دردو دل يك دختر مجرد

سلام به همه دوستان خوب ومديران محترم سايت
موضوعي كه ميخوام مطرح كنم خيلي جديد نيست و شايد مشكل خيلي از دخترهاي هم سن و سال من باشه
چند ماهي نيست كه درسم تمام شده و خوشبختانه براي رشته تحصيلي من كار سريع پيدا ميشه
دختر اجتماعي و فعالي هم هستم و مطالعه غير درسي هم فراوان دارم و تو زندگيم هميشه دوست داشتم تو ابعاد و مسائل ديگه زندگي هم فعاليت داشته باشم و اين كنجكاو بودنم باعث شده كه هميشه دوست داشتم از وقتم استفاده كنم
حالا مشكل من اين هست كه پدر من اصلا به من افتخار نميكنه و اصلا الان براشون مهم نيست كه من ميخوام براي آيندم چيكار كنم تا حرف از كار كردن ميشه ميگه براي چي ميخواي بري سر كار مگه من خرجتو نميدم ولي من به خاطر فقط مسئله مالي نميخوام شاغل بشم من رشته تحصيليم رو دوست دارم و مي خوام تو اين زمينه رشد كنم الان چند ماهي كه تو خونه هستم احساس ميكنم از خودم راضي نيستم و احساس بي هدفي ميكنم و اصلا از صبح تا شب تو خونه نشستن با روحيه من سازگار نيست
پدر من با اينكه خودشون تحصيل كرده و بزرگ شده شهر هستن يه سري تعصبات خشك دارن
حتي يكبار هم منو به ادامه تحصيل تشويق نكردن و فكر ميكنن براي يك دختر تا همين حد كافيه در حاليكه يه كم تشويق كافيه كه من اراده و اعتماد به نفسم بيشتر بشه
شايد در حضور ديگران به من افتخار كنه و لي اگه در حضور من باشه مسلما اعتماد به نفس بيشتري به من ميده
مثلا براي سر كار رفتن من ميگه اين طوري توقعت ميره بالا و ديگه هيچ كسو نميتوني براي اذدواج قبول كني
و ايشون فكر ميكنه كه اگه يه جوون فقط خانوادش خوب باشه و مومن باشن كافيه ولي درست اينجاست كه تناسب بايد تو همه يا بشتر موارد بين دختر و پسر براي اذدواج باشه
اصلن براشون تناسب فرهنگي و تحصيلي مهم نيست و يا بعضي مواقع ميگن اگه دختر و پسر ابتداي اذدواج همديگر رو دوست نداشته باشن زندگيشون موفق تره و همه اون كسايي كه با علاقه اذدواج كردن به بن بست رسيدن
به نظر شما اين حرف منطقيه؟؟؟؟
خدا نكنه يه خواستگاري كه فكر ميكنيم با هم تناسب نداريم بگم نه ديگه اون موقع ميگن خيلي دختر مغروري هستي .
من ميخوام بدونم يه دختر چه گناهي كرده كه تا اسم يه مرد نيومده تو شناسنامش حق زندگي و تصميم واسه آيندش نداره
من سنم هم 22 سال هست و سن زيادي ندارم كه ان قدر پدرم عجله دارن
در ضمن پدرم خيلي هم منفي هستن
براي يه بيرون رفتن مثلا براي كتابخونه رفتن يا نمايشگاه كلي اخم ميكنن
نميدونم چرا دوست داره منو مامانم و خواهرم از صبح تا شب تو خونه بشينيم و به ديوار ها نگاه كنيم
ضمنن پدر و مادر من حتي يه مورد اخلاقي از من نديدن چون من دختر شيطوني نيستم ولي با اين حال اون اعتمادي كه بايد باشه نيست هرگز
اميدوارم درك كرده اشيد كه چي ميگم

سلام pariya.k
خیلی خوب وقتی اومدی به تالار....
چون الان یک زمینه تمرین عملی در اختیار داری و عوارض کمی هم داره....
چون همین اختلافها را به صور مختلف در آینده با همسرت در موارد دیگر خواهی داشت.(نمیگویم خدا نکرده، چون این یک واقعیت هست که ما معمولا اختلاف سلیقه مهمی با همسرمان داشته باشیم.).

در این تالار باید مهارتهای مختلفی را کسب کنی که هم بتوانی خودت باشی، هم تسلیم نباشی، هم منعطف باشی و هم ارتباطت سازنده داشته باشی و هم بتوانی همراهانت را درک کنی و هم بتوانی مجابشان کنی. یا گاهی باهاشون کنار بیایی.

اینجا که والدینت هستند شما بهتر می توانید عمل کنید. و کمتر ریسک داره.
شما می توانید از انجمن مهارتهای ارتباطی ما شروع کنید و روشها را به کار گیرید و به مرور و به تدریج ضعف های خودت را کاهش دهید. و خود را در ارتباطها تقویت کنی.
سعی نکیند در مرحله اول پدرت را عوض کنی، سعی کن بفهمیش، همراهش شوی، اعتمادش را جلب کنی، و باهاش هم حسی کنی. در مورد همه اینها مقاله های زیادی در همان انجمن داریم.
پس از آن می تواند او هم شما را بفهمد چون فهمیده شده است. پس از آن حرفت را می شنود چون شنیده شده است، پس از آن احترامت بیشتر می کند چون احترام شده است، پس از آن تعصبش کمتر می شود چون کمتر تعصب دیده است. و .....::303:

سلام pariya.k عزیزم

سلام دخترم . به تالار خوش آمدی نازنین گل خانم

من که به وجود تو خیلی افتخار می کنم .
چون تو دختر عاقلی هستی چون برای حل مسئله ی خودت در حال تلاش و کسب مهارت و تجربه هستی و آنقدر هم دختر خوبی هستی که وقتی به دلائل مخالفت بابا پی بردی و از چشم انداز بابا به ماجرا نگاه کردی ضمن قبول اختلاف عقیده ، بابا را درک کنی و همین مسئله را به بابا اعلام کنی .

پس صبر کن نازنینم که آن روز دور نیست :46:

خيلي زياد خوشحال شدم كه جواب منو به اين زودي داديد
من حدودا 1 سال هست كه مرتب به اين سايت سر ميزنم و مطالب و مشكلات بچه ها رو ميخونم و جالبه يكي از مسائل زندگي من با كمك بچه ها و دوستان عزيز و به طور حتم با خواست خداوند و خير پروردگار حل شد .
خيلي برام جالبه كه شما مديران عزيز وقت ميگذاريد و بچه ها رو راهنمايي مي كنيد
فقط از مدير همدردي عزيز درخواست دارم كه بگن كدوم قسمت مهارت هاي ارتباطي رو بخونم كه مرتبط با مشكل من باشه
البته ميدونم كه همگي تاپيك ها پر مضمون هستند
:72::72:

عزیزم

آمدنت به این سایت به این علت است که یاد بگیری . مثل همه ی ما که اینجا هستیم و هر روز مطلب تازه ای از هم یاد میگیریم . پس دم غنیمت . بخوان و بخوان و خودت تجزیه و تحلیل کن . تو ابتدای راه زندگی هستی هر چه بخوانی و یاد بگیری در فردایی نه چندان دور به کارت می آید

اما برای شروع از "موضوعات مهم مهارت های ارتباطی "شروع کن تا طی زمان به بقیه مباحث به پردازی :46:

شاید به این خاطر که دوستانی شبیه پدر شما زیاد دارم پدر شما را درک می کنم، به هر حال مدیر همدردی خیلی خوب گفتند سعی کنید پدرتون را درک کنید و دغدغه هاش را بفهمید تا اعتمادش جلب بشه
اینم از آفات تالار همدردیه که یه پسر مجرد در مورد ازدواج یه دختر مجرد نظر می ده!
اما به نظرم از جهاتی در مورد ازدواج حق با پدرتونه شما الان در سن خوبی برای ازدواج قرار دارید و گزینه های زیادی می تونید داشته باشید اما کمی که سنتون بالا بره اون وقت می بینید که پسرهایی که تا سن بالا ازدواج نکرده اند همچین آدمای جالبی نیستند و خواستگارهایی که شرایط مناسبی دارند از شما کوچکترند! این که بگوئید دیر نیست یا زوده باعث می شه گزینه هایی را به راحتی ازشون بگذرید که شاید در آینده پیش نیایند.
معیارهای پدر شما درست هستند اما کافی نیستند، دوستی دارم که همین مشکل را داره خواستگاری که می ره اگه طرف را نپسنده خانواده بهش می گن سخت گیری به همین خاطر سعی می کنه کاری کنه که خانواده طرف جواب منفی بدهند. اگه واقعا طرف را قبول ندارید می تونید کاری کنید جواب اون منفی بشه! اما سعی کنید معیارهاتون را درست کنید و با معیارهای واقعی طرف را بسنجید اگر مناسب نبود بگید بر اساس این معیار من ایشان را مناسب خودم نمی دانم حتما پدرتون درکتون می کنه

سلام خانم پريا!
چقدر خوبه كه شما بعداز يكسال تحقيق و بررسي عضوشديد و با اعتماد به نفس كامل مسئله اتون رو عنوان ميكنيد!:46:اينطوري از جوابهائي هم كه ميگيريد نه تنها تعجب نمي كنيد بلكه با توجه به آشنائي با اعضا اونوبه نوعي راهنمائي دلسوزانه همراه با تجربه ميدونيد!(حالا كم تخصصي مثل من اعضائي رو به بزرگواري خودتن ببخشيد!):311:
اين مسئله اي رو كه عنوان ميكنيد متاسفانه نوعي اپيدمي بدي در بعضي از خانواده هاست .مثل خانواده خودم !پدرم من هم در جمع طوري صحبت ميكنن كه انگار با يه موجود فرهيخته با احترام طرفند ولي درباره هيچ كدوم از برنامه هاي اصلي زندگيم با من هيچ تبادل نظري ندارند وبراي خودشون و با مادرم !(اعضاي تالار همدردي تا حدي با شرايط من با اين مادر!آشنا هستند باور يا عدم باورشون با خدا:302:) تصميم ميگيرند.
مثلا براي درسم چه دوره هاي اوليه چه براي تحصيلات تا ليسانس!حتي براي ارشد وقتي بعد از مدتهاانتخاب و تصميم گيري كردم با اينكه خودشون تو اولين جلسه مشاوره حضوري بودن فقط گفتن رشته اي كه تو ميخواهي اين اطراف نيست اگه قبول بشي ميخواهي چيكار كني ولي امسال در نهايت تعجب با كلي كارشكني كه خودو خانواده اش سر كار كردن من انجام دادن(آخه اگركار كنم قوي تر ميشم و اونا ديگه نميتونن از پسم بر بيان .اونا با زندگي من بازي ميكنن ولي انتظار دشمني از طرف من دارن!)شنيدم داره تو يه جمعي حكم صادر ميكنه كه :آره ديدم كار نيست براي دخترم ،گفتم بشينه درسشو بخونه بهتره!واز طرفي دارن بازندگي من طوري بازي ميكنن كه من مثل يه پرنده قفسي جدا از عشق و محلهاي مورد انتظار براي پيشرفتم باشم و تو خونه هم با يه مادر ... چي بگم !روز به روز اعتماد به نفسم رو بيشتر هدف ميگرن تا بگن من هيچي نيستم و ... اينهمه زحمت هيچي !تازه چون به قول شما اسمي هم تو شناسامه ام نيست (در حاليكه اگر اين اسم و انگشتر بره تو زندگيم كلي شرايطم زمين تا آسمون فرق ميكنه تحمل ديدن همونم ندارن و بازم سركوبم ميكنن!)خلاصه ؟آدم نميدونه با اينن نسل چيكار كنه.بمونه تا روزاي عزيز زندگي اش تباه بشه يا يه فكر اساسي براي زندگياش بكنه كه با وجوديكه بيشتر مشاورين و روانشناسان محترم اين وضعيتو كه خيلي از توقعات و تفكرات اين نسل امروزي نيست و....قبول دارن بازم اولين حرفي كه ميزنن اينه كه پدر و مادرتن و حتما!!! خير و صلاحتو ميخوان!:163:
بازمبهتون ميگم خانمي كه توكلتو به خدا كن وو اولين مورد مناسبي رو كه براي شغلت پيش اومد رو جدي بگير و درباره زندگيت هم رو ظاهر آدمها و اينكه با ملاكهاي ظاهريت اوليت جور نيسنو رد نكن كمي تحقيق و صحبت بيشتر نتايج خيلي از برنامه هاو برداشتها از افراد رو عوض ميكنه!:227:
موفق باشي و اميدوار!:72:
مطالعه زندگي افراد را اينجا از دست نده براي خودش يه دنيا تجربه است!:82:
راستي دوستان با وجوديكه من شنبه مشخصات فيشم رو ايميل كردم هنوز اكانتم فعال نيست!

سلامي دوباره به همه دوستان
بايد به مسلمان عزيز عرض كنم كه اصلا فرقي نميكنه كه اينجا تو تالار ما كمك به جنس مشابهمون ميكنيم يا مقابل
چه بسا جنس مقابل بيشتر بتونه كمك كنه-از راهنماييتون ممنونم
حرفاتون كاملا درسته كه الان من شرايط و سن خوبي دارم براي اذدواج و سعي ميكنم كه خواستگارانم رو در ابتدا با عقلم ارزيابي كنم و بعد با قلبم حرف من به پدرم اين هست كه چون زمان آمدن شخصي رو نميدونم كه با هم تناسب داريم دليل نميشه من بيرون كار نكنم يا ادامه تحصيل ندم و بشينم منتظر چون افسرده تر ميشم اصلا شايد در محيط كار با افراد زيادي برخورد كنم كه با هم تناسب داشته باشيم
و مشكل بدتر اينجاست كه پدر من هم حدودن 3 ساله باز نشسته شدن و كار ثابتي ندارن و اين موضوع كه يه مرد از صبح تا شب حداكثر 4 ساعت بره بيرون از خونه براي تمامي اعضاي خانواده سخته و اين جمله واقعا درست هست كه ميگن مرد واسه بيرون ساخته شده و پدرم البته با عرض معذرت خيلي هم خاله زنك شدن:163:

نيلوفر عزيز خيلي كوچيك ترم كه راهنمايي كنم ولي به نظرم ما بايد پيشنهاد هاي شغلي رو به راحتي از دست نديم و به طور حتم اگه محيط كار خوب باشه پدر و مادرمون هم راضي ميشن و به نظرم اين حدو حدود روابط رو يك دختر و يا زن مشخص ميكنه كه چه طوري باهاش رفتار بشه خشك- رسمي-دوستانه و يا خدايي نكرده خيلي خودموني...
نيلوفر جان من با توجه با مطالعه روانشناختي در مورد مردان و زنان به اين نتيجه رسيدم كه شايد پدرهامون از همين قدرت گرفتن ما ميترسن كه راغب نيستن ما دختراشون شاغل بشيم
من كه سعي ميكنم همون دختر مهربون و لوس بابام باقي بمونم و خيلي احساس غرور بهم دست نده و حتي به بابام گفتم فكر نكن كه ديگه پول تو جيبي ازت نميگيرم اون سر جاش هست :311:و سعي ميكنم مثل قبل تومسائل مادي و حمايتي ازش كمك بگيرم كه به غرور مردونگيش لطمه نزنم
اميدوارم بتونم اين طوري بشم
ضمنا مطالب مهارت هاي ارتباطي رو دارم دنبال ميكنم
براتون آرزوي موفقيت ميكنم:72::323:

سلام پریا عزیز..
منم ورودتان را به تالار همدردی خوش امد می گم..
مشکل شما جز زمره مشکلات تفاوت میان نسل هاست از منظر من که در همه خانواده ها کم و بیش وجود داره و نمیشه کتمانش کرد ..البته من در منزل چنین مسائلی رو برخورد نداشتم ولی دوستان زیادی داشتم که با این مسائل به شدت بیشتر از شما در گیر بودند و متاسفانه برخی تسلیم شدند و برخی ادامه دادند و موفق شدند و خوشحالم که شما جز دسته مقاوم از دختران هستید که حاضر به نشستن نیستید..
دوستان صحبت های خوبی داشتند و مدیر محترم بهترین راهنمایی رو به شما دوست خوبم داشتند....


دوست عزیزم..دنیای امروز دنیای پیشرفت دختران هست و خواه نا خواه مردان ناگزیر از پذیرش این واقعیت هستند که جلوی پیشرفت خانم ها را در هیچ زمینه ای نمی توان گرفت و البته در صورتی که خانم مورد نظر از راه درست به طی طریق برای رسیدن به اهدافش استفاده بکنه و کاملا روحیات مردانه از نوع پدرانه و ان شا الله در آینده از نوع شوهرانه اش را بچشند.چون دغدغه های ذهنی این دو فرد کاملا از نظر من متفاوت هست..
با توجه به اینکه پدر شما فرد تحصیلکرده ای و به اصطلاح خودتان شهری هستند شما نباید از نظر من اصلا به دنبال تمجید و تعریف انان از خود باشید..آیا شما درس می خوانید یا تحصیل می کنید تا مورد تمجید و تعریف خانواده یا در آینده همسرتان قرار بگیرید ..نه هرگز این طور نیست..ما انسان ها باید به آن درجه از اعتماد به نفس و در کنارش عزت نفس برسیم که اصلا برای ما مهم نباشد..
دوست خوبم همان طور که خودت هم اذعان کردی ما با هر شغل..تحصیل و درامدی که باشیم باز هم فرزند پدر و مادرمان هستیم حتی اگر انان ندانند و یا درک نکننئ ما چه جایگاه اجتماعی داریم..شاید من نوعی در محل کارم رئیس قسمتی باشند و کارمندانم از سن کم تا پیر گوش به فرمان من باشند ولی در خانه من همان دختر کوچولو یا پسر کوچولو هستم که وابسته و عاشق پدر و مادرم هستم..همان طور که شما گفتید پول تو جیبی از خانواده می گیرم و هرگز برکت پول ایشان را فراموش نمی کنم ..مثل تو....
پس هیچ زمان منتظر تعریف از انان نباش ..اگر کردند تو خوشبخت تر خواهی بود ولی اگر نگفتند تو هنوز هم همان پریا خوشبخت هستی که با استقامت و ارداه می تواند از کوه بالا برود و برای این بالا رفتن به دستان پدر و مادرت نیاز داری...در هر مرحله ای..
حضور پدرت در کنزل بعد از بازنشستگی غنیمتی است که باید در این روزها که ئختر خانه هستی از ان به نحو احسن استفاده کنی و چه روزها در اینده که غبطه این روز را بخوری کهدر منزل پدر و مادرت باشی و حاضر نباشی که حتی پدرت یا مادرت یک لحظه از خانه خارج شود..مردان بازنشسته برکت خانه هستند چون هر بار که به موی سپیدشان نگاه می کنی سالها عشق و زحمت برای خانواده اش را در لابه لای خطوط چهره..سپیدی موهایش می بینی پس این تصاویر زیبا را با بیان سختی تحمل پدر بازنشسته خدشه دار نکن..این تصاویر را در ذهن جوان 22 ساله ات جوری حک کن که زیباترین تصویر تمام عمرت باشد..شک هم نکن...خدا را شاکر بودن در هر حال واجب است که می دانم هستی...
در رابطه با تفکرات پدر محترم همترس ایشان در جامعه امروز در حدی مجاز است..خود من برای محل کارم حتی عمویم هم همراه پدر و مادرم آمدند و انقدر این ور و انور کردند تا انتخاب همه ما یکسان شد و توافق کردیم..من انان را کاملا در انتخابم دخیل کردم و از تجربه آنان بهره خوبی گرفتم و الان خیلی راضیم..تو هم می توانی از ایشان کمک بگیری تا کاری پیدا کنی و در کنارش با زبانی مهربان ضمن درک ترس های ایشان بگویی که فواید و مضرات کار کردن تو چیست و سبک و سنگین کنید با کمک خانواده و به خصوص پدرتان..من حتی موقع عقد خودم بلافاصله بعد آن همسرم اول امد و همه محیط کار منو بررسی کرد و علی رغم اینکه اصلا دلش نمی خواست من تو جاده برم ولی تا محیط کارمو دید..دوستانم رو دید خیلی علاقه داشت..من به عقیده او که همان حس پشتوانه و نگهداری از زن است در او و پدرم احترام گذاشتم و الان هم این حس را درشان تقویت می کنم جوری که انگار اونها منو اونجا فرستادن!!غافل نشو که مردها چه پدر چه شوهر انسان تنها غمش سختی نکشیدن ماست و برای خود ما ..منتها گاهی تضادهایی وجود دارد که خیلی راحت قابل حل است...تنها با یک درک شدن و استفاده از هوش و زبان خوش..
پریا عزیزم زبان خوش را هرگز فراموش نکن..لحن محترمانه در بیان خواست ها..همیشه از راهی وارد شو که می دانی می توانی با زبان خوش و مهربانت به آنان نفوذ کنی..پس انان را وارد گود کن..و خواستهایت را آرام بیان کن البته وقتی توانستی مهارت های ارتباطی خود را افزایش دهی و بدانی دقیقا چگونه طی طریق کنی تا خدای نکرده اشتباه نکنی....
ببخش که زیاد صحبت کردم..
موفق باشی..
سارا:72:

سلامي دوباره به همه دوستان
ساراي عزيز خيلي ممنون كه وقت گذاشتي و منو از مطالب و حرف هاي قشنگت آگاه كردي :46:
اتفاقا امروز از يه جاي معتبر زنگ زدن كه برم براي مصاحبه
منم خيلي با طمانينه و با سياست به پدرم گفتم.اولش ميگفت كه بايد جاش خيلي مطمئن باشه و خيلي سخت گيري كرد .و من هم گفتم كه من به همين خاطر اصلا قبل از اينكه براي مصاحبه برم با شما مشورت كردم چون نظر شما برام خيلي مهمه
باور نميكنيد وقتي اين حرف ها رو زدم گفتن كه پس بايد يه روز بريم ببينيم كجاست!!!!!!!!:310:
انشا الله اگه جايي استخدام شدم حتما براي دوستان عزيزم در تالار همدردي مينويسيم
به اميد آن روز