آیا من خودم را خوب شناختم؟

آیا من خودم را خوب شناختم؟
سلام به همه دوستان عزیز
من با توجه به مطالب تالار به این نتیجه رسیدم که اولین قدم شناخت خودم هست. من معمولا خیلی راه به خودم و رفتار هام فکر میکنم. در ادامه خصوصیات خودم را نوشتم همچنین ملاکهای مورد نظر برای انتخاب همسر. دوست دارم اگه بشه شما دوستان بهم کمک کنید تا این شناخت از خودم (و البته از ملاکهام) دقیقتر بشه. البته لیستم فعلا هیچ ناظمی نداره.
من کیستم؟
فردی 30 ساله در حال تحصیل در مقطع دکتری و دارای خصوصیات زیر:
• صبور
• منظم(در حد اعتدال)
• نسبتا باهوش(چه هوش اجتماعی چه هوش ریاضی)
• تحصیل کرده
• از خانواده ای فرهنگی و تحصیل کرده
• دارای استقلال مالی و فکری
• توانایی اداره زندگی شخصی(حدود 2.5 سال است که مستقل زندگی میکنم)
• توانایی ارتباط با افراد مختلف (سازگاری) (زندگی در خوابگاه، دانشگاه، محیط کار)
• مسئولیت پذیری
• اهل منطق و استدلال
• خیلی نمی توان احساساتم را براحتی ابراز کنم
• خیلی درصدد عوض کردن دیگران نیستم و چنانچه نتوانم با کسی(بخصوص اگر دور باشد) کنار بیایم راهم را جدا میکنم.
• خیلی زود با افراد قاطی نمی شوم و زود ارتباط برقرار نمی کنم. اما در درازمدت ارتباطم با همه براساس احترام متقابل هست.
• نسبتا شوخ طبع هستم.
• به نظر خودم اخلاقم خوب هست
• معمولا خنده رو هستم
• دوست ندارم دیگران راجع به کارهام اظهار نظر کنند (منظورم با نگاه تحقیر یا تمسخر هست)
• زیاد مشورت میکنم
• زود تصمیم نمی گیرم برای هر تصمیمی باید همه جوانب کار را بسنجم.
• بعضی مواقع حساس و زودرنج هستم.


معیارهای همسر دلخواهم:
• فرد مهربان و خوش اخلاقی و صبوری باشد
• مشوق و دلگرم کننده باشد
• با کمی و کاستی های من کنار بیاید و نخواهد من را با دیگران مقایسه کند و سرکوفت بزند
• سطح فرهنگی و مادی خانواده ها منتاسب باشد
• دختر باهوش و زبلی باشد(من نخواهم همه چیز را ده مرتبه توضیح بدهم)
• کدبانو و منظم باشد
• اهل ولخرجی و چشم و همچشمی نباشد
• رازدار باشد(مسائل خصوصی و نیمه خصوصی خانه را برای دیگران نقل نکند)
• از نظر مذهبی متعادل باشد(حجاب داشته باشد اما مذهب را درک کرده باشد نه تقلید کورکورانه)
• آدم اجتماعی و خوش سر و زبانی باشد(اما در حد اعتدال)
• تحصیل کرده باشد
• فهمیده باشد(بداند هر چیزی چه جایی دارد)
• مسئولیت پذیر باشد و فهمیده باشد ازدواج یعنی قبول یک مسئولیت
• مادی گرا نباشد و همه چیز را مادی نبیند
• توقعات مادیش بیش از توان من نباشد
• اهل عرفان و ادبیات باشد
• زود رنج نباشد
• اهل فکر و منطق باشد
• استقلال فکری و تصمیم گیری داشته باشد
• توانائی حل مشکلات و اختلاف داشته باشد
• اهل گفتگو باشد نه قهر و اخم و ...

با سلام
راستی این مورد چی شد؟
اگر هنوز ادامه دارد حتما با احتیاط و پس از مراجعات حضوری به روانپزشک و مشورت کامل تصمیم بگیر:305:

توصیفی که از خودتون و خواسته هاتون داشتی خیلی خوبه :104: :104:

و اما :
شما لازم است روی این مسئله کار کنید که در صورت اختلاف نظر با دیگران به صورت اجتنابی عمل نکنید (جدا شدن ) و مسئله را رها نکنید.
همچنین بحث وارد شدن در ارتباطات به صورت احساسی و با صمیمت در ازدواج ضرورت دارد.
مسئله زودرنجی اتون هم مهم هست. چون در بعضی خصوصیات دیگر هم تاثیر می گذارد.
علیرغم اینکه خیلی فرد موفقی هستید به نظر می رسد عزت نفس پایینی داشته باشید که نظرات دیگران ممکن است بهتون آسیب بزند. به احتمال زیاد ناخودآگاه خودتون را نیز زیاد با دیگران مقایسه می کنید.

در مورد خصوصیات دختر مورد نظرتان بعضی خصوصیات به نظر می رسد ریشه در خودتون دارد:
مثل:
- انتظار اینکه شما را با دیگران مقایسه نکند
- زودرنج نباشد،

چون ممکن است واقعا همسر آینده اتان این خصوصیات را نداشته باشد ، لیکن شما به خاطر حساسیتتون ، از حرفهایش این برداشتها را بکنید.


در کل و با جمعبندی شناخت خوبی نسبت به خودتون و انتخاب همسرتون دارید. در مراحل انتخاب همسر مشورت حضوری با یک مشاور خانواده کارتان را سهل خواهد کرد.

با سلام

خیلی ممنون از اینکه پاسخ دادید. اون قضیه را همون موقع تمام کردم چون با مشورتی که با دکتر داشتم احساس کردم ریسکش زیاده به خصوص اینکه من خارج از کشور هستم و شرایط زندگی اینجا (به لحاظ روحی) به مراتب سخت تر از ایران است.

واقعیت این است که من خودم هم مدت زیادی است متوجه شدم که نباید با مسائل اجتنابی برخورد کنم اما هنوز خیلی موفق نیستم. یکی از دلایلی که من از صحبت اجتناب میکنم شاید به اعتماد به نفسم برمیگرده. یعنی فکر میکنم استدلال هام قوی نیست یا اطلاعاتم کافی نیست !!!

باید بگم من ۲ خصلت اصلی خودم را کمال گرائی و تا حدودی درون گرا بودن میدانم. این کمال گرائی معمولا موجب میشه من از شرایط موجود لذت نبرم و اعتماد به نفسم هم کم میشه. یعنی خیلی ها مثل شما فکر میکنند من آدم موفقی هستم اما خودم چون نگاه کمال گرای دارم راضی نمیشم و میگم نه من باید بهتر از این حرف ها باشم !!! دوست دارم تو جایگاهی باشم که همه قبولم داشته باشند(مثلا از نظر علمی) و رو حرفام حساب کنند.

مساله زود رنجی همیشه گی نیست و خیلی به شرایط روحی بستگی داره. چیزی که تازگی داره برام اتفاق میوفته اینه که بعضی مواقع سر حالم و بعضی وقت ها نه. این یکم نگران کننده است!!!به خصوص این که شدت و تناوبش داره زیاد میشه!
به هر حال هر سه موردی که شما اشاره کردید را قبول دارم. ممنون میشم بهم بگید که چطوری میتونم خودم را اصلاح کنم.

خودم فکر میکنم یکی از زمینه هائی که هنوز خیلی باید در موردش کار کنم نحو ارتباط با دیگرانه. منظورم اینه که خیلی نمیتونم صمیمی بشم (این چیزی که ی مقدار برای ازدواج من را میترسونه). یا خیلی دوست پیدا کنم یا بتونم همکاریم را با افراد مختلف گسترش بدم. البته نه اینکه خیلی شرایط فعلی بد باشه فقط دوست دارم ارتباطاتم خیلی بهتر باشه.

همچنین ممنون میشم اگه بهم کمک کنید چطوری این خصوصیات را در طرف مقابل تشخیص بدم. همونطور که گفتم من الان ایران نیستم و کاری که دارم میکنم اینه که با دختری که از طرفه خانوادم تائید شده است اینترنتی صحبت میکنم تا اگه به توافق رسیدیم شهریور که من ایران هستم با هم بیشتر باشیم (مثلن حدود ۱ ماه) و اگه همه چیز خوب پیش رفت انشالله ازدواج کنیم. بنابرین در حال حاضر شما تنها جائی هستید که میتونم کمک بگیرم.

به هر حال باز هم از شما ممنون هستم و خیلی ممنون میشم اگه شما و دیگر دوستان بهم کمک کنید تا بهتر بتونم این مرحله را پشت سر بگذارم.

شاد باشید

سید