فراموشی خاطره بد و رنج دهنده ، تورو خدا راهنمایی کنید

سلام امروز برای من و یک کسی که دوسش دارم و اونم علاقه زیادی به من داره یه اتفاق خیلی خیلی بد و رنج دهنده افتاد که نه من مقصر بودم نه اون عواملش دو تا آدم حیوان صفت بودن و این قضیه تمام فکر و ذهن جفتمون مشغول کرده تا حدی که چند بار هم من هم اون تصمیم به خودکشی گرفتیم اما کاری نکردیم اما این اتفاق بد که دیگه تبدیل به بدترین خاطره و لحظه های زندگیم شده مدام جلو چشمامه و مثل خوره تو زهنمه رژه میره خیلی داغونم کرده هر لحظه که به یاد اون لحظه ها میافتم قلبم درد میگیره تمایلی به ادامه ی زندگی ندارم فقط خواهش میکنم کمکمون کنید راهنمایی کنید که بتونیم این خاطره بد فراموشش کنیم از شر این افکار راحت بشیم.

کلام شما مبهمه ، نیازه اصل مشکل شما مطرح بشه

با این حال برای توجه نکردن به یک خاطره نیازه اول بی اهمیت و کم رنگ بشه و این هم با تغییر نگرش شناختی شما نسبت به واقعه ممکنه .

اون رو برای خودتون کم رنگ کنید و فقط درسهای آموخته شده از اون را برای خد نگه دارید و به درسهاش ارزش بدبد تا کم تمرکز و توجه شما کم بشه ( خود خاطره فراموش نمیشه ، بلکه میتونه بی اثر بشه و مورد توجه و تمرکز قرار نگیره )

با سلام
بستگي به مشكل پيش آمده دارد. اگر كار عملي در جهت ترميم آن مشكل چه از نظر كسب مهارت چه از نظر قانوني و ... وجود دارد بايد انجام دهيد.
اما اگر كاري هست كه تمام شده است. و صرفا فكرش آزار دهنده هست. شما نياز توقف فكر و كنترل افكار وسواس گونه خود حول آن موضوع داريد.
به شما پيشنهاد مي دهم به يك روانشناس باليني مراجع كنيد و با توضيح جزئيات مشكلي كه پيش آمده است،‌روش هاي كنترل افكار خود را و تكنيك توقف فكر را بياموزيد. چون اين مسئله (فكر هاي اتوماتيك در مورد يك موضوع آزانده)،‌ممكن است در حوزه هاي ديگر هم صورت بگيرد و به مرور در زندگي ناآرامي زيادي داشته باشيد.

اصل موضوع همینه که بدترین اتفاقی که ممکنه واستون بیافته حالا هر چی تو بدترین چیزی که به ذهنت میرسه در نظر بگیر ، چه جوری از شر این فکر و تصویری که هر لحظه میاد تو ذهنت خلاص میشی این مسائله ام که اتفاق افتاده برای هر کسی مهمه و با اهمیت که ناخواسته بدون میل باطنی از رو اجبار و زور بهش تن دادی حالا چه جوری کم اهمیتش کنم و کم رنگش کنم درسته نمیشه کامل فراموشش کرد اما میخوام جوری بشه که 100% که الان ذهنو فکرمو مشغول کرده و خیلی تو روحیم تاثیر گذاشته برسه به 10% ، 5% ، 1 % ... برسه

من که هیچی نفهمیدم این اقا چی نوشته ! میشه یه نفر من و راهنمایی کنه

سلام
اتفاقا من هم تا حدود 2-3 هفته قبل بدلیل یک فکر آزار دهنده شرایط روحی بسیار بدی داشتم
واقعیتش به مرگ هم فکر میکردم
البته دلیل این امر این بود که من موضوع رو بیش از حد برای خودم بزرگ کرده بودم
و فقط احساسی بهش فکر میکردم و نه عقلانی و منطقی
من فقط مثل شما 100% فکر و ذهنم مشغول اون موضوع بود و وقتی یادم می افتاد تمام بدنم از استرس و ناراحتی سرد و سست میشد و بد جور عرق میکردم و تپش قلب و...
الان هم که یادم می افته ناراحت میشم اما نه مثل قبل
میدونین چرا؟
1.گذشت زمان و صبر مسائل رو غالبا کمرنگ میکنه
2.سعی کردم منطقی تر فکر کنم
3.مشکلمو با تمام احساسی که در من ایجاد میکرد اینجا به دوستانم بارها و بارها گفتم که یه جورایی تخلیه ام کرد
4.سعی کردم با فکر کردن به سایر مسائل با اهمیت تر در زندگیم اهمیت این اتفاق ناخوشایند رو در ذهنم کم کنم
5.هر موقع میبینم داره فکرش میاد سراغم خودم یا فکرم رو ارادی به یه چیز دیگه مشغول میکنم
با اینکه ناخود آگاه میاد سراغم و آدم یه جورایی هی دلش میخواد به اون مسئله و جزئیاتش فکر کنه اما الان نمیذارم اینطور بشه
چون میدونم از فکر کردن به اون نه تنها چیزی عایدم نمیشه بلکه بهترین لحظات زندگیم رو تلخ میکنه و اعصابم خرد میشه
به شما هم پیشنهاد میکنم مشکلتونو با آرامش خاطر اینجا مطرح کنید تا دوستان بهتر بتونن راهنماییتون کنن
کسی شما رو نمیشناسه اینجا.راحت باشین و به افکارتون اجازه تخلیه بدین تا کمتر تو ذهنتون احساس فشار و سنگینی کنین
موفق باشین:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یه چیز دیگه
این اتفاق میتونه فقط در ذهن شما بدترین اتفاق زنگی باشه نه کس دیگه
اینو از رو تجربه میگم
البته این یه احتماله با اینکه قویه،چون مشکل شما رو نمیدونم

اگه دو نفر بیاین به زور ناموستو بگیرن بهش تجاوز کنند شما هم هرچی داد و بیداد کنی و باهاشون درگیر بشی اما با هزار جور تهدید کارخودشونو بکنند چه جوری با این قضیه کنار میانند به نظرتون اصلا میشه ای دارم دیونه میشم خدااااااااااااااا ای خداااااااااااااااااا

از رو حرفهایی که زده بودین حدس زدم موضوع این باشه
واقعا متاسف شدم
دوست عزیزم
این مساله خیلی مهمیه
بهتره حضوری هردوتون به مشاور مراجعه کنید
در ضمن آیا ایشون دوست شما بودن یا همسرتون؟

ما دوتا عاشقیم که خیلی همیدگرو میخواییم ،
کجا برم پیش روان شناس ، مشاور ، روان شناس بالینی ؟؟؟

دوست عزیز، اصلا خودکشی راه حل نیست...نه برای این قضیه ونه برای هیچ قضیه دیگه
قبول دارم وضعیت دردناکی پیش روی شما دوتا قرار گرفته اما به هرحال اتفاقی است که افتاده و تا اخر عمرتون هم نمیتونی فراموشش کنی اما میتونی باهاش کناربیای ....هرچند سخته و شاید زمان ببره اما امکان پذیره ...برای این منظورهم به نظر من حتما هردو باید به روانشناس مراجعه کنید...
دوست خوبم هرگز ناامید نشو