آینه ی عبرت !

بچه که بودم بیشترین جمله ای که از دهان پدرم شنیدم این بود

جوری زندگی کن که از دیگران و تجربیات آنها استفاده کنی یک جوری که کنار گود بایستی و به دیگران بگویی : " لنگش کن ". سعی کن جزو گروهی نباشی که خودشان وسط گود گیر می کنند و دیگران به آنها می گویند : " لنگش کن " . .....خلاصه اینکه آینه عبرت دیگران نباش .

هر چند که این جمله از بچگی آویزه ی این گوشهای به ظاهر شنوا شد اما در مراحل مختلف زیر یک خم گرفتن زندگی بدجوری گیر کردم و چه " لنگش کن " هایی شنیدم !

امروز که به این سن و سال رسیدم گاهی با خودم فکر می کنم راستی راستی می شود جوری زندگی کرد که همیشه و همیشه کنار گود بایستی و به دیگران به راحتی آب خوردن بگویی : " لنگش کن " .

اساسا چند درصد خواست و توان "لنگ کردن" مشکلات و مسائل زندگی تو هستی ؟!مشکلاتت چقدر بزرگ یا کوچک هستند و زور بازو و مهارت و آگاهی و توانایی تو در مقابل آنها چقدر است ؟!!

آنی عزیز، احساس می کنم این تایپیک شما هدفش همسو با تایپیک شما چطور زندگی می کنید باشه..
اگه شما هم با نظر من موافقید، این دو تا رو یکی کنیم؟؟

:72:

شادی جان ممنون از لطف و توجهی که به تاپیک داری


اما به واقع منظور من احساس رضایت و یا عدم رضایت در زندگی نیست . یک چیزی از جنس مسائل ناشناخته ای است که بدون اینکه نقشی در آن داشته باشیم در زندگی بعضی از ماها اتفاق می افتد که الزاما ربطی به ما و تلاشهای ما ندارد اما نتیجه ی رضایت بخش هم به دست نمی اید .به نوعی افسار زندگی در دست طرف مقابل است و ما ناخواسته وارد بازی های پیچیده می شویم

مثلا مرد یا ... که اقدام به کلاهبرداری می کند و تاثیر مستقیم می گذارد بر روی زندگی زن و بچه ی فرد . ( این زن و بچه که به هیچ عنوان در این مسائل دخیل نیستند و روحشان هم از آن آگاه نیست تا روزی که کاراز کار می گذرد چگونه باید زیر یک خم مسئله را بگیرند ؟!!



و ...

به نوعی هر کاری می کنی نمی شود از درون گود بیرون بپری و خودت را خلاص کنی و نفس راحت بکشی در حالی که خودت با پای خودت و میل و اختیار خودت وارد این عرصه نشدی و در اصل توسط دیگری وسط گود با یک تی پای خوشگل ، شوت شده ای !!!

در اینگونه موارد که همیشه و همیشه روانشناسان معتقد به سر دوربین به سمت خود هستند و یا این مسئله که هر انسانی طرف دیگر خود را خود و به اختیار انتخاب می کند !!!!چگونه باید "لنگ کرد" آن مسئله و مشگل را در حالی که فرد مقابل میان دار گودی می شود که کمترین تاثیر را در میان دار شدن دارد !!!و در زندگی اینده ی خود به قول مذهبی ها تاوان یک لقمه نان حرامی که ناآگاهانه از دست ولی نعمت نوش کرده را پس خواهد داد و ....( با هر باوری می توانید به شکل گسترده به این مبحث نگاه کنید)

ممنون آنی عزیز از پاسختون.. به هر حال مسائلی هم که شما مطرح کردین باعث نارضایتی فرد از زندگی میشه، یعنی احساس می کنه که چیزی در زندگیش وجود داره که در واقع میشه مشکل خطابش کرد..

همین که به قول شما چطور این مشکل رو لنگش می کنه و چه راههایی برای این قضیه هست هم شامل بحث اون تایپیک میشه، چرا که تمام مشکلات (بنا به تعریف هر شخص از مشکل) باعث نارضایتی ما میشه. پس یکی از شاخه های اون بحث به حساب میاد..

اگه باز هم من درست متوجه نشدم ببخشید :43:


:72:

این خیلی خوبه که بیرون گود باشیم اما گاهی هیچ راهی نداریم جز اینکه خودمون رو بندازیم وسط گود و البته اون وسط هم حرفهای یه ملت رو که دورمون رو گرفتن بشنویم که هر کدوم یه تزی میدن که فلان بهمان کن...موضوع جالبی مطرح کردی انی جون...
راستش علاوه بر این موضوع که شما طرح کردی یه چیز دیگه هم ذهن منو درگیر میکنه(معمولا)این که وقتی توی گود گیر افتادی و هر کی یه تزی ارائه میکنه باید به حرفشون گوش بدیم؟یا کار خودمون ور بکنیم؟

در نهایت اینکه به نظر من افتادن توی گود دل به خواهی نیست ...گاهی به اجبار روند زندگی و ...میافتیم...شاید هم نظرم اشتباه باشه اما به هر حال دوست دارم توی این تاپیک بیشتر راجع به این مدل گیر افتادن ها و اینکه در مواقع سقوط چه باید کرد یاد بگیرم...

شادی تازه متوجه شدم منظور شما چیست . من مخالفتی با این مسئله ندارم .