشم غر نزنم و رابطمونو با دیگران قیاس میکنه جالبه من با کسانی قیاس میشم که هیچ کدوم از این مشکلات رو ندارن به نظر شما منصفانه هست؟این برخوردها کمی نگرانم میکنه الان داریم اون مدتی که توافقی تعیین کردیم میگذرونیم قبول کرده که اگر درست نشد نامزدی رو بهم بزنیم.

باران عزیز با حرفات کاملا موافقم متاسفانه من تحت تاثیر گفته های ایشون و اینکه اونروز عملا دیدم دنبال ادامه تحصیل هست واز کلاس کنکور وکتابخونه رفتنش این قضیه رو تقریبا قطعی میدیدم رابطمو ادامه دادم ولی الان نسبت به این قضیه تردید دارم و از اون جایی که حس میکنم تحمل تبعات این مشکل رو ندارم دارم دوباره رو ازدواج با ایشون فکر میکنم به هر حال از لطفت ممنونم

سلام دوستان عزیز
نامزد من دانشگاه قبول شد

افرین نازبانو خانم

به شما و دلبندتان تبریک می گویم / آفرین آقای نامزد / بیب بیب هورررررا /زنده باد عشق که چه ها نمی کند . آفرین . به آقای نامزد از طرف خانواده همدردی تبریک می گوئیم /

آنی جان از شما و همه دوستان بخاطر لطفتون ممنونم :72:

با سلام خدمت خواهر گرامی.بنده مشکل شما رو خوندم ، واقعا متاسفم.
اگر میدونید که مشکلات با رفت پیش مشاور حل میشه ، پس بسم الله.
اگه نه ، جلوی ضرر رو از هر جا بگیری غنیمته.بهر حال خدا بزرگه خواهرم
اول و آخر یار.....:323::323: